در روزهای اخیر و پس از توئیت علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت در مورد سرقت اموال ایران توسط خاندان پهلوی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و فرارشان از کشور، فرح پهلوی و سلطنت‌طلبان سعی در انکار این مسئله داشتند.
فرح پهلوی در مصاحبه با یکی از رسانه‌های معاند سخنان سخنگوی دولت در مورد خارج کردن اموال و جواهرات سلطنتی از ایران را تکذیب کرد و گفت که دی‌ماه ۱۳۵۷ و هنگام خروج از کشور، بخش بزرگی از جواهرات شخصی‌اش را هم در «گنجه‌های کاخ نیاوران» برجای گذاشت.
وی همچنین ادعا کرده بود: «با خودم پوتین‌هایم را آوردم اما حتی تنها نیم‌تاجی را که متعلق به خودم بود که الماس و فیروزه‌نشان بود، گذاشتم ایران و آمدم.»
این در حالی است که مستندات زیادی در مورد خروج اموال ایران توسط خاندان پهلوی در زمان فرارشان از کشور وجود دارد و بسیاری از نزدیکان و اطرافیان این خانواده و دربار نیز در این مورد سخن گفته‌اند.
احمدعلی مسعود انصاری پسرخاله فرح پهلوی سال گذشته در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها گفت: ثروت شاه به هنگام خروج از کشور شامل چهار بخش بود: بخش نخست آن، مبلغی در حدود ۶۲میلیون دلار بود که تا زمانی که شاه زنده بود، قسمتی از آن را خرج کرد و ۵۰میلیون دلار یا کمتر باقی ماند که رضا و علیرضا و فرح هرکدام ۲۰درصد، لیلا و فرحناز هر کدام ۱۵درصد، شهناز ۸درصد و مهناز نوه شاه (دختر اردشیر زاهدی) ۲درصد از این پول را ارث بردند.
وی افزود: بخش دوم ثروت خاندان پهلوی که کمتر به چشم می‌آید، مربوط به مستغلات این خاندان است که بخشی از آن دیده می‌شود و بخشی از آن پنهان مانده است. بخش سوم دارایی‌ها را جواهراتی تشکیل می‌دهد که خاندان پهلوی از کشور خارج کردند. شنیدم که بخشی از این جواهرات (حدود ۴صندوق) را فریده دیبا و شهبازی در بانک‌های سوئیس به امانت گذاشتند.
ماجرای تراستی که شاه ایجاد کرد
مسعودانصاری در این مصاحبه خاطرنشان کرد: بخش چهارم اما مربوط به تراستی است که شاه ایجاد کرده بود. چیزی که به خاطر دارم و شنیده بودم رقمی در حدود ۲۰ تا ۲۲میلیارد است. درواقع قرار بر این بود که این پول به فردی از خاندان که به پادشاهی ایران برسد، داده شود اما اگر خانواده پهلوی ادعایی که برای سلطنت در ایران دارند را پس بگیرند، به نحوی بین آن‌ها تقسیم خواهد شد.
پسرخاله فرح پهلوی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به یک خاطره شخصی خود در مورد اموال خارج شده از خاندان پهلوی از کشور اشاره کرد و اظهار کرد: من حدود یک ماه قبل از پرواز شاه از کشور خارج شده بودم، اما به خاطر دارم یک سال بعد از فوت شاه وقتی تصمیم داشتم برای شرکت در سالگرد فوت شاه و دیدار و صحبت با رضا پهلوی که مدام سراغم را می‌گرفت از آمریکا به قاهره سفر کنم، حدود ۱۶۰ چمدان توسط سرهنگ محمدی از اعضای گارد شاهنشاهی به اسم بنده در هواپیما بارگیری کردند که به قاهره ببرم؛ البته باید بگویم من از محتوای داخل چمدان‌ها اطلاعی ندارم که چه چیزی بود، اما احتمالاً خاندان شاه از این مسئله نگران بودند که بعد از پذیرفته نشدن شاه در آمریکا و براساس قرارداد الجزایر که احتمال استرداد وی به ایران ممکن بود، مقامات این کشور نسبت به مصادره برخی دارایی‌های خاندان هم اقدام کنند؛ البته آمریکایی‌ها هیچ وقت این کار را نکردند. به نظر می‌رسد به همین دلیل فرح تصمیم گرفت برخی دارایی‌ها به قاهره منتقل شود.
همچنین امیراصلان افشار، دیپلمات مشهور دوران پهلوی و آخرین رئیس تشریفات دربار که همراه با شاه از ایران فرار کرد و تا آخر عمرش در فرانسه بود، در کتاب «سروها در باد» با اشاره به واپسین روزهای حضور شاه در ایران به تدارک سفر قریب‌الوقوع خاندان سلطنتی اشاره کرده و می‌گوید: ۱۰ روز مانده به سفر، به دستور شاه تدارک سفر را دیدیم. اول از همه اثاث ملکه فرح بسته‌بندی شد و پیش از هر چیز جواهرات ملکه در صندوق‌هایی که از یک موسسه خارجی خریداری شده و ازنظر امنیتی به آن اطمینان فراوان بود بسته‌بندی شد.
وی می‌افزاید: وسایل قبلاً در دو هواپیمای بوئینگ قرار گرفته بود. اعلی‌حضرت شخصاً جواهرات را جمع می‌کردند و در این کار خانم لوئیز قطبی ندیمه پارمیس علم و لیلی امیرارجمند ایشان را یاری می‌دادند.
سرقت خاندان پهلوی در رسانه‌های خارجی نیز بارها مورد بررسی قرار گرفته است. 2 روزنامه آمریکایی و انگلیسی نیویورک‌تایمز و فایننشال تایمز در افشاگری‌های ۴۴ سال اخیر خود به ارقام تکان‌دهنده دزدی خاندان پهلوی و مدیران ارشد رژیم طاغوت اشاره کرده‌اند و فقط میزان پول‌هایی را که آنان با خود برده‌اند، بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار تخمین زده‌اند.
روزنامه نیویورک‌تایمز در دهم ژانویه ۱۹۷۹ با استناد به گفته منابع بانکی جهانی نوشت که مبلغی بین ۲ تا ۴ میلیارد دلار فقط در طول دو سال آخر حکومت پهلوی از سوی خانواده سلطنتی ایران به آمریکا منتقل شده است. روزنامه فایننشال‌تایمز نیز در سال ۱۳۹۱ به بهانه وقوع انقلاب‌های عربی، میزان دارایی‌های خارج شده توسط محمدرضا پهلوی را ۳۵ میلیارد دلار اعلام کرد.
همه خانواده پهلوی!
فقط محمدرضا پهلوی نبود که هنگام فرار، چنین سرمایه هنگفتی را از کشور خارج کرد. برادران و خواهران او نیز، چنین رویه‌ای را در پیش گرفتند. شاه از سال 1337، بنیاد پهلوی را به منظور سودآوری بیشتر برای سرمایه خود و خانواده‌اش تأسیس کرد. این بنیاد، خود به محلی برای فسادهای بزرگ و رانت‌خواری‌های گسترده تبدیل شد و نقش اشرف در این روند، بیش از دیگر برادران و خواهران شاه بود. بنیاد پهلوی تنها در نیویورک یک آسمان‌خراش 36 طبقه ساخته بود و سهام عمده پنج بانک ایران را در اختیار خود داشت. خواهر دوقلوی شاه، در صدر سیاهه غارتگری اعضای خانواده پهلوی قرار می‌گرفت. او افزون بر ثروت هنگفتی که از طریق بنیاد پهلوی و سهام‌های ریز و درشت آن اندوخته‌بود، یکی از قاچاقچیان بین‌المللی مواد مخدر به حساب می‌آمد و با گردن‌کلفت‌های فعال در این عرصه، در سراسر دنیا ارتباط داشت. او و بیشتر برادران و خواهرانش، چند ماه قبل از شاه ایران را ترک کردند و ثروت‌های خود را با اضطراب کمتری انتقال دادند؛ مستغلات فراوان و بیرون از شماری که تنها بخشی از آن ها به فروش رسید و پولش، در قالب ارز، از کشور خارج شد. اشرف با ثروت افسانه‌ای که در اختیار داشت، در فرانسه، آمریکا و انگلیس، املاک مرغوب فراوانی خرید و فقط منزلی که در نیویورک داشت و اتفاقاً در همین خانه هم مُرد، بیش از 60 میلیون دلار می‌ارزید. غلامرضا پهلوی، برادر ناتنی شاه نیز، نمونه قابل ذکری در این زمینه است؛ او که به عنوان خسیس‌ترین فرد خاندان پهلوی شناخته می‌شود، در دوران حضور در ایران، سهام صدها شرکت را در اختیار داشت. غلامرضا، یک سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، حدود یک میلیارد دلار ثروتش را به خارج از ایران انتقال داد و زودتر از دیگر برادران و خواهرانش از ایران گریخت.