سیدمحمود صدری
عدم رعایت خردورزی که منافع ملی را ذیل مسائل دیگر قرار داده است علت العلل خسارت‌های فراوان در حوزه سیاست خارجی شده است و دقیقا بر همین اساس ظرفیت اروپا و آمریکا ناچیز شمرده می شود و روابط نیم بند با خاورمیانهای ها در دستور کار قرار می گیرد..
باید توجه داشت که چنانچه ظرفیت آمریکا و غرب ناچیز است و قدرت آنها افول نموده‌است چرا چین در مورد متحد خود روسیه نمی‌تواند مواضع روشن داشته باشد و کمک های آشکاری را بکند؟ چگونه است که چین و روسیه همه امکاناتی که عربستان و امارات بخواهند در طبق اخلاص قرار میدهند و مشتاقانه عرضه خواهند کرد اما ایران بعنوان یک کشور بزرگ در منطقه از این سخاوتمندی دو کشور محروم است؟ و تقریبا هیچ دست آوردی ندارد.
مقامات ایرانی به غلط روابط خود با روسیه و چین را راهبردی قلمداد می‌کنند ولی جمهوری اسلامی در بسیاری از جهات در کنار این دو قدرت شرقی است چرا آنها آمادگی دارند هر گونه نیاز عربستان و امارات و ترکیه را بعنوان کشورهای متحد غرب فراهم نمایند اما در رابطه با ایران از آن سر باز میزنند؟ این سوال وجود دارد که مقامات دو دولت روسیه و چین پس از توافق برجام همراه با دول غربی و کشورهای دنیا مشتاقانه برای عقد قرارداد و سرمایه‌گذاری و همکاری نزدیک به ایران آمدند اما با مخدوش شدن برجام از همه آمادگی‌ها عقب نشینی نمودند؟ اگر این دو کشور صرف ضدیت با غرب را بر می‌تابند چرا جمهوری اسلامی را که در مقابل غرب قرار دارد بعنوان متحد و کشور راهبردی برسمیت نمی‌شناسند و کمک‌های لازم را برای برون رفت از مشکلات و آشفتگی‌ها نمی‌کنند؟ اگر خط ضد امریکائی مورد قبول این دو قدرت شرقی است چگونه حوثی‌ها یمن مورد حمایت واقع نمی‌شوند؟ چه دلیلی دارد که چین در عربستان سرمایه گذاری میکند، تکنولوژی‌های جدید ارزانی می‌دارد اما نسبت به ایران خودداری می ورزد؟ چرا مقامات دو قدرت شرقی در کشورهای دیگر به آسانی سفر نموده و دیدارهای سطح بالا انجام میدهند ولی در مورد ایران بندرت حاضر به سفر در سطح رهبران و مسئولین عالی رتبه هستند؟ در چنین شرایطی صحبت از دست آورد در حوزه سیاست خارجی مشخصا جای تامل دارد.
حرکت جهادی در جمهوری اسلامی ایران مترادف با نام حضرت امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران است. از همان روز‌های آغازین انقلاب، امام راحل پیشبرد اهداف انقلاب در دو حوزه کشوری و لشکری را در قالب حرکت جهادی و ایجاد ساختارهای جهادی طراحی کردند و به اجرا گذاشتند. ایجاد ساختار «جهاد سازندگی» نویدبخش حرکت جهادی و پی‌ریزی ساختارهای متناسب با حرکت جهادی در حوزه کشوری بود و تبدیل همه ساختار‌ها و وزارتخانه‌های کشور به وضعیت جهادی نظیر «وزارت جهاد آموزش و پرورش»، «وزارت جهاد کشاورزی»، «وزارت جهاد صنعت»، «وزارت جهاد مسکن و شهرسازی» و «وزارت جهاد نیرو» نقطه مطلوب این حرکت بود که متأسفانه این اقدام بسیار مهم با تلاش گسترده تفکر لیبرالیستی در کشور نه تنها عقیم ماند بلکه همان سازمان پر تحرک و انقلابی جهاد سازندگی را منحصر به امور کشاورزی و نام جهاد را در وزارت کشاورزی ادغام کردند و به این ترتیب تفکر لیبرالیستی علاوه بر ممانعت از شکل‌گیری ساختارهای جهادی، راه را برای ترویج الگوی سبک زندگی غیرجهادی و لیبرالیستی هموار ساختند و از این راه خسارت فراوان و جبران‌ناپذیر به نظام و کشور وارد کردند و ضمن جلوگیری از سرعت حرکت انقلاب اسلامی به سمت جامعه و تمدن بزرگ مهدوی، زمینه رشد تفکر منحط اشرافی گری و طمع ورزی دشمنان را فراهم ساختند.
امام راحل در حوزه لشکری نیز الگوی عمل جهادی را در قالب تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فراروی یگان‌های نظامی و انتظامی قرار دادند. شاکله و مغز چهار کلمه «سپاه»، «پاسداری»، «انقلاب» و «اسلام» خروش انقلابی و حرکت جهادی برای کوتاه کردن مسیر طولانی تشکیل حکومت جهانی مهدوی است. سرچشمه فرهنگ پاسداری مکتب عاشورا است. سپاه از همان آغاز انقلاب در راه دفاع از انقلاب اسلامی و دستاورد‌های آن، با پیروی از مکتب عاشورا و الگوی جهادی حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، مشی جهادی را در همه امور سرلوحه خود قرار داد. در حوزه لشکری نیز تفکر لیبرالیستی همواره در پی حذف یا ادغام سپاه و بی اثرکردن یا کم اثرکردن حرکت جهادی در حوزه نظامی، دفاعی و امنیتی بود، اما سپاه نه تنها به پشتوانه حمایت‌های هوشمندانه و حکیمانه حضرت امام خامنه‌ای باقی و برقرار ماند بلکه روز به روز با تقویت بنیه و توان جهادی خود با تکیه بر «عشق»، «ایمان»، «بصیرت» و «همت»، به عنوان چهار ستون اصلی حرکت جهادی، مسیر رفع موانع پیشرفت همراه با امیدآفرینی و اعتمادسازی را با قوت و اقتدار پیمود و امروز به عنوان بزرگترین، مؤثر‌ترین و کارآمد‌ترین سازمان جهادی کشور، فرهنگ جهادی را به اقصی نقاط جهان صادر کرد و الهام بخش حرکت‌های جهادی در جهان شده است.
سپاه، رهنمود‌های فرمانده معظم کل قوا درباره فعالیت جهادی را سرلوحه کار خود قرار داده است: «ما جز با کار جهادی و کار انقلابی نخواهیم توانست این کشور را به سامان برسانیم.» ۱۰/۰۲/۱۳۹۶
این جمله رهبر معزز انقلاب اسلامی به‌وضوح اهمیت و جایگاه جهت‌گیری و کار جهادی را در منظومه ارزشی انقلاب اسلامی مشخص میکند: «ما هرجا انقلابی (و جهادی) عمل کردیم پیش رفتیم و هرجا از انقلابیگری و حرکت جهادی غفلت کردیم، عقب ماندیم و ناکام شدیم.» ۱۴/۰۳/۱۳۹۵ سپاه، با نگرش به ضرورت و ظرفیت کار جهادی، طی ۳۵ سال گذشته، همواره در پی تحقق انتظارات رهبر فرزانه انقلاب در زمینه «همگانی شدن گفتمان جهادی» و «گسترش حضور عموم مردم به‌خصوص جوانان در جریان فعالیت‌های جهادی»، «فراگیرسازی شعار خدمت‌رسانی» برای «تحقق عدالت و پیشرفت» بوده است.
ویژگی همه سازمان‌ها در نظام جمهوری اسلامی مردمی بودن آنهاست، اما بی‌شک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مردمی‌ترین سازمان جمهوری اسلامی ایران است که در هر دو حوزه کشوری و لشکری بسیار خوش درخشیده و از ابتدای شکل‌گیری، منشأ خدمات گسترده و عظیم جهادی در سطح کشور و در مقابل دیدگان مردم بوده است که از خودکفایی در انجام پروژه‌های عظیم در حوزه‌های مختلف گرفته تا احداث زیرساخت‌های روستا‌های محروم را شامل می‌شود. درباره سپاه بحق و با جرئت می‌توان گفت: «ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما عدم ماست».
نگاهی اجمالی به فعالیت‌های جهادی سپاه از قبیل «اردو‌های جهادی سازندگی»، «قرارگاه جهادی پیشرفت و آبادانی جهاد اشتغال آفرینی»، «قرارگاه سازندگی (جهادی) خاتم الانبیا»، «جهاد خدمات ورزشی»، «جهاد علمی و دانش بنیان»، «جهاد خانه‌سازی»، «مدیریت جهادی حوادث غیرمترقبه نظیر سیل، زلزله و...»، «خدمات جهادی بهداشتی و درمانی نظیر تولید واکسن و خدمت به مردم در کرونا»، «خدمات جهادی در توزیع بسته‌های معیشتی و حمایتی و دستگیری از نیازمندان»، «تلاش‌های گسترده جهادی در محرومیت زدایی»، «فعالیت‌های باورنکردنی جهادی در خنثی‌سازی تحریم‌های ظالمانه غرب»، «فعالیت‌های جهادی در تولید علم و فناوری»، «تلاش گسترده جهادی در خودکفایی نظیر پل‌سازی، سدسازی، «تونل‌سازی، پالایشگاه‌سازی، اسکله‌سازی» و دهها و صدها مورد دیگر پرده از رمز و راز محبوبیت سپاه در بین مردم بر می‌دارد. مردم حضور آرامش بخش، امنیت آفرین و مؤثر سپاه و حرکت جهادی این نهاد عظیم و کارآمد را با تمام وجود حس می‌کنند. نهاد مردمی، انقلابی و جهادی سپاه پرکننده خلأ ضعف‌ها، سوءمدیریت‌ها و جبران‌کننده آثار سوء و خسارت تفکر لیبرال در کشور است.
امروز بی‌تردید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان ژنراتور مولد حرکت جهادی الهام بخش و الگوی تفکر انقلابی و جهادی در سطوح ملی، منطقه‌ای و جهانی شناخته می‌شود. سپاه عنوان بزرگترین سازمان ضد تروریستی دنیا را نیز مرهون و مدیون حرکت جهادی در مقابله با تروریسم است. امروز مردم ایران به خوبی باور کرده‌اند که تنها را پیشرفت و غلبه بر مشکلات داخلی و فشار‌های خارجی، تبعیت همه دستگاه‌ها و سازمان‌های نظام اسلامی از الگوی جهادی سپاه است. امروز مردم، قویاً دریافته‌اند که ریشه مشکلات کشور در تبعیت از الگوی تفکر لیبرالیستی (به عنوان مبلغ حرکت غیرانقلابی، غیرجهادی، و مرعوب و مجذوب غرب) است و تبعیت از الگوی حرکت جهادی بر اساس بیانیه گام دوم انقلاب تنها راه پیشرفت کشور و حل مشکلات و رفع موانع است
مسعود اکبری
در جنگ ترکیبی، خبری از حمله نظامی نیست و دستور کار اصلی بمباران افکار عمومی است. در این جنگ، ذهن انسان‌ها به میدان نبرد تبدیل می‌شود.
بر همین اساس، یکی از کارویژه‌های اصلی دشمن، ایجاد «اختلال محاسباتی» در افکار عمومی مردم ایران و همچنین ایجاد اختلال در نظام محاسباتی مسئولین است. اگر دستگاه عملیات روانی دشمن را به یک «موتور» تشبیه کنیم، سوخت این موتور «یأس‌آفرینی، ناامید‌سازی و القای بن‌بست» است.
رهبر معظم انقلاب از ابتدای سال جاری تاکنون در 7 سخنرانی مجزا، درباره «امید» سخن گفته‌اند. وقتی فرمایشات حضرت آقا در سال جاری درباره کلیدواژه امید را در کنار هم قرار می‌دهیم، یک نقشه راه نمایان می‌شود. در حقیقت این فرمایشات همانند تکه‌های یک پازل است که وقتی آنها را در کنار هم قرار می‌دهیم، تصویری روشن و واضح، نمایان می‌شود.
قطعا سؤالات مختلفی درباره امید در ذهن من و شما و دیگر مردم عزیز ایران وجود دارد. برای مثال، این سؤال مطرح است که چرا با وجود مشکلات مختلف و از جمله مشکلات معیشتی، از امید سخن می‌گوییم؟ امید چه نسبتی با «حرکت» و کار جهادی و شبانه‌روزی دارد؟ وظیفه مسئولان در این میان چیست؟ مردم چه وظیفه‌ای دارند؟ امید و «ایمان» چه رابطه‌ای با یکدیگر دارند؟ امیدآفرینی چه نسبتی با «مبارزه با فساد» دارد؟ یک «استاد دانشگاه» و یا یک «کارآفرین» چگونه در امیدآفرینی یا القای یأس تأثیرگذار است؟ آیا ایران کشوری «بی‌آینده» است؟ چرا امروز ملّت ایران، «غرب‌گراها» را تحقیر میکند؟ چرا می‌گوییم امید در دل امام خمینی(ره) یک «عنصر دائمی» بود؟ امید چه تفاوتی با تصوّرات و «خیالات فریبگر» دارد؟ آیا همه مردم ایران در حال «مهاجرت» هستند؟ و...با مطالعه ادامه این وجیزه، پاسخ این سؤالات را دریافت می‌کنید.
1- هیچ‌کس منکر این نیست که مشکلات مختلف و از جمله مشکلات معیشتی در کشور وجود دارد. اما «مشکلات نباید امید را تضعیف کند. ما اگر مشکلات را مشاهده می‌کنیم، باید انگیزه‌مان تقویت بشود برای پیدا کردن راه‌های رفع مشکل و کمک به آنهایی که در میدان، در مقابل این مشکلات ایستاده‌اند و برای رفع آنها دارند تلاش می‌کنند. البتّه ما مشکلاتی داریم امّا در مقابل آن، پدیده‌هایی داریم که همه امیدآفرین است. من به جوان‌های عزیزمان عرض می‌کنم که دشمن نمی‌خواهد بگذارد که ما این پدیده‌های امیدآفرین را ببینیم. پدیده‌های امیدآفرین به مراتب بیشتر از مشکلات است.» (بیانات در مراسم سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی؛ 14 خرداد)
2- قطعا امید، نسبت مستقیمی با عملکرد مسئولان دارد. «همه مسئولان کشور امروز موظّفند کار جهادی کنند، شبانه‌روزی کار کنند و خستگی نشناسند. ما فصل مُشبعی (مفصلی) را حرکت کرده‌ایم؛ این سربالایی، این شیب تند را عبور کرده‌ایم، به قلّه‌ها نزدیک شده‌ایم. نباید خسته بشویم. امروز روز خسته شدن نیست، روز ناامید شدن نیست؛ امروز روز شوق است، روز امید است، روز حرکت است؛ مسئولین کشور در بخش‌های مختلف باید با این روحیه حرکت کنند» (دیدار با فرماندهان سپاه؛ 26 مرداد 1402)
3- و البته مردم نیز در این میان مسئولیت مهمی بر دوش دارند.
«همه بدانیم موفّقیّت‌های بشر، کمالات بزرگ، پیشرفت‌های گوناگون، امیدهای برآورده‌شده، همه از بطن تلاش‌ها زاییده می‌شود، از بطن سختی‌ها به وجود می‌آید. با راحت‌طلبی و نشستن یک گوشه و تماشا کردن و حسرت خوردن و آه کشیدن و احیاناً نِق زدن، کاری پیش نمی‌رود. باید سختی را تحمّل کرد، باید تلاش کرد، باید کار کرد تا به موفّقیّت رسید. اینکه آدم به قلّه یک کوه که یک عدّه‌ای آن بالا رفته‌اند، نگاه کند، بگوید ما هم می‌خواهیم آنجا باشیم، کافی نیست. اگر می‌خواهید به آنجا برسید، باید رنج حرکت از این مسیر را بر خودتان هموار کنید؛ وَ الّا به آنجا نمی‌رسید. (بیانات در دیدار کارکنان و خانواده‌های ناوگروه ۸۶ ارتش؛ 15 مرداد 1402)
تک‌تک ما مردم ایران باید برای رفع مشکلات آستین‌ها را بالا بزنیم، «من درس می‌خوانم برای اینکه بنا دارم دهها سال دیگر در این کشور عمر کنم، زندگی کنم و صدها سال دیگر فرزندان من و نوه‌های من و ذرّیّه من و هم‌میهنان من در این کشور زندگی کنند؛ من می‌خواهم مشکلات را برطرف کنم؛ درس می‌خوانم برای اینکه مشکل را برطرف کنم؛ مبارزه می‌کنم برای اینکه مشکل را برطرف کنم»؛ جواب جوان مسلمان این است. (بیانات در دیدار رمضانی دانشجویان؛ 29 فروردین 1402)
4- امید و ایمان دو روی یک سکه است. وقتی من و شما ایمان روشنی به مبدأ حقیقی و به خدای متعال داشته باشیم، این شعله امید در دل ما روشن خواهد بود و خاموش نمی‌شود؛ به عنوان نمونه، «امید در دل امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) یک عنصر دائمی بود. امید، موتور حرکت امام بزرگوار بود...امید امام ناشی از ایمان او بود... امید و ایمان روی هم اثر می‌گذارند. ایمان، امیدآفرین است و تحقّق امیدها، ایمان را افزایش می‌دهد.» (بیانات در مراسم سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی؛ 14 خرداد 1402)
5- به نظر شما، یک «استاد دانشگاه» و یا یک «کارآفرین» چگونه در امیدآفرینی یا القای یأس تأثیرگذار است؟ «ما می‌دانیم که مشکلاتی در داخل وجود دارد و ما این مشکلات را می‌دانیم امّا اینجور نیست که این مشکلات، جوان دانشجوی پُرانگیزه را ناامید کند. جوان دانشجوی پُرانگیزه جور دیگری ناامید می‌شود؛ آن وقتی که استاد یا مثلاً فرض کنید فلان آدمی که تعهّدی ندارد، می‌نشیند پای دل جوان ـ به صورت فردی و البتّه همین کار به شکل دیگری به صورت جمعی و گسترده انجام می‌گیرد ـ که «شما به چه دلخوشی‌ای اینجا درس می‌خوانی؟ ول کن برو»! به جوان مبارز می‌گوید: «شما با دلار قیمت فلان قدر، تورم چندساله فلان مقدار، به چه امید و به چه دلخوشی‌ای اینجا درس می‌خوانی، کار می‌کنی؟». ناامیدی اینجوری وارد می‌شود؛ این اثر می‌گذارد.». (بیانات در دیدار رمضانی دانشجویان؛ 29 فروردین 1402)
«یک مثال دیگر؛ مثلاً فرض کنید چهار نفر سرمایه‌دار یا کارآفرین کشور را ترک کردند، پولشان را برداشته‌اند و رفته‌اند یک کشور دیگر. می‌گوید «آقا ببین! به چه امید شما می‌خواهی اینجا فعّالیّت اقتصادی بکنی؟ دارند می‌روند»! خب بله، چهار نفر رفته‌اند، چهل نفر مانده‌اند و دارند فعّالیّت می‌کنند. هزاران شرکت دانش‌بنیان دارد به‌وجود می‌آید، جوان‌ها دارند به کار جذب می‌شوند؛ واقعیّت‌های جامعه اینها است.». (بیانات در دیدار رمضانی دانشجویان؛ 29 فروردین 1402)
6- قطعا حرکت به سمت پیشرفت و ترویج امید، سرعت‌گیرها و موانعی هم دارد. یکی از این موانع که به‌شدت «امیدسوز» هم هست، «فساد اقتصادی» است. «بنده حدود بیست سال پیش یک نوشته مشروحی در باب مبارزه با فساد دادم؛ مربوط به سال ۸۰، ۸1. در آن نوشته گفتم که مبارزه با فساد پیگیری می‌خواهد؛ به قول این داستان‌ها و افسانه‌ها، مثل مار هفت‌سر، اژدهای هفت‌سر است که یک سرش را بزنی، شش سر دیگرش آن طرف زنده‌اند، مشغول کارند. همه‌جانبه باید مبارزه کرد. اگر از آن روز دولت‌های محترم و مسئولین محترم این قضیّه را دنبال می‌کردند، بلاشک ما امروز وضع بهتری داشتیم. خب حالا بحمدالله امید این هست که دولت مردمی و مجلس انقلابی این کار مبارزه با فساد را دنبال کنند. (بیانات در دیدار کارگران؛ 9 اردیبهشت 1402)
7- امید، تفاوت فاحشی با «خیالبافی» دارد. چرا؟ «وقتی می‌گوییم امید، نباید امید را با تصوّرات و خیالات فریبگر اشتباه کرد. امید یعنی آن حالتی که با حرکت همراه است؛ با تنبلی و سکون نمی‌سازد. کسی که امید دارد به اینکه به سرمنزل برسد، راه می‌رود. اینکه کسی بنشیند و در عین حال امیدوار باشد که به منزل خواهد رسید، این نشدنی است. (بیانات در مراسم سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی؛ 14 خرداد 1402)
8- امید، علاوه‌بر حرکت و تلاش به «عقلانیت» و «آرمان‌خواهی» هم نیاز دارد. در حقیقت اینها در کنار هم به مثابه اجزای یک موتور قدرتمند عمل می‌کنند. «آرمان‌خواهی موتور پیشران حرکت است؛ امید، سوخت این موتور است؛ اگر امید نباشد، این موتور حرکت نمی‌کند، آرمان‌خواهی در دلش می‌ماند و غصّه‌اش را می‌خورد. عقلانیّت هم فرمان این موتور است؛ باید با عقلانیّت فکر کنید و خردورزی کنید و پیش بروید. (بیانات در دیدار رمضانی دانشجویان؛29 فروردین 1402)
9- جریان غربگرا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با هدف قرار دادن روحیه خودباوری و اعتماد به‌نفس ملت، به شکلی انبوه و گسترده و پس از انقلاب نیز به شکلی محدودتر و مقطعی مردم را مورد تحقیر و تمسخر قرار می‌داد. اما «امروز ملّت ایران، غرب‌گراها را تحقیر میکند. امروز ملّت ما کسانی را که دارای آن فکر و آن توهّمات هستند، دارد تحقیر میکند... به عنوان مثال امروز امکانات و پیشرفت هسته‌ای ما ـ یعنی موجودی هسته‌ای ما ـ از صد برابرِ بیست سالِ پیش بیشتر است؛ یعنی امروز ما بیش از صد برابر سال ۸۲ که آغاز چالش هسته‌ای ما با غرب است و تحریم‌های پشت سر هم و مانند اینها موجودی هسته‌ای داریم؛ آنهایی که اهل فنّند و مطّلعند، اینجوری قضاوت می‌کنند. این واقعیّت کشور ما است... این تحقیرِ غرب‌گراها است؛ این نشان دادنِ خطای بزرگِ آنها است که می‌خواستند بباورانند که ملّت ایران توانایی ندارد.» (دیدار دانشمندان، متخصصان، کارشناسان و مسئولان صنعت هسته‌ای؛ 21 خرداد 1402)
10- آیا مصادیق «پیشرفت و امید» فقط به صنعت هسته‌ای محدود می‌شود؟ پاسخ منفی است. «پیشرفت‌های کشور در عرصه علم، در عرصه فنّاوری، در ایجاد زیرساخت‌های صنعتی و کشاورزی، در ایجاد ساختارهای بسیار مهمّ حمل‌ونقل، پیشرفت‌های کشور در تربیت نیروی انسانی، در کشاندن فعّالیّت‌های عمرانی به نقاط دوردست و محروم کشور، در سیاست بین‌المللی، در اعتلا و عزّت ملّی، در اقتدار نظامی و دفاعی کشور؛ اینها حقایق امیدزا است؛ دشمن می‌خواهد ما این حقایق را فراموش کنیم، از یادمان ببریم، جوان ما از اینها مطّلع نشود. این واقعیّت‌ها از آینده روشنی خبر می‌دهد. (بیانات در مراسم سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی؛ 14 خرداد)
11- خداوند متعال در آیه 139 سوره مبارکه آل عمران می‌فرماید: «و َلَا تَهِنُوا و َلَا تَحْزَنُوا و َأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» (و سست نشوید و غمگین نگردید و شما برترید اگر ایمان داشته باشید). آینده متعلق به ماست؛ آینده‌ای با افق‌های روشن.
1- اگرچه دیوارکشی میان ایران و افغانستان پیش از حاکمیت طالب‌ها بر افغانستان ساخته شده و دولت‌های پیشین افغانستان از حدود مرزی آگاه بودند و هیچ ادعایی درباره حدود مرزی نداشتند، اما طلبه‌های افغانستانی که در سال‌های اخیر به قدرت رسیده‌اند، اطلاع و آگاهی چندانی از مقررات بین‌المللی و حقوق بین‌المللی و معاهدات دوطرفه ندارند.
از سوی دیگر برخی خبرها و احتمال‌ها هم حاکی از تحریک‌پذیری طالبان توسط طرف‌های ثالثی است تا علیه منافع ایران اقدامات تحریک‌آمیزی انجام دهند. ازاین‌رو ضروری است به صورت فوری و جدی مقامات مسئول کشور از تمام ظرفیت‌های دیپلماتیک خود برای وادارکردن طالب‌ها به پذیرش مسئولیت‌های بین‌المللی و حسن همجواری و رعایت حقوق و منافع و مرزهای کشورمان استفاده کنند. پیگیری دیپلماتیک مستمر و اعمال فشار با روش‌های مختلف از جمله ابزارهای در اختیار کشور برای وادارکردن طالب‌ها به پذیرش مسئولیت‌های همسایگی طبق حقوق بین‌المللی است.
2- نهادهای مسئول مرزهای کشور با اقدامات کارشناسی‌شده و هماهنگی‌های فنی، به سرعت نسبت به احداث موانع مرزی در کنار میل‌های مرزی از جمله فنس‌کشی و دیگر ابزارهای فنی و اپتیکی و استقرار نورافکن و با دیگر اقدامات لازم، حدود مرزی کشور را به صراحت و روشنی به طرف حاکم بر افغانستان تفهیم کنند و اگر نیروهای طالب از موانع مرزی عبور کردند و وارد قلمرو کشور شدند، همچون حمله اوایل خرداد 1402 طالبان به یک برجک مرزبانی کشور، با قاطعیت با تجاوز مرزی مقابله کنند. تسهیل و حمایت قاطع از هم‌وطنان مرزنشین که زمین‌هایشان در آن سوی دیوار مرزی قرار دارد، از جمله مسئولیت‌های نیروهای مرزی کشور است.
3- پس از بررسی‌های کارشناسی و مطالعات لازم، اگر ضرورت ایجاب کرد تخریب دیوار مرزی در بخش‌هایی که ضروری است می‌تواند در دستور کار کشور قرار گرفته و موانع جدید در نقاط مرزی نصب و استفاده شود. تخریب چند 10 کیلومتر دیوار مرزی که بخش زیادی از آن هم به دلیل باد و توفان در احاطه شن و ماسه قرار گرفته و کاربرد امنیتی ندارد هزینه‌های زیادی در برابر حفظ خاک کشور در پی ندارد.
4- در صورت هر نوع خطای فنی و فقدان مطالعات کارشناسی برای احداث دیوار در درون مرزهای کشور طراحان این ایده باید به صورت جدی مؤاخذه و تنبیه شوند تا زمینه بروز چنین خطاهای احتمالی در آینده گرفته شود.
5- به نظر می‌رسد مطالعات تکمیلی درباره حدود مرزی کشور با دیگر کشورها از جمله ترکیه نیز ضروری است. گفته می‌شود در مرزهای مشترک با ترکیه نیز احداث دیوار مرزی و نیز پاسگاه‌های مرزی و حتی میل‌های مرزی با دقت و وسواس لازم صورت نگرفته و ضروری است با فعالیت کارشناسی دقیق سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح به سرعت درباره صحت و سقم چنین مطالبی نخست اطلاع‌رسانی صورت گیرد و سپس در صورت نیاز اقدامات اجرائی فوری برای اصلاحات لازم انجام شود. تمامیت ارضی کشور خط قرمز هر نوع فعالیت و اقدامات در مرزهای کشور است؛ امری که تاکنون مورد توجه بوده و باید همواره بر آن به جدّ اصرار کرد
بزرگترین سازمان ضدّ تروریستی جهان
محمّدکاظم انبارلویی
۱- جیمی کارتر یک سخن تاریخی در مورد ماهیت میلیتاریستی آمریکا دارد که شنیدنی است.
او می‌گوید: آمریکا در طول سه قرن پیدایش آن روی جغرافیای زمین ۲۳۱ سال از عمرش را مشغول جنگ بوده است.
او اضافه میکند : آمریکا فقط ۱۶ سال را بدون جنگ سپری کرده است. تنها آمریکا پس از جنگ جهانی دوم ۳۲ جنگ علیه دهها کشور راه انداخته است.
با این اوصافی که کارتر از سیمای حکمرانی از آمریکا می‌دهد، حکام کاخ سفید بزرگترین تهدیدکننده صلح در جهان و پنتاگون وناتو تروریستی‌ترین ارتش جهان هستند.
۲- دیروز سالروز کودتای ۲۸ مرداد بود. در این روز، آمریکا با طراحی و عملیاتی کردن یک کودتا، دولت مصدق را سرنگون کرد و نقطه پایانی بر نهضت ملی شدن نفت گذاشت.
با آنکه اسناد سرّی و محرمانه وزارت امور خارجه آمریکا و انگلیس هر ۳۰ سال منتشر می شود و دلیلی بر محرمانه بودن آنها وجود ندارد، اما تاکنون آمریکا و انگلیس از افشای اسناد محرمانه کودتای ۲۸ مرداد پرهیز کرده اند. علت عدم این افشاء، آن است که خصومت آمریکا و انگلیس علیه ملت ما پایان نیافته است. رمز و راز و تکنیک ها و تاکتیک‌های کودتای ۲۸ مرداد علیه جمهوری اسلامی هنوز کارکردها و کاربردهای خود را از دست نداده است. ظهور این رازها و تکنیک‌ها در جنگ سخت و نرم و نیز تحریم‌های اقتصادی و پدیده تروریستی وحشیانه داعش علیه ملت ما هنوز ادامه دارد.
رهبر معظم انقلاب تصریح کردند : سپاه جلوی تکرار کودتای ۲۸ مرداد را در انقلاب گرفت.
۳- مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان سرافراز سپاه پاسداران فرمودند : «سپاه بزرگ ترین سازمان ضدّ تروریستی در جهان است.» این دقیق‌ترین و پرمعناترین تعریف در مورد سپاه است. این گزاره متکی به اسناد مشهود ومشهوری است که فرماندهان ارتش‌های جهان به آن اعتراف دارند.
شکست داعش و برچیده شدن بساط حکومت تکفیر در عراق و سوریه و پایان رجزخوانی و دوران لاف زنی آمریکا و ناتو پس از ضربه عین‌الاسد و زدن پهپاد پیشرفته آمریکا، حاکی از ظهور یک ارتش چندملیتی مقاومت در غرب آسیاست که کارکرد اصلی آن مبارزه با تروریسم جهانی به رهبری آمریکاست. سپاه پاسداران ، نیروی قدس و ارتش جمهوری اسلامی قطب تپنده مقاومت در منطقه هستند. امروز قدرت های جهان این نیرو را در آسمان ، زمین و دریا به رسمیت می شناسند و در نشست‌های ارتش جهان با آن تعامل سازنده دارند.
۴- سپاه و ارتش ضامن امنیت کشور هستند. آنها راه درازی را در تأمین امنیت ملی طی کرده‌اند.
قوای نظامی ما مدت هاست از مرز بازدارندگی عبور کرده و در موقعیت اقدام پیشدستانه قرار دارند. برای همین است که مدت هاست از گزینه نظامی روی میز دشمن خبری نیست.
تا وقتی که ژنرال‌هایی چون شهید حاج قاسم سلیمانی و سربازانی مانند حججی و ابراهیم هادی و مصطفی صدرزاده در سپاه و ارتش ما وجود دارند، خبری از ژنرال مکنزی و رجزخوانی های ژنرال‌های ناتو در غرب آسیا شنیده نمی‌شود.
۵- دشمن، امید خود را در حوزه نظامی از دست داده است. امروز دشمن به دو موضوع بیش از هر چیز فکر میکند:
۱- بحران‌آفرینی پی در پی، ۲- اختلال در زندگی مردم سپاه حضور نیرومند خود را در این حوزه ها در کنار دیگر نهادهای مسئول حفظ کرده است، به همین دلیل مورد حقد، کینه و بدگویی آنهاست.
سرویس‌های جاسوسی و عناصر نفوذی دشمن، زیر چکش و ضربه سپاه است.
آنها از حرکات توفنده سپاه که با سرعت و دقت صورت می‌گیرد، در امان نیستند.