به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت، گزاره ها نشان می دهد که شرایط رژیم صهیونیستی در حوزه داخلی و خارجی بشدت شکننده شده است. وضعیت برای رژیم منحوس صهیونیست ها به نحوی است که آنها علی رغم تبلیغات رسانه ای، توان مدیریت شرایط بحرانی خود را ندارند.
آشوب ها و اعتراضاتی که در داخل سرزمین های اشغالی بوحجود آمده است رژیم صهیونیستی با یک بحران غیر قابل مدیریت مواجه کرده است. وحشتی که جریان های مقاومت در فلسطین علیه صهییونیست ها بوجود آورده است، باعث آشفتی و اضطراب بین اشغالگران شده است. در آخرین بحرانی که این رژیم را در برگرفته است، بحران حاکمیتی و ناتوانی دولت بنت بود که نتوانست در مقابل انبوهی از مشکلات هویتی و مدیریتی قامت راست کند و از دولت کناره گیری کرد. در واقع نمایندگان صهیونیست با انحلال پارلمان این رژیم به عنوان اولین گام برای برگزاری انتخابات زودهنگام در اراضی اشغالی موافقت کردند.
شبکه عبری «کان»، بعدازظهر امروز (چهارشنبه)، خبر داد که نمایندگان صهیونیست به انحلال پارلمان این رژیم رأی مثبت داده‌اند.
بدیهی است که رای به انحلال پارلمان رژیم صهیونیستی به دنبال شکست کابینه بنت در تصویب پیش‌نویس قانون مرتبط با شهرک نشینان صهیونیست ساکن کرانه باختری صورت گرفت.
با انحلال پارلمان رژیم صهیونیستی، مقدمه برگزاری انتخابات پارلمانی این رژیم در ماه اکتبر آینده برای پنجمین بار طی چهار سال گذشته فراهم می شود.
انحلال پارلمان این رژیم به دنبال شکست کابینه ائتلافی بنت در تمدید قانون آپارتاید و تصویب پیش‌نویس قانون مرتبط با شهرک‌نشینان صهیونیست و تصمیم «نیر اورباخ» (از حزب یمینا) برای خروج از ائتلاف حاکم، صورت گرفت.
پیش‌تر «نفتالی بنت» نخست وزیر و «یائیر لاپید» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی بر سر انحلال کنست در روزهای آینده توافق کرده بودند.
پس از توافق لاپید و بنت بر سر ارائه لایحه انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات زودهنگام، «بنیامین نتانیاهو» رهبر اپوزیسیون رژیم صهیونیستی، نفتالی بنت نخست وزیر این رژیم را به شکست متهم کرد و متعهد شد که دوباره قدرت را به دست بگیرد.
نتانیاهو گفت که این کابینه در تمامی ابعاد امنیتی، سیاسی و اقتصادی به شدت شکست خورد و من در راستای تشکیل کابینه‌ای گسترده تلاش خواهم کرد.
سرآغاز ورود رژیم صهیونیستی به بن بست
نتانیاهو نخستین بار در سال 1999 توانست در مقام تشکیل دهنده کابینه قرار بگیرد؛ اما کابینه اش در اندک زمانی به دلیل اختلاف احزاب بر سر نتیجه توافق «وای ریور» که میان یاسر عرفات و نتانیاهو منعقد شده بود، فروپاشید. دومین بار که نتانیاهو در کسوت رئیس حزب مسئول تشکیل کابینه شد، سال 2009 بود. این تاریخ را باید سرآغاز ورود رژیم صهیونیستی به دوران بن بست های سیاسی دانست، زیرا از آن زمان تا امروز هیچ کابینه ای موفق به سپری کردن دوران چهار ساله خود نشده است.
در یک دهه اخیر درگیری بر سر تصویب بودجه اصلی ترین بهانه نتانیاهو برای برگزاری انتخابات زودهنگام (در سال های 2013، 2015، آوریل 2019، سپتامبر 2019، مارس 2020 و مارس 2021) بوده است؛ لذا بی دلیل نیست که در چهار سال گذشته احزاب جناح چپ و حتی برخی احزاب جناح راست، هدف خود را حذف نتانیاهو از عرصه سیاسی عنوان کرده اند. احزاب مخالف وی همواره تأکید می کنند دلیل بن بست سیاسی فقط شخص نتانیاهوست.
در این میان بررسی برگزاری انتخابات زودهنگام نشان میدهد، اگر در ابتدا موضوعات داخلی موجب تصمیم نتانیاهو برای خاتمه دادن کابینه می شد، از سال 2019 به بعد تلاش برای به تعویق انداختن برگزاری جلسات دادگاهش این نقش را ایفا کرد. در حال حاضر نتانیاهو با سه پرونده قضائی مواجه است. در این راستا مخالفانش تلاش کردند طرحی را در کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) تصویب کنند که طبق آن هر نماینده‌ای که درگیر پرونده قضائی باشد، نتواند برای پست نخست‌وزیری نامزد شود، لذا نتانیاهو در چهار سال گذشته هر بار امیدوار بود بتواند با کسب اکثریت پارلمان مانع تصویب این طرح شود.
از منظر مخالفان نتانیاهو، وی میان منافع داخلی و مشکلات حقوقی شخصی تفاوتی قائل نیست؛ بر همین اساس پیش از برگزاری انتخابات مارس 2021، احزاب یش عتید، یمینا، امید جدید، کارگر، مرتز، «اسرائیل بیتنا» و آبی-سفید ائتلافی با عنوان «بلوک تغییر» تشکیل دادند تا بتوانند به طور منسجم‌تری علیه نتانیاهو فعالیت کنند. نتیجه این اقدام مشترک حذف وی از مسند نخست‌وزیری بود؛ اما کابینه تشکیل شده به رهبری نفتالی بنت نیز چندان استوار نبود و در مدت یک سال فروپاشید.
نتانیاهم مخالف انحلال پارلمان
پایگاه صهیونیستی «تایمز اسرائیل» در گزارشی به بررسی کابینه متزلزل «نفتالی بنت»برخلاف اظهارات نتانیاهو در جلسات حزبی و مقابل دوربین، ارزیابی عمومی آن است که او خواستار انحلال کنست نیست زیرا نخست‌وزیر سابق رژیم به این نکته پی برده همانند ادوار پیشین که وی از تشکیل کابینه ناتوان مانده‌بود، امکان تکرار آن وجود دارد و در این صورت حمایت هم حزبی‌های خود را از دست خواهد داد.
به گفته یک منبع مطلع نزدیک به نتانیاهو، نخست‌وزیر قبلی رژیم می‌داند که انتخابات آتی، آخرین فرصت برای او به شمار می‌رود. اگر او بار دیگر موفق به تشکیل کابینه نشود بخاطر تمام فراز و فرودهای گذشته، دیگر کسی از از حزب لیکود او را همراهی نخواهد کرد.
نتانیاهو امید داشت که در پارلمان کنونی، کابینه تشکیل دهد؛ موضوعی که برای وی یک ایده‌آل بود اما سریعاً به این نکته پی برد که باوجود حضور افرادی چون «گدعون ساعر» وزیر دادگستری و امثال وی در ائتلاف، این آرمان برآورده و محقق نخواهد شد. البته به گفته منبع مذکور، محاکمه مداوم نتانیاهو به عنوان رئیس اپوزیسیون در مورد فساد نقش کلیدی در ملاحظات او خواهد داشت و نتانیاهو به طور دائم به جایگاه خود در تاریخ رژیم می‌اندیشد و نسبت به آن نگران است. نخست‌وزیر سابق در حال بررسی امکان تشکیل یک حزب به اصطلاح اقماری است؛ حزبی که بتواند رأی افراد مردد را به سمت لیکود متمایل کند. در این صورت پس از انتخابات که زمان ائتلاف‌سازی فرا می‌رسد، حزب وی بتواند ۶۱ کرسی که مورد نیاز برای تصمیم‌سازی‌ها است را به دست آورد.
دلایل سقوط کابینه بنت
سقوط بنت از مرکب قدرت دلایل متعددی می تواند داشته باشد که اصلی ترین آن ناتوانی وی در مدیریت بحران های داخلی سرزمین های اشغالی است. از این رو بررسی ها نشان می دهد که فرافکنی منطقه ای وی، بیشتر تلاش در جهت سرپوش گذاشتن به ناتوانی و ناکارآمدی دولت خود بوده است.
احساس ناامنی توسط صهیونیست ها مهمترین دستاورد بنت در یک سال است که بشدت موجب نارضایتی در سرزمین های اشغالی شده است و اساسا ایده جامعه امن برای صهیونیست ها زیر سوال رفته است. بصدا در آمدن آژیرهای خطر گاها بمدت 50 دقیقه، باعث شده است که امنیت روانی ساکنین آن را بشدت پایین آورده است که یک شکست سنکین برای بنت در مقابل محور مقاومت است که مهاجرت معکوس را نیز به وجود آورده است.
نفتالی بنت گرچه در طیف راست قرار می‌گیرد، اما در زمان رایزنی‌ها برای تشکیل کابینه تلاش کرد نشان دهد شخصیت منعطفی دارد و در راستای تحقق هدف «حذف نتانیاهو از قدرت» حاضر شد با تمامی احزاب حاضر در کنست از راست میانه تا چپ افراطی و حتی اعراب گفت و گو کند. این در حالی است که اختلافات ماهوی قابل توجهی میان این احزاب وجود دارد و تلاش برای کنار هم قرار دادن آنها با وعده و گفت و گو نتیجه‌ای ندارد که فروپاشی کابینه در مدت یک سال این گزاره را تأیید می کند.
نکته بعدی این است که برای نخستین بار در تاریخ رژیم صهیونیستی یک حزب عربی موفق شد وارد ائتلاف دولتی شود. گرچه حزب رعم به رهبری منصور عباس وزیری در کابینه نداشت، اما حضور چهار نماینده آن زمینه‌ساز تشکیل دولت شد. با وجود این، پاشنه آشیل کابینه بنت همین حزب بود.
در مجموع می توان فروپاشی و انحلال پارلمان رژیم صهیونیستی را نشان از آینده نامعلوم رژیم صهیونیستی قلمداد کرد، که بن بست سیاسی و مشکلات درونی دیگر را سرآغازی برای فروپاشی در سرزمین های اشغالی قلمداد کرد.