یادداشت: با نزديک شدن به زمان برگزاري انتخابات، ديدگاهها نسبت به چگونگي مواجهه با انتخابات علنيتر ميشود. در دل اين آشکارسازي، شاهد اختلافاتي هستيم که ميتواند اردوگاههاي جريانهاي سياسي مختلف را درگير مناقشاتي جدي کند. اين وضعيت در هر دو طيف اصلي جريانهاي سياسي کشور نيز وجود دارد. اصولگرايان همچنان به دنبال شکل دادن به شوراي وحدت اصولگرايان هستند؛ امري که هنوز تا تحقق آن فاصله دارد و صداي واگرايي بيش از گذشته شنيده ميشود!
اختلاف در آنچه حلقه مرکزي و هسته سخت اصلاحات خوانده ميشود، به خوبي شرايط دشوار اين جريان براي حضور در انتخابات را نشان ميدهد. از يک سو جريان معطوف به قدرت دستيابي به کرسيهاي بيشتر را هدف قرار داده است و از ديگر سو واقعيتهاي موجود در صحنه را مانع دستيابي آسان در اين مسير ميبيند. وعدههاي توخالي و راهبرد اشتباهِ حمايت همهجانبه از دولت اعتدال، امروز به پاشنه آشيل اين جريان بدل شده و توان مانور انتخاباتي آنان را محدود کرده است. عملکرد فراکسيون اميد مجلس نيز که با پرچم اصلاحطلبي در انتخابات مجلس دهم اعلام موجوديت کرد، آنقدر پراشتباه و نااميدکننده بوده که هيچکس حاضر نيست دفاعي از عملکرد آن داشته باشد و اين روزها به نماد شکست سياستهاي انتخاباتي اصلاحطلبان بدل شده است!
اظهار نظر دو نفر از افراد مؤثر در ميان اصلاحطلبان به خوبي کار دشوار رسيدن به اجماع را در اين اردوگاه آشکار میکند. «بهزاد نبوي» که يکي از چهرههاي باسابقه اصلاحطلبان به حساب ميآيد و عضو کليدي سازمان منحله مجاهدين انقلاب اسلامي بوده، خواهان حضور در انتخابات تحت هر شرايط شده و به صراحت اعلام ميدارد: «بر ائتلاف تأکيد دارم و معتقدم اصلاحطلبها به تنهايي نميتوانند در انتخابات پيروز شوند.»
از سويي ديگر، «سعيد حجاريان» که از وي به عنوان يکي از نظریهپردازان اين جريان ياد ميکنند، نگران آرای هواداران است، لذا مجدداً در دفاع از راهبرد مشارکت مشروط سخن گفته و در نقد ديدگاه امثال نبوي ميگويد: «واضح است، استراتژي حضور بي قيد و شرط، مردم و اصلاحطلبان را به کلي از يکديگر جدا ميکند. اکنون، مردم به جريانهاي سياسي بياعتماد هستند.» به نظر ميرسد، خروج از اين اختلافات به اين سادگيها ممکن نباشد و احتمالاً با انتشار فهرستهای متعددي از دو اردوگاه در انتخابات اسفند ماه سال جاری، مواجه خواهيم بود.