پیامبر مهربانی

چهارده قرن پیش در سرزمین حجاز، حضرت محمد(ص) در غار حرا به پیامبری مبعوث شدند؛ پیامبری از جنس مهربانی و عطوفت که چه پیش از پیامبری و چه پس از آن به مهربانی و امانت‌داری شهره بودند و پس از مبعوث شدن به پیام‌آوری از سوی پروردگار سخت‌ترین روزها و سخت‌ترین شرایط را برای هدایت مردم بت‌پرست به سوی یکتاپرستی متحمل شدند.

پیام‌آور مهربان

حضرت محمد مصطفی(ص) برای هدایت مردم به مکارم اخلاقی چنان مشتاق بودند که وقتی می‌دیدند برخی از مردم هدایت نمی‌شوند، اندوهی عمیق قلب ایشان را فرا می‌گرفت. این اندوه چنان شدید بود که خداوند تبارک و تعالی نگران حال پیامبرش شد و خطاب به ایشان در آیه سوم سوره شعراء فرمود: «لَعَلَّک بَاخِعٌ نَفْسَک أَلَّا يَکونُوا مُؤْمِنِينَ»؛ ای رسول ما، تو چنان در اندیشه هدایت خلقی که خواهی جان عزیزت را از غم اینکه ایمان نمی‌آورند هلاک سازی!( شعراء، ۳) به همین علت است که حضرت محمد(ص) پیامبر عظیم‌الشأن اسلام را پیام‌آور مهربانی و عطوفت می‌خوانند.

نگران امت در محشر قیامت

پیامبر(ص) به مردم خو‌ش‌بین بوده و برای هدایت آنها با زبانی نرم و مهربان در تلاش بودند. مهربانی و عطوفت حضرت محمد(ص)نسبت به مردم و امتش چنان بود که گفته‌اند در محشر قیامت، وقتی انسان‌ها از قبرها برمی‌خیزند چنان واقعه‌ بزرگ و سختی را تجربه می‌کنند که هر کس تنها و تنها به حال خود می‌اندیشد و در این میان تنها پیامبر(ص) هستند که با اضطراب و نگرانی از احوال امت‌شان برمی‌خیزند و برای بخشیده شدن پیروان‌شان واسطه‌گری می‌کنند.

آیین مهرورزی و دین‌دوستی و تعامل

در آیه 159 سوره آل عمران قرآن کریم آمده است: «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ»؛ به موجب رحمتی که خداوند به تو عنایت کرد، برای آنان نرم شدی و اگر خشن و تندخو بودی، از اطراف تو پراکنده می‌شدند. این آیه و برخی از آیات قرآن کریم به بعد مهرورزی و دوری حضرت محمد(ص) از خشونت تأکید دارند. پیامبری که در دوران جاهلیت عرب به فرمان خداوند سکان‌دار دگرگونی و ایجاد یک انقلاب فرهنگی در آن دوران و مروج دین و آیینی شدند که کمال آن موجب شد تا آخرین پیامبر(ص) و دین خداوند بر زمینیان نازل شود. دینی که اسلام نام گرفت؛ آیینی که محبت و عطوفت و مهربانی و دوری از تهمت و افترا و آبروریزی و خشونت بر پیشانی آن نقش بست و انسان‌ها را به تعامل و دوستی با یکدیگر دعوت می‌کند تا جهانیان و انسان‌ها در مسیر تکامل حرکت کرده و به تقوای الهی ذکر شده در قرآن کریم دست پیدا کنند.

میراثی برای جامعه امروز اسلام

بررسی شیوه‌ها و روش‌هایی که پیامبر اکرم(ص) برای گسترش و ترویج دین در جامعه از خود بروز دادند، یکی از بهترین الگوهایی است که دست‌اندرکاران و مبلغان دینی و مسئولان اجرایی می‌توانند در جامعه امروزی در ترویج آموزه‌های دینی از آن بهره بگیرند. میراثی که جز عطوفت و مهربانی چیز دیگری برای اهل آن در بر نداشته و با آنچه دشمن به دنبال ترسیم آن از چهره اسلام ناب محمدی است، زمین تا آسمان فاصله دارد. تصویری که در چهره داعش متوحش و ساخته دست غرب و جنگ و خشونت‌های داخلی برخی جوامع به نام اسلام و مسلمان تبلور می‌یابد. اسلام محمد(ص)، این پیامبر مهربانی با تهمت و افترا و خشونت فرسنگ‌ها فاصله‌ دارد. این همه در حالی است که بعثت پیامبر(ص) در محیطی صورت گرفت که جاهلیت، خرافات، تعصبات بی‌جا، شرک و بت‌پرستی در آن بیداد می‌کرد و مظاهر پرستش خدا به ورطه انحراف افتاده بود.
در چنین فضایی بود که نبی مکرم اسلام(ص) با ارائه تصویری صحیح از مسیر تکامل انسان و عبودیت او در برابر خدا، با فرهنگ‌سازی عطوفت و مهربانی و دیگر دوستی و عشق به انسان‌ها زمینه‌های اتصال و ارتباط روحی بین بشر فانی با پروردگار را فراهم کردند. حالا 28 صفر مصادف با عروج آسمانی حضرت مصطفی(ص) بهانه‌ای است تا سیره پیامبر مهربانی در عرصه‌های گوناگون از دیپلماسی تا کنترل ناهنجاری و گسترش امنیت را تبیین کنیم و تلاش دشمن برای تخریب اسلام ناب محمدی و ترس و نگرانی از گسترش این آیین مهرورزی را بیشتر درک کنیم.