بازنگاهی به اهداف عالیه امام خمینی(ره) در رهبری انقلاب اسلامی
انقلاب‌ها و رهبران انقلابی را می‌توان بر اساس آرمان‌های آنها تقسیم‌بندی کرد. آرمان‌ها، آن اهداف نهایی و کلانی هستند که در هر انقلابی و از سوی هر رهبر انقلابی، مورد توجه قرار می‌گیرند؛ از این رو، تفاوت اساسی میان انقلاب‌ها، به تفاوت در آرمان‌های آن انقلاب‌ها برمی‌گردد. این آرمان‌های انقلاب اسلامی است که این انقلاب منحصربه‌فرد را از تمامی انقلاب‌های عصر حاضر (اعم از انقلاب‌های سوسیالیستی یا لیبرالیستی)، متمایز می‌کند.
آرمان‌های انقلاب اسلامی، همان آرمان‌های حضرت امام خمینی(ره) است. به طور کلی، انقلاب اسلامی بدون در نظر گرفتن رهبری دینی و انقلابی آن و آرمان‌هایش، قابل تبیین و تشریح نیست.
حضرت امام(ره) در راه خدا قیام کرد تا برخی اهداف کلان و والا را تحقق بخشد. ایشان با انقلاب اسلامی، تمام توان خود را به کار گرفت تا آن اهداف که از جنس اهداف تمامی انبیای الهی است، حاصل شود. آرمان‌های هر انقلابی، ریشه در ایدئولوژی آن انقلاب و باورها و اعتقادات رهبران آن انقلاب دارد. آرا و اندیشه‌های سیاسی رهبر کبیر انقلاب اسلامی، ریشه در اسلام انقلابی و اسلام ناب محمدی(ص) دارد. وقتی از خط امام، راه امام و مکتب امام(ره) سخن به میان می‌آید، منظور راهی است که در صورت پیمودن آن، آرمان‌ها و اهداف انقلاب اسلامی تحقق می‌یابد. بنابراین، شناخت آرمان‌های امام(ره) از اهمیت و ضرورت فراوانی برخوردار است. شناخت این آرمان‌ها کمک می‌کند تا انقلابیون به بیراهه نروند. شناخت این آرمان‌ها کمک می‌کند تا انقلابیون و وفاداران به مکتب امام(ره) از مسیر انقلاب مراقبت کرده، از ایجاد انحراف در مسیر انقلاب جلوگیری کنند. به عبارت دیگر، توجه به آرمان‌های حضرت امام(ره) که همان آرمان‌های انقلاب اسلامی است، نشان می‌دهد که آیا انقلاب در مسیر اصلی خود در حال حرکت است، یا اینکه دچار انحراف در مسیر شده است. همچنین شناخت آرمان‌های امام(ره) و مورد توجه قرار دادن آن به مثابه ملاک و معیار، صف وفاداران، معتقدان و پیروان واقعی حضرت امام(ره) را از صف مدعیان فرصت‌طلب جدا می‌کند. اکنون هستند افراد، گروه‌ها و جریان‌هایی که دم از امام می‌زنند و خود را پیرو آن عزیز سفرکرده معرفی می‌کنند؛ اما در عمل مسیری متفاوت از مسیر امام را طی می‌کنند. در وضعیت کنونی، کسانی حق دارند و مجاز می‌باشند که از امام بگویند و خود را پیرو ایشان معرفی کنند که در عمل انقلابی باشند و با تمام توان برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی که همان آرمان‌های امام خمینی(ره) است، کوشش کنند. امام(ره) یک انقلابی بود و در پرتو باورهای انقلابی، روحیه انقلابی و عمل انقلابی، برای تحقق آرمان‌های انقلاب تلاش می‌کرد. در این نوشتار به اختصار این آرمان‌ها بررسی خواهد شد.

مبانی آرمان‌های امام(ره)
جهان‌بینی توحیدی حضرت امام خمینی(ره) و نوع نگاه ایشان به عالم هستی، مخلوقات و انسان که همگی برگرفته از معارف دینی و قرآنی است، اندیشه‌های سیاسی این بزرگ رهبر انقلابی جهان را شکل می‌دهد؛ اندیشه‌هایی که به وسیله آن، رژیم سلطنتی طاغوت را با سابقه بیش از ۲۵۰۰ سال در ایران فروریخت و جمهوری اسلامی را جایگزین آن کرد.
سیاست در نزد امام(ره) معنایی متفاوت از تعاریف رایج و مصطلح در عصر حاضر دارد. آرمان‌های انقلابی حضرت امام(ره) بر مبنای تعریف و نگاه ایشان به سیاست شکل گرفته است. ایشان سیاست را نه به عنوان علم یا موضوع قدرت، بلکه به عنوان امری برای هدایت انسان‌ها و جوامع بشری مورد توجه قرار می‌دهند. حضرت امام با چنین نگاهی به مفهوم سیاست، پا به عرصه سیاست و فعالیت‌های سیاسی گذاشت و بزرگ‌ترین انقلاب دینی جهان پس از صدر اسلام را به وجود آورد و به پیروزی رساند.
حضرت امام(ره) در تعریف سیاست می‌فرمایند: «سیاست این است که جامعه را هدایت کند و راه ببرد. تمام مصالح جامعه را در نظر بگیرد و تمام ابعاد انسان و جامعه را در نظر بگیرد و آنها را هدایت کند به طرف آن چیزی که صلاح‌شان است، صلاح ملت است، صلاح افراد است و این مختص به انبیا است و به تبع آنها علمای بیدار اسلام.»
از دیدگاه امام(ره)، دین برای هدایت کلی افراد و جامعه است و از این منظر رابطه دین و سیاست، رابطه عینیت و تلازم می‌باشد. بر همین اساس حضرت امام(ره) در عبارتی کوتاه می‌فرمایند: «والله اسلام همه‌اش سیاست است.» این سیاست، به همان معنای هدایت فرد و جامعه و رساندن انسان‌ها به کمال است. از این رو، تمامی مفاهیم مرتبط با سیاست در حوزه‌های گوناگون در اندیشه امام(ره) و از جمله آرمان‌های ایشان، ریشه در همین جهان‌بینی توحیدی و نوع نگاه به سیاست دارد.

آرمان‌های امام انقلابی
بر اساس آنچه شرح داده شد، آرمان‌های اصیل و اصلی انقلابی اسلامی را که همان آرمان‌های امام انقلابی است، می‌توان در سه حوزه فرهنگی ـ تربیتی، سیاسی و اقتصادی بررسی کرد:
الف‌ـ آرمان‌های فرهنگی ـ‌ تربیتی
مهم‌ترین آرمان‌های امام انقلابی در حوزه فرهنگی و تربیتی است. انقلاب اسلامی، انقلابی با ماهیت دینی است و دین اسلام، اساساً خود را یک دین انسان‌ساز معرفی می‌کند. دین اسلام به دنبال سعادت نوع بشر است و بر همین مبنا، یکی از عمده‌ترین و اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی، فراهم کردن بسترها و شرایط برای رسیدن انسان‌ها به سعادت است. حضرت امام خمینی(ره) هدف آرمانی تمام انبیای الهی را، این چنین بیان می‌دارند: «انبیا آمدند که ما را هوشیار کنند، تربیت کنند. انبیا برای انسان آمده‌اند و برای انسان‌سازی آمده‌اند. کتب انبیا کتب انسان‌سازی است. قرآن کریم کتاب انسان است. موضوع علم انبیا انسان است. هر چه هست با انسان حرف است. انسان منشأ همه خیرات است و اگر انسان نشود، منشأ همه ظلمت است. در سر دوراهی واقع است این موجود: یک راه، راه انسان و یک راه،‌ راه منحرف از انسانیت. تا از چه حیوانی سر بیرون بیاورد.»
بنابراین آرمان حضرت امام(ره) در این حوزه، تمرکز بر تربیت انسان‌ها در دو بعد فردی و اجتماعی دارد. بیشترین دغدغه‌های امام انقلابی، به همین حوزه برمی‌گردد. ایشان برای اصلاح و تربیت فرد و جامعه‌، بیشترین تلاش‌ها را داشتند. حضرت امام(ره) تربیت انسان‌های صالح را، در رأس تمام برنامه‌های انقلابی خود قرار داده،‌ در این‌باره می‌فرمایند: «آنقدر که انسان غیرتربیت‌شده مضر است به جوامع، هیچ شیطانی و هیچ حیوانی و هیچ موجودی آنقدر مضر نیست و آنقدر که انسان تربیت‌شده مفید است برای جوامع، هیچ ملائکه‌ای و هیچ موجودی آنقدر مفید نیست. اساس عالم بر تربیت انسان است.»
این آرمان حضرت امام، همان حیات طیبه‌ای است که از آرمان‌های اصلی انقلاب اسلامی می‌باشد.
ب‌ـ آرمان‌های سیاسی امام انقلابی
ایجاد تحول و دگرگونی در ساختار‌های سیاسی و ایجاد نظام جدید با رویکرد‌های متفاوت، اولین نمود هر انقلاب با جهت‌گیری سیاسی است. 
حضرت امام برای تشکیل حکومت اسلامی و پیاده‌سازی اسلام قیام کرد. آرمان‌های امام(ره) در این حوزه عبارت است از:
1ـ تأسیس جمهوری اسلامی ایران
استقرار یک نظام دینی به جای نظام طاغوت، از آرمان‌های مهم حضرت امام به شمار می‌آید. بر همین اساس، بلافاصله پس از فرو ریختن طاغوت، رهبر کبیر انقلاب اسلامی، تأسیس جمهوری اسلامی ایران را پیشنهاد کردند و به رأی مردم گذاشتند. از نظر حضرت امام(ره) نظام دینی ماهیتی کاملاً متفاوت از تمام نظام‌های سیاسی رایج در جهان دارد. ایشان در این‌باره می‌فرمایند: «حکومت اسلامی، حکومتی است بر پایه قوانین اسلامی. در حکومت اسلامی استقلال کامل حفظ می‌شود. ما خواستار جمهوری اسلامی می‌باشیم، جمهوری، فرم و شکل حکومت را تشکیل می‌دهد و اسلامی، یعنی محتوای آن فرم که قوانین الهی است.»
2ـ دفاع از مستضعفان و مبارزه با مستکبران
احقاق حقوق مستضعفان و ایستادن و مبارزه کردن با ظالمان، از آرمان‌های بسیار مهم حضرت امام است. دفاع از ملت مظلوم فلسطین از یک‌سو و مبارزه با آمریکا و رژیم صهیونیستی از سوی دیگر، از مصادیق برجسته این نوع آرمان‌خواهی حضرت امام است.
حضرت امام، انقلاب اسلامی را سرآغاز انقلاب جهانی اسلام می‌دانستند و معتقد بودند که اسلام، قدرت رهایی مستضعفان از چنگال مستکبران را دارد. ایستادگی در برابر طاغوت و مبارزه با کفر و رهایی مستضعفان از آرمان‌های اصیل امام انقلابی است. حضرت امام خمینی در این‌باره می‌فرمایند: «کسی تصور نکند که ما راه سازش با جهانخواران را نمی‌دانیم، ولی هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند... اگر بندبند استخوان‌های‌مان را جدا سازند، اگر سرمان را بالای دار برند، اگر زنده زنده در شعله‌های آتش‌مان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستی‌مان را در جلوی دیدگان‌مان به اسارت و غارت برند، هرگز امان‌نامه کفر و شرک را امضا نمی‌کنیم.»
۳ـ تحقق صلح جهانی
تحقق صلح جهانی و داشتن یک زندگی و همزیستی مسالمت‌آمیز میان تمامی انسان‌ها و جوامع بشری، از آرمان‌های حضرت امام(ره) است. ایشان در این‌باره می‌فرمایند: «ما صلح می‌خواهیم، ما با همه مردم دنیا صلح می‌خواهیم باشیم. ما می‌خواهیم مسالمت با همه دنیا داشته باشیم.»
ج‌ـ آرمان‌های اقتصادی
در اندیشه‌های آرمانی حضرت امام(ره)، توجه به پیشرفت‌های مادی در کنار پیشرفت‌های معنوی و داشتن یک اقتصاد پویا و تأمین معیشت و رفاه مردم جایگاه خاصی دارد. آرمان‌های ایشان در حوزه اقتصادی را می‌توان در دو محور خلاصه کرد:
۱ـ تحقق «عدالت اقتصادی» در جامعه
حضرت امام به تحقق عدالت اقتصادی و تأمین حقوق مستضعفان و جلوگیری از غارت اموال و حقوق پابرهنگان از سوی گردن‌کلفت‌ها، عنایت خاصی داشتند. بنابراین، تحقق عدالت اقتصادی از آرمان‌های امام انقلابی است و ایشان در این‌باره می‌فرمایند: «من امیدوارم که حکومت اسلامی در ایران تشکیل شود و مزایایی که در حکومت اسلامی هست، بر بشر روشن گردد تا بشریت بفهمد که اولاً اسلام چگونه است... تراز اجرای عدالت به چه صورت است و شخص اول مملکت در زندگی با رعیت هیچ فرقی ندارد... این نوع حکومت سابقه ندارد.»
۲ـ‌ دستیابی به استقلال اقتصادی
رهایی از وابستگی‌ها و رسیدن به استقلال اقتصادی و نوعی خوداتکایی، از آرمان‌های حضرت امام در حوزه اقتصادی است. پیشرفت‌های علمی و رسیدن به فناوری‌های نوین برای روی پای خود ایستادن، از آرمان‌های امام (ره) است. ایشان عزت اسلامی را در پی‌ریزی تمدن اسلامی و رسیدن به استقلال در همه ابعاد آن می‌دیدند. حضرت امام در این‌باره می‌فرمایند: «وصیت من به همه، آن است که با یاد خدای متعال به سوی خودشناسی و خودکفایی و استقلال با همه ابعادش به پیش روید و بی‌تردید دست خدا با شماست.»
ورود مکرر و پر تعداد رهبر معظم انقلاب در تبیین واژگان «انقلابی ‌بودن» و «انقلابی ماندن» ما را بر آن داشت که در سالگرد ارتحال انقلابی بزرگ‌، امام خمینی(ره) ویژه‌نامه‌ای را در همین زمینه به چاپ برسانیم. در تشریح و تحلیل این واژگان باید این نکته را یاد‌آور شد که؛ اگر‌چه واژه «انقلابی» شاخصه افرادي است كه تحولات سياسي و فرهنگي سال 57 را در كشور رقم زدند؛ اما باید باور داشته باشیم انقلابی بودن مختص به زمان خاصی نبوده، کهنه نمی‌شود و تنها به یک دوره کوتاه بعد از پیروزی انقلاب منحصر نمی‌باشد. تا جایی که حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در هجدهم شهریور ماه 94 در دیدار پرشور هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم، با هشدار درباره تلاش‌های فریبکارانه آمریکا برای نفوذ از برخی روزنه‌ها به «حفظ و تقویت روحیه انقلابی‌گری به‌خصوص در جوانان» تأکید کردند. از این تأکید معظم‌له این طور استنباط می‌شود که انقلابی‌گری و لقب انقلابی داشتن تنها مربوط به یک دوره بین خرداد 42 تا بهمن 57 نیست؛ بلکه انقلابی بودن در همه شئون می‌تواند وارد شود. همچنین امام خامنه‌ای در اولین روز سال در پایان تبیین شعار «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» در حرم رضوی به یک جریان و حرکت صحیح اشاره کردند و مثال‌های متعددی بیان فرمودند:« ... این جریان، جریان انقلابی است و هم سرعت خواهد داشت، هم موفّقیت خواهد داشت. ما در هرجایی که کار انقلابی کردیم، اینها را داریم.»
 وقتی تاریخ انقلاب اسلامی را کنکاش می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که کشور ما با انقلابی بودن سرپا مانده و همین روحیه، آمریکا و اذنابش را ناراحت کرده است، به همین دلیل یکی از مقامات آمریکا در کنگره گفته بود: «ایرانی‌ها هنوز جهات انقلابی بودن را دارند؛ بلکه نسل به نسل نو می‌شود و ممکن است افرادی در این میان انقلابی باشند و بعد از مدتی از آن بیفتند.» با این توصیف، دشمن با شناخت و اقرار به این شاخصه حتماً برای تغییر جهت آن هم کار خواهد کرد. اتفاقاً نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب بر روی آن تأکید دارند این است که یکی از جهات نفوذ «تغییر جهت در انقلابی بودن» است که خیلی باید هوشیاری به خرج دهیم و نگذاریم تنها یک مفهوم تاریخی از انقلابی بودن باقی بماند.

شايد يکي از مهم‌ترین محورهای مؤلفه‌هاي باور اعتقادي‌- سياسي حضرت امام(ره) را بتوان قيام لله دانست. يکي از تاريخي‌ترين اسنادی که از ایشان به جاي مانده، پيامي است که در 15 ارديبهشت 1323 نوشته و در آن علما و ملت ايران را به قيام براي خدا دعوت‌ کرده است.
اين نامه با آيه شريفه «قُلْ انَّما اعِظُكُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لله مَثني‏ وَ فُرادي» (سبأ: 46) آغاز مي‌شود و در آن از روحانیون اسلامي، علماي رباني، دانشمندان ديندار، گويندگان آيين‌دوست، دينداران خداخواه، خداخواهان حق‌پرست، حق‌پرستان شرافت‌مند، شرافت‌مندان وطن‌خواه، وطن‌خواهان با ناموس مي‌خواهد تا «موعظت خداي جهان را بخوانند و يگانه‌راه اصلاحي را كه پيشنهاد فرموده بپذيرند و ترك نفع‌هاي شخصي كرده تا به همه سعادت‌هاي دو جهان نائل شوند و با زندگاني شرافت‌مندانه دو عالم دست در آغوش شوند.»
در اين منطق، «تا شرك و كفر هست، مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما هستيم» و «ما بر سر شهر و مملكت با كسي دعوا نداريم. ما تصميم داريم پرچم «لا اله الّا اللّه» را بر قلل رفيع كرامت و بزرگواري به اهتزاز درآوريم.»
مبارزه در اين نگاه با رفاه‌طلبي جمع نمی‌شود و آنها كه تصور مي‏كنند مبارزه در راه استقلال و آزادي مستضعفين و محرومان جهان با سرمايه‌داري و رفاه‌طلبي منافات ندارد، با الفباي مبارزه بيگانه‏اند! از این رو حضرت امام بر اين باورند که «فقرا و متدينين بي‏بضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعي انقلاب‌ها هستند»
آنچه در اين مبارزه به منزله هدف تعريف شده است، نه قدرت‌طلبي و نه حتي پيروزي ظاهري است، بلکه حرکتي است که خاستگاهي تکليف‌گرايانه داشته و نتيجه فرع آن است. به همين دلیل حضرت امام(ره) مي‌فرمایند: «مگر بيش از اين است كه ما ظاهراً از جهان‌خواران شكست مي‏خوريم و نابود مي‏شويم؟ مگر بيش از اين است كه با نفوذ ايادي قاتل و منحرف خود در محافل و منازل، عزت اسلام و مسلمين را پايكوب مي‏كنند؟ مگر بيش از اين است كه فرزندان عزيز اسلام ناب محمدي(ص) در سراسر جهان بر چوبه‏هاي ‏دار مي‏روند؟ بگذار دنياي پست ماديت با ما چنين كند؛ ولي ما به وظيفه اسلامي خود عمل كنيم»(2/1/68)
 البته اين مبارزه و براي تحقق آرمان‌هاي الهي و گسترش عدالت و رفع ظلم و فقر و جهل به کار مي‌آيد و به همين دلیل است که در اين گفتمان گزاره «هدف وسيله را توجيه مي‌کند» بي‌اعتبار بوده و خود‌ معياري براي مرزبندي با تفکرات مادي به شمار مي‌آيد.

انقلاب اسلامی چگونه ماندگار می‌شود؟ از ابتدای انقلاب تا‌کنون یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های انقلابیون نیز حفظ مانایی انقلاب و مبارزه با عوامل تهدید‌کننده آن بوده است. در این میان دشمن هم طرح مقابله با انقلاب را در قالب یک سؤال معکوس که چگونه می‌تواند از ماندگاری انقلاب اسلامی جلوگیری کند؟ مطرح کرده است. 
با تحقیق درباره این دو سؤال که به راهبردهای مختلفی برای به سرانجام رساندن انقلاب منجر می‌شود، این نتیجه عاید می‌شود که اکنون جنگ بین انقلاب و ضد انقلاب در تمام سطوح ملی و بین‌المللی برای ماندگاری یا عدم ماندگاری این انقلاب است. در جبهه ضد انقلاب که دستگاه‌های استکباری و برخی از عوامل داخلی آنها را در برمی‌گیرد، از تهدید سخت علیه موجودیت انقلاب اسلامی تا اقدام علیه سبک زندگی انقلابی وجود دارد.
البته نیروهای انقلاب که شامل عناصر فعال در نهادهای انقلابی هستند، در جنگ علیه راهبرد سخت دشمن موفقیت‌های بی‌نظیری را کسب کرده‌اند؛ اما  در برابرتهدیدهای نرم موفقیت‌ها چشمگیر نبوده و حتی در برخی از سنگرهای این جبهه عقب‌نشینی نیز داشته‌ایم چرا که در بعد جنگ نرم دشمن‌شناسی دقیقی صورت نگرفته است و حتی بسیاری از نیروهایی که خود را انقلابی می‌دانند به مهره‌های جنگ نرم دشمن علیه انقلاب تبدیل شده‌اند، افرادی که خود را صاحب انقلاب می‌دانند و نمی‌خواهند به ضرباتی که بر پیکره انقلاب وارد آورده‌اند، اعتراف کنند.
برخی از ویژگی‌های آنها عبارت است از:  1-  احساس می‌کنند که فرآیند انقلاب با تشكیل نظام جمهوری اسلامی به کمال خود رسیده است، این در حالی است که انقلاب اسلامی دارای اندیشه‌ای جهانی و متعالی است.   2- دل سپردن به لذت و راحت طلبی موقت دنیا.  3- ناچیز شمردن دستاوردهای انقلاب اسلامی که متکی به شعار استقلال آزادی و رهبریت ولی فقیه بوده، اما در عین حال برجسته کردن برخی از کمک‌های خارجی یا شعارهای دیپلماتیک و نجات‌بخش معرفی کردن آنها.  4- فراموش کردن عقبه عظیم انقلاب اسلامی در میان ملت‌های اسلامی . 5- به‌ کار نگرفتن تجربه‌های انقلاب اسلامی در رویارویی با استکبار فریب وعده‌های دروغین آن را خوردن.
اما با این حال انقلاب  قلوب ملت‌های مستضعف را به خود جلب و استکبار را غافلگیر کرده است؛ سوپر انقلابی‌ها که اکنون حاضر نیستند فرزندان انقلاب را در سوریه، لبنان و ... یاری دهند، دیر نخواهد بود از صورت و سیرت زیبای انقلاب شرمنده شوند.

اهل سیاست اغلب در دوره جوانی سری پرشور دارند و هر چه سن‌شان بیشتر می‌شود، از حرارت آنها کاسته شده و روحیه انقلابی و آرمان تغییرطلبی، جای خود را به محافظه‌کاری و در مواردی سازشکاری می‌دهد. این فرمول فراگیر درباره حضرت امام خمینی(ره) نه تنها جوابگو نیست، بلکه 180 درجه برعکس نیز هست! مواضع و پیام‌های تاریخی ایشان در دو سال پایانی عمر شریف‌شان، چنان پرشور و انقلابی است که اگر کسی صاحب آن را نشناسد، گمان می‌کند که جوانی چریک و اسلحه به دوش از ستیغ صخره‌ها چنین جملاتی را بر زبان آورده و نوشته است!
تحریف چنین شخصیتی و فرو کاستن آن به یک عارف مهربان و سیاستمدار اهل محاسبه ـ به معنای متعارف آن ـ بی‌شک کار سهلی نیست؛ اما دشوار بودن این قضیه، مانع تلاش‌ها در این زمینه نشده است؛ چراکه اساساً تحریف امام انقلابی، کلید درهای بسیاری برای خروج از جاده و مسیر اصلی انقلاب است و بدون این کلید، پروژه تحریف انقلاب نیز راه به جایی نمی‌برد. دشمن خارجی سعی داشته است امام را شخصیتی خشن و انعطاف‌ناپذیر نشان بدهد و در مقابل نیز عده‌ای می‌کوشند ایشان را شخصیتی لیبرال معرفی کنند! که «هیچ قید و شرطی در رفتار او در زمینه‌های سیاسی، حتی در زمینه‌های فکری و فرهنگی وجود ندارد»
گروه‌های متفاوت و متعددی درصدد تحریف امام هستند. «انقلابیون خسته و پشیمان» را می‌توان یکی از اصلی‌ترین و باانگیزه‌ترین گروه‌ها در این میان دانست. آنها که به هر دلیلی از ادامه مسیر انقلاب جا مانده‌اند یا منحرف شده‌اند، با کج کردن مسیر انقلاب درصدد توجیه و تطهیر عملکرد خود هستند. امام به مثابه قله انقلابی‌گری و مبارزه با استکبار است و انقلابیون خسته و پشیمان که دیگر توان و انگیزه ادامه این مسیر سخت را ندارند، می‌کوشند به جای بالا رفتن و نزدیک شدن به قله، قله را پایین بیاورند! از قضا تنها این عده به طور بالقوه توانایی تحریف امام را دارند؛ چراکه سوابقی انقلابی و مثبت دارند و جامعه و افکار عمومی به صورت ابتدایی، دیدی مثبت به آنها دارند، گرچه در ادامه این دید تغییری جدی می‌یابد.
همان‌طور که رهبر معظم انقلاب به‌تازگی تأکید فرمودند، امروز «جهاد کبیر» در پیش است؛ جهادی که موضوع «تبعیت نکردن از استکبار» اصلی‌ترین محور آن به شمار می‌آید. آنهایی که به هر دلیلی در این میدان کم آورده‌اند، چاره‌ای جز تلاش برای تحریف امام انقلابی ندارند. این تحریف بسیار ظریف و آهسته انجام می‌شود و در ظاهر حساسیت‌برانگیز هم نیست؛ «امام یک شخصیت محترمی است در تاریخ این کشور که روزگاری بود، فعال بود، مفید بود، بعد هم از میان جمعیت رفت و روزگار او تمام شد؛ احترامش می‌کنیم، نامش را با تجلیل می‌آوریم، صرفاً همین!»
اما راه مقابله با این حرکت موذیانه و مستمر چیست؟ بازخوانی بزنگاه‌های دهه اول انقلاب و نحوه رویارویی امام راحل با این قضایا مناسب‌ترین راه به نظر می‌رسد. کسی که یک بار نامه ایشان به مناسبت قبول قطعنامه را خوانده باشد، هرگز تحت تأثیر ترفندها برای تحریف ایشان قرار نخواهد گرفت. جملات و عبارات این نامه عجیب است؛ «امروز خمينى آغوش و سينه خويش را براى تيرهاى بلا و حوادث سخت و برابر همه توپ‌ها و موشک‌هاى دشمنان باز كرده است و همچون همه عاشقان شهادت، براى درك شهادت روزشمارى مى‌كند.» همین یک سند تاریخی برای محافظت از امام انقلابی کافی است؛ اما سؤال اینجاست که افکار عمومی و جوانان چقدر با این عبارات آتشین و راهگشا آشنا هستند؟! 

تجربه بیست‌و‌چهار دوره مجلس شورای ملی در عهد مشروطیت (1357-1285) و نه دوره مجلس شورای اسلامی در نظام جمهوری اسلامی ایران، نشان‌ می‌دهد آنگاه که مجلس بدون توجه به خواسته‌های بیگانگان و به طور انقلابی عمل کرده است، نه تنها منافع ملت را تأمین کرده و مانع دست‌اندازی بیگانگان به سرنوشت ملت ایران شده است؛ بلکه تمامیت ارضی و هویت سرزمینی کشور را نیز از دستبرد بیگانگان محفوظ داشته است. با این وجود، متأسفانه در عملکرد مجالس قانون‌گذاری در ایران، به‌ویژه در دوره طاغوت، نقاط ضعف و وادادگی‌هایی وجود داشته که سبب لطمات جبران‌ناپذیری شده است. مسائلی که سبب شد مجلس به عنوان رکن قانون‌گذاری کشور نزد امام خمینی(ره) جایگاه و اهمیت ویژه‌ای داشته باشد، و ایشان، «مجلس را در رأس امور» بدانند و آن را خانه‌ همه‌ مردم و امید مستضعفین معرفی ‌کنند. براساس موازین اندیشه آن حضرت، اکثر قاطع مسائل مهم کشور، وابسته به مجلس است و حداقل آنچه پس از دوران مشروطیت بر سر ملت ایران آمده و ایران را دستخوش توطئه‌های بین‌المللی ساخته، ریشه در مجلس دوران ستم‌شاهی داشته است. از دیدگاه ا‌یشان مجلس نه‌تنها خانه ملت و محل تجمع آنها برای هدایت کشور است؛ بلکه پایگاه مستحکم دفاع و مقاومت در مقابل استکبار نیز محسوب می‌شود. ایشان در این باره می‌فرمایند: «شما می‌خواهید که یک مجلسی داشته باشید که در مقابل این مهاجماتی که از خارج می‌شود، پایدار باشد، یک دولتی را او تعیین کند که در مقابل تهاجماتی که در دنیا واقع می‌شود، فشارهایی که واقع می‌شود در دنیا، این بتواند دفاع کند و این از مجلس سرچشمه می‌گیرد.»(صحیفه نور، ج 18، ص 24). بنابراین، از دیدگاه امام خمینی(ره)، مجلس باید یک مجلس انقلابی و استکبار‌ستیز باشد و چنانچه این ویژگی در مجلس و نمایندگان آن کم‌رنگ شود، موجب لطمات جبران‌ناپذیری خواهد شد. کما اینکه از دیدگاه امام(ره)، بسیاری از ناسامانی‌ها در دوران رژیم ستمشاهی ریشه در فساد، ناکارآمدی و وابستگی مجلس به بیگانگان داشت. چنانچه می‌فرمایند: «مجلس است که اساس یک کشور را به صلاح می‌کشد، یا اساس یک کشور را رو به فساد می‌برد.»(صحیفه نور، ج 17، ص 272) بنابراین، مجلس که نقش، جایگاه و اهمیت آن نزد امام(ره) بسیار است، باید انقلابی باشد و انقلابی بماند و در موضوعات مهمی چون حفظ انقلاب، تداوم و پیش‌برندگی انقلاب و... نقش‌های خطیر و حساسی ایفا کند. بی‌شک در اوضاع کنونی نیز که دشمن می‌کوشد با نفوذ در دستگاه‌های تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی، انقلاب اسلامی را از درون دچار فروپاشی کند، نقش‌آفرینی مؤثر و انقلابی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نه تنها می‌تواند نقشه شوم دشمن را خنثی کند؛ بلکه می‌تواند تضمین‌کننده تداوم انقلاب باشد.