نگاهی به فیلم «رسوایی 2» به کارگردانی مسعود ده نمکی
 آخرالزمان، یکی از محبوب‌ترین موضوعات در سینمای روز جهان است. هر سال، تعداد زیادی از فیلم‌های هالیوودی با این موضوع ساخته شده و به نمایش درمی‌آیند. زلزله‌های مهیب و نابودکننده، طوفان‌ها و سیل‌های بنیان‌کن، انفجار بمب‌های هسته‌ای و دنیایی تیره و تار و نابود شده و آدم‌هایی که میان مرگ و زندگی و امید و ناامیدی، معلق هستند! اینها از جمله تصاویر و ماجراهای مشترک اغلب فیلم‌های آخرالزمانی است؛ فیلم‌هایی که البته از موضوع و محتوایی پر از خرافه و جادو و فریب هم سرشار هستند. متأسفانه با وجود پررنگ بودن مایه‌های آخرالزمانی در فرهنگ و اعتقادات ما، اما فیلم‌هایی که به این گونه موضوعات بپردازد بسیار اندک هستند.
 فیلم «رسوایی 2» به کارگردانی مسعود ده‌نمکی، یکی از معدود آثاری است که با دستمایه قرار دادن این اعتقادات، ساخته شده و به نمایش درآمده است. محور اصلی مضمون این فیلم، اعتقاد به هجوم حوادث آخرالزمانی در نتیجه فراگیر شدن گناه، به ویژه نزد مسئولان و دولتمردان است. داستان این قسمت از رسوایی، برخلاف روال معمول و مرسوم فیلم‌های دنباله‌دار، در ادامه داستان قسمت اول این فیلم نیست. البته، این بار هم شخصیت محوری فیلم، حاج‌یوسف با بازی اکبر عبدی است؛ شخصیتی که گویی از افسانه‌ها برآمده است و رنگ و بوی بسیاری از عرفا و روحانیون بزرگ تاریخ را دارد. او این بار بیشتر به درون جامعه می‌رود و با مردم، بیش از گذشته در ارتباط است. اما هشدار حاج‌یوسف، این بار خطاب به مسئولان است. داستان فیلم «رسوایی 2» به سیاق سایر فیلم‌های آخرالزمانی در یک شهر خیالی می‌گذرد. هر چند این شهر واقعی نیست، اما نشانه‌ها و مناسباتش به واقعیت شباهت دارد؛ بانک‌های خصوصی با انواع جایزه‌های رنگارنگ و پرداخت سودهای کلان، تابلوهای مختلف تبلیغاتی، جامعه‌ای که در ظاهر پیشرفت می‌کند، اما در باطن، درجا می‌زند! در این میان، یک روحانی بصیر و آگاه، هشدار می‌دهد که اگر مسئولان دولتی به خودشان نیایند و کاری نکنند، زلزله‌ای در راه خواهد بود. فیلم «رسوایی 2» با لحنی ژورنالیستی که گاه به گزارش‌های تلویزیونی و خبری شباهت می‌یابد، برخی از کژتابی‌های اجتماعی و اخلاقی را در قالب یک قصه فانتزی به تصویر کشیده است. سرمایه‌داری، نزول‌خواری، آقازاده‌ها، جنگ فقر و غنا و مسئولانی که دور از مردم زندگی می‌کنند، همه با نهیب تند این فیلم روبه‌رو هستند. فیلم جدید ده نمکی، یک بیانیه اعتراضی نسبت به بی‌عدالتی و بی‌توجهی به احکام اسلامی در عرصه اقتصادی است؛ مضمونی که تبدیل آن به یک فیلم دراماتیک، بدون سقوط به ورطه سیاه‌نمایی، کار دشواری است. اما ده‌نمکی از پس آن برآمده است.
ویژگی اصلی فیلم «رسوایی 2» جلوه‌های ویژه کم‌نظیر آن است. در سکانس‌های وقوع زلزله، صحنه‌هایی خارق‌العاده و حیرت‌انگیز به نمایش درمی‌آید. بسیاری از مردم تهران، گاهی در خیال خود، وقوع یک زلزله سهمگین در این کلان‌شهر را تصور می‌کنند. ده‌نمکی در فیلم جدید خود، به همه این تخیلات و تصورات رنگ واقعیت زده است. این فیلم هر چند به طور خیالی، جزئیات یک زلزله بزرگ و ویران شدن سازه‌های شهری را نمایش می‌دهد. فیلم از این نظر «رسوایی 2»، بیشتر شبیه فیلم «2012» است. تصاویر آخرالزمانی و مهیب فروریختن و در هم کوبیده شدن زمین، گرچه به کمک نرم‌افزارهای رایانه‌ای پدید آمده‌اند، اما واقع‌گرا و باورپذیر هستند و تصنعی بودن آنها چندان توی ذوق نمی‌زند. به هر حال، این اولین تجربه سینمای ایران در زمینه بازسازی حوادث طبیعی بزرگ و ویران‌کننده به وسیله افکت‌های رایانه‌ای است. طبق رسم مألوف، همیشه اولین کار، سخت و پراشکال است. با این حال به نظر می‌رسد که ده‌نمکی از پس این آزمون برآمده است و توانسته گام بلندی را در سینمای ایران بردارد. «رسوایی 2» از معدود فیلم‌های ایرانی است که مثل فیلم‌های هالیوودی، مناسب پرده سینماست. واقعیت این است که بیشتر فیلم‌های ایرانی، برای قاب تلویزیون مناسب هستند و تماشای آنها روی پرده سینما با قاب تلویزیون، تفاوت چندانی نمی‌کند، اما تفاوت «رسوایی 2» با بسیاری از فیلم‌های سینمای کشورمان همین نکته است که تأثیر آن بر پرده سینما با تماشای آن از طریق تلویزیون بسیار متفاوت است. جلوه‌های ویژه و صحنه‌های بازسازی شده زلزله و تخریب شهر، تنها روی پرده سینما مخاطب را دچار حیرت و درک زیبایی‌شناختی می‌کند. 
روایت فیلم «رسوایی 2» مثل فیلم‌های قبلی ده‌نمکی، همچنان بر مدار غریزه می‌گردد. تقریباً خیلی از شاخصه‌های مهم داستان‌پردازی سینمایی براساس اسلوب‌های کلاسیک و آکادمیک فیلمنامه‌نویسی در این فیلم رعایت نشده است. خبری از شخصیت‌پردازی و خورده‌روایت و پرده‌های مختلف داستانی نیست. به بیان دیگر، ما با یک قصه کوتاه فانتزیک روبه‌رو هستیم که بخش زیادی از آن را گفت‌وگوی شخصیت‌ها و همچنین جلوه‌های ویژه پر کرده است. به همین دلیل از نظر داستانی، نمی‌توان به این فیلم نمره چندان خوبی داد، هر چند که قصه گرم و پرفراز و نشیب و درگیرکننده فیلم، کمبودهای فنی و تکنیکی داستان فیلم را جبران کرده است.

هولوکاست یکی از موضوعات قابل توجه در عرصه هنری است که با گذشت بیش از 70 سال از ادعای این واقعه در جریان جنگ جهانی دوم، هنوز هم آثار هنری مختلفی در زمینه‌های سینمایی، ادبی و ... با موضوع هولوکاست خلق می‌شود. به طور مثال برای نمونه، در آخرین دوره برگزاری مراسم اسکار، فیلم «پسر شائول» با نمایش داستانی درباره هولوکاست، جایزه بهترین فیلم غیرانگلیسی این مراسم را از آن خود کرد. در ایران هم یک رویداد هنری با نام هولوکاست، توجه جهانیان را به خود معطوف کرده است. مسابقه‌ای که دوره اول آن، سال 84 برگزار شد و بازتاب‌های بسیار زیادی هم داشت؛ حتی برخی از هنرمندان شرکت‌کننده در این مسابقه در کشورهای غربی به مرگ تهدید شدند و برخی نیز جریمه‌های بسیار سنگینی را تحمل کردند.
اما دومین دوره آن در واکنش به انتشار مطالب موهن علیه پیامبر اعظم(ص) در برخی از نشریات غربی، از سال گذشته کلید خورد. پس از انتشار فراخوان دومین مسابقه کاریکاتور هولوکاست، 845 أثر از 50 کشور جهان ارسال شد. برگزیده این آثار، از روز 25 اردیبهشت (همزمان با روز نکبت؛ روز تأسیس رژیم صهیونیستی) در حوزه هنری به نمایش درآمده است. آثاری که محور آنها را رژیم صهیونیستی تشکیل می‌دهد. هنرمندان شرکت‌کننده در مسابقه کاریکاتور هولوکاست، دو موضوع را محور قرار داده‌اند؛ اول اینکه بر فرض وقوع هولوکاست، چرا مردم کشوری که هزاران کیلومتر دورتر از آن واقعه بودند و هیچ نقشی هم در آن نداشتند، باید تاوان آن را پس دهند؟ دوم اینکه خود رژیم صهیونیستی طی دوران حیات نکبت‌بارش، ده‌ها هولوکاست را علیه انسان‌های بی‌گناه برپا کرده است.
اما مسابقه کاریکاتور هولوکاست در دومین دوره هم بازتاب‌ها و واکنش‌هایی را در پی داشت؛ به گونه‌ای که از همان ابتدای انتشار فراخوان این مسابقه، نماینده‌های رژیم غاصب صهیونیستی در سازمان ملل به تکاپو افتادند تا علیه این مسابقه جوسازی کنند. «یولی ادلشتین» رئیس کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) از «بان کی‌مون» دبیر کل سازمان ملل درخواست کرد تا یازدهمین نمایشگاه بین‌المللی دوسالانه کاریکاتور با موضوع «هولوکاست» در ایران را محکوم کند. رادیو اسرائیل هم ضمن برنامه‌ای، برگزارکنندگان این مسابقه را «آدم‌خوار» توصیف کرد.‌
اما اتفاق نه چندان خوب، مقایسه برگزار‌کننده‌های مسابقه هولوکاست با نژادپرست‌های آمریکایی از سوی وزیر امور خارجه کشورمان بود. وقتی خبرنگار نیویورکر از محمدجواد ظریف پرسید که اساساً چرا ایران اجازه برگزاری چنین نمایشگاهی را می‌دهد، وی پاسخ داد: «چرا ایالات متحده «کو کلاکس کلن» (گروه‌های سفیدپوست نژادپرست) دارد؟ آیا مقصر اینکه سازمان‌های تنفرپراکن نژادی در ایالات متحده وجود دارد، دولت ایالات متحده است؟ تصور نکنید که ایران تک‌صدایی است. دولت ایران از هیچ نمایشگاهی با ماهیتی که از آن صحبت می‌کنید، حمایت نکرده و چنین نمایشگاهی ترتیب نمی‌دهد. 
مسعود شجاعی طباطبایی، دبیر مسابقه هولوکاست هم در واکنش به این اتفاق گفت: «ظریف را اصلاً به نمایشگاه هولوکاست دعوت نخواهیم کرد، مواضع او عزتمندانه نیست.»

رونمایی از نخستین فیلم
  با موضوع شهدای مدافع حرم
همزمان با مراسم بزرگداشت شهدای مسلمان، اولین فیلم داستانی با موضوع مدافعان حرم رونمایی شد.«هنگامه» نخستین فیلم داستانی درباره مدافعان حرم به کارگردانی «امیر داسارگر» و تهیه‌کنندگی «حامد بامروت‌نژاد» است و «امین ایمانی» و «سوگل طهماسبی» نیز در آن ایفای نقش می‌کنند. این فیلم، فانوس ششمین جشنواره مردمی فیلم عمار در بخش داستانی و همچنین بازیگر نقش اول زن را نیز دریافت کرده است.گفتنی است، فیلم ‌داستانی «هنگامه» دومین اثری است که پس از مستند «خاطرات خانه متروک» در قالب اکران مردمی ـ اقتصادی در جشنواره مردمی فیلم عمار به نمایش درمی‌آید که شرایط ‌نام‌نویسی اکران آن پیش از این اعلام شده است.

انتخاب «مبتذل‌ترین» فیلم‌های سال برای اکران؟!
قرارداد دو فیلمی که از جمله مبتذل‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر سینمای کشور هستند، برای به نمایش درآمدن در نوبت اکران عید فطر ثبت شد. معرفی فیلم‌های اکران عید فطر سینماها نشان می‌دهد، سازمان سینمایی، همچنان بر دادن فرصت خودنمایی به فیلم‌های کمدی مبتذل اصرار دارد! یکی از این فیلم‌ها، پیش از این در جشنواره فیلم فجر هم به نمایش درآمده بود که به اذعان بسیاری از منتقدان سینما، ضعیف‌ترین فیلم کارنامه کارگردانش است. همچنین فیلم دیگر هم در ادامه آثار به ظاهر کمدی، اما به شدت هجوآمیز و آلوده به شوخی‌های غیراخلاقی است که متأسفانه قرار است در نوبت اکران عید فطر، روی پرده سینماهای کشور بروند. گفتنی است، نمایش برخی از آثار به دلیل کیفیت پایین هنری و همچنین محتوای آلوده و غیراخلاقی از ابتدای سال با واکنش منفی گروه‌های دانشجویی همراه شده است.

اظهارنظر مجیدی درباره فیلم آینده خود
کارگردان فیلم «محمد رسول‌الله(ص)» درباره پروژه آینده خود و همچنین ساخت ادامه فیلم زندگی پیامبر اعظم(ص) اظهار نظر کرد. مجید مجیدی خبر داد: در حال حاضر، قصد دارم فیلمی را در خارج از ایران بسازم. وی درباره ساخت قسمت دوم فیلم «محمد رسول‌الله(ص)» به باشگاه خبرنگاران گفت: صحبت‌هایی درباره ساخت سری دوم این پروژه شده است، اما در حال حاضر قصد دارم فیلمی را در خارج از ایران بسازم و پس از آن دست به تولید فاز دوم فیلم «محمد‌رسول‌الله(ص)» بزنم.
مجیدی، توضیح دیگری درباره جزئیات این پروژه‌ها نداد.

دل‌نوشته همرزمان شهید سعید کمالی مسئول سیاسی سپاه ناحیه میاندرود
«وَ لا تَحْسَبَنَّ ‌الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ‌اللَّهِ أَمْواتاً، بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» مپندارید آنان كه در راه خدا كشته شده‏‌اند مردگانند. نه، بلكه زنده‏اند و نزد پروردگار خود روزى مي‌خورند (آل‌عمران: 169). با دلی پر از اندوه از دست دادن دوست و همسنگر عزیزمان و دیدگانی اشک‌بار در غم فراق این عزیز سفرکرده به دیار عشق، چند کلمه‌ای را در وصف رشادت‌ها و ویژگی‌های ایشان روی کاغذ می‌آوریم تا در درجه اول درس عبرتی باشد برای خودمان که دچار غفلت نشویم و بدانیم که همه مدیون شهدا هستیم. 
شهید حاج سعید کمالی یکی از 13 شهید مازندرانی است که جمعه 17 اردیبهشت‌ماه در منطقه «خان‌طومان» سوریه جان خود را در دفاع از حریم اهل‌بیت(ع) بر کف دست گذاشت و شربت شیرین شهادت را سرکشید. او که دانش‌آموختگان دانشکده عقیدتی- سیاسی شهید محلاتی(ره) بود و از معدود مربیان و هادیان سیاسی بود که عازم نبرد با  حرامیان تکفیری‌ها در سوریه شده بود، فردی بسیار مقاوم، دارای پشتکار، جسور، غیرتمند، اهل پذیرش کارهای سخت، کم‌توقع و به‌دور از رفاه‌گرایی، دغدغه‌مند، غیرتمند، بی‌ادعا و... بود. در حقیقت، سعید بیش از این بارها به شهادت رسیده بود، آنگاه که بی‌قراری‌های آرمانی و دغدغه‌های مقدسش ساعت‌ها او را در فکر و تأمل فرو می‌برد و افسوس می‌خورد که در مقابل این همه نابه‌سامانی‌ها نمی‌توان کار چندانی کرد. سعید یک‌بار پیش از این در بهمن ماه سال 90 در منطقه محروم عبدل‌آباد (از توابع شهرستان عنبرآباد کرمان)، آنگاه که در قالب اردوهای جهادی دانشجویی، داوطلب اعزام به این منطقه شد و محرومیت‌های مردم این منطقه را دید، به شهادت رسید؛ هرچند که با عزمی راسخ و روحیه‌ای وصف‌ناپذیر از پیشقراولان تلاش برای رفع محرومیت از این منطقه شد او حتی بارها با دیدن رنج‌های مناطق محروم قم و کمک به آنها شربت شهادت را نوشیده بود... او که افتخار خادمی مسجد مقدس جمکران و حرم حضرت معصومه(س) را نیز داشت و تا همین اواخر کمتر کسی متوجه این کار ایشان بود. به راستی حیف بود که مرد بی‌ادعایی چون سعید به طریقی غیر از شهادت از دنیا برود؛ زیرا «شهادت هنر مردان خداست» و سعید مصداق کامل این جمله شهید آوینی(ره) بود. 
سعید مانند دیگر همرزمانش رفت تا دیگر نه دست و پایی بسته شود و نه صورتی سیلی بخورد و نه بانویی به اسارت گرفته شود سعید رفت تا به ما بیاموزد که در راه دفاع از حریم ولایت باید از همه چیز، حتی خانواده، همسر، پسر دوساله، شغل، جایگاه و... گذشت. سعید رفت تا حریم امنیت ملی کشور مستحکم‌تر از همیشه باقی بماند و هیچ تکفیری و صهیونیست حرامی در سر خود فکر تجاوز به حریم کشورمان را نپروراند. روحش شاد و راهش پر رهرو باد. 
دوستان شهید ‌کمالی، دانش‌آموختگان دوره شهید مختاری(ره) دانشکده شهید محلاتی(ره)


سرقت دو میلیارد دلار از دارایی‌های ایران از سوی آمریکا در پسابرجام نشانه چیست؟
سومین شماره از هم‌اندیشی تریبونی صبح‌صادق در رابطه با سرقت دو هزار میلیارد دلاری اموال ایران بود که شما همراهان تریبونی در آن شرکت کردید. در ادامه به جمع‌بندی نظرات شما می‌پردازیم.

قابل اعتماد نیست
بیشتر شما همراهان بر اثبات اعتمادناپذیر بودن آمریکا تأکید داشتید. «ميلاد حاجي‌محمدي» از شال، «مسعود همرنگ هزان» از گرمي، «محمد عباسقلي‌پور» از املش، «حسين عجم» از شاهرود، «عيسي رحيمي‌نيا»، «محمود کاتب» از خوانسار، «جعفرصادق عطاري» از تهران، «مهدي محمدي» از چادگان، «مصطفي صالحي» از کهنوج، «حسينعلي سخنگو» از کاشان، «محمد زارعي برآبادي» از خواف، «سيدعلي حسيني» از بجنورد، «محمدرضا محي‌‌آبادي» از کرمان، «قدرت خليلي» از مياندوآب، «قدرت‌الله احمدپور» از اروميه، «ناصرقدسي» از مراغه، «ابراهيم ترکمند» از بوئين‌زهرا، «اميد ملازاده» از پيرانشهر، «کريمي» از چالدران، «رحيمي» از فريمان، «مرضيه احمدي» از فريدن، «دهقان بهابادي»، «هاشم اکبري»، «احمد چناني» از شوش دانيال، «محمد صيام‌پور» از اصفهان، «محمدحسن حکيميان» از يزد، «محمد بانشي» از شيراز، «سيد‌سجاد هاشمي‌کيا» از گچساران، «سيدامير شکوهي» از شيراز، «روح‌الله ابراهيمي» از ارسنجان، «حامد رئيس‌پور» از باغملک، «رباب سديري»، «جليل مقدم» از ابهر، «محمد ابراهيمي» از ارسنجان، «حسن رضايي يزدي» از تهران، «احمد محمدي» از آبيک، «محمد کريم‌زاده» از اصفهان، «محدث» از مشگين‌شهر، «جلال خادميان» از ارسنجان، «اسدالله منصوري» از کرمانشاه، «جواد قاسمي» از خنداب، «عليوند» از خرم‌آباد و «خ دهقاني» از قزوين از جمله همراهانی بودند که بر این نظر توافق داشتند.

ضعف عوامل مذاکره‌کننده
اما وجه دیگر موضوع از نظر شما همراهان گرامی ضعف دولت و تیم مذاکره‌کننده در موضع‌گیری در برابر دشمنان اعلام شده که از آن جمله‌ بودند: «محمدهادي سخنور»، «رضواني» از نرماشير، «مصطفي اکبري» از داران، «مصطفي مروتي» از يزد، «روح‌اله احمدي» از قم، «حسين افضلي» از دامغان، «مستوره فتاحى» از همدان، «رضوان» از بم، «محمدطاها احمدي» از قم، «يزدان» از قم، «عليرضا ميرزايي» از تهران، «ارجمندپور» از بهمئي، «احمدعبادي» از اهر، «مسعود جوكار» از فسا، «محمدصادق خمسه» از قزوين، «خزايي» از کرمانشاه، «محمدرضا صادقپور» از اراک، «اکبر بيات» از اراک، «حامد جعفري» از تنگستان اهرم، «علي پورفتحي» از خرم‌آباد، «محمدرضا شعباني» از هنديجان، «روح‌اله نوروزي» از خرم‌دره، «اکبر سياهي» از مرند، «عليمراد غلامي» از ايلام، «رضا محرمي» از شوط، «مهدي اردلاني» از همدان، «عارف جمالي» از کرمانشاه و «وحيد غلامي» از ايلام. 
گوش نکردن به تدابیر رهبری
گوش نکردن به منویات و تدابیر رهبری در تدوین و اجرای برجام از سوی مسئولان کشور در مجلس و دولت موضوع دیگری است که برخی از شما همراهان گرامی به آن اشاره کردید. «اکرم برزگر بفرويي» از تهران، «صادق» از ياسوج، «عباسي» از گناباد، «دهقاني» از يزد، «شهبازي» از هرسين، «احمد طيبي» و «رجبي» از همدان، «احسان غياثي» از کرمانشاه، «تکتم يعقوب‌زاده» از بيرجند و «فاطمه نصراللهي» از شوش بر این نظر تأکید دارند.

گستاخی مستکبران 
موضوع دیگری که مطرح شد گستاخ شدن مستکبران بود که «محمد صابري‌فر» از کردکوي، «دارابي» از اصفهان و «سيدمحمد هاشمي» آن را طرح کردند.

خوی استکباری
اشاره به خوی استکباری آمریکا و تبعیت آنها از قانون جنگل اشاره دیگری بود که «مجتبي صداقت» از آمل، «فؤاد جميل‌پور» و «علي محرمي» از چالدران، «مرتضي اکبري» از اصفهان، «بهرام عباسي» از مهاباد، «محسن قليچ» از شاهرود، «رجبيان» از شيراز، «راضيه تيرانداز» از مرند، «الهام عباسقلي‌پور» از املش، «علي مجيدي» از «آذرشهر» و «مريم وفايى» از زرين‌شهر بیان کردند.

 دشمنی آشکار آمریکا 
«علي شعبان» از بروجرد، «جواد موسوي» از شهريار، «صديقه معصوم‌بيکي» از يزد و «فرحناز قانع عزآبادي» از يزد بر آشکارتر شدن دشمنی آمریکا با ایران تأکید داشتند.

دزدی بین‌المللی
دزدی بین‌المللی واژه‌ای است که در پیام‌های «مهدي حکيميان» از يزد، «ميلاد حاجي‌محمدي» از قزوين شال، «سيدمسعود قاضي» از قم و «ليلا زارع» از يزد مشاهده شد.

دیگر همراهان
اما دیگر همراهان شرکت‌کننده در این شماره تریبون عبارت بودند از خانم‌ها و آقایان: «فارغ بازدار» از اردبيل، «عبدالعلي سيلانه» از شيروان، «علي نظر طمري» از ايلام، «شهريار خداويسي» از صحنه، «جواد شاه‌ولي‌بر» از نيکشهر، «حليمه عابدي» از کرمان، «معصومه کارگر» از شهر بابک، «امين مختاري حسن‌آباد» از يزد، «زارعي» از مريوان، «پيرآلاگوز» از سلدوز، «ريحانه عباسي» از نقده، «عباس حيدري» از کرمانشاه، «امرالله کيا» از کردکوي، «سالاري» از کرمانشاه، «مهديه حکيميان» از يزد، «مرتضي افرنگ» از اهر، «مجيد فياضي‌پور» از دهدشت، «هاشم حيدري‌نيا» از بهمئي و «فاطمه حاجي‌محمدي» از قزوين.

برندگان تریبون سوم
رحيمي از فريمان / خ دهقاني از قزوين 
محمدطاها احمدي از قم

پرسش تریبون چهارم
لازمه حفظ روحیه انقلابی چیست؟

 باید دل آذین کنیم به دیدارتان...
آب‌پاشی کرده‌اند کوی و برزن را به یمن قدومت؛
دود اسپند راهی کشیده است به آسمان منتظرانت؛
شمیم گل‌های نرگس چقدر خوب شامه را می‌نوازند؛
و چه زیبایند طاق نصرت‌های سراسر به گل‌ آراسته...
اینها ترجمان قلب‌های موافق با توست
روایت عاشقی است مهدی جان!
روایت جویندگانی؛ هر یک به بضاعت...
به امید آنکه تو ستاره محفل‌شان باشی
و با گل زیبای وجودت جشن‌شان را بیارایی
می‌دانیم...
کم‌لطفی‌های‌مان بسیار است... قبول!
اما اگر بگوییم سرشاریم از حضورتان دروغ نگفته‌ایم
این را هم خوب می‌دانیم پیش از کوچه‌های‌مان
باید دل، آذین‌ کنیم به دیدارتان
باید بشوییم قلب‌های مکدّر به بغض‌های زمانه را...
ماه، ماه شماست
بگویید نشان‌تان را از کجا بگیریم مولا جان؟
و چگونه فرش راه‌تان کنیم چشم‌های خسته از انتظار را؟
بگو آقا جان... بگو...