نقدهای اصلاح طلبان به خودشان در این روزها بسیار شنیده می شود؛آنها پذیرفته اند که مردم را پس از انتخاب شدن فراموش می کنند. جریان اصلاح طلب اصلاح طلبان مردم را فراموش نکرده اند بلکه فقط تا پای صندوق رای به رای مردم نیاز دارد؛ در 22 سال گذشته هر موقع که برای قدرت تلاش کرده است داعیه حل مشکلات مردم را داشته است؛ اما هنگامی که به قدرت رسیده اند، به این جمله معروف رسیده اند که " شما بزرگترین دشمن خودتان هستید " و برای فرار از این دشمن دست به، به بهانه تراشی و خیالبافی راجع به ساختارهای کشور روی آورده و اعلام کرده اند که نمی توانند با این حجم از اختیارات مشکلات را حل نمایند؛آنها فراموش کرده اند که می خواستند در قالب همین اختیارات و با همین ساختارها همه مشکلات را حل کنند.
فراموشی پایگاههای اجتماعی دغدغه ای است که اکنون در میان اصلاح طلبان به عنوان یک دغدغه و دلیل رویگردانی مردم از آنها در آینده مطرح شده است.
|
تئوريسین های اصلاح طلب |
فراموش کردن مردم |
|
محمدرضا تاجیک |
این آن چیزی که از جریان اصلاح‌طلبی انتظار می‌رفت نبود و جریان اصلاح‌طلبی هم متاسفانه در فرایند خودش به طور فزاینده‌ای روبه مومیایی، انجماد و نوعی انسداد رفت، بنابراین یک نوع تصلب گفتمانی ، اندیشه ای و نازایی و سترونی معرفتی پیدا کرد و دچار یک نوع «Sectarism» و جدایی از توده‌های مردم شد |
|
عبداله ناصری |
چون اصلاح‌طلبان با مردم تعامل اقناع‌کننده‌ای ندارند، به همین راحتی نمی‌توانند وارد مجلس شوند. |
|
صادق زیباکلام |
پس از آن حجم از تبلیغات و دعوت مردم به انتخابات 96 و 94از سوی اصلاح‌طلبان، بخش زیادی از بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان، نتایجی را دیدند که موجب سرخوردگی عمومی میانشان شد. |
|
محمد عطریانفر |
یکی از رویکردهای مهم اصلاح طلبی این است که ما در فرایند پیشبرد نظریه اصلاحات باید نسبت به کسب قدرت حساسیت داشته باشیم تا با تکیه بر قدرت بتوانیم مطالبات مردم را پاسخ بدهیم. مگر ما می‌توانیم از قدرت فاصله بگیریم؟ |
البته برخی از اصلاح طلبان در صدند که تا فرصت باقی مانده در چند ماه آینده را به برائت از دولت طی نمایند و دولت هم در تلاش است تا با سخنانی مانند؛رفراندوم،همه پرسی،مذاکره، دولت قبل، دولت اختیار ندارد، نگذاشتند کار کنیم!،بادست و پای بسته نمی توان شنا کرد و...حمایت اصلاح طلبان را در این فرصت به دست آورد.
اما به این سادگی نمی توان نگاه مردم را به کسانی که در طول سالهای گذشته در عرصه دولت،قوه مقننه و شورای شهر بی توجه بوده اند را به خود جلب کرد و برای همین برخی از اصلاح طلبان به رویکرد شرط گذاری برای حاکمیت روی آورده اند تا به نوعی عیار مردمی خود را به صورت تبلیغاتی بالا برده و پرچم مرد داری را برافراشته نگه دارند؛این جریان طرح تحریم انتخابات و شرطی کردن انتخابات را کلید زده اند.
|
تئورسین های اصلاح طلب |
شرط گذاری برای انتخابات |
|
احمد خرم |
سه حالت برای حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات می‌توان متصور بود: نخست؛ شرکت‌نکردن- دوم؛ حضور بی‌قیدوشرط و سوم؛ حضور مشروط در انتخابات. اگر شروط تحقق پیدا کند، بستر و ابزار تشویق و ترغیب جامعه برای حضور در انتخابات فراهم می‌شود. |
|
علی ربیعی، سخنگوی دولت |
تازمانی که مردم احساس نکنند رأی‌شان معنایی دارد، انگیزه رأی دادن نمی‌یابند در واقع باید رأی مردم را برای تغییر، معنی‌دار کرد. |
|
سعید حجاریان |
شاید عقلانی‌ترین راهبرد را بتوان در «مشارکت مشروط» جست؛ از فرصت انتخابات استفاده کرد ولی چنان چه شروط مطرح شده برآورده نشد، عطای انتخابات را به لقایش بخشید. انتخابات بدون شرط مانند «جعبه پاندورا» است!( جعبه پاندورا به روایت افسانه‌های یونانی، جعبه‌ای بود با محتوای تماماً بلا و شوربختی‌های ناشناخته بشریت از جمله کار، بیماری، مرگ! منظور اساسی او از این جعبه شاید اینگونه به‌نظر برسد که نباید جزء با شرایطی خاص به سراغ انتخابات رفت؛ حجاریان بعدها این شرایط برای گشودن جعبه انتخابات را اعلام می‌کند.) |
|
عباس عبدی |
با توجه به شرایط موجود شرکت در انتخابات برای اصلاح طلبان موضوعیتی ندارد |
|
تاجزاده |
اصلاح‌طلبان نباید به هر قیمت درانتخابات شرکت کنند |
یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در ایران دوم اسفند ماه سال جاری برگزار می‌شود و با توجه به چند دستگی اصلاح طلبان و همچنین عدم اقبال مردمی به این شعارها در کنارناکارآمدی در حوزه های اجتماعی،سیاسی و حتی سیاست خارجی فضا به گونه ای برای اصلاح طلبان رقم خورده است که ناز و کرشمه آنان در میان مردم و حاکمیت خریداری نداشته باشد و در آینده شاهد خواهیم بود که بازهم دشمن این سخنان امروز خود شده اند و با همان سخنان قبل به دنبال کسب رای از مردم هستند.