"خبرگزاری رویترز" در گزارشی با اشاره به برگزاری دور اول انتخابات ریاست جمهوری ترکیه و راه یافتن "رجب طیب اردوغان" و "کمال قلیچدار اوغلو" به دور دوم انتخابات، سعی کرده به این سوال محوری پاسخ دهد که چرا نتیجه نهایی این انتخابات هیچ شباهتی با یافته های نظرسنجی های مختلف در ترکیه که عمدتا از پیشتازی قلیچدار اوغلو خبر می دادند، ندارد. در این راستا، در دور اول انتخابات ترکیه، این اردوغان بود که چیزی در حدود 5 درصد بیش از قلیچدار اوغلو توانست آرا رای دهندگان ترکیه ای را به سمت خود جلب کند.
خبرگزاری رویترز در گزارش خود می نویسد:
«نتیجه دور اول انتخابات ریاست جمهوری ترکیه هیچ شباهتی به نظرسنجی هایی که قبل از انتخابات انجام شدند و از پیشتازی نامزد اصلی جریان اپوزیسیون یعنی کمال قلیچدار اوغلو حکایت داشتند، نداشت. موضوعی که البته شگفتی رای دهندگان و بازارهای مالی ترکیه را نیز به همراه داشت و در دور اول، این اردوغان بود که پیشتاز انتخابات بود.
قرار است که دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در تاریخ 28 مِی و میان اردوغان و قلیچدار اوغلو برگزار شود. در این راستا، بسیاری به این سوال فکر می کنند که چرا نتایج نظرسنجی های انتخاباتی ترکیه هیچ شباهتی را با نتایج نهایی دور اول انتتخابات(از نظر الگوی کلی) نداشته است؟ انتخاباتی که در نوع خود و به زعم بسیاری از ناظران و تحلیلگران جز مهمترین انتخابات ها در کل تاریخ کشور ترکیه است.
نظرسنجی های انتخاباتی که از سوی نهادها و شرکت های مختلف در ترکیه با محوریت انتخابات ریاست جمهوری این کشور در مدت اخیر برگزار شده اند، بارها و بارها پیشتازی قلیچدار اوغلو در رقابت با اردوغان را مورد تاکید قرار داده اند. در این رابطه، بسیاری بر این باورند که محبوبیت مردمی اردوغان به دلیل افزایش تورم و هزینه های زندگی در ترکیه که ناشی از سیاست های اقتصادی دولت وی پنداشته می شود، تا حد زیادی کاهش یافته است.
با این حال، نتایج دور اول انتخابات ترکیه، عملا گویای واقعیت های دیگری بودند. در دور اول انتخابات، اردوغان 49.5 درصد و قلیچدار اوغلو، 44.96 درصد از آرا عمومی را به خود اختصاص دادند. هیچکدام از دو کاندیدای مذکور نتوانستند بیش از 50 درصد از آرا را به خود اختصاص دهند و همین مساله نیز سبب شده که انتخابات ترکیه به دور دوم برود.
یک شرکت نظرسنجی ترکیه ای با نام MAK، یافته های یک نظرسنجی خود را در تاریخ 7 مِی منتشر کرد که بر اساس آن، قلیچدار اوغلو 50.9 درصد آرا را به خود اختصاص داده بود. میزان رایی که برای پیروزی در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری ترکیه کافی بوده است. نتایج دور اول انتخابات ریاست جمهوری ترکیه سبب شد تا معاون حزب خلق جمهوریخواه ترکیه، استعفای خود را اعلام کند. اگرچه که گمانه زنی های مختلفی در مورد اقدام خودِ قلیچدار اوغلو در اخراج وی نیز مطرح شده است.
برخی گزارش ها اعلام کرده اند که اونورسال ادیگوزل پس از آنکه حامیان حزب خلق جمهرویخواه او را به دلیل بی کفایتی در جریان شمارش آرا، به نحو گسترده ای سرزنش کردند، مجبور به استعفا شد. مهمت علی کولات رئیس مرکز تحقیقات MAK گفته است که انجام نظرسنجی ها به ویژه با توجه به مولفه هایی نظیر زلزله گسترده و سخت ترکیه در ماه فوریه، به شدت دشوار شده است. در عین حال، برخی محدودیت ها که ناشی از ماه مبارک رمضان بوده اند نیز در امر انجام نظرسنجی ها ایجاد چالش کرده اند.
ائتلاف جمهورِ اردوغان که تشکیل شده از حزب اسلامگرای عدالت و توسعه و شرکای ملی گرای آن است نیز با کسب 321 کرسی از 600 کرسی مجلس ترکیه، اکثریت کرسی ها را در پارلمان این کشور کسب کرده است. مساله ای که می تواند بر سبد رای اردوغان در دوم انتخابات ریاست جمهوری ترکیه، اثرگذاری قابل توجهی را داشته باشد.
در حالیکه شماری از شرکت ها و نهادهای متولی برگزاری نظرسنجی های انتخاباتی نظیر MAK پیش بینی کرده بودند که ائتلاف اتحاد ملت در انتخابات پارلمانی ترکیه اکثریت را به دست می آورد، حزب ملی گرای حرکت ملی ترکیه به عنوان بخشی از ائتلاف حاکم در ترکیه، عملکرد به مراتب بهتری را در قیاس با نظرسنجی ها و پیش‌بینی‌هایی که انجام می شد، از خود نشان داد.
اریک میرسون، استراتژیست ارشد بازارهای نوظهور در نهاد موسمم به SEB، اینطور می گوید که "نظرسنجی ها در ترکیه همچون بسیاری از دیگر کشورهای جهان، می توانند اغلب گمراه کننده باشند. این مساله به ویژه با توجه به وجود افرادی که لزوما در جریان برگزاری نظرسنجی ها، صداقت ندارند، ابعاد جدی تری را نیز به خود می‌گیرد".
وی می گوید: "نظرسنجی های مختلف با اغراض و موضوعات متفاوت صرفا نتایج پرهیاهویی را از خود نشان می‌دهند که لزوما بازتاب دهنده نیات واقعی رای دهندگان نیستند. کاملا محتمل است که افرادی در جریان نظرسنجی های مختلف، نارضایتی خود را از اردوغان و طیف متحد وی در قدرت نشان دهند. در واقع آن ها این اقدام را نوعی اعتراض به تشکیلات حاکم می دانند. با این حال، همین طیف ها در جریان انتخابات رسمی، باز به اردوغان و متحدان او رای می‌دهند و این مساله را بیش از هر چیزی دیگری در راستای منافع خود و کشورشان می‌بینند".»