برگزاری جام جهانی در قطر فرصتی است تا عیار و جایگاه رژیم صهیونیستی در منطقه مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد. این موضوع درحالی اهمیت دارد که در ساهای اخیر رژیم صهیونیستی با طرح به اصطلاح صلح ابراهیم بدنبال عادی سازی روابط با کشورهای عربی مسلمان بوده است. نوع استقبال و برخورد مردم مسلمان در قطر با خبرنگاران رژیم منحوس صهیونیستی نشان می دهد که نفرت بی سابقه ای نسبت به این رژیم وجود دارد. این وضعیت بیانگر آن است علی رغم ادعاها، تبلیغات و تلاش کشورهای غربی، اسرائیل در منطقه از هیچگونه جایگاهی برخوردار نیست. این موضوع از زوایه ای دیگر می تواند بیانگر جایگاه سیاست های جمهوری اسلامی ایران در حمایت از مردم مظلوم فلسطین است. نگفته نماند که تلاش برخی از پادشاهان حاشیه خلیج فارس در برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی به معنای بی ارزش نمودن خود است. این افراد با اقدام خودشان مبنی بر عادی سازی، هویت عربی را نادیده گرفتند و تلاش می کنند دشمن درجه یک دین اسلام را اعتبار بدهند.
پایگاه خبری "میدل ایست آی" در گزارشی با اشاره به رویکرد غالب شهروندان کشورهای عربی در بی‌اعتنایی به خبرنگاران و روزنامه نگاران صهیونیست مستقر در قطر(جهت پوشش رقابت های جام جهانی فوتبال)، به این نکته اشاره می کند که اسرائیل از طریق صحبت کردن با مردم کشورهای عربی به دنبال ایجاد نوعی مشروعیت هنجاری برای خود است.
با این حال، این رژیم فقط و فقط در قطر شوکه شده زیرا افکار عمومی کشورهای عربی عملا آب پاکی را روی دست خبرنگاران و روزنامه نگاران صهیونیست می ریزند و ضمن بی اعتنایی به آن ها، نشان می دهند که نَه رویه‌های اشغالگرانه و آپارتایدی اسرائیل علیه ملت فلسطین را از یاد برده اند و نه آن ها را می بخشند. موضوعی که در نوع خود "قدرتِ حقیقت" را به جهانیان نشان می دهد.
پایگاه خبری میدل ایست آی در این رابطه می نویسد:
"روزنامه نگاران و خبرنگاران اسرائیلی به نحو گسترده ای روانه قطر شده اند تا در بحبوحه جام جهانی فوتبال، افکار عمومی اعراب را به سمت صحبت با اسرائیل سوق دهند. با این حال، بر اساس تصاویر و فیلم های مختلفی که در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، بسیاری از هواداران به نحو مودبانه ای این پیشنهاد را رد کرده اند.
برخی از گفتگو به صراحت خودداری کرده اند، برخی دیگر از تعهد خود به آرمان ملت فلسطین گفته اند، شماری دیگر نیز به راحتی وقتی فهمیده اند که خبرنگار رو به روی آن ها اسرائیلی است، روی خود را برگردانده و به آن بی اعتنایی کرده اند.
اسرائیلی ها از طریق روزنامه نگاران و خبرنگاران خود در کشورهای جهان و صحبت آن ها با افکار عمومی کشورهای مختلف سعی دارند تا نوعی مشروعیت را برای خود ایجاد کنند. این روزنامه نگاران شبیه به اغلب مقام های دولتی رژیم اسرائیل و رسانه های غربی، به نظر می رسد که خود را متقاعد کرده اند که فلسطین و فلسطینی ها از حافظه اعراب، در بحبوحه تغییرات ژئوپلیتیک در جهان عرب ناپدید شده اند.
برای اسرائیل و تحلیلگران و متفکران غربی، این تغییرات ژئوپلیتیک، حذف معادله فلسطین از چهارچوب‌های کلان مسائل خاورمیانه را گزاره ای خوب جهت تسهیل روند توافق ابراهیم و عادی سازی روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و کشورهای عربی منطقه خاورمیانه ارزیابی می کنند.
در این راستا، شاید هیچ موقعیتی برای اسرائیلی ها بهتر از جام جهانی قطر نبوده تا با حضوری فعال در این رویداد جهانی، پیوندهای ادعایی خود با اعراب را برجسته کنند. برخی روزنامه نگاران و خبرنگاران اسرائیلی ظاهرا این تصور را داشتند که ملت های عربی نیز نظیر برخی رهبران جهان عرب، به اسرائیل روی خوش نشان می دهند. با این حال، این مساله در میدانِ واقعیت محقق نشده است.
اسرائیل و ایده خلع ید از ملت فلسطین
اسرائیل مدت هاست که سعی دارد با ابزارهای رسانه ای و غیر رسمی، اعراب را وادار به گفتگو با خود کند و از این طریق، مشروعیتی را که مدت هاست به دنبال آن است، کسب کند و مساله فلسطین را در عرصه بین المللی به محاق ببرد.
از این رو، شهروندان عربی با خودداری از صحبت با رسانه های اسرائیلی در موقعیت های مختلف(نظیر جام جهانی)، پیامی روشن و مستقیم را به آن دسته از رهبران عربی که در خاورمیانه در قدرت هستند و همچنین کشورهای غربی می رسانند و تاکید می کنند که آن ها کاملا مخالف با ایده عادی سازی روابط با صهیونیست ها هستند. در این رابطه، اینکه اسرائیل چه تعداد توافق صلح با اعراب امضا خواهد کرد نیز به هیچ عنوان مهم نیست.
مردمِ کشورهای عربی به جای مصاحبه با رسانه های اسرائیلی، همواره حمایت خود را از فلسطین نشان داده اند و به این رسانه ها یادآوری کرده اند که آن ها فراموشیِ آرمان ملت فلسطین که موضوع مطلوب و مد نظر اسرائیلی‌هاست را در دستورکار ندارند. مردم کشورهای عربی نسبت به رویه های استعمارگرانه، نسل کشی، اشغالگری، و ستمی که اسرائیل به ملت فلسطین تحمیل کرده و می کند، واکنش نشان می دهند. هواداران تیم‌های عربی حاضر در جام جهانی نظیر طرفداران مراکشی و تونسی، با نشان دادن بنرهایی که بر حمایت از ملت فلسطین تاکید داشتند(در بحبوحه بازی های تیم های ملی خود)، پیامی روشن را به رژیم صهیونیستی ارسال کردند.
این قبیل مسائل عمیقا اسرائیل را شوکه کرده است زیرا آن ها فکر می کردند که با انجام اقدامات مختلف و پوششی خود توانسته اند چهره کریه و سیاهشان را پنهان کنند. همان چهره ای که اسرائیلی ها در جریان قتل "شیرین ابوعاقله" خبرنگار شبکه الجزیره به جهانیان نشان دادند. البته که پیشتر در سال 2021 نیز جهان شاهد حمله اسرائیل به برج رسانه ای غزه بود. همان جایی که محل اسکان رسانه های مختلف بین المللی در نوار غزه بود. رویدادی که در نوع خود یک جنایت فاحش و فجیع بود.
همچون طرفداران فوتبال در قطر، شیرین ابوعاقله و همتایانِ خبرنگار وی در کرانه باختری، غزه، بیت المقدس و دیگر مناطق نیز، چهره زشت اسرائیل را به جهانیان نشان دادند. در واقع اعراب نشان دادند که جنایات اسرائیل علیه ملت فلسطین را نَه فراموش کرده اند و نَه می بخشند. شاید اسرائیل با فرافکنی های خود تلاش کرده باشد که نقشش در قتل شیرین ابوعاقله را زیر سول ببرد، با این حال آنچه جهان اکنون در جریان رقابت های جام جهانی در حمایت از ملت فلسطین و انتقاد و ابراز نفرت به اسرائیل نشان می دهد، به هیچ عنوان قابل انکار نیست.
هوشیاریِ مخدوش
به نظر می رسد که برخی روزنامه نگاران و خبرنگاران اسرائیلی سعی داشته اند تا ژست قربانی ها را به خود بگیرند تا شاید اندکی افکار عمومی بین المللی را از واقعیات فکر و نگاهِ اعراب به اسرائیل منحرف کنند. البته که این رویکرد از حیث "خود فریبی" برای اسرائیل حائز اهمیت است. صهیونیست ها در این رابطه، بلافاصله سعی داشته‌اند تا بی اعتنایی دیگر ملت ها به خود را نمودی از اراده آن ها جهت نابود کردن اسرائیل تصویرسازی کنند و از این طریق مظلوم نمایی کنند.
البته که این گفتمان سال هاست که از طریق رژیم صهیونیستی استفاده می شود و آن ها به دنبال بی‌گناه جلوه دادن خود در عرصه بین المللی هستند. در واقع آن ها وضعیت غیرعادی و غیرعادلانه خود و رژیمشان را می‌خواهند عادی و مشروع جلوه دهند.
از این چشم انداز، اسرائیلی ها اگر امکان داشت حتی خود را به مثابه متمدن ترین و مترقی ترین رژیم سیاسی در حمایت از حقوق بشر معرفی می کردند. حال در این زمینه انگار آن ها به هیچ عنوان به این مساله توجه ندارند که رژیم اسرائیل حتی استانداردهای آپارتایدی را هم پشت سر گذاشته است. مساله ای که تاکنون بارها از سوی نهادها و سازمان های حقوق بشری مورد اشاره و استناد قرار گرفته است.
جهت اینکه روایت سازی های بی پشتوانه صهیونیست ها از چشم افکار عمومی بین المللی عادی جلوه کند، آن‌ها هیچ چاره ای الا ترویج این روایت که آن ها ملتی بدون سرزمین هستند ندارند. از این رو، آن ها چاره را فقط و فقط در حذف ملت فلسطین می بینند و می خواهند وانمود کنند که فلسطینی ها اساسا وجود خارجی ندارند. با این حال، تاکنون آن ها هر چه در این رابطه انجام داده اند، صرفا نتیجه معکوس داده است.
جنبش حقوق مدنی سیاه پوستان در آمریکا، در مبارزه با تبعیض نژادی و بی عدالتی، حرف حقِ خود را به قدرت تبدیل کرد و منافع طیف جمعیتی سیاه پوستان را تا جای ممکن تامین کرد. با این حال باید پرسید که اگر ملتی نظیر فلسطین در صورت حرف زدن و دفاع از حقوقشان، با سلب حقوق و مالکیت مواجه شوند، چه باید بکنند؟
روزنامه نگاران و خبرنگاران صهیونیست در بحبوحه برگزاری مسابقات جام جهانی به واسطه صحبت با مردم عادی کشورهای عربی به دنبال ایجاد مشروعیت هنجاری برای اسرائیل هستند. در این چهارچوب، امتناع اعراب از این مساله، نوعی اقدام مقاومتی است. این رویکرد تا حد زیادی "قدرتِ حقیقت" را به رژیم های عربی، اسرائیل و به طور کلی جهان نشان می دهد."