- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
احسان بداغی: اعتراض‌ها از نقطه صفر شروع شد، از همان کلمه اول گزارش وزیر کشور در صحن علنی. در سخنان او اما نه اسمی در کار بود و نه افشاگری. برای اثبات حرف‌هایش اما به اندازه کافی خط داد؛ خط همان «پول‌های کثیف» را. آمارهای سر بسته رحمانی‌فضلی هنوز پرونده را باز گذاشته است. آمارهایی که لابه لای لکنت دیروز وزیر کشور گم شد؛ واردات ٢٧ هزار خودرو توسط برخی افراد، سودهای ٣٠ تا ٥٠ میلیاردی از طریق واردات غیرمجاز دارو، سود ٢٥ میلیارد دلاری قاچاق در کشور، ثبت دو هزار و ٧١٤ شرکت با یک آدرس پستی و درآمد دو هزار و ٣٠٠ میلیارد تومانی یک قاچاقچی ٣٥ ساله مواد مخدر ظرف ٢ سال. هر چه بود اما پرونده‌های زیر بغل وزیر کشور دیروز روی میز مجلسی‌ها باز نشد. باز نشد تا فقط این آدرس‌های سربسته تیتر رسانه‌های منتقد دولت شود. این طرف اما معلوم نیست آمارهایی که وزیر کشور با خود به بهارستان آورد و همان‌طور دست نخورده به میدان فاطمی برگرداند، قرار است کجا گره از کار «فساد» باز کنند.
پیامی که رحمانی‌فضلی آن را قبل از جلسه دریافت کرد؛ «در نامه‌ای به رییس مجلس درخواست برگزاری جلسه غیرعلنی را کرده بودم تا ارقام و اعدادی که در مجلس ارایه می‌شود مورد سوءاستفاده دشمنان نشود.» نه جلسه غیر علنی شد و نه اعداد و ارقام فاش. تازه خیلی‌ها به همان سخنان سربسته و لبریز از عذرخواهی وزیر کشور هم اعتراض داشتند؛ اعتراضی که بارها انجام شد، خصوصا وقتی که رحمانی‌فضلی سخنش را تمام کرد و پایین آمد تا روح‌الله حسینیان را در مقابلش ببیند که مدعی بود او با حرف‌هایش درباره پول‌های کثیف آبروی نظام را برده است. روح‌الله حسینیان چشم در چشم وزیر کشور مشغول مجادله‌ای طولانی و تند با او شد و چند نفری هم در صحن مجلس فریاد «عذرخواهی» سر می‌دادند؛ فریادهایی که آغاز طنین‌شان همزمان بود با آغاز ارایه گزارش وزیر کشور از «پول‌های کثیف».
شروع همزمان گزارش و اعتراض
رحمانی‌فضلی کار گزارشش را از اینجا شروع کرد، از جایی که خطابش به سوی ابوترابی‌فرد بود؛ «از من می‌خواهید اسم اعلام کنم ولی حکم صادر کردن کار قوه قضاییه است و آنچه من گفتم صرفا هشدار بود. شما از من انتظار دارید همان جنگ روانی رسانه‌های داخلی و خارجی را دنبال کنم و در تور و دامی که آنها پهن کرده‌اند، حرکت کنم. چه کسی می‌تواند برای من اثبات کند که چنین کاری صورت گرفته است.» همین جملات نخستین اعتراض‌ها را کلید زد. اعتراض‌هایی فراتر از صف‌کشی‌های سیاسی مجلس؛ یک طرف امثال روح‌الله حسینیان از جبهه پایداری بود و یک طرف بهروز نعمتی از نزدیک‌ترین نمایندگان به علی لاریجانی.
فریاد اعتراض‌ها یک چیز بود: «آدرس پول‌های کثیف را بگو». وزیر کشور اما به سمت دیگری رفت؛ «گلایه من از کسانی است که فریب رسانه‌ها را خوردند و مسائلی را مطرح کردند و در نهایت شرایط سیاسی در کشور به گونه‌ای پیش رفت که عده‌ای طرفدار آن شدند و عده‌ای به خود گرفتند و موضع اتخاذ کردند. من می‌خواهم ریشه مسائل را در حوزه اقتصاد بگویم، دو مورد را مثال می‌زنم که چه اتفاقی می‌افتد. از صحبت‌های من استفاده سیاسی و در آن تحریف و انحراف ایجاد شد و مساله ملی را به بازی‌های سیاسی و جناحی کشاندند. اگر از صحبت‌های من، به دلیل انعکاس بد نشریات و روزنامه‌ها سوءاستفاده شده است من از طرف آنها عذرخواهی می‌کنم.»
رسانه‌ها؛ جایی برای اشاره انگشت اتهام
از اینجا رحمانی‌فضلی سراغ آسیب‌شناسی بحث رفت، بحثی که باز هم برای نمایندگان معترض قانع‌کننده نبود. آنها اعتراض می‌کردند و وزیر کشور استدلال؛ «من قبلا که در دیوان محاسبات بودم بارها این نکته را عرض کردم و در حال حاضر تاکید می‌کنم که یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در کشور داریم بحث بی‌انضباطی مالی است. آن زمان هم من این محاسبه را انجام دادم هنوز نمی‌توانیم بگوییم که کل درآمدها و هزینه‌های کشور چقدر است. همان زمان هم مطرح می‌کردیم باید به صورت جدی بنشینیم و تمام منابع مالی و هزینه‌های کشور را به صورت واحد و یکپارچه و نه به عنوان یک مساله دولتی، بلکه به عنوان یک مساله حاکمیتی و نحوه گردش و چرخش آنها را مشخص کنیم و نظارت عالی در تمام امور داشته باشیم.
امروز که در خدمت شما هستم بخشی از این مساله را به عنوان موضوع پولشویی و پول‌های کثیف در ابعاد مختلف تقدیم می‌کنم.» فریاد «آدرس، آدرس» معترضان هنوز بلند بود. آدرسی که وزیر کشور گفت دارد، اما نمی‌تواند بدهد؛ «بنده نامه‌ای خدمت دکتر لاریجانی نوشته‌ام و در آنجا تقاضا کردم که اگر امکان‌پذیر است جلسه غیرعلنی برگزار شود تا ارقام و اعدادی که اینجا اعلام می‌شود مورد سوءاستفاده دشمنان نشود و کسانی از این مساله سوءاستفاده نکنند.» بعد هم سراغ آمارهای جهانی رفت؛ آمارهایی که با گفتنش نشان می‌داد این موضوع فقط بحث این روزهای ایران نیست؛ آمارهایی از اروپا و امریکا.
معترضان هنوز فریاد می‌زدند. حرف‌شان این بود؛ «وزیر باید از پول کثیف بگوید، نه آمار پولشویی در جهان.» رحمانی‌فضلی اما نمی‌خواست بیش از اینها زیر فشار منتقدانش برود. همین شد که انگشت اتهام به سمت رسانه‌ها چرخید، همان‌هایی که وزیر کشور می‌گوید سخنانش را درست منتقل نکردند؛ «بنده برای اولین بار در دوم اسفند ٩٣ در جمع فرماندهان ستاد مبارزه با مواد مخدر سراسر کشور یک سخنرانی داشتم.
در آن سخنرانی روی آثار و عواقب قاچاق و درآمدهای ناشی از قاچاق صحبت کردم. در این جلسه آثار امنیتی این مساله را مطرح کردم. در حوزه اقتصادی هم این مثال را زدم که پول‌هایی که ناشی از قاچاق است می‌تواند در اقتصاد کشور ضررهای زیادی وارد کند و رقابت را دچار اشکال کند و انحصار و نهایتا فرار سرمایه‌ها را از کشور ایجاد کند. در حوزه اجتماعی این مثال را بیان کردم که مساله قاچاق و پول‌های ناشی از آن، روی دست ما یک میلیون و ٥٠٠ هزار نفر معتاد که با خانواده آنها ٥/٥ تا ٦ میلیون نفر می‌شوند و مباحثی مثل طلاق، بزهکاری، سرقت و قتل گذاشته است.»
سیاست و پول کثیف؛ هشداری برای هوشیاری
دعوا اما بر سر حوزه سیاسی بود، همانجایی که بحث ورود «پول‌های کثیف» به انتخابات وِرد زبان خیلی‌ها شده است. توضیح وزیر کشور خیلی هم غیر قابل پیش‌بینی نبود؛ «در حوزه سیاسی بنده با این عبارت گفتم که اگر ما مواظب نباشیم قاچاقچیان و کسانی که دنبال پول‌های کثیف هستند احتیاج به حامی دارند و حامی را در حوزه قدرت جست‌وجو می‌کنند و اگر هوشیار نباشیم، امکان دارد از طرق مختلف در حوزه سیاسی از جمله انتقال قدرت اعمال نفوذ کنند که این انتقال قدرت از طریق انتخابات صورت می‌گیرد. این مساله‌ای بود که بنده در حوزه سیاسی مطرح کردم.
اما بعدا یا در همان روز در رسانه‌های مختلف این به گونه‌ای مطرح شد که هم ناقص و هم جهت‌دار و هم واقعا تحریف شده بود.» بعد از این هم توضیح داد که با اطلاعیه ستاد مبارزه با مواد مخدر سعی کرده‌اند این بحث را «اصلاح» کنند. اصلاحی که بعدا به گفته رحمانی‌فضلی به گلایه کتبی از خبرگزاری که این خبر را منتشر کرده بود هم کشیده شد. روایت جلسه‌ای که وزیر کشور در آن بحث «پول‌های کثیف» را مطرح کرده است هم برای خودش جالب توجه بود؛ «در آن جلسه بنده برای فرماندهان سخنرانی می‌کردم و خبرنگاران نیز در پشت سالن بودند که بنده مطلع نبودم و در آنجا مطرح کردم اگر خبرنگاری هست اینها ضبط شده است و مواظب باشند که این صحبت‌ها لازم نیست که در بیرون مطرح شود.»
رییس جلسه در میدان اعتراض
از اینجا به بعد کار به توضیحات تصویری رسید. وزیر با خودش پاورپوینتی آورده بود تا روی آن توضیح دهد. توضیح درباره اپیدمی پولشویی و تجارت مواد مخدر در دنیا. معترضان اما می‌گفتند که او باید درباره صحبت‌هایی که مطرح کرده، سخن بگوید و پاسخ وزیر کشور این بود؛ «چطور در مورد موضوعی که صحبت نکرده‌ام، اسامی منتشر کنم». این سخن اما معترضان را که هیچ، ابوترابی‌فرد، رییس جلسه دیروز را هم قانع نکرد تا او هم وارد معرکه اعتراض و انتقاد از وزیر کشور شود؛ «نکته سوال برانگیز و دغدغه نمایندگان بدون لحاظ گرایش‌های سیاسی و حتی در بین نمایندگان مدافع جدی دولت این است که مجلس نسبت به اظهارات اخیر شما اعتراض دارد. نمایندگان در مجلس می‌خواهند بدانند آیا شما کمترین اطلاعی از جریان پول کثیف در حوزه انتخابات و شکل‌گیری نهاد قانونگذاری دارید؟ اگر این طور است به طور شفاف و روشن آن را با ذکر نام و مقدار بیان کنید.»
پاسخ رحمانی‌فضلی اما چیزی بیش از حرف‌های قبلی‌اش نبود، پاسخی که این‌بار با لحنی «معترض» مطرح شد؛ «من توضیح دادم، من به عنوان مسوول حوزه مبارزه با مواد مخدر اعلام کردم و هشدار دادم که اگر ما مواظبت نکنیم اینها قطعا قصد ورود به حوزه قدرت را دارند.» این جمله اما اعتراض‌ها را خاموش نکرد که هیچ، بر دامنه اعتراض‌ها هم افزود. رحمانی‌فضلی اما ادامه داد: «صحبت‌های من به عنوان هشدار مطرح بود، من تعجب می‌کنم برخی رسانه‌ها این موضوع مهم کشور را بر اساس تحلیل‌های گروهی و رقابت‌های سیاسی و مصالح و منافع خود استفاده کردند. ما روز بعد توضیح دادیم که این صحبت‌ها هشدار بود ولی شما به من می‌گویید مساله‌ای را که اصلا مطرح نبوده با اسامی اعلام کنم.
من به عنوان مسوول ستاد مبارزه با مواد مخدر در مورد این موضوع هشدار دادم، این چه بحثی است که من هم اکنون به اینجا بیایم و قبول کنیم که این حرف‌ها را زده‌ام، اگر قرار باشد کسی اسامی را اعلام کند این بنده نیستم، قوه قضاییه است. من مساله را به عنوان هشدار بیان کردم و انتظارم از مجلس و قوه قضاییه این است با این موضوعات به صورت اساسی برخورد شود و نگذارند این فضا در کشور ایجاد شود، » حالا دیگر هم از پشت تریبون مجلس صدای لحنی تند به گوش می‌رسید و هم از میان صندلی‌های صحن. اما رحمانی‌فضلی تاکتیکش را برای حضور در این جلسه تعیین کرده بود و نمی‌خواست آن را تغییر دهد. خیلی صریح توضیح داد: «من کدهای مشخصی از رهبر معظم انقلاب دارم، ایشان بارها و بارها در مورد ورود این پول‌های کثیف به حوزه انتخابات سیاسی و قدرت تذکر داده‌اند. ماجرا از یک مساله‌ای است که به عنوان هشدار مطرح می‌شود موضعی می‌گیریم که برای دفاع از آن موضع غلط به گونه‌ای حرکت می‌کنیم که ١٠ اسم بیرون بیاید.»
آدرس وزیر؛ ردی از پول‌های کثیف
از اینجا به بعد نوبت فاز دوم سخنان رحمانی‌فضلی رسید؛ جایی که وزیر کشور آدرس داد. آدرسش قدری گنگ و مبهم بود، اما نه برای همه. رحمانی‌فضلی از خروارها «پول‌های کثیف» مشتی را به عنوان نمونه رو کرد تا خط بقیه این «خروار» قدری مشخص شود. خطی که او از تجارت مواد مخدر و فرار مالیاتی آغاز کرد و به ورود غیرمجاز کالاهای خارجی رسید؛ «حدود ٦٨ میلیارد دلار مواد مخدر با منشأ افغانستان وجود دارد که از این ٦٨ میلیارد دلار، سه میلیارد دلار آن در ایران هزینه می‌شود، بنابراین حدود ١٠ هزار میلیارد پول از طریق مواد وارد عرصه می‌شود. در دو ماه اخیر ما با موردی مواجه شدیم که فردی با ٣٥ سال سن و پنج کلاس سواد در مدت دو سال، ٢٠٠ تن مواد مخدر جابه‌جا کرده بود که دو هزار و سیصد میلیارد تومان پول در حساب‌های وی چرخانده شده بود.
فردی که ٣٢٠٠ میلیارد تومان در حساب‌هایش چرخیده سه سال پیش فوت کرده است، در حساب فرزند شش ساله وی نیز ٨٠ میلیارد تومان پول چرخیده بود که همه اینها خلاف است. این دو نفر، دو شبکه قاچاق در دو نقطه کشور داشتند که دستگیر شدند، در بررسی‌های انجام شده به بیش از دو هزار شماره حساب و آدم رسیدیم که با هم مرتبط بودند.» این آغازی بود تا وزیر کشور سراغ یک کلان روایت از وضعیت فساد برود؛ «در حوزه قاچاق سوخت که روزانه ٢٠ میلیون تن بود، هشت میلیارد دلار در سال پول کثیف وارد چرخه اقتصاد می‌شد. من به شما شرکت‌هایی را نشان می‌دهم که بیش از چهار هزار شرکت با یک کد به تصویب رسیده‌اند. من آدرسی را به شما خواهم گفت که بیش از سه هزار شرکت با یک آدرس به ثبت رسیده است.. » حالا جای آن بود که این سوال مطرح شود؛ «من امروز به مجلس آمده‌ام که بگویم عزیزان سوال من از شما در حوزه سیاست این است که آیا به روند هزینه‌های مربوط به انتخابات نظارت و کنترلی وجود دارد؟
اصلا نیست، آیا سودجویان و قدرتمندان به دنبال سوءاستفاده از این مساله هستند یا خیر؟ پس ما باید شیوه‌هایی را اتخاذ کنیم که جلوی ورود این پول‌های کثیفی را که امکان ورود دارد بگیریم. آیا شورای نگهبان افرادی را به خاطر این پول‌های کثیف رد صلاحیت کرده است یا خیر؟» در این زمان عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور از علی مویدی، رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر کشور خواست برای ارایه توضیحاتی با استفاده از پاورپوینت در پشت تریبون مجلس حاضر شود که در این زمان ابوترابی فرد خطاب به وزیر کشور گفت: «ما می‌خواهیم از فرمایشات شما استفاده کنیم. به دلیل آنکه خودتان از ابتدا صحبت کردید، هم اکنون نیز خود سخن بگویید.» بعد از این هم اعتراض دوباره نمایندگان اجازه صحبت را به مویدی نداد.
فرود وزیر در حلقه اعتراض
پایین رفتن مویدی از تریبون مجلس آغاز دوباره آمارها و آدرس‌های وزیر کشور بود؛ «براساس برآوردها حدود ٢٠ تا ٢٥ میلیارد دلار سالانه در کشور در حوزه قاچاق کالا آسیب می‌بینیم، این پولی که وارد عرصه پولشویی می‌شود می‌تواند اقتصاد کشور را دچار آسیب کند. ما طی ١٠ سال ٤٨٧ پرونده را در قوه قضاییه بررسی کردیم، جریمه‌ای که برای آنها داده‌اند شش هزار میلیارد تومان است که در نوبت‌های بعدی تقاضای رسیدگی به کمتر از یک درصد رسید. ما در موضوعاتی مانند دارو رقم ٣٠ میلیارد و ٥٠ میلیارد واردات داشتیم که از گمرکات در شرایط غیرقانونی و تقلبی وارد شده است. در حوزه کمیته امداد بیش از ١٠٠ نفر ٢٠ میلیارد تومان واردات داشته‌اند که به اسم این افراد واردات انجام شده است، ٢٧ هزار خودروی وارداتی گرانقیمت از جمله پورشه، لکسوس، بی.ام.و وجود دارد که برای اینکه مالیات ندهند با اسم این افراد وارد کرده‌اند.
٩٥٧٠ شرکت در یکی از جزایر وجود دارد که ٢٨١٤ شرکت فقط با یک آدرس به ثبت رسیده، کدپستی ٩٩ شرکت در این جزیره یک رقم بوده است و این باعث شده حدود ٢٠ میلیارد دلار مالیاتی که کشور باید بگیرید نمی‌تواند بگیرد. ما اگر می‌خواهیم اقتصاد سالم، پاک و مقاومتی داشته باشیم باید جلوی این گریزگاه‌های مالی کشور را بگیریم، اینها در مسیر خود فساد ایجاد می‌کنند و این باعث می‌شود این پول‌ها برود و در حوزه‌هایی برای افراد ایجاد امنیت کند. » آدرس‌های وزیر کشور اوج قصه دیروز «پول‌های کثیف» در مجلس بود. اوجی که فرودش با اعلام آمادگی رحمانی‌فضلی برای مبارزه با پولشویی و استمداد طلبیدن از مجلسِ‌ها برای همکاری در این حوزه بود، جایی که وزیر کشور یک خواهش داشت: «خواهشم این است در شرایطی که به انتخابات نزدیک می‌شویم لایحه‌ای یا طرحی را به مجلس ارایه کنیم که منشأ و مبدا هزینه‌های انتخاباتی مشخص و قابل نظارت باشد.»
فرود سخنان وزیر کشور تازه اوجی دوباره برای اعتراض‌ها بود؛ اعتراضی با هدایت روح‌الله حسینیان. به چشم برهم‌زدنی بعد از پایان سخنان رحمانی‌فضلی، دور او در صحن علنی مجلس پر شد از نمایندگانی که اعتراض داشتند. روح‌الله حسینیان می‌گفت که وزیر کشور با این بحث‌هایی که مطرح کرده، آبروی نظام را برده. خصوصا اینکه او در جرگه اصولگرایان است. پاسخ وزیر اما تاکیدش بر دفاع از حق مردم، فارغ از دعواهای سیاسی بود. بحث و جدل پایین صحن دقایقی طولانی ادامه داشت تا بالاخره حسن زمانی، مشاور علی لاریجانی از راه رسید و توانست رحمانی‌فضلی را از حلقه معترضان خارج کند.
