ضعف و نبود اجماعنظر میان مسئولان درباره موضوعات متعدد، از جمله آسیبهای جدی در حوزه سیاست کشور به شمار میآید که به مناسبتهای گوناگون بروز و ظهور یافته است، دچار شدت و ضعف میشود و معمولاً هم بدون دستیابی به نتیجه مشخصی به پایان میرسد[...]
یادداشت: ضعف
و نبود اجماعنظر میان مسئولان درباره موضوعات متعدد، از جمله آسیبهای
جدی در حوزه سیاست کشور به شمار میآید که به مناسبتهای گوناگون بروز و
ظهور یافته است، دچار شدت و ضعف میشود و معمولاً هم بدون دستیابی به
نتیجه مشخصی به پایان میرسد. در این میان، تلگرام و فیلتر کردن آن از این
قبیل مسائل است که هنوز هم درباره آن میان مسئولان دولتی و دیگر مسئولان
اختلافنظر وجود دارد. در واقع، هرچند اختلافنظر و سلیقه در میان افراد و
مسئولان تا حدودی طبیعی و لازمه کشورداری موفق است؛ اما چرا این اتفاقنظر
و وفاق در حوزههای اساسی و مسائلی که ماهیت جناحی نداشته و مربوط به
منافع کلان ملی و مرتبط با حفظ موجودیت هستند، نیز به گونهای غیرقابل آشتی
بروز میکند؟ به راستی چرا مسئولان نباید در حوزهای مانند فیلتر کردن
تلگرام که تهدید امنیتی و حتی اقتصادی برای کشور دارد، متحدالقول باشند؟
چرا باید میان مواضع برخی مسئولان در جلسات خصوصی و تصمیمسازانه با مواضع
آنها در ملأ عام و در میان مردم، تفاوت وجود داشته باشد و چندین چرای
دیگر.
پیامد خسارتبار این وضعیت در کشور، خدشهدار شدن وجهه مسئولان و
نظام در میان مردم و بیاعتمادی به آنها است. در واقع، از آنجا که مواضع
هر طیفی از مسئولان، از سوی طیفی از مردم پذیرفته و درونی میشود، در
شرایطی که میان مسئولان درباره مسائلی که افکار عمومی نسبت به آنها حساسیت
داشته و انتظار دریافت پاسخ قاطع و سریع از سوی مسئولان دارد، اختلافنظر
جدی وجود دارد، در جامعه دوقطبی غیر قابل ترمیم ایجاد میشود و وفاق ملی
را از وضع مطلوب آن دور میکند. افزون بر این، طیفی از مردم هم که چندان به
مسائل سیاسی و اجتماعی کشور با دیدگاه جناحی و جریانی نمینگرند، با
مشاهده این آشفتگیهای ساخته شده از سوی مسئولان، روزبهروز اعتماد خود
به مسئولان را بیشتر از دست میدهند. از این رو، به نظر میرسد در این
شرایط، مسئولان گوناگون، به ویژه مسئولان دولتی باید مراقب و مواظب باشند
که اختلافنظر و سلیقه آنها با همدیگر، به لایههای اجتماعی سرایت نکند و
روح و روان مردم درگیر جنجالهای بیثمر آنها نشود. واقعیت آن است که مجاری
ارتباطی گوناگونی میان مسئولان وجود دارد و آنها باید از این طریق و در
میان خودشان اختلافها را حل کنند نه اینکه آنها را در میان مردم جار
بزنند.