دسته‌ای از چالش‌های ساختاری که رژیم صهیونیستی با آنها مواجه است، چالش‌های سیاسی است که یکی از مهم‌ترین آنها را می‌توان نظام انتخاباتی نامتناسب با وضعیت بحرانی این رژیم برشمرد.

با توجه به معضل‌های نظام اکثریتی بسیاری از کشورها به انتخابات به شیوه تناسبی روی آورده‌اند. در این نظام برخلاف نظام اکثریتی هر حزب یا جناحی می‌تواند در عین مغلوب شدن در صحنه انتخابات صاحب کرسی نمایندگی شود. رژیم صهیونیستی نیز برای تشکیل دولت از این شیوه بهره می‌برد.

با در نظر گرفتن موقعیت حساس این رژیم و محاصره از سوی همسایگان عرب خود و همچنین حضور جمعیتی بالغ بر یک میلیون و دویست هزار نفر از اعراب فلسطینی در درون سرزمین‌های اشغالی بی‌ثباتی و دست به دست شدن مداوم قدرت بین احزاب چپ و راست یا تندرو و میانه‌رو، پیامدهای کلانی را در پیگیری راهبردهای اتخاذ شده به وجود آورده و موجب چرخش‌های پی‌درپی در سیاست‌های این رژیم شده است.

نظام پارلمانی یکی از مسائل رژیم صهیونیستی به شمار می‌آید که بی‌ثباتی این رژیم را به دنبال داشته است؛ برای نمونه در طول عمر ۷۰ ساله این رژیم بیش از ۳۰ دولت روی کار آمده‌اند که متوسط عمر هر دولت دو سال بوده است؛ یعنی دولت‌های تشکیل شده حداکثر نیمی از عمر قانونی خود را طی می‌کنند.

نکته مهم آنکه در طول سال‌های اخیر تا حدودی کمتر حزبی توانسته به تنهایی دولت را در دست بگیرد و تقربیاً همه دولت‌ها به صورت ائتلافی تشکیل شده‌اند و مهم‌تر آنکه در طول سال‌های اولیه با حاکمیت اشکنازی‌ها در حزب کار و اسلاف حزب کار، حداقل نوعی ثبات در احزاب سیاسی و گرایش‌های آنان قابل مشاهده است؛ این وضعیت از اواسط دهه ۷۰ میلادی به بعد تغییر کرد و حزب لیکود و برخی از سفاردیم‌ها نیز به قدرت دست یافته‌اند.

توزیع کرسی‌های کنست بین احزاب کوچک و تازه تأسیس سبب شده است تشکیل کابینه با دشواری‌های فراوانی روبه‌رو شود تا جایی که در انتخابات اخیر کنست در آوریل ۲۰۱۹ حزب لیکود که مأمور تشکیل دولت شده بود، نتوانست نظر احزاب کوچک‌تر را جلب کند و در نهایت این رژیم مجبور به تکرار انتخابات در دسامبر ۲۰۱۹ شد. از سوی دیگر، با نگاهی جامعه‌شناختی به درون فضای سیاسی این رژیم باید اظهار داشت که در گذشته گروه‌های اقلیت به طور عمده به احزاب چپ‌گرای یهودی می‌پیوستند و اقلیت‌ها آرای خود را به نفع این قبیل احزاب به صندوق می‌انداختند. این وضع مدتی است که بر هم خورده و هم اقلیت‌های دینی و هم سیاسی با تشکیل احزاب کوچک‌تر توانسته‌اند جای پایی در قدرت برای خود پیدا کنند و گاهی شاهد هستیم حزب پیروز به دلیل خودداری احزاب کوچک‌تر از پیوستن به آن، نتوانسته است کابینه تشکیل دهد.

بنابر آنچه بیان شد، ملاحظه می‌شود که نظام انتخاباتی فعلی رژیم صهیونیستی می‌تواند در شرایطی به منزله چالشی بالقوه در ثبات این رژیم تأثیر بسزایی داشته باشد؛ چرا که با سقوط پی‌درپی دولت‌ها و عمر کوتاه آنها در عمل ثبات سیاسی در دولتی که در محیطی بحرانی به حیات خود ادامه می‌دهد و به شدت نیازمند ثبات سیاسی است، آسیب وارد می‌کند.

محسن طاهری

دومینیک راب

انگلیسی‌ها که همواره دشمن جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌آیند و همگان بر آن متفق هستند،این بار نیز به بهانه اجرای گام چهارم  کاهش تعهدات هسته‌ای حرف‌های بی‌ربط و دشمن‌گونه مطرح کرده‌اند؛ به گونه‌ای که «دومینیک راب» وزیر خارجه انگلیس گفته است: «اقدامات اخیر ایران(کاهش تعهدات هسته‌ای) به وضوح توافق هسته‌ای را نقض می‌کند و تهدیدی علیه امنیت ملی ما محسوب می‌شود.» به نظر می‌رسد، مطرح کردن موضوع صنعت هسته‌ای ایران به منزله تهدید برای امنیت ملی انگلیس، در راستای همراهی علنی آنها با آمریکا در دشمنی با جمهوری اسلامی ایران و تلاش برای دخالت در داخل کشورمان صورت گرفته است.

حمید بعیدی‌نژاد

«بعیدی‌نژاد» سفیر ایران در انگلیس گفته است: «ایران هیچ نفعی در گفت‌وگو با آمریکا نمی‌بیند. آنها به‌ دنبال فروپاشی اقتصاد و جامعه ایران هستند. ادامه غنی‌سازی اورانیوم با روند فعلی یک گام جدید در هر دو ماه ادامه خواهد یافت، مگر اینکه کشورهای اروپایی تلاش بیشتری برای جلوگیری از انحلال برجام انجام دهد. اگر گام‌های پیش رو در راستای کاهش تعهد به برجام به اتمام برسد، ممکن است طبق خواسته بسیاری در داخل کشور، به سراغ خروج از معاهده NPT برویم.» گفتنی است، سفیر فعلی کشورمان در انگلیس از طرفداران برجام و مذاکره با آمریکا بوده است.

اولگ روژکف

روسیه که یکی از کشورهای امضاکننده برجام است، نسبت به گام چهارم کاهش تعهدات هسته‌ای موضع‌گیری کرد. تازه‌ترین موضع‌گیری آنها از سوی معاون اداره عدم اشاعه و کنترل تسلیحات در وزارت خارجه روسیه صورت گرفته است. اولگ روژکف گفته است: «اقدام اخیر ایران به کاهش تعهداتش در چارچوب برجام و غنی‌سازی اورانیوم در تأسیسات فردو، نقض نظام منع گسترش تسلیحات نیست.» گفتنی است، در گام چهارم کاهش هسته‌ای ایران اقدام به غنی‌سازی اورانیوم با غنای 5 درصد کرده است و در تأسیسات هسته‌ای فردو را به چرخه فعالیت‌های صلح‌آمیز بازگردانده است.