حامیان مطلع FATF و CFT و پالرمو، دو دروغ بزرگ به مسئولان و مردم می گویند. نخست این که همکاری با FATF، برای مقابله با فشار تحریمی آمریکا، دور زدن تحریم و کمک به گشایش اقتصادی است؛ نه خودتحریمی. و دوم این که الحاق به FATF از دوره مسئولیت آقایان احمدی نژاد و جلیلی آغاز شده است.
بر خلاف ادعای نخست، طبق بخشنامه صادره در خرداد 96 (در اوج شلوغی انتخابات)، موکدا از بانک ها خواسته شد از همکاری با افراد و نهادهای حاضر در لیست تحریم های سازمان ملل، حتی وزارت خزانه داری و وزارت خارجه آمریکا خودداری و در واقع، طبق تحزیم دشمن تحریم کنند!!
در فهرست های تحریمی، سپاه پاسداران در کنار وزارت اطلاعات، وزارت دفاع، قوه قضائیه، صدا و سیما، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا و ... قرار دارد؛ یعنی همه ارکان اقتدار کشور در برابر دشمنان.
با خیانت انجام گرفته در خرداد سال 96، ادعای بعدی مبنی بر این که خواسته های FATF را با "حق شرط" و به شکل مشروط اجرا می کنیم، پذیرفتنی نیست و باید بخشنامه های خائنانه را از گردن آمران و صادر کنندگان آن آویزان کرد.
اما دروغ دوم؛ تدوین "قانون مستقل مبارزه با پولشویی" در داخل کشور و با ملاحظات ملی، یک رفتار است و اجرای 41 دیکته ضد امنیتی اFATF در قالب اکشن پلی امضا شده (لایحه الحاق به کنوانسیون های پالرمو و CFT)، موضوعی کاملا متفاوت است.
آنچه در مکاتبات سعید جلیلی با دولت وقت و شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت دهم با مجلس درخواست شده، تدوین ساز و کارهای مستقل داخلی در زمینه مبارزه با پولشویی و مبارزه با تامین مالی تروریسم بوده تا بهانه از دشمن گرفته شود و نه کاری که در دولت فعلی به عنوان اجرای دیکته های FATF و وزارت خارجه و خزانه داری آمریکا در حال انجام است.
اصرار بر قبول دیکته های پایان ناپذیر FATF ، که مبتنی بر ارائه اطلاعات سرّی به دشمن و انجام تحریم داوطلبانه (خودتحریمی و خود زنی) علیه افراد و نهاد های حاضر در فهرست تحریم های غرب است، بوی جنایت و خیانت می دهد.
محمد ایمانی