با اقدام نیروی زمینی سپاه برای عملیات بزرگ خیبر در جزیره مجنون، قرارگاه نجف و سپاه هفتم به منظور فریب ارتش بعث عراق و کاهش فشار ارتش بعثی بر یگان‌های سپاه پاسداران در عملیات خیبر و جزیره مجنون، عملیات والفجر ۵ را در منطقه عمومی مهران و چنگوله با به کارگیری تیپ‌های تحت امر ـ تیپ ۱۱۴ مستقل امیرالمؤمنین (ع)، تیپ ۲۹ نبی اکرم (ص) و تیپ ۳۲ انصار الحسین (ع) طراحی کردند.
این عملیات در ۲۷ بهمن‌ماه سال ۱۳۶۲ انجام شد. در این عملیات، رزمندگان، سلسله ارتفاعات ۲۰۳، آزادخان کشته، تقی مرده، پی زلی و چغاعسکر از خاک جمهوری اسلامی ایران را آزاد کردند.
عملکرد تیپ ۱۱۴ (لشکر ۱۱) امیرالمؤمنین (ع) در عملیات
در بامداد ۲۸ بهمن‌ماه سال ۱۳۶۲ به دستور فرمانده قرارگاه نجف (عباس محتاج)، عملیات آغاز شد. تیپ ۱۱۴ امیرالمؤمنین (ع) که بعدها به لشکر ۱۱ امیرالمؤمنین (ع) تغییر نام یافت، چون از قبل در منطقه خط پدافندی داشت، به سرعت گردان‌هایش را برای نبرد آماده کرد. آتش‌بار توپخانه و گردان ادوات نیز به منظور پشتیبانی از گردان‌های خط‌شکن منتظر فرمان آتش بودند.
عملیات با رمز یازهرا (س) یا زهرا (س)، از سه محور آغاز شد. رزمندگان یگان‌های امیرالمؤمنین (ع)، نبی اکرم (ص) و انصار الحسین (ع) با حرکتی هماهنگ در محور عملیاتی چنگوله پیشروی کردند.
تیپ ۱۱۴ امیرالمؤمنین (ع) مسؤولیت جناح چپ عملیات را در سمت چپ رودخانه چنگوله بر عهده گرفت و موفق شد با به‌کارگیری گردان‌های خط‌شکن خود، به ارتفاعات ۲۳۰ و اهداف دیگر حمله کند.
ساعتی بعد از تصرف اهداف، برای پاکسازی سنگرهای بعثی اقدام شد. همچنین، گردان‌های ۵۰۵ محرم و ۵۰۳ شهید بهشتی روی ارتفاعات ۲۳۰، به شدت با گروهی از دشمن درگیر بودند.
گردان القارعه ادوات تیپ امیرالمؤمنین (ع) به فرماندهی سیدصادق کاکی، سنگرها و ستون‌های زرهی و پیاده دشمن را منهدم کرد. در واقع نقشی که گردان ادوات در دفع پاتک‌های دشمن بر عهده داشت، به مراتب بیش از نقش نیروهای پیاده گردان‌های زرهی بود.
گردان مهندسی رزمی تیپ مستقل امیرالمؤمنین (ع) به منظور احداث جاده، سنگر و خاکریز دفاعی در همان شب عملیات، تمام نیروها و ماشین‌آلات دستگاه‌های راه‌سازی را به کار گرفت و تا صبح، جاده ارتباطی گردان‌ها را برای پشتیبانی از آنان آماده کرد. همچنین، خاکریزهای مورد نیاز نیروهای مستقر در خط مقدم را احداث کرد.
حماسه بازدار و یارانش
حجم پاتک‌های سنگین عراقی‌ها برای بازپس‌گیری مواضع از دست‌رفته و اشراف رزمندگان بر دشمن از روی ارتفاعات فتح‌شده، باعث شد گروهی از رزمندگان گردان‌های عملیاتی ۵۰۵ محرم و ۵۰۳ شهید بهشتی به استعداد ۵۰ نفر و به فرماندهی غلامرضا بازدار که یکی از فرماندهان شجاع و دلاور گردان ۵۰۵ محرم بود، ساعت ۹ صبح ۸ اسفندماه سال ۱۳۶۲ به محل تجمع تانک‌ها، نفربرها و نیروهای پیاده بعثی در دامنه ارتفاعات فتح‌شده حمله کنند و آرایش آنان را بر هم زدند.
در این نبرد شجاعانه، غلامرضا بازدار که هم‌زمان با همرزمان دیگر خود، تانک‌ها و نفربرهای دشمن را با آر.پی.جی هدف حمله قرار می‌داد، با گلوله مستقیم تانک دشمن هدف قرار گرفت و به شهادت رسید. اگر اقدام شجاعانه گروه ۵۰ نفره غلامرضا بازدار نبود، چه بسا عراقی‌ها در پاتک خود موفق می‌شدند.
ارتش عراق از صبح ۸ اسفندماه سال ۱۳۶۲، پاتک‌های سنگین خود را با حمایت آتش توپخانه، ادوات، پشتیبانی بالگردهای جنگی و نیروی هوایی آغاز کرد.
ارتش عراق هفت شبانه‌روز و هر روز، برای بازپس‌گیری مواضع از دست‌رفته، یک پاتک را در محور تیپ ۱۱۴ امیرالمؤمنین (ع) انجام می‌داد، اما هر بار با مقاومت و استقامت رزمندگان مواجه می‌شد. در نهایت عملیات والفجر ۵ در محور چنگوله تثبیت شد.
منبع: قاسمی، محمدتقی، شناسنامه لشکر ۱۱ امیرالمؤمنین (ع) در دوران دفاع مقدس، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس.