جنگنده‌های رژیم صهیونیستی عصر روز جمعه 14 مرداد 1401 به مناطقی در نوار غزه حمله کردند که در اثر آن ۴۵ فلسطینی از جمله ۱۵ کودک و ۴ زن به شهادت رسیده و ۳۶۰ فلسطینی دیگر زخمی شدند. این تجاوز با پاسخ گروه های مقاومت در نوار غزه همراه شد و به اعتراف اسرائیلی ها بیش از یک هزار موشک به سمت مناطق اشغالی از جمله تل آویو شلیک شد. این جنگ که تنها سه روز به طول انجامید نهایتا با وساطت مصر و برخی دیگر از کشورهای عربی پایان یافت.
عملیات رژیم غاصب که آن را «صبح صادق» نامیده بود همزمان با سفر زیاد نخاله، دبیرکل جهاد اسلامی فلسطین به تهران با هدف قرار دادن فرماندهان گردان های قدس، شاخه نظامی جهاد اسلامی فلسطین آغاز شد. علاوه بر ترور تیسیر الجعبری، فرمانده بخش شمالی گردان های قدس، خالد منصور، فرمانده بخش جنوبی گردان‌های قدس در رفح نیز هدف ترور ارتش رژیم اسراییل قرار گرفت.
پس از تشدید حملات موشکی جنبش جهاد اسلامی فلسطین، «یائیر لاپید» نخست وزیر موقت رژیم صهیونیستی مدعی شد که اهداف صهیونیست ها از تجاوز به غزه محقق شده است و تداوم عملیات دیگر سودی ندارد. آن گونه که محافل صهیونیستی اعلام کرده اند هدف عمده این عملیات انهدام زیرساخت های جنبش جهاد اسلامی، ترور فرماندهان برجسته میدانی و نیز ایجاد جدایی بین جنبش حماس و جنبش جهاد اسلامی بوده است.
اما واقعیت این است که کوتاهی این جنگ نسبت به جنگ های گذشته غزه، حاکی از تغییری است که در موازنه قدرت بین رژیم صهیونیستی و مقاومت اسلامی فلسطین به وجود آمده و در نتیجه سران تل آویو از طولانی شدن جنگ و پیامدهای فاجعه بار آن به شدت بیمناک هستند. در همین راستا رهبران جهاد اسلامی تاکید کردند که توان موشکی این گروه باعث شده است تا اسراییل به دنبال آتش بس باشد و شروط مقاومت را برای پذیرش آتش بس بپذیرد.
سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان هم یکشنبه شب در سخنرانی خود تاکید کرد جهاد اسلامی آتش بس را اعلام کرد و تل آویو از ابتدا به دنبال توقف جنگ بود، زیرا بیش از این توان تحمل موشک های مقاومت را نداشت.
در باره اهداف میدانی اسرائیل نیز باید گفت هر چند دو تن از فرماندهان جهاد اسلامی به شهادت رسیدند، اما وجود فرماندهان بی شمار دیگر در صفوف مقاومت این خلا را جبران خواهد کرد. از طرفی زیرساخت های تسلیحات موشکی مقاومت به این سادگی از بین رفتنی نیست، وگرنه در اثر جنگ های گذشته که هم طولانی تر و هم سنگین تر بود از میان رفته بود.
شکاف افکنی میان حماس و جهاد اسلامی نیز از جمله رویاهای تعبیر ناشدنی سران صهیونیستی است که از دیرباز در صدد تحقق آن بوده، اما هیچ گاه موفق به انجام آن نشده اند. نکته قابل توجه این است که هر گونه حمله و تجاوز اسرائیل علیه فلسطینی ها نه تنها بین آنان اختلافی ایجاد نمی کند، بلکه موجب تقویت وحدت و همگرایی آنان می گردد.
با این حال مقامات سیاسی و نظامی رژیم اسرائیل چنین القا می کنند بازنده این جنگ نبوده و پذیرش آتش بس از سوی آن ها به این دلیل بوده که توانستند به اهداف مورد نظر خود در این جنگ برسند. اما پیش قدم شدن آن‌ها برای پذیرش پیشنهاد آتش بس از سوی مصر نشان می‌دهد که برخلاف چنین ادعایی، آن ها مترصد فرصتی برای خلاص شدن از این جنگ بودند.
ویدئو‌های منتشر شده از لحظه فرار برخی نمایندگان پارلمان اسرائیل به همراه وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در زمان حملات موشکی مقاومت و یا فرار سربازان این رژیم بعد از موشک باران محل استقرارشان نشان می دهد که موشک های مقاومت سایه وحشت را بر اسرائیل افکنده و تداوم این وضعیت برایشان امکان پذیر نبود.
نکته دیگر در مساله آتش بس این است که جنبش جهاد اسلامی بعد از اسرائیل حاضر به قبول آتش بس می شود و بلکه برای آن پیش شرط هایی از جمله آزادی بسام السعدی و خلیل العواده از بند زندان رژیم صهیونیستی و گشایش گذرگاه های غزه و سوخت رسانی به این منطقه برای پذیرش آتش بس تعیین می کند و بعد از تعهد مصر به اجرای این شروط است که آتش بس را می پذیرد.
در سطح داخلی، در حالی که کمتر از سه ماه تا انتخابات سراسری در اسرائیل باقی مانده، به نظر می آید یائیر لاپید نخست وزیر موقت این رژیم در قماری پرخطر تصمیم گرفت با حمله به غزه بخت خود و حزبش را برای پیروزی در انتخابات افزایش دهد، به ویژه آن که با رقیبی به نام بنیامین نتایناهو مواجه است که خود را «شاهین امنیتی» اسرائیل نامیده و در برافروختن جنگ علیه فلسطینی ها ید طولایی دارد.
با این حال با توجه به واکنش فوری و شدید مقاومت فلسطین و تن دادن سریع دولت اسرائیل به آتش بس، معلوم نیست نخست وزیر موقت رژیم غاصب آیا در اثر این جنگ موفق به افزایش پایگاه اجتماعی خود شده یا این که بالعکس محبوبیت او پایین آمده است؟
لاپید در دوران حضورش در دولت، به عنوان وزیر دارایی و امور خارجه خدمت کرده و در عرصه سیاست و دیپلماسی تجاربی کسب کرده، اما کسب تجربه امنیتی ناکام بوده است. به همین دلیل برخی تحلیلگران اسرائیلی پیش بینی می کنند که نتانیاهو به زودی کمپین تبلیغاتی گسترده ای علیه لاپید به راه انداخته و مدعی می شود که او دستاوردهای نظامی اسرائیل را به باد داده است.
در مجموع باید گفت تلاش های مذبوحانه دولت های متوالی اسرائیل برای ضربه زدن به مقاومت فلسطین که علاوه بر اهداف امنیتی، با انگیزه های سیاسی انجام می شود، جز ناکامی و سرشکستگی برای آنان دستاوردی در برنداشته و در مقابل، وجهه مقاومت به عنوان عنصر برجسته و تاثیرگذار در موازنه قوا بیش از پیش تقویت می گردد.ش