تردیدی وجود ندارد که دستاوردهای انقلاب اسلامی بسیار عظیم و جهشی بوده است، اما مردم حق دارند که بپرسند، با این‌که در کسب بسیاری از دستاوردها شگفتی‌ساز بوده‌ایم، علت بروز مشکلات جدید چیست و چرا برخی از مشکلات همچنان لاینحل باقی مانده و مسئولین اجرایی کشور، برای رفع مشکلات اقدام مؤثری نمی‌کنند؟
در پاسخ به این سوال باید گفت؛
اگر در نظام آموزشی کشور در سطوح مختلف، مسائل تربیتی رنگ باخته و برخی از فارغ‌التحصیلان مراکز آموزشی ما با اصول و ارزش‌های اخلاقی و رفتاری و حتی دینی بیگانه‌اند و اگر همچنان فرار مغزها با فراز و فرود ادامه دارد و از ظرفیت نخبگان به درستی استفاده نمی‌شود.
اگر واردات بی رویه صورت می‌گیرد، اگر در صادرات وقت‌کشی داریم و باعث می‌شود قیمت تمام شده افزایش یافته و یا محصولات صادراتی فاسد شود، اگر کالاهای ضروری وارداتی بیش از حد در گمرکات رسوب پیدا می‌کند، اگر فرآیند صدور مجوز کسب و کار طولانی و برای کارآفرینان طاقت‌فرسا است.
اگر واسطه‌ها همچنان نبض بازار را در اختیار دارند و سلاطین فولاد و مواد پتروشیمی و نهاده‌های دامی و موز و شکر و گوشت و …. هر طور دلشان بخواهد از مردم پول می‌گیرند.
اگر بانک‌ها همچنان بابت تسهیلات پرداختی خودشان کارمزد ربوی می‌گیرند و به هرکس به هر شکل که مایل بودند وام پرداخت می‌کنند، اگر سرمایه‌های کشور را به جای هدایت در چرخه تولید صرف واسطه‌گری و سوداگری کاذب و توسعه سرمایه‌های ثابت خود می‌کنند.
اگر هنوز دولت و جامعه یا کشور اسلامی به‌طور کامل شکل نگرفته و طرح‌های بزرگی مانند؛ طرح نهضت علمی یا طرح اقتصاد مقاومتی به طور کامل اجرا نشده است، اگر فساد اداری وجود دارد، اگر آمار برخی ناهنجاری‌ها به شکل غیرمنطقی و یا غیرطبیعی در حال افزایش است و اگر …. .
مسئولین محترم اجرایی باید دلایل را در موضوعاتی مانند آنچه در ذیل مورداشاره قرار گرفته، جستجو نمایند:
یا در آسیب‌شناسی و تعیین مسائل اصلی و اساسی ضعف داشته‌ایم.
یا اولویتها را گم کرده‌ایم و مسائل حاشیه‌ای و کم ارزش اولویت یافته‌اند.
یا در کادرسازی و تربیت نیروی انسانی تراز انقلاب ضعف داشته و داریم.
یا سیستم و کنترلی و نظارتی در سطوح و موضوعات مختلف ناکارآمد است.
یا ساختار و سازمان و سیستم در نظام اداری معیوب و قدیمی و ناکارآمد است.
یا مشکل در ضعف و نقص قوانین و مقررات است و خلاءهای قانونی وجود دارد.
یا شایسته‌سالاری وجود ندارد و در نتیجه مجریان و متولیان درست به وظایف خود عمل نمی‌کنند.
یا خدای ناخواسته نظام قضایی در مورد برخورد با مجرمینی که مردم یا دستگاه‌ها معرفی می‌کنند، کوتاهی می‌کند.
و یا هماهنگی لازم بین قوا وجود ندارد و در جلسات فقط به کلی‌گویی و اعلام مصوبات بی‌ثمر اکتفا می‌شود.
حال این سوال مطرح است که چرا علی‌رغم تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب و سایر افراد دلسوز، اجازه می‌دهیم، مشکل به نقطه جوش برسد تا مجبور شویم برای رفع آنها، نسخه موقت بپیچیم و اقدامات مثبت انقلاب را تحت‌الشعاع عملکرد ضعیف خودمان قرار دهیم؟
آیا واقعاً رفع این مشکلات در ید قدرت مسئولین محترم قوای سه‌گانه و به خصوص دولت محترم نیست، آیا در مورد حل این مشکلات هم می‌خواهیم مدعی شویم که نمی‌گذارند؟