صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱۳۹۹ - ۰۷:۵۱  ، 
شناسه خبر : ۳۲۴۱۴۸
احسان شیخون طی یادداشتی در شماره امروز روزنامه جوان با عنوان امریکا از شورای امنیت هم خارج می‌شود؟! ‏ نوشت: چند ‏روز از رد قطعنامه امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت نگذشته، ایالات متحده با موضع‌گیری شدید در قبال ‏این تصمیم اعضا، به دنبال فعال کردن مکانیسم ماشه است. براساس برجام، تحریم‌های تسلیحاتی شورای امنیت علیه کشورمان که ‏از سال ۱۳۸۶ آغاز شده، ۲۷مهرماه امسال پس از ۱۳ سال به پایان می‌رسد. پایان این تحریم، ایران را قادر به صادرات رسمی ‏سلاح و خرید تسلیحات از دیگر کشور‌ها می‌کند. به این ترتیب ایالات متحده با ارائه قطعنامه و فعال نمودن مکانیسم ماشه می‌کوشد ‏مانع این شود. نگاهی به آرای اعضای شورای امنیت نشان می‌دهد که قطعنامه امریکا علیه ایران تنها با دو رأی موافق، دو مخالف ‏و ۱۱ رأی ممتنع رأی نیاورد؛ موضوعی که به خوبی نشان می‌دهد اقدامات دولت ترامپ طی این چند سال، حتی از دید متحد ‏سنتی این کشور یعنی انگلیس نیز با تردید همراه است. ناکامی امریکا در حدی بود که بلافاصله پمپئو، وزیر خارجه امریکا با انتقاد ‏از رأی شورا گفت: شورای امنیت در مأموریت خود که حفظ امنیت جهانی است ناکام مانده و نتوانسته ایران را در برابر اعمالش ‏پاسخگو کند! وزارت خارجه امریکا هم با انتشار بیانیه‌ای از شورای امنیت انتقاد و این نهاد را متهم کرده که به خواست کشور‌های ‏منطقه و اسرائیل بی‌توجه بوده است. در این بیانیه آمده که رأی نیاوردن قطعنامه ایالات متحده، به ایران این اجازه را خواهد داد که ‏بیشتر خودش را تسلیح کند و این به «ویرانی» و بی‌ثباتی در خاورمیانه کمک خواهد کرد! حال بماند که بر همگان روشن است، ‏اقدامات ایالات متحده طی چند دهه اخیر در خاورمیانه از حمله به افغانستان و عراق گرفته تا ایجاد گروه‌های تروریستی همچون ‏داعش و در نهایت حضور و دخالت بیشتر در منطقه به بهانه مبارزه با آنها، جز ویرانی نتیجه‌ای نداشت است. ‏
در مقابل موضع‌گیری ایالات متحده در رد قطعنامه، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، پیشنهاد برگزاری کنفرانس ویدئویی ‏اضطراری بین پنج قدرت هسته‌ای، آلمان و ایران را داد تا از رویارویی و تنش بیشتر در شورای امنیت ملل متحد جلوگیری شود. ‏با در نظر داشتن این موضع‌گیری‌ها، رفتارشناسی دولت ترامپ در قبال نهادها، سازمان‌ها و پیمان‌های بین‌المللی نیز نشان می‌دهد ‏که هرگاه تیم او در رسیدن به اهداف و منافع ناکام مانده، یا از این ترتیبات بین‌المللی خارج شده‌اند یا سبب تضعیف آن‌ها شده‌اند؛ ‏خروج ایالات متحده از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، یونسکو، پیمان آب و هوایی پاریس، نفتا، شورای عالی حقوق بشر، ‏پیمان منع موشک‌های میان‌برد هسته‌ای، پیمان‌نامه آسمان‌های باز و اخیراً نیز سازمان بهداشت جهانی، بیانگر چنین عرفی در ‏دولت ترامپ بوده است. اکنون دستاویز نهایی دولت ترامپ فعال نمودن مکانیسم ماشه است. اما با توجه به خروج ایالات متحده از ‏توافق هسته‌ای میان ایران و شش قدرت جهانی، این کشور دیگر نمی‌تواند از مکانیسم ماشه به عنوان یکی از طرف‌های توافقنامه، ‏که اجرای آن را لغو کرده، بهره بگیرد. ‏
با توجه به ناکامی امریکا در تصویب قطعنامه تمدید تسلیحاتی، آیا خروج از نهاد مهمی همچون شورای امنیت می‌تواند در دستور ‏کار دولت امریکا باشد؟ به نظر می‌رسد دو دیدگاه در این مورد قابل طرح است؛ اول اینکه رفتار سیاست خارجی دولت ترامپ در ‏کناره‌گیری از نهاد‌های بین‌المللی به بهانه هزینه‌بر بودن و کارایی نداشتن آنها، ظن خروج از شورای امنیت را پر رنگ می‌کند؛ ‏موضع‌گیری ترامپ و وزارت خارجه این کشور از نقش شورای امنیت در رد قطعنامه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران بیانگر این ‏مهم است. دوم، به خط مشی راهبردی دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده بازمی‌گردد که فارغ از رئیس‌جمهور و اطرافیانش، به ‏دنبال تغییر در نظام بین‌الملل است. به عبارت دیگر، افول هژمونی و برتری امریکا طی سال‌های اخیر، این کشور را نیازمند ‏تحول در سیستم بین‌المللی می‌کند تا جایگاه گذشته خود را در آن بازیابد. ممکن است بخش مهمی از این سناریو از طریق تضعیف ‏و در نهایت سوق دادن نهاد‌های بین‌المللی مهمی همچون شورای امنیت و سپس ملل متحد رخ دهد. ‏
نام:
ایمیل:
نظر: