مقاومت تنها گزینه پیش روی فلسطین

علی موحد

اگرچه جنگ غزه لزوم رویکرد به مقاومت مسلحانه برای آزادی فلسطین را بر همگان آشکار ساخت، اما فلسطینی‌ها به‌تازگی راهکار سیاسی و رجوع به جامعه جهانی را نیز امتحان کردند تا میزان صداقت آمریکایی‌ها را در این ادعا که راهکار سیاسی، تنها راهکار فلسطین است، بیازمایند، اما راهکار سیاسی نیز نتیجه‌ای نداد و بار دیگر بر همگان اثبات شد که مقاومت مسلحانه، تنها راهکار فلسطینی‌ها در برابر رژیم صهیونیستی است. با مخالفت آمریکا و نرسیدن آرای اعضای شورای امنیت به حد نصاب لازم، قطعنامه تعیین چارچوب زمانی برای خروج رژیم صهیونیستی از اراضی اشغالی کرانه باختری و تشکیل کشور مستقل فلسطین، ناکام ماند.

علاوه بر آمریکا که دارای امتیاز وتو است، استرالیا هم با این پیش‌نویس که از اردن به شورای امنیت آمده بود، مخالفت کرد. به نوشته شبکه «راشا تودی»، این پیش‌نویس که کشور فلسطین را تنها به مرزهای پیش از سال ۱۹۶۷ محدود می‌کرد، تنها توانست آرای هشت عضو شورا را به دست آورد.

پیش‌نویس ارائه شده، برای تصویب، نیاز به دست‌کم ۹ رأی مثبت داشت. انگلیس که پیش از این اعلام کرده بود با این پیش‌نویس مخالفت می‌کند و در صورت لزوم، از امتیاز وتوی خود استفاده خواهد کرد، در کنار لیتوانی، نیجریه، کره‌جنوبی و رواندا، از رأی دادن خودداری کرد. این پیش‌نویس که نسخه اصلاح شده پیش‌نویس ابتدایی اردن بود، خواستار مشخص شدن نتیجه مذاکرات سازش تا پایان سال ۲۰۱۶ و همچنین خروج نیروهای اشغالگر از مرزهای فراتر پیش از جنگ شش روزه، تا سال ۲۰۱۷ شده بود.

نکته قابل توجه در این عرصه، ادامه تقابل روسیه و آمریکا است. «ویتالی چورکین» نماینده دائم روسیه در سازمان ملل متحد، در نشست شورای امنیت ضمن ابراز تأسف از اینکه پیش‌نویس قطعنامه مربوط به پایان اشغال سرزمین فلسطین به تصویب نرسید، یادآور شد که مذاکرات بین نمایندگان فلسطین و دولت اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به دلیل انحصارطلبی آمریکا و کناره‌گیری این کشور از فعالیت «کمیته چهارجانبه» در حل و فصل مناقشه خاورمیانه به بن‌بست رسیده است.

«صائب عریقات» عضو ارشد کمیته اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین، در واکنش به تصویب نشدن طرح پایان اشغالگری رژیم صهیونیستی در شورای امنیت گفت که این اقدام، نادیده گرفتن قانون بین‌المللی و چراغ سبزی به این رژیم است تا تعرضات خود علیه ملت فلسطینی و مقدسات در قدس اشغالی را ادامه دهد.

گفتنی است «جان کری» وزیر خارجه آمریکا که از ابتدای آغاز فعالیت در این سمت، مدعی موضع بی‌طرفانه در مذاکرات سازش شده بود، ساعتی پیش از رأی‌گیری در مورد قطعنامه، با هدف منصرف کردن کشورها از رأی مثبت، با وزیران خارجه و مقامات کشورهای متعددی تلفنی گفت‌وگو کرد. بنابر اعلام وزارت خارجه آمریکا، کری در این‌باره، با وزیران خارجه اردن، عربستان سعودی، مصر، روسیه، انگلیس، شیلی، لیتوانی، لوکزامبورگ، آلمان و فرانسه گفت‌وگو کرده است.

درس‌های یک قطعنامه

آمریکا در حالی در حمایت از رژیم صهیونیستی چنین اقدامی کرد که پیش از رأی‌گیری در سازمان ملل، بسیاری از تحلیلگران و ناظران سیاسی، وتوی این قطعنامه را پیام‌آور نکاتی قابل توجه ارزیابی کردند. وتوی پیش‌نویس قطعنامه فلسطین در شورای امنیت از سوی آمریکا یک رسوایی برای سازشکاران و پیروزی برای مقاومت است.

هر چند که این طرح، چندان تحقق‌بخش حقوق مردم فلسطین نبود و با آن مخالف بودند اما آمریکا همین طرح ناقص را نیز برنتابید و آن را وتو کرد. این اقدام، دشمنی آمریکا با فلسطین و جهان اسلام را نشان می‌دهد. این وتو، سندی دیگر بر ناکارآمدی سازمان ملل و لزوم تغییر در آن و حذف امتیاز وتو و واگذاری امور به مجمع عمومی است که در آن، هر عضو یک رأی دارد. کشورهای عربی در برابر این حقارتی که به آنها تحمیل شد، باید به تحریم آمریکا بپردازند. تأکید می‌شود که همراهی عربستان با امریکا در کاهش قیمت نفت، خیانت به فلسطین بوده است که نتیجه آن نیز همین وتوی آمریکا است.

حق ملت فلسطین برای رویکرد به مقاومت مسلحانه، آخرین راهکار از نتایج این وتو است. فلسطینی‌ها راهکار سیاسی و رجوع به جامعه جهانی را نیز امتحان کردند، اما نتیجه‌ای نداد. این امر نشان می‌دهد که مقاومت مسلحانه تنها راهکار است چنانکه در طول جنگ ۵۰ روزه غزه، فلسطینی‌ها با مقاومت توانستند دشمن صهیونیستی را با شکست مواجه سازند. شکست راهکار سیاسی همچنین حقانیت مواضع ایران را نشان داد که تسلیح کرانه باختری و قیام ملت‌های اسلامی را تنها راه آزادی فلسطین عنوان می‌کند. آمریکا همچنان همان شیطان بزرگ است.

شاید بتوان گفت وتوی این قطعنامه سرانجام تشکیلات خودگردان را نیز به این نتیجه رساند که سازمان ملل و آمریکا اقدامی برای فلسطین صورت نخواهند داد، چنانکه یک روز پس از وتوی آمریکا منابع فلسطینی از امضای توافقنامه پیوستن به دادگاه بین‌المللی کیفری از سوی ابومازن، رئیس تشکیلات خودگردان خبر دادند.

ابومازن گفت: ما مصمم به بازسازی غزه هستیم. ما به آنها(صهیونیست‌ها) می‌گوییم که قدس اول و آخر است و بیت‌المقدس که در سال 1967 اشغال شده است پایتخت ابدی ما می‌ماند.

این اقدام ابوامازن با حمایت گروه‌های فلسطینی همراه شد و بر ادامه مبارزه با رژیم صهیونیستی برای آزادی فلسطین تأکید کردند.