کاوران ورزشی ایران با نام «خادمالرضا» و شعار «صلح برای کودکان» به زودی کارش را در سی وسومین دوره بازیهای المپیک آغاز میکند. در ترکیب این کاروان، رشته کشتی با ۱۱ ورزشکار بیشترین نماینده را دارد. در این دوره همچنین ۱۱ دختر ایرانی موفق به کسب سهمیه شدند و ثریا آقایی نیز برای حضور در کمیسیون ورزشکاران کمیته بینالمللی المپیک راهی پاریس خواهد شد.
انتخاب نام خادمالرضا برای کاوران اعزامی ایران به پاریس اقدامی ارزنده از سوی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش برای تقدیر از تلاشهای شهید سیدابراهیم رئیسی است که در سه سال ریاست قوه مجریه، اقدامات بینظیری در زمینه توسعه ورزش ایران انجام داد.
مسئولان کمیته ملی المپیک برای اعزام کاروان ورزشی ایران به قلب اروپا یک اقدام هوشمندانه دیگر نیز انجام داده تا با استفاده از ورزش بتوانند پیام بسیاری از کودکان درگیر جنگ را به جهانیان مخابره کنند. سیدمناف هاشمی در خصوص انتخاب شعار کاروان ایران، گفت: سالانه هزاران کودک به خاطر جنگ، جان خود را از دست میدهند لذا شعار کاروان ایران با نام خادم الرضا در المپیک پاریس «صلح برای کودکان» است.
هوشمندانه بودن انتخاب این شعار از سوی مسئولان ورزش ایران میتواند در پاریس پیانمهای زیادی را برای جهانیان داشته باشد. ایران با این شعار در حالی گام به فرانسه خواهد گذاشت که این کشور خود را یکی از مروجان صلح و حقوق بشر قلمداد خواهد کرد اما در عمل سیاست یک بام و دوهوا در خصوص اتفاقات سیاسی و نظامی جهان دارد و همواره سایر کشورهای را متهم به جانبداری از جنگ و بیتوجهی به مسائل حقوق بشر متهم می کند.
حال مسئولان با انتخاب این شعار به دنبال آن هستند تا در جایی که فرانسویها خود را مروج حقوق بشر و حامی کودکان میدانند این پیام را به جهانیان صادر کنند که روزانه هزاران کودک به خاطر مسائل جنگی و مشکلات ناشی از آن جان خود را از دست خواهند داد. تفاوتی ندارد که این کودکان در اوکراین باشند یا غزه، مهم آن است که آنان قربانی زیادهخواهی اشغالگران شدهاند.
انتخاب شعار صلح برای کودکان همچنین یادآوری رسالت فراموش شده ورزش در المپیک است زیرا سازمان ملل از ورزش به عنوان یک زبان جهانی صحبت میکند که میتواند ابزاری قدرتمند برای ترویج صلح، بردباری و تفاهم با گرد هم آوردن مردم در سراسر مرزها و فرهنگها باشد.
همچنین توماس باخ رئیس کمیته بینالمللی المپیک به مناسبتهای مختلف از ورزش به عنوان ابزاری در خدمت صلح یاد میکند. باخ باور دارد: ماموریت اصلی IOC قرار دادن ورزش در خدمت بشریت است. بر خلاف هر رویداد جهانی دیگری، بازیهای المپیک این قدرت را دارد که بشریت را با همه تنوعش به هم نزدیک کند.
همچنین در پیامهای ویژه سازمان ملل و مسئولان کمیته بین المللی المپیک، همواره تاکید میشود که هدف مشترک سازمان ملل و IOC این است که جهان را به مکانی بهتر و صلح آمیزتر تبدیل کنند. برای IOC، این به معنای قرار دادن ورزش در خدمت توسعه صلح آمیز بشریت است.
اما آیا با وجود تمام این تاکیدات بر روی ورزش به عنوان ابزار صلح، این رسالت المپیک در ادوار مختلف به بهترین شکل اجرایی شده است؟ پاسخ به این سئوال، خیر است زیرا سیاسی کردن ورزش و یک بام و دوهوای مسئولان نهادهای بین المللی ورزش در چند دوره مشهود بود و حتی در دوره کنونی نیز این مشکلات باعث محرومیت شمار زیادی از ستارگان ورزش جهان از المپیک شد.
هر چند که IOC برای کنار گذاشتن نامدارانی مانند عبدالرشید سعداللهیف بر کارکرد ضد جنگ بودن ورزش تاکید داشت، اما در گوشهای دیگر از دنیای این نهادهای ورزشی چشم خود را بر روی حملات وحشتناک رژیم صهیونیست به فلسطینی، لبنان و یمن بسته و ورزشکاران این رژیم بدون هیچ مشکلی در پاریس حضور پیدا خواهند کرد و این همان خط بطلان جدایی ورزش از سیاست بود.
رهبر انقلاب یک آذرماه سال ۱۴۰۲ در دیدار با مدالآوران بازیهای آسیایی و پاراآسیایی با انتقاد از سیاستهای یک بام و دوهوای مسئولان مراکز جهانی ورزش، عنوان کردند: آنان که در اقدامی سیاسی به بهانه جنگ، یک کشور را از حضور در همه میدانهای ورزشی محروم میکنند، اکنون حدود ۵ هزار کودک شهید فلسطینی را نادیده میگیرند و به بهانه پرهیز از دخالت سیاست در ورزش، رژیم صهیونیستی را به علت نسلکشی و جنایات جنگی محکوم و محروم نمیکنند که امیدواریم روزی به این اقدامات تبعیضآمیز رسیدگی عادلانه شود.
حال کاروان ورزشی ایران و ۴۰ سفیر صلح آن رسالت دارند تا صدای کودکان جنگ زده را در اروپا به گوش جهانیان برسانند. آنان میتوانند با بهرهگیری درست از رسانه ورزش و میدان بزرگ المپیک این پیام را مسئولان جهانی ورزش مخابره کنند که اساسنامههای کمیته بینالمللی المپیک و شعارهای آن سال هاست که در روی کاغذ مانده و اجرای آن نیاز به یک همت جهانی دارد.