یکی از معیارهای مهم و البته پیچیده در تفکر انقلابی، توجه به این نکته است که حتی حقترین مواضع و صادقانهترین مطالبهها اگر بدون شناخت صحنه و طراحی پشتپرده دشمن مطرح شوند، میتوانند ناخواسته به ابزار تکمیل نقشههای او بدل شوند. دشمن در عرصه جنگ نرم، تنها به تهاجم مستقیم اکتفا نمیکند. او صحنه را طوری میچیند که مطالبهگریهای داخلی، اعتراضهای بحق یا حتی نقدهای دلسوزانه، در زمانی خاص و با شیوهای خاص، بخشی از سناریوی او شود.
تجربههای فراوانی در این زمینه وجود دارد. بارها دیدهایم که یک جنبش دانشجویی یا تشکل عدالتخواه، با نیت خیر و با هدف دفاع از اصول انقلاب، وارد یک موضوع شدهاند، اما، چون صحنه را کامل ندیدهاند، بهتدریج در مسیری افتادهاند که جورچین دشمن را تکمیل کردهاند. بنابراین، یکی از ضوابط اساسی تفکر انقلابی، هوشیاری نسبت به صحنهگردانی دشمن و مراقبت از این است که حتی در بیان مطالبات برحق، وارد زمین بازی او نشویم. این به معنای تعطیلی نقد یا مطالبه نیست، بلکه به معنای عمقبخشی به تحلیل، دقت در انتخاب زمان و شیوه بیان، و تمایزگذاری میان نقد دلسوزانه و حرکتی است که دشمن از آن استقبال میکند.
مقام معظم رهبری در اینباره هشدار میدهند: «در مطالبهگریهاـ که من به شما توصیه مطالبهگری میکنم- مراقبت کنید دشمن نتواند از مطالبه بحق شما سوءاستفاده کند؛ هم در صورتبندی مسئله، هم در راه حلی که ارائه میدهید، سعی کنید با دشمن وجه مشترک و ... پیدا نکنید؛ مخرج مشترک پیدا نکنید با دشمن؛ [چون]او هم موضوعات را مطرح میکند دیگر، او هم مشکلات را مطرح میکند، هم صورت مسئله را او مطرح میکند، هم بهاصطلاح علاج را و نتیجهگیری را مطرح میکند. شما صورت مسئلهتان هم با او باید فرق داشته باشد، نتیجهگیریتان هم با او باید بکلی فرق داشته باشد، چون او دشمن است».
این بیان دقیقاً راه را روشن میکند؛ اولاً مطالبهگری تعطیل نمیشود، ثانیاً مطالبهگری باید بهگونهای باشد که نه در موضوع، نه در تحلیل، و نه در نتیجهگیری، همصدایی و مخرج مشترکی با دشمن پیدا نکند. دشمن ممکن است همان مشکل واقعی مردم را مطرح کند، اما هدفش خیرخواهانه نیست. او به دنبال علاج نیست، بلکه میخواهد از این مشکل، برای ضربه زدن به اصل نظام استفاده کند. در واقع، انقلابی کسی است که با شناخت لایههای پنهان صحنه، حتی در مطالبهگری و نقد، هوشیارانه عمل میکند. او میداند دشمن همیشه مترصد است تا از کوچکترین نارضایتی یا مطالبه مشروع، پروژهای علیه انقلاب بسازد.
در نتیجه، تفکر انقلابی نه به معنای سکوت در برابر مشکلات است و نه به معنای همراهی ناآگاهانه با طراحی دشمن؛ بلکه یعنی مطالبهگری هوشمندانه، آگاهانه و مبتنی بر تحلیل جامع که نه تنها گرهی از کار جامعه میگشاید، بلکه نقشه دشمن را نیز خنثی میکند.