شانتاژ موشکی آمریکا و فرانسه علیه ایران / آشفتگی در اردوگاه دشمنان

 آزمایش موفقیت‌آمیز و غرورآفرین موشک بالستیک جدید جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان "خیبر" نقطه آشکارساز قدرت بازدارندگی کشورمان در برابر انواع تهدیدات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای محسوب می‌شود. در شرایطی که مقامات آمریکایی، اروپایی و صهیونیستی در حال مخابره انواع سیگنال‌های تهدیدآمیز علیه جمهوری اسلامی ایران بوده و حتی در لفافه و آشکار از حمله احتمالی به ایران سخن می‌گفتند، رونمایی از موشک خیبر بسیار معنادار است. هم‌زمان روزنامه تایمز اسرائیل در گزارشی ضمن اشاره به توانایی‌های فنی-نظامی موشک خیبر نوشت برد این موشک به‌اندازه‌ای است که هر نقطه از اراضی اشغالی را می‌تواند هدف قرار دهد. در این میان، کاخ سفید و کاخ الیزه نتوانسته‌اند وحشت خود را بابت این دستاورد بزرگ موشکی کشورمان کتمان کنند.

 بیانیه‌های تکراری اروپا و آمریکا
 سخنگوی وزارت خارجه فرانسه آزمایش موشک خیبر را ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل خواند. در همین حال، متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز مدعی شد: «توسعه و تکثیر موشک‌های بالستیک حکومت ایران، یک تهدید جدی برای امنیت بین‌المللی و منطقه‌ای به‌شمار می‌رود و همچنان یک چالش مهم در برابر اشاعه تسلیحات [کشتار جمعی] است.»
قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در سال ۲۰۱۵، در واقع همان قطعنامه‌ای است که سند توافق هسته‌ای موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) ضمیمه آن است. بدیهی است که در سند برجام، سخنی از توان موشکی ایران نیامده و از همین‌رو، آزمایش موشک‌های بالستیک توسط ایران نقض سند توافق هسته‌ای محسوب نمی‌شود. درخصوص قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد و ادعای نقض آن (به واسطه آزمایش موشک خیبر) نیز نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن عبورکرد:
چنانچه در متن قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد آمده است، ایران صرفاً از ساخت و آزمایش موشک‌های بالستیک که با هدف حمل سلاح‌ها و کلاهک‌های هسته‌ای صورت می‌گیرد، منع شده و در غیر این صورت، ساخت و آزمایش این موشک‌ها محدودیت‌پذیر نیست. مقامات غربی در راستای اعمال فشار بر ایران و خلع سلاح کشورمان در مناسبات منطقه‌ای، بهانه و مستمسکی بهتر از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت در اختیار ندارند، اما این سند حقوقی نیز اتفاقاً ماهیت سالم فعالیت‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران را نقض نمی‌کند.
به عبارت بهتر، موضع‌گیری اخیر فرانسوی‌ها و آمریکایی‌ها بر پایه نوعی نیت‌خوانی مغرضانه (حمله کلاهک هسته‌ای توسط موشک‌های بالستیک) نسبت به ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران صورت گرفته و در آن، سخنی از سند و مدرکی که ادعای ضد ایرانی پاریس را به اثبات برساند به میان نیامده است! در طول سال‌های اخیر، هرگاه فرانسه یا کشور‌های آلمان، انگلیس و آمریکا در بیانیه‌های سیاسی سخن از تناقض آزمایش‌های موشکی ایران با مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سخن می‌گویند، اما زمانی که پای استدلال حقوقی ماجرا به میان می‌آید، چاره‌ای جز سکوت ندارند!

 آمریکا و فرانسه صلاحیت اعتراض ندارند
 واقعیت امر این است که آمریکا و فرانسه به واسطه نقض عملی برجام (به عنوان مبنای صدور قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد)، اساساً صلاحیتی در خصوص اعتراض علیه فعالیت‌هایی که از نظر آن‌ها ناقض قطعنامه مذکور می‌باشد، ندارند. به عبارت بهتر، واشنگتن و پاریس اکنون به عنوان دو نقض‌کننده بزرگ برجام و متعاقبا قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، نسبت به نقض این قطعنامه توسط ایران (که آن نیز دارای استدلال متنی و حقوقی محکمی نیست) ابراز نگرانی می‌کنند. این پارادوکس رفتاری صرفاً در غرب قابل مشاهده است! نکته دیگر، مربوط به هم‌افزایی خاص آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها در این روند مربوط می‌شود.
در ملاقات ماه سپتامبر (شهریور ماه) ۲۰۱۷ میان روسای جمهور وفت آمریکا و فرانسه (ترامپ و مکرون) در حاشیه برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک مقرر گردید تا پاریس فشار‌های خود بر تهران را بابت برگزاری مذاکرات موشکی تشدید کند. اگرچه قبل از این دیدار نیز مقامات فرانسوی خواستار مذاکره بر سر توان موشکی و دفاعی ایران شده بودند، با این حال متعاقب آن ملاقات، فشار‌های فرانسه بر سر تحدید توان موشکی و دفاعی کشورمان به صورت تصاعدی و فزاینده طی سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده است. با وجود تغییر دولت در آمریکا و حضور دموکراتها، روند هم‌افزایی پاریس و واشنگتن در تقابل با فعالیت‌های موشکی کشورمان افزایش پیدا کرده است. مواضع اخیر فرانسه در تقابل با برنامه موشکی ایران تصادفی یا اتفاقی نبوده و معلول تقسیم کاری است که میان مقامات آمریکایی و فرانسوی صورت گرفته است.

 توان موشکی ایران محدود نخواهد شد
 بدون شک توان موشکی جمهوری اسلامی ایران، ابزاری برای ضمانت امنیت و همچنین نماد اقتدار ما در هر دو عرصه بازدارندگی و اقدام در برابر دشمنان (مخصوصاً رژیم اشغالگر قدس) محسوب می‌شود. آزمایش موشک خیبر در برهه فعلی، قطعاً اهمیت راهبردی زیادی برای کشورمان خواهد داشت. همین مسئله منجر به آشفتگی غرب و صهیونیست‌ها شده است. در جریان برگزاری مذاکرات هسته‌ای میان ایران و اعضای ۱+۵ بین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴، جان کری وزیر امور خارجه سابق آمریکا نیز خواستار گنجاندن موضوع توان موشکی ایران در برجام بود. حتی کار به جایی رسید که مذاکرات مسقط در سال ۱۳۹۳ به دلیل اصرار طرف آمریکایی بر سر این موضوع با شکست مواجه شد. «ریچارد نفیو» عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا که از وی به عنوان معمار تحریم‌های ایران نیز یاد می‌شود، اخیراً تاکید کرده است که واشنگتن در آن دوران پس از اینکه نسبت به شکست مذاکرات (در صورت اصرار بر سر گنجاندن موضوع توان موشکی ایران در برجام) اطمینان پیدا کرد، ناچار شد از مواضع خود در این خصوص عقب‌نشینی کند.

با این حال وی پیشنهاد داده است که در برهه فعلی می‌توان بر سر موضوعاتی مانند توان و برد و حتی تعداد موشک‌های ایران وارد مذاکره شد! آرزویی که دولت بایدن نیز آن را به گور خواهد برد. از این رو میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان آمریکا بر سر تقابل موشکی با ایران کمترین اختلاف نظری وجود ندارد. چندی پیش نیز مجلس نمایندگان آمریکا قطعنامه‌ای را تحت عنوان قانون اجرایی برنامه موشکی بالستیک ایران و تحریم‌های بین‌المللی را با اکثریت آرا به تصویب رساند. نکته قابل توجه در این خصوص، همراهی مطلق دموکرات‌های کنگره با جمهوری‌خواهان بود، به گونه‌ای که حتی یک نفر از اعضای دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا با این موضوع مخالفت نکرد. در چنین شرایطی، مصالحه با دشمنان بر سر توان موشکی و دفاعی، پررنگ‌ترین خط قرمز جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.