هویت ایرانی

«حجاب» نماد هویت و فرهنگ اصیل ایرانی تلقی می‌شود و مسئله حجاب تنها مربوط به پیدایش اسلام نیست و در آیین آریایی قبل از اسلام هم ریشه داشته است و زنانی که در آن روزگار شهروند درجه یک به شمار می‌آمدند، حجاب داشتند. چنانکه «ویل دورانت» از مورخان و دانشمندان غربی در جلد اول کتاب «تاریخ تمدن» در توصیف پوشش زنان ایران باستان می‌گوید:
«زنان طبقات بالای اجتماع جرئت آن را نداشتند که جز در تخت روان روپوش‌دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان رفت و آمد کنند و زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی را ولو پدر یا برادرشان باشد ببینند.
در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است، هیچ صورت زنی دیده نمی‌شود و نامی از ایشان به نظر نمی‌رسد.»
در جایی دیگر از کتاب تاریخ تمدن (ج 2، ص 78) نقل می‌کند:
«نقش پوشش و حجاب زنان در ایران باستان چنان برجسته بود که می‌توان ایران را منشأ اصلی پراکندن حجاب در جهان دانست.»
بنابراین، بحث عفاف و حجاب به دوران پس از اسلام مربوط نیست و در ایران یک ریشه طویل تاریخی دارد و یک مسئله هویتی برای جامعه ایران است.
حجاب و عفاف از اصلی‌ترین شاخصه‌های صیانت از امنیت و هویت ملی به شمار می‌آید که می‌توان از طریق فرهنگ‌سازی و نهادینه کردن آن نظام خانواده را تحکیم بخشید.
رهبر معظم انقلاب در دیدار با اقشار گوناگون بانوان در تاریخ 1401/14/10 درباره هویت ملی فرمودند:
«مادرها مایه انتقال عناصر هویت ملی‌اند؛ هویت یک چیز مهمی است. یعنی هویت یک ملت، شخصیت یک ملت در درجه اول به وسیله مادرها منتقل می‌شوند؛ زبان، عادات، آداب، سنت‌ها، اخلاق‌های خوب، عادت‌های خوب، اینها همه در درجه اول به وسیله مادرها منتقل می‌شود.»
رشد و تعالی معنوی زنان ایرانی در گرو حمایت از عنصر هویتی حجاب و عفاف است که یکی از مهم‌ترین مصادیق آن واقعه تاریخی مسجد گوهرشاد است که در دوران پهلوی اول در مقابل یک حرکت به ظاهر مدرن از سوی عده‌ای روشنفکران غرب‌گرا طراحی اولیه شده بود و یک عامل دست‌نشانده بی‌چون و چرا(رضا شاه) آن را اجرایی کرد؛ ولی در همان زمان تحت حمایت جامعه معتقد و عفیف خصوصاً بانوان آن عصر قرار گرفت؛ به طوری که در بازخوانی این واقعه تاریخی برخی تعداد شهدا را تا 2 هزار نفر تخمین می‌زنند. ضمن اینکه در همان سال‌های خفقان بسیاری از بانوان به خاطر حفظ حجاب شرعی سالیان متمادی از منازل خود خارج نشدند.
حجاب و پوشش امری فطری، عقلی و مرتبط با حیات بشری است. اینکه امروز استکبار و فرهنگ منحط غرب مسئله حجاب را مورد هجمه‌های روزافزون قرار می‌دهد و روند برخورد با این پدیده همواره اشکال جدیدی را به خود می‌گیرد، ناشی از این است که با منافع‌شان در مخاطره و تضاد است. اگر عده‌ای سر منشأ موضوع حجاب را به اسلام ختم می‌کنند و آن را عنصر سیاسی منوط به حاکمیت اسلامی می‌دانند، در پاسخ به آنها باید گفت، موضوع حجاب نه تنها محدود به حکومت اسلامی، بلکه به اسلام نیز ختم نمی‌شود و پوشش حجاب با تفاوت‌هایی در طول تاریخ، در هویت ایرانی ما ریشه دارد.