اعتمادسازی تنها راه دولت!

یکی از موضوعاتی که در سال‎های گذشته بر سر آن بحث بسیاری در گرفته است، موضوع تک ‎نرخی شدن ارز است. با وجود تأکیدات فراوان در این باره و باور بسیاری از کارشناسان مبنی بر ایجاد فضای رانتی و توزیع رانت به بخش کوچکی از مردم در سایه سیاست چند نرخی بودن ارز، متأسفانه برای تک ‎نرخی شدن ارز، همچنان راهبرد درستی اتخاذ نشده است.

آنچه در موضوع تک نرخی کردن ارز حائز اهمیت است، توجه به این نکته بسیار مهم است که تک نرخی شدن ارز به تغییرات اساسی در معادله اقتصاد کشور منجر می‎شود؛ به این معنا که با از بین رفتن رانت و آزادسازی قیمت‎ها و مجال‎دهی دولت برای حضور بهتر و مؤثرتر بخش خصوصی، شاهد رونق گرفتن اقتصاد خواهیم بود.

یکی از مهم‎ترین دلایل موفقیت و پیشرفت کشورهای توسعه‎‎یافته، باز کردن فضا برای حضور آحاد مردم، از دارندگان سرمایه تا دارندگان ایده برای حضور در فعالیت‎ها و مشارکت‎های اقتصادی است. با وجود تجربه‎های موفق بسیاری از کشورهای دنیا،اما متأسفانه دولت‎های مستقر در ایران، تا کنون موانع بسیاری در برابر حضور مردم در بخش‎های گوناگون اقتصاد قرار داده‎اند؛ در حالی که اگر مردم به مشارکت در اقتصاد امیدوار شوند و از نزدیک شاهد جان بخشیدن به اقتصاد وبه تبع آن رشد و رونق اقتصادی شوند، بی‎تردید اعتماد از دست رفته به بدنه جامعه بازمی‎گردد و مردم میل بیشتری برای هدایت سرمایه‎های خود به سمت فعالیت‎های مولد خواهند داشت.

امیدواریم مسئولان و دولتمردان برای بازگشت اعتماد و امید به جامعه بهترین رویه را در پیش بگیرند و زمینه‌های لازم برای برچیدن فسادی را که بخشی از آن ناشی از چند نرخی شدن ارز است، با تک نرخی شدن ارز فراهم کنند.

در مسیرتک نرخی کردن ارز آنچه زمینه‎ساز نگرانی مردم است، بالا رفتن نرخ تورم یا شوکی است که به تبع افزایش نرخ ارز ایجاد می‌شود. باید بدانیم و بپذیریم که شوک‎های اقتصادی پیامدهایی دارند؛ اما می‎توان با تأمین و تهیه زیرساخت‎هایی اثرات شوک‎های اقتصادی را تا حد قابل توجهی کاهش داد و مانع از تحمیل فشارهای اقتصادی به مردم شد.

در یک نمونه، دولت می‎تواند با افزایش یا چند برابر کردن یارانه دهک‎های ضعیف و کم درآمد جامعه، مانع از تحمیل فشار معیشتی بعد از تک نرخی کردن ارز به آنها شود.

در صورت حمایت یارانه‌‎ای دولت از دهک‎های آسیب‎پذیر جامعه، مشارکت دادن مردم در بخش‎های واقعی اقتصاد، بازگشت رفاه، مردم را آماده پذیرش اصلاحات اساسی در اقتصاد می‎کند. بنابراین دولت به تدریج باید با اعتمادسازی و اتخاذ سیاست‎های درست راه را برای اصلاحات اساسی باز کند. دولت چاره‎ای جز اعتماد‎افزایی در جامعه ندارد ؛ چرا کهدر نبود اعتماد به عمل دولت، ممکن است مردم واکنش‎های شدید اجتماعی نشان دهند.