هفتادوسومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ادعاهای بنیامین نتانیاهو درباره «تورقوزآباد» و مفتضح شدن او در رسانهها و استهزای وی از سوی کاربران فضای مجازی را همه ما در این روزها دیدیم و شنیدیم[...]
یادداشت: هفتادوسومین
نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ادعاهای بنیامین نتانیاهو درباره
«تورقوزآباد» و مفتضح شدن او در رسانهها و استهزای وی از سوی کاربران فضای
مجازی را همه ما در این روزها دیدیم و شنیدیم که مسئولان سیاست خارجی
کشور، مسئولان سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی و حتی افرادی از آژانس
بینالمللی انرژی هستهای، این ادعاهای نخستوزیر رژیم صهیونیستی را واهی
دانستند و شبکههایی، چون یورو نیوز با حضور در منطقه مورد اشاره بنیامین
نتانیاهو در سازمان ملل نشان دادند هیچ نشانهای از آنچه عوامل رژیم
صهیونیستی میگویند، وجود ندارد؛ اما آیا همین تکذیبها و استهزاها کافی
است؟ آیا نمیتوان از این فرصت بهرهبرداری بیشتری برای مفتضح کردن سران
رژیم صهیونیستی کرد؟ آیا عبور دستگاه دیپلماسی ما با چند مصاحبه و لبخند از
کنار ماجرا کفایت میکند؟ در پاسخ این پرسشها میتوان به مورد مشابهی که
در این روزها اتفاق افتاده، اشاره کرد. در همان نشست سازمان ملل که
نتانیاهو درباره تورقوزآباد و قالیشویی و تأسیسات هستهای حرف زده است،
نخستوزیر رژیم صهیونیستی ادعای دیگری را نیز درباره لبنان مطرح کرده و
گفته است ورزشگاه العهد لبنان کارخانه موشکسازی حزبالله است. در این
راستا، وزیر خارجه لبنان سفرای کشورهای گوناگون در این کشور و رسانههای
جمعی داخلی و خارجی حاضر در لبنان را به این ورزشگاه دعوت کرده و دروغ بودن
ادعاهای نتانیاهو را به اثبات رسانده است. ابتکار و فرصتطلبی قابل توجهی
که نه تنها توانسته است افکار عمومی داخلی و خارجی را در این باره اقناع
کند؛ بلکه قابل اعتماد نبودن رژیم صهیونیستی و دروغ بودن ادعاهای سران این
رژیم جعلی را در پیش چشم نمایندگان کشورهای گوناگون جهان قرار داده و از
سفرای خارجی و نمایندگان کشورهایی که برخی از آنها جزء حامیان رژیم
صهیونیستی نیز هستند، این تصدیق و اعتراف را اخذ کرده است که ادعاهای رژیم
صهیونیستی دروغ محض است. روشها و ابتکارهایی که انتظار میرود دستگاه
دیپلماسی کشورمان نیز در این زمینه از آن فعالانهتر استفاده کند و چنین
فرصتهایی را به سادگی از دست ندهد.