یکی از نقاط درخشان در کارنامه 40 ساله انقلاب اسلامی ایران را میتوان در حوزه تولید آثاری برای نشر و بسط فرهنگ اسلامی و انقلابی دانست[...]
یادداشت: یکی
از نقاط درخشان در کارنامه 40 ساله انقلاب اسلامی ایران را میتوان در
حوزه تولید آثاری برای نشر و بسط فرهنگ اسلامی و انقلابی دانست، به عبارت
دیگر، با وجود اینکه انتقادات فراوانی درباره خروجی سینمای ایران، تولیدات
موسیقیایی در کشور و عملکرد سازمان صداوسیما در این سالها وجود دارد؛ اما
اکنون در آغاز دهه پنجم انقلاب اسلامی میتوان به صراحت و قاطعیت از یک
انقلاب بزرگ در تولیدات سینمایی، تلویزیونی و موسیقیایی سخن به میان آورد.
واقعیت این است که با نگاهی به روند سینما در دهههای اخیر، شاهد رویش و به
میدان آمدن کارگردانهای انقلابی، چون مجیدی، حاتمیکیا، مهدویان و طالبی،
ساخت آثاری، چون قلادههای طلا، آژانس شیشهای، ماجرای نیمروز، تنگه
ابوقریب، حضرت محمد(ص)، روز واقعه و شکلگیری جشنوارههایی، چون عمار و
مقاومت هستیم. در حوزه تلویزیون نیز ماجرا از همین قرار است، با وجود آنکه
در گوشه و کنار ضعفهایی وجود دارد و انتقادات وارد است؛ اما آثار و
مجموعههایی مانند امام علی(ع)، مختارنامه، ولایت عشق، در چشم باد،
پردهنشین، ارمغان تاریکی و... گویای تحول و جهشی بلند در حرکت به سوی
تبلیغ آرمانهای انقلاب اسلامی هستند. حکایتی که در حوزه موسیقی نیز تکرار
شده است. خوانندگان جوانی که با محوریت موسیقی سیاسی آثار ضد استکباری
متعددی تولید کردهاند، مانند حامد زمانی که قطعه «مرگ بر آمریکا» را ساخته
است یا علیرضا بیرانوند که برای اولین بار در فضای موسیقی کشور تولید
آثار با موضوع خانواده ایرانی و اسلامی را آغاز کرده است، رویشهای قابل
اعتنای انقلاب اسلامی در حوزه تربیت هنرمندان انقلابی و متعهد هستند.
واقعیت این است که گاه روند تدریجی پیشرفت و تحول در یک حوزه، بزرگی و
مثالزدنی بودن آن را از نظرها پنهان میدارد، لذا لازم است کمی از شرایط و
موضوع فاصله گرفته و از دور به مسئله نگاهی بیندازیم؛ آنگاه است که
تفاوتها به وضوح نمایان خواهد شد.