«رأی بالای مردم در دو دوره پی‌درپی به روحانی نشان می‌دهد مردم در کنار رویکرد تمشیتی دولت، دولتی می‌خواهند که برای آنان در سطح جهانی عزت و منزلتی درخور دیگر مردم جهان فراهم کند[...]
یادداشت: «رأی
بالای مردم در دو دوره پی‌درپی به روحانی نشان می‌دهد مردم در کنار رویکرد
تمشیتی دولت، دولتی می‌خواهند که برای آنان در سطح جهانی عزت و منزلتی
درخور دیگر مردم جهان فراهم کند. لذا آنچه امروز به قرارداد بزرگ با توتال
منجر شده، بیش از تلاش‌های دولت، خواست و اراده مردم بوده است» این جملات
را اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس دولت یازدهم بر زبان آورده است، اما این
جمله نه تنها منطق درستی ندارد، بلکه بسیار نگران‌کننده و ترسناک است؛
اگرچه درباره اینکه در جمهوری اسلامی ایران بر اساس گفتمان حضرت امام
خمینی(ره) میزان رأی ملت است، هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد؛ همان‌گونه رهبر
معظم انقلاب اسلامی نیز رأی مردم را تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز می‌دانند؛
اما معنایی که در پس سخنان جهانگیری وجود دارد نه تنها با این نگاه هیچ
سنخیتی ندارد؛ بلکه می‌توان از آن به عنوان یک برداشت انحرافی از
مردم‌سالاری دینی و مقدمه‌ای برای استبداد رأی مسئولان منتخب یاد کرد؛ چرا
که براساس اصول مردم‌سالاری دینی در نظام جمهوری اسلامی ایران و حتی در
نظام‌های دموکراسی غربی، رأی مردم هرگز به معنای آن نیست که مردم اختیار صد
درصدی به دولت داده‌اند و مسئولان دولتی حق دارند هر اقدام خلاف مصالح ملی
و برخلاف استقلال کشور را با این توجیه خنده‌دار که خواست مردم است،
عملیاتی کنند.
اساس مردم‌سالاری دینی بر این است که مردم در انتخابات
مسئولان کشور را انتخاب کنند و از فردای انتخابات در مقام ناظر و
مطالبه‌گر درباره یکایک تصمیمات آنها توضیح بخواهند و مانع عملیاتی شدن
اقدام خلاف مصالح کشور و انقلاب شوند نه اینکه مردم در انتخابات سلطان و
پادشاه بر کرسی صدارت بنشانند که از فردای آن روز حق هیچ‌گونه انتقاد یا
مطالبه‌ای نداشته باشند.