نشریه شارلی ابدو، مجله طنزچپ‌گرای فرانسوی است که تاکنون با نقد و تمسخر ادیانی مانند مسیحیت و به‌ویژه اسلام توانسته خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. این مجله که پیشتر با نام هاراگیری (خودکشی) منتشر می‌شد، به واسطه توهین به رهبرانی چون ناپلئون و ژنرال شارل دوگل تعطیل شد؛ پس از چند سال با نام شارلی ابدو دوباره منتشر شد و این بار توهین به مذاهب و رهبران را در دستور کار خود قرار داد.
توهین به مکرون نه، به ادیان آری
شارلی ابدو که به دلیل سطح پایین و نداشتن مخاطب تا سال۱۹۹۲ بارها تعطیل شد پیشینه توهین به مکرون را نیز در کارنامه خود دارد. شکایت مکرون از عوامل انتشار یک کاریکاتور که در آن، وی را در زمان کرونا به هیتلر تشبیه کرده بودند نشان داد قانون فرانسه تنها در مقابل رئیسان جمهور خود پاسخگو است و هتک حرمت به مقامات ارشد این کشور در مقوله آزادی بیان قرار نمی‌گیرد اما توهین به سایر ادیان و رهبران آن مشمول قانون آزادی بیان می‌شود.
در حالی که بسیاری از مردم ادیان مختلف برای یکدیگر احترام قائل‌اند و توهین به رهبران ادیان را جایز نمی‌دانند؛ در این نشریه، اهانت به پاپ نیز رایج است و کاریکاتورهای متعدد و موهنی علیه این رهبر مسیحیان منتشر شده است. شارلی ابدو حضرت عیسی مسیح که از پاک‌ترین انسان‌هاست را مورد توهین قرار داده و پس از آن نیز به مقام شامخ زن پاکدامن هستی، حضرت مریم عذرا هتک حرمت کرده و در سال۲۰۱۵ نیز با انتشار کاریکاتوری موهن، به ساحت رسول‌اکرم(ص) بی‌احترامی کرد.
شماره ویژه زنان ایران
ریس، مدیرمسئول شارلی ابدو (یا شارلی هبدو) در سرمقاله شماره ویژه زنان ایران یادآوری می‌کند این نشریه در ماه گذشته یک «مسابقه کاریکاتور رهبر جمهوری اسلامی» به راه انداخت. از میان ایرانیانی که در مسابقه شرکت کرده‌اند هشت اثر برگزیده در صفحات دوم و سوم نشریه دیده می‌شود. شارلی ابدو خود اذعان می‌کند: «همه شرکت‌کنندگان در این مسابقه، برنده جایی در جهنم شده‌اند...». این فراخوان کاریکاتور در بحبوحه اغتشاشات ایران انجام و نتیجه آن نیز به صورت بسیار توهین‌آمیز منتشر شد و در بسیاری از خبرگزاری‌های ضد انقلاب نیز درست پس از سخنان تأثیرگذار رهبری با بانوان ایران زمین انتشار یافت.از عکس توهین‌آمیز روی جلد شارلی ابدو که عکسی بسیار کریه از یک زن برهنه است گرفته تا توهین‌های مکرر به رهبر معظم انقلاب همگی نشان داد هدف‌گیری و انتقام گسترده‌ای علیه ارکان مختلف نظام، از رهبر معظم انقلاب تا ریاست‌جمهوری و زنان ایرانی در دستور کار این نشریه قرار دارد.
رویکرد نژادپرستانه‌ای که پنهان نماند
این نشریه خط مشی خود را ضد نژادپرستی و ضدمذهبی می‌داند اما واقعیت نشان داده روال و خط مشی سیاست‌گذاری آن چنین نبوده است. باوجود ادعای فعالیت علیه هولوکاست، شاهد بودیم نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در واکنش به اعتراضات مردمی در توهین به رسول‌اکرم(ص) در راهپیمایی موسوم به «همبستگی» در پاریس شرکت کرد. صرف‌نظر از اینکه پشت پرده حمله دو فرد مسلح در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ به دفتر نشریه و حمله مهاجم سوم به یک فروشگاه یهودی چه کسانی بوده‌اند باید گفت این نشریه برای رسیدن به اهداف خود دست روی اهداف اسلام ناب گذاشته و این کار را با توهین به پیامبر ختمی مرتبت(ص) آغاز کرد و سپس با هتک حرمت به رهبر انقلاب ادامه داد. اما پرسش اینجاست چرا این نشریه در نقد اسلام کاریکاتوری هیچ‌گاه به صورت جدی سراغ داعش نرفته و تنها اهداف سیاسی را پیگیری کرده است.
هزینه‌سازی برای توهین‌کنندگان
بی‌تفاوت نبودن و ضرب شست نشان دادن موجب جلوگیری از تکرار چنین رویه‌ای از سوی این نشریه هتاک خواهد شد. اگر مسلمانان و حتی جامعه مسیحی در قبال هتک حرمت امثال این فکاهی‌نامه‌ها، واکنش جدی‌تری نشان داده بودند کار به اینجا نمی‌رسید. درباره ایران، واکنش وزارت خارجه در پاسخ به اقدامات موهن این نشریه بسیار ضعیف بود. به‌جز احضار نیکلاس رش، سفیر فرانسه در تهران و چند محکومیت ساده از سوی آقای سخنگو و تعطیلی انجمن ایران‌شناسی فرانسوی‌ها اقدام دیگری انجام نشد. البته وقتی وزارت خارجه بیش از یک سال است که سفارت ما در پاریس را با سرپرست اداره می‌کند، چنین اقدام حداقلی بعید نیست
توهین به رهبر انقلاب آن‌قدر وقیحانه بود که این موضوع حتماً باید به مجامع بین‌الملل کشیده می‌شد و فرانسه را با توجه به شرایط متزلزل دولت مکرون، از طریق دیپلماسی تحت فشار قرار می‌دادیم. برگزاری تجمع جلو سفارت فرانسه، برگزاری نمایشگاه حقوق بشر دوگانه فرانسه و اقدامات فرهنگی و برگزاری جلسات با استادان حامی جمهوری اسلامی در رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه نیز مؤثر است. همچنین طراحی رویداد کاریکاتور علیه مکرون و هم‌اندیشی هنرمندان و کاریکاتوریست‌های داخلی و خارجی نیز بسیار راهگشا خواهد بود. خیزش مسلمانان جهان و آزادگان سراسر عالم در حرکت علیه نژادپرستی نیز بسیار پراهمیت است.