استقلال همه‌جانبه

از دیگر شاخصه‌های تفکر انقلابی در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب، پایبندی به استقلال همه‎جانبه کشور است. اقتضای این شاخص، فریب نخوردن در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است. برای نمونه، در عرصه سیاسی، جمهوری اسلامی سعی در بازتعریف مناسبات خود به صورت مستقل از دخالت بیگانگان دارد. این خواسته کاملاً علیه طرح نظام سلطه در دنیا، به ویژه در منطقه غرب آسیاست. بنابراین، کشور‌های سلطه‌گر، به دنبال راهی خواهند بود تا جمهوری اسلامی ایران از داعیه استقلال در عرصه‌های گوناگون دست بردارد. در واقع، نظام سلطه می‌خواهد جمهوری اسلامی تابع او باشد و به همین منظور از راه‌های متفاوتی استفاده می‌کند؛ مانند جنگ، تحریم، تهدید، تحریف و.... 

تهدید و تحریم، یکی از ابزار‌های دشمن است؛ البته دشمن لزوماً با زبان تهدید به سراغ مخالفان خود نمی‌رود؛ بلکه گاهی متملّقانه با کشور هدفِ خود سخن می‌گوید. این همان اتفاقی است که در برهه‌ای از زمان برای جمهوری اسلامی ایران افتاد. آمریکا با نامه‌نگاری سعی داشت با وعده مشارکت در حل مشکلات منطقه، ایران را وارد طرح خود کند. طبیعتاً چنین پیشنهادی از سوی آمریکا برای هر کشوری وسوسه‌انگیز است؛ اما باطن قضیه چیز دیگری بود. آمریکا با جمهوری اسلامی تضاد ذاتی دارد و لذا درصدد است ایران را در نقشه خودش تعریف کند. به همین دلیل جمهوری اسلامی حاضر نشد در ائتلاف آمریکایی در سوریه علیه داعش شرکت کند.

این مسئله در قضایای دیگر همچون مسائل اقتصادی و فرهنگی هم قابل تطبیق است. نظام سلطه سعی می‌کند اقتصاد ایران را در هاضمه نظام اقتصادی سرمایه‌داری به یکی از اقمار خود تبدیل کند. طبیعی است که در این ساختار، فروپاشی نظام سلطه به فروپاشی اقمارش هم منجر می‌شود. برای نمونه، در بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ آمریکا، شاهد بودیم که کشور‌های آسیای جنوب شرقی نیز دچار بحران‌های سنگین اقتصادی شدند. در مقابل این تصویر، اگر استقلال اقتصادی به تعبیر رهبر معظم انقلاب از طریق اقتصاد مقاومتی محقق شود، از تلاطم‌های اقتصادی دنیا تا حدودی در امان خواهد ماند.

با این وصف، می‌توان گفت کسانی که قائل به مدیریت اقتصادی و سیاسی ایران بر اساس منافع ملی هستند و حاضر نیستند منافع ملی ایران را ذیل منافع نظام سلطه تعریف کنند، طرفدار استقلال سیاسی و اقتصادی ایران هستند و از این جهت، تفکر انقلابی دارند؛ اما کسانی که توسعه اقتصادی و سیاسی ایران را در ذیل جهانی شدن و اقتصاد جهانی دنبال می‌کنند و منافع ملی ایران را منفک از منافع کشور‌های نظام سلطه تعریف نمی‌کنند و حتی برای نفی استقلال، تئوری‌های علمی ارائه می‌کنند، ارزشی برای استقلال سیاسی و اقتصادی قائل نبوده و از این جهت، تفکر انقلابی ندارند.