در روزهای گذشته انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمان ترکیه برگزار شد. بر اساس نتایج اعلام شده از شمارش صندوق‌های رأی، هیچ‌کدام از کاندیداهای مربوطه موفق به کسب اکثریت آرا نشدند تا انتخابات به‌دور دوم کشیده شده و مردم ترکیه باید در تاریخ ۲۸ می به‌پای صندوق بروند.با شمارش پایانی آرا، رجب طیب اردوغان با کسب ۴۹.۴ درصد آرا در رتبه نخست و کمال قلیچدار اوغلو نیز با اختلافی اندک و کسب ۴۵ درصد آرا در رتبه دوم قرار گرفت.
پس از اعلام نتایج، برخی فعالین سیاسی منتسب به جریان اصلاحات به آن واکنش نشان داده و تأکید کردند که راه‌حل نجات ایران، برگزاری چنین انتخاباتی است. به‌عنوان نمونه، عباس عبدی در توییتی نوشت: «امروز ترکیه و مردم آن برنده واقعی این انتخابات بود. راه‌حل نجات‌بخش ایران برگزاری چنین انتخاباتی است نه کاریکاتوری به نام انتخابات ۱۴۰۰. قدرت واقعی حکومت اینجاست. افتخار حکومت و دولت ترکیه است.»
«محمدرضا عارف» نیز در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «باید در اتاق فکر حاکمیت نگاه نخبگی دست برتر را داشته باشند نه نگاه امنیتی به حاکمیت پیشنهاد کرد باید تصمیماتی بزرگی در عرصه سیاست کشور گرفته شود وگرنه صرفاً باید با نگاه حسرت‌آلود انتخاباتی نظیر انتخابات ترکیه را نظاره‌گر بود.»
جالب اینجاست که هم‌زمان، فعالین اپوزیسیون خارج‌نشین نیز خط خبری جریان غربگرا در داخل را پی گرفته و با ادبیاتی مشابه به این موضوع پرداختند. به‌عنوان نمونه، «علی افشاری» در مطلبی نوشت: «آنچه انتخابات ترکیه را برای مردم ایران جذاب کرده بود رقابت نزدیک و جدی در بستر برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه بود. این واقعیت که رقابت‌ها در تعیین سرنوشت آینده اثرگذار بوده و نتیجه انتخابات تعیین‌کننده مسیر آینده ترکیه است، باعث جلب‌توجه شده بود.»
علی‌رغم ادعای فعالین جریان غربگرا و هم‌صدایی آنان با جریان اپوزیسیون، اتفاقاً انتخابات ترکیه سندی مبنی بر روسیاهی این طیف در داخل ایران است. به این موارد توجه کنید:
۱: با اینکه آرای نفر اول و دوم انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه فاصله بسیار کمی با یکدیگر دارد؛ اما هیچ‌کدام از نامزدها مدعی تقلب در انتخابات نشدند. این در حالی است که در سال ۸۸ در شرایطی که مردم هنوز مشغول رأی‌دادن بودند و انتخابات به اتمام نرسیده بود، میرحسین موسوی در اظهارنظری تأمل‌برانگیز گفت: «برابر اطلاعاتی که ما از ستادهایمان داریم، در سطح کشور، برنده قطعی، برنده قطعی با نسبت آراء بسیار زیاد اینجانب هستم!».
وقتی که میرحسین موسوی این ادعا را در کنفرانس مطبوعاتی خود مطرح کرد، هنوز ۲ ساعت به پایان ساعت رای گیری باقی مانده بود و اساساً پس از این دو ساعت (اگر زمان رای گیری تمدید نمی‌شد) تازه شمارش آراء آغاز شده و طبعاً ساعت‌ها به طول می‌انجامید.
۲: جالب است به این موضوع هم اشاره کنیم که در آبان ۹۹ دونالد ترامپ در یک نشست خبری پیش از پایان شمارش آراء انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در ایالت‌های باقیمانده گفت: «من قاطعانه در بسیاری از ایالت‌ها همچون فلوریدا، ایندیا و آیووا برنده شدم و بر خلاف مداخله تاریخی بزرگ رسانه‌ها و شرکت‌های تکنولوژی بزرگ ما با آمار بزرگی برنده شدیم... این سرکوب آرا است، کسانی که در ایالت‌های باقیمانده فعال هستند، دموکرات هستند و درحالی‌که ما در حال برنده‌شدن بودیم، اجازه ندادند ناظران ما در آن حضور یابند و حتی وقتی حاضر شدند، گفتند که باید از فاصله زیاد در آنجا حضور داشته باشند.»
وقتی ترامپ ادعای پیروزی در انتخابات را مطرح کرد، از باراک اوبامای دموکرات تا هم‌حزبی‌های جمهوری‌خواه ترامپ و از توییتر و فیس‌بوک تا بی‌بی‌سی فارسی، این اقدام را محکوم و آن را مصداق دیکتاتوری، حمله به دموکراسی، اقدامی مستبدانه و خطرناک نامیدند. حالا شما این رویداد را با انتخابات ریاست‌جمهوری ۸۸ در ایران و عملکرد جریان غربگرا مقایسه کنید.
۳: در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری ترکیه، مشارکت مردم ۸۸ درصد بود. این در حالی است که در سال ۸۸ نیز مشارکت مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری کشورمان حدود ۸۵ درصد بود. اما جریان غربگرا با «دروغ تقلب» این جشن ملی را به آشوب و التهاب چندین ماهه بدل کردند. آشوبی که آرامش و آسایش را از مردم گرفت و خسارت‌های هنگفتی به کشورمان تحمیل کرد.
۴: جریان فتنه در سال ۸۸ رأی ۴۰ میلیون ایرانی را لگدمال کرد. ادعای تقلب و لگدمال کردن رأی مردم نوسط این طیف در حالی رخ داد که اختلاف آرای نفر اول و دوم، ۱۱ میلیون نفر بود. لیدرهای جریان فتنه در جلسات خصوصی در همان سال تاکید کرده بودند که این میزان دستکاری در نتیجه انتخابات و تقلب اصلاً امکانپذیر نیست. علاوه بر این فعالین این طیف در دادگاه صراحتاً اعلام کردند که «تقلب، اسم رمز آشوب بود.»
۵: جریان فتنه در سال ۸۸ ابتدا دروغ تقلب را مطرح کرد. سپس بر روی اسلام در عبارت جمهوری اسلامی خط کشید و صراحتاً اعلام کرد که «انتخابات بهانه است / اصل نظام نشانه است»، به تصویر حضرت امام خمینی (ره) توهین کرد و سرانجام، در روز عاشورای حسینی (ع) به هتاکی و حرمت‌شکنی بی‌سابقه پرداخت.
۶: اقدامات جریان فتنه در سال ۸۸، در حقیقت پیاده سازی پروژه «انقلاب رنگین» و به عبارتی «کودتای مخملی» در ایران بود. این طیف که اکنون سنگ انتخابات ترکیه را به سینه می‌زند، به روی خود نمی‌آورد که همین چند سال پیش دولت ترکیه با بانیان کودتا چه کرد. پس از کودتای ژوئیه ۲۰۱۶ در ترکیه، دولت اردوغان ۷۷ هزار نفر را بازداشت کرد. ۱۳ هزار و ۵۰۰ نفر محاکمه شدند. ۱۳۰ فرماندار و استاندار، ۲۷۴۵ قاضی و دادستان (توأم با ضبط دارایی و املاک)، ۱۷۵۵ رئیس و معاون رئیس‌دانشگاه، ۳۶ هزار معلم و ۹۰۰۰ کارمند وزارت داخله اخراج شدند. بیش از ۱۰۰ هزار نفر کارشان را از دست دادند. همچنین دولت اردوغان، ۴۵ روزنامه، ۱۵ مجله، ۲۳ فرستنده رادیو، ۱۶ فرستنده تلویزیون و ۲۹ بنگاه نشریاتی را تعطیل کرد و گذرنامه ۵۰ هزار نفر باطل اعلام شد.
۷: تجربه ثابت کرده است که جریان غربگرا هیچ اعتقادی به انتخابات آزاد ندارد. که اگر داشت، آن عملکرد را در سال ۸۸ در کارنامه خود ثبت نمی‌کرد. این طیف نه جنبه شکست در انتخابات را دارد و نه ظرفیت پیروزی در انتخابات. اگر شکست بخورد مدعی تقلب می‌شود و اگر پیروز شود نیز مدعی می‌شود که اختیاراتم محدود است و...
۸: به همان اندازه که به واسطه ماجرای قتل همسر دوم نجفی و واکنش تأمل برانگیز جریان غربگرا نسبت به آن اتفاق، این طیف صلاحیت اظهارنظر درباره مسئله «حقوق زنان» را ندارد، به همان اندازه و چه بسا بیشتر، این طیف به دلیل کارنامه خود در انتخابات ۸۸، صلاحیت اظهارنظر درباره انتخابات و مردم سالاری و جمهوریت و...را ندارد.
۹: انتخابات ترکیه، سندی دیگر مبنی بر روسیاهی جریان غربگرا در داخل ایران در مقوله انتخابات و مردم سالاری بود. بهتر است این طیف بجای فرار به جلو، کمی هم وجدان داشته باشد و بابت ظلم‌هایی که به مردم ایران روا داشته، از افکارعمومی عذرخواهی کند.
منبع: فارس