در جلد اول پس از بحث و بررسي در زمينه مردم‌نگاري و مونوگرافي، تاريخچه‌اي از شکل‌گيري و تحولات مردم‌شناسي ايران با توجه به فعاليت‌هاي اداره فرهنگ عامه، مؤسسه مطالعات و تحقيقات اجتماعي دانشگاه تهران و مرکز فرهنگ مردم ارائه مي‌شود.
در جلد دوم الگويي کاري در زمينه مردم‌نگاري ارائه شده است که بسيار حايز اهميت است. در اين الگوي کاري به شانزده حوزه تحقيقاتي اشاره شده است که هر يک موضوعات متنوعي را عنوان مي‌کنند. هر يک از اين موضوعات که با مطالعه و بررسي‌هاي دقيق بر روي مجموعه‌اي از تحقيقات و مطالعات اسنادي و ميداني انجام گرفته، به عنوان يک الگوي کاري مستقلي است که مي‌تواند تسهيلاتي در امر تحقيق و بررسي ايجاد کند. بايد تأکيد کرد که الگوهاي ارائه‌شده با توجه به ابعاد بحث قابل انعطاف است و نوآوري‌ها و ديدگاه‌هاي پژوهشگران مي‌تواند در الگوي مورد نظر، تغييراتي را جهت افزايش يا کاهش مباحث اصلي و فرعي ايجاد کند.