محمود الزهار رهبر برجسته جنبش مقاومت اسلامی «حماس» تأکید کرد که این جنبش باید روابط خود با سوریه را از سر بگیرد و انتخابات داخلی این جنبش تغییری در مواضع یا سیاست‌های آن در زمینه مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی ایجاد نمی‌کند. وی تأکید کرد که حماس باید روابط خود با کشورهای عربی را که در معرض طوفان قرار گرفته‌اند، از سر بگیرد که از جمله آنها می‌توان به سوریه و برخی کشورهای عربی دیگر اشاره کرد که ویران شده‌اند. 

  محمد رضا مرادی/ ترکیه در دوران حزب عدالت و توسعه شاهد شکوفایی اقتصاد خود بود، اما اردوغان همه این رونق اقتصادی را یک شبه به باد داد. رئیس‌جمهور قدرت‌طلب ترکیه که سودای دیکتاتوری در این کشور را دارد، با شروع انقلاب‌های عربی سعی داشت که خود را امپراتور جدید نسل امپراتوران عثمانی معرفی کند و دخالت‌های وی در عراق و سوریه این پیام را مخابره کرد که وی چشم طمع به برخی شهرهای این دو کشور دارد. از این رو اردوغان تروریست‌ها را به صورت کامل علیه بشار اسد در سوریه تجهیز کرد، اما نتیجه کاملاً برعکس شد و نه تنها تروریست‌ها در سوریه موفق نشدند؛ بلکه بی‌ثباتی‌ها به داخل ترکیه نیز سرایت کرد. تنها در یک سال نزدیک به 20 عملیات انتحاری در شهرهای مختلف ترکیه اتفاق افتاد و این مسئله سبب کاهش ورود گردشگران خارجی به ترکیه شد. افزون بر این، ناامنی در ترکیه سرمایه‌گذران را از فعالیت در بازار ترکیه منصرف کرده و به این ترتیب تمام دستاوردهای سال‌های 2002 تا 2011 در ترکیه به باد رفته است. اکنون اردوغان مانده است و اقتصادی که به شدت به بازارهای مصرف جدید و سرمایه‌گذاران متنوع نیاز دارد. از این رو وی برای نجات اقتصاد بحرانی ترکیه عازم کشورهای حاشیه خلیج فارس شد. رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه در سفر سه روزه خود به کشورهای بحرین، عربستان و قطر که چندی پیش انجام گرفت، گروه بزرگی از نمایندگان بنگاه‌ها و فعالان اقتصادی ترکیه را با خود همراه کرد تا با استفاده از ابزار تعاملات دیپلماتیک و سیاسی، منافع اقتصادی و تجاری مورد نظرش را به حداکثر برساند. مسئله مورد علاقه ترکیه و اردوغان اقتصاد است که از محورهای گوناگونی قابل توجه است. اگرچه افزایش سطح همکاری‌ها و مبادلات تجاری دوطرف مورد تأکید مقامات این چهار کشور بوده است، اما افزایش سرمایه‌گذاری‌ها و انجام پروژه‌های مشترک نیز از جمله مسائل مورد علاقه آنها به ویژه ترکیه بیان شده است. بروز مشکلات امنیتی در سوریه و تنش ترکیه با اروپا و روسیه در دوسال گذشته سبب شد تا آنکارا از نظر اقتصادی با دوره شکوفایی خود فاصله بگیرد.

در این دوره برخی شاخص‌های اقتصادی ترکیه همچون نرخ رشد این کشور کاهش داشته و حجم بدهی‌های آن افزایش یافته است و اقتصاد ترکیه دچار رکود شده است. ترکیه به دنبال بازارهای جدید برای صادرات و منابع تازه سرمایه‌گذاری است. ترکیه در چارچوب‌های اقتصادی به همکاری با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و درآمدهای نفتی آنها نظر ویژه‌ای دارد. خبرگزاری «آناتولی» ترکیه در این باره گفت: «مقامات ترکیه‌ای به اقتصاد نگاه ویژه‌ای دارند و معتقدند، نتیجه همکاری دوطرفه اقتصادی و سیاسی آنها در سیاست خارجی این کشورها دیده خواهد شد. همچنین ترکیه به دنبال متنوع‌سازی منابع انرژی خود است. درحالی که ترکیه، عربستان و قطر را شریک مهم خود در حوزه انرژی می‌داند. دوحه و ریاض، آنکارا را بهشت امنی برای سرمایه‌گذاری می‌بینند.» «میدل‌ایست مانیتور» نیز مهم‌ترین هدف این سفر را اقتصادی ارزیابی کرد و نوشت: «940 شرکت عربستان سرمایه‌گذاری شش میلیارد دلاری را در ترکیه انجام داده‌اند.»

البته، این تنها هدف سفر اردوغان نبود و وی در این سفر درباره سوریه و عراق نیز با مقامات سه کشوری که حامی تروریست‌ها هستند، گفت‌وگو کرد و حتی در دیدار پادشاه بحرین نیز علیه ایران مطالبی گفت؛ اما واقعیت آن است که اردوغان پس از موفقیت در تصویب طرح اصلاح قانون اساسی(در راستای تغییر نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی که زمینه دیکتاتوری وی را تا سال 2029 فراهم خواهد کرد) به دنبال آن است تا اقتصاد ترکیه را نیز به رشد و شکوفایی برگرداند؛ اما غافل از آن است که این مسئله در صورتی تحقق خواهد یافت که وی برای حاکم شدن صلح و امنیت در کشورهای همسایه تلاش کند، نه اینکه تروریست‌ها را برای ایجاد ناامنی در سوریه و عراق تجهیز کند. تنها راه‌حل شکوفایی اقتصاد ترکیه حاکم شدن امنیت و ثبات در عراق و سوریه است.

   حسین عبداللهی‌فر/ یک روز پس از آنکه خاتمی طرح آشتی ملی خود را ارائه کرد، مصطفی تاج‌زاده آن را به رسانه‌های داخلی و روزنامه‌ها کشاند و هدف این طرح را «نجات ایران» توصیف کرد. وی عذرخواهی خاتمی از عملکرد اصلاح‌طلبان در فتنه 88  که بر اساس اخبار منتشر شده قرار بود طی نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب صورت گیرد را خبری کذب خواند و گفت: «اگر اهل چنین کارهایی بودیم، در سال‌های گذشته که در زندان بودیم، به چنین روش‌هایی متمسک می‌شدیم تا خودمان را نجات دهیم و بتوانیم سهمی از حکومت را به خود اختصاص

 دهیم.»

این در حالی است که آشتی ملی را سال 88 علی مطهری، سال 90  عبدالکریم سروش، بهمن ۹۱ محمدجواد حجتی‌کرمانی، دی ماه ۹۴ حسین انصاری راد» و دی ماه ۹۵ نیز ۴۳ زندانی سیاسی از جمله مصطفی تاج‌زاده مطرح کرده بودند. آخرین بار هم رئیس‌جمهور اصلاحات این ایده را با صدای قوی‌تری مطرح کرد که مورد توجه روزنامه‌های اصلاحات قرار گرفت. آنچه این طرح را از گذشته متفاوت ساخت و از تقاضای یک جریان و حزب سیاسی به سطح ملی کشاند، حمایت رئیس‌جمهور از آن بود که در راه‌پیمایی 22 بهمن صورت گرفت.

از همین رو، این جمله رئیس‌جمهور که «در پی آشتی و انسجام ملی هستیم» تیتر روزنامه‌هایی چون «ابتکار»، «آرمان»، «ابرار»، «اسرار»، «اعتماد»، «بهار»، «تماشاگران»، «رویش ملت»، «شهروند» و... در 23 بهمن قرار گرفت. این استقبال از سخنان روحانی که نوید موفقیت طرح را می‌داد، به دلیل اهدافی بود که به منظور پیروزی در انتخابات 96 دنبال می‌شد. برخی از این اهداف عبارتند از:

۱ـ یکی از اهداف اولیه این طرح، تطهیر آن دسته از اصلاح‌طلبانی است که قصد دارند به عنوان نامزد انتخابات وارد صحنه رقابت‌ها شوند، اما سابقه فتنه‌آلود آنها مانع تأیید صلاحیت‌شان شده و این امر سبب می‌شود اصلاح‌طلبان حتی به شکل صوری به رقابت با روحانی بپردازند. این روند وقتی برای آنها نگران‌کننده می‌شود که در سال 1400 نیز آنها نمی‌توانند به قدرت بازگردند؛ چراکه مقدمه آن ورود به رقابت‌های ریاست‌جمهوری و دستیابی به کرسی‌های اجرایی از معاون اولی تا مدیریت وزارتخانه است.

۲ـ دومین هدف انتخاباتی اصلاح‌طلبان از این طرح پر کردن خلأ وجود آقای هاشمی است که احساس می‌کنند فقدان وی سبب افزایش فاصله آنها با نظام شده و موقعیت آنها نسبت به رقبای‌شان را تضعیف خواهد کرد. از همین رو، همزمان با طرح آشتی ملی از ارتباط خود با نظام سخن می‌گویند. به گفته «محمد هاشمی»، اصلاح‌طلبان پس از خلأ هاشمی به این فکر افتاده‌اند که ارتباط مستقیم و مستقل با «آقا» داشته باشند، مطالب خودشان را بگویند و مطالبات نظام را بشنوند. «حسین مرعشی»، سخنگوی حزب «کارگزاران» نیز طی درخواستی گفته است: «بخشی از گروه‌های سیاسی تقاضا دارند که پس از رحلت آیت‌الله هاشمی، ارتباط این گروه‌ها به صورت مستقیم با مقام معظم رهبری برقرار شود. در مرحله اول ما منتظر خواهیم ماند تا نظر مقام معظم رهبری را در این زمینه مشاهده کنیم.»

۳ـ هدف سوم جناح حاکم که شامل ائتلاف اصلاحات و اعتدال می‌باشد این است که آقای روحانی به عنوان نامزد خود را در پاسخ به مطالبات سیاسی اصلاح‌طلبان به ویژه کمک به رفع حصر سران فتنه موفق نشان دهد که لازمه آن نزدیک شدن اصحاب فتنه به نظام و آشتی مجرمان با نظام است.

۴ـ مهم‌ترین هدف این طرح ایجاد فضای دوقطبی جدیدی است که در آن قطب موسوم به اصلاحات و اعتدال باید خود را صلح‌دوست، آشتی‌طلب و مایل به خدمت به نظام نشان دهند. از نظر طراحان این دوقطبی، ادامه رفتار ترامپ فضای کشور را در آستانه جنگ و صلح قرار خواهد و مردم در انتخابات بین صلح‌طلبان و جنگ‌طلبان، گروه اول را انتخاب خواهد کرد.

   حسن خدادی

اصول انقلاب اسلامی

 برای شناخت آسیب‌های پیش روی انقلاب اسلامی از منظر امام خامنه‌ای ضروری است که ابتدا اصول انقلاب اسلامی را به مثابه معیار بشناسیم، سپس در مقایسه با این اصول از آسیب‌های احتمالی پیش روی انقلاب اسلامی آگاهی یابیم. در واقع، اصول انقلاب اسلامی، نقشه‌ راه و مسیر حرکت انقلاب را مشخص می‌کند و چارچوب فعالیت‌ها و اقدامات را در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف کشور نشان می‌دهد. رهبر معظم انقلاب این اصول را بر اساس اصول امام خمینی(ره) در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف چنین اعلام کرده‌اند.

 عرصه‌ سیاست داخلی

۱ـ تکیه به رأى مردم؛

۲ـ تأمین اتحاد و یکپارچگى ملت؛

۳ـ مردمى بودن و غیر اشرافى بودن حکمرانان و زمامداران؛

۴ـ دلبسته بودن مسئولان به مصالح ملت؛

۵ـ کار و تلاش همگانى براى پیشرفت کشور.

 عرصه سیاست خارجى

۱ـ ایستادگى در مقابل سیاست‌هاى مداخله‌گر و سلطه‌طلب؛

۲ـ برادرى با ملت‌هاى مسلمان؛

۳ـ ارتباط برابر با همه‌ کشورها، به جز کشورهایى که تیغ را روى ملت ایران کشیده‌اند و دشمنى می‌کنند؛

۴ـ مبارزه با صهیونیسم؛

۵ـ مبارزه براى آزادى کشور فلسطین؛

۶ـ کمک به مظلومین عالم؛

۷ـ ایستادگى در برابر ظالمان.

عرصه‌ فرهنگ

۱ـ نفى فرهنگ اباحه‌گرى؛

۲ـ نفى جمود و تحجر؛

۳ـ نفى ریاکارى در تمسک به دین؛

۴ـ دفاع قاطع از اخلاق و احکام اسلام؛

۵ـ مبارزه با ترویج فحشا و فساد در جامعه.

عرصه اقتصاد

۱ـ تکیه‌ به اقتصاد ملى؛

۲ـ تکیه‌ به خودکفایى؛

۳ـ عدالت اقتصادى در تولید و توزیع؛

۴ـ دفاع از طبقات محروم؛

۵ـ مقابله‌ با فرهنگ سرمایه‌دارى در عین احترام به مالکیت؛

۶ـ هضم نشدن در اقتصاد جهانى؛

۷ـ استقلال اقتصادی.

آسیب‌شناسی انقلاب اسلامی از منظر امام خامنه‌ای

مجموعه آسیب‌هایی که انقلاب اسلامی را تهدید می‌کند در سه دسته زیر قابل بررسي است:

الف‌ـ آسيب‌شناسى فرهنگى و اجتماعى

1ـ نفوذ انديشه‌هاى بيگانه؛ 2ـ تغيير جهت دادن انديشه‌ها؛ 3ـ تجددگرايى افراطى؛ 4ـ جدايى حوزه و دانشگاه؛ 5ـ بوروكراسى مفرط و فساد ادارى و اجتماعى؛ ۶ـ دنياطلبى و اشتغال به زينت‌هاى دنيوى بالأخص بين اقشار انقلابى؛ 7ـ حاكم شدن روحيه ريا و تملق به جاى اخلاص و ايثار و دگرگونى مجدد ارزش‌هاى جامعه و فرآيند تبديل ثروت به ارزش و نابرابرى اجتماعى؛ 8ـ اشاعه فحشا و فساد و ارتشا؛ 9ـ تأثيرپذيرى از جنگ روانى و تهاجم فرهنگى و تبليغاتى دشمن و رجعت تدريجى به ارزش‌هاى فرهنگى رژيم پيشين؛ 10ـ بحران هويت اجتماعى بالأخص بين نوجوانان و جوانان نسل دوم و سوم انقلاب و گرايش به الگوهاى غربى؛ 11ـ فرار مغزها.

ب‌ـ آسيب‌شناسى سياسى

1ـ ناتمام گذاشتن آرمان‌هاى نهضت؛

2ـ نفوذ افکار و افراد معارض با آرمان‌های انقلاب؛

3ـ رخنه و نفوذ فرصت‌طلبان؛

4ـ تفرقه و درگيرشدن در گرداب اختلافات و فتنه‌های داخلى؛

5ـ شفاف نبودن مواضع گروه‌ها، افراد و جناح‌ها در سطح جامعه؛

6ـ بى تفاوتى مردم نسبت به سرنوشت كشور و اصالت يافتن منافع شخصى و غير سياسى شدن؛

7ـ ايجاد ترديد در آرمان‌هاى انقلاب و به فراموشى سپردن يا تضعيف روحیه انقلابی‌گری؛

8ـ. در خطر قرارگرفتن امنيت مظلومين؛ عدم امنيت حقوقى، سياسى، جانى، مالى و حيثيتى مردم؛

9ـ جدى نگرفتن تخصص در امر حكومت و سياست؛

10ـ بروز ابهامات و چالش‌هايى در سياست خارجى؛

11ـ بازگشت استعمار به طرق آشكار و نهان و وابستگى نظامى و سياسى به قدرت‌هاى بيگانه.

ج‌ـ آسيب‌شناسى اقتصادى

۱ـ وابستگى اقتصادى به قدرت‌هاى بيگانه؛ ۲ـ وابستگی به درآمدهای رانتی، نداشتن برنامه‌هاى بلندمدت و كوتاه‌مدت براى نيل به استقلال و توسعه اقتصادى؛ ۳ـ عدم توجه به بحران‌هاى اقتصادى ناشى از روند توسعه يا عدم توجه به رعايت اقشار كم‌درآمد در اجراى برنامه‌هاى سازندگى و توسعه اقتصادى؛ ۴ـ عدم وجود فرهنگ كار و انضباط اجتماعى و گرايش به احتكار، دلالى، گران‌فروشى، قاچاق و ساير شغل‌هاى كاذب؛ ۵ـ رانت‌گرايى و اشرافی‌طلبی؛ ۶ـ جدا شدن مردم از برنامه‌هاى دولت در طرح‌هاى سازندگى؛ ۷ـ افزايش فاصله طبقاتى.(۱۴/۳/۱۳۹۲)

 به انتخابات محدود نمی‌شویم

محمدکاظم انبارلویی، عضو حزب مؤتلفه اسلامی درباره نقش جبهه مردمی نیروهای انقلاب در برقراری وحدت و همگرایی در میان اصولگرایان، اظهار داشت: «فرایند همگرایی اصولگرایان در انتخابات سال آینده از طریق جبهه مردمی نیروهای انقلاب صورت می‌گیرد.» وی گفت: «این جبهه تنها در ارتباط با انتخابات سال 96 فعالیت نمی‌کند؛ بلکه تداوم کارکرد این جبهه برای همگرایی اصولگرایان پس از انتخابات نیز ضروری است.»

اعضای کمیته اعتماد ملی 

مهدی رسول‌پناه، رئیس کمیته انتخابات حزب اعتماد ملی در جلسه هم‌اندیشی ستادهای انتخاباتی استانی حزب اعتماد ملی، اسامی اعضای کمیته مرکزی انتخابات این حزب در کشور را اعلام کرد. وی افزود: «مهدی‌ رسول‌پناه، الیاس حضرتی، رسول مهرپرور، اسماعیل دوستی، قربانعلی قائمی، حمیدرضا کارگر، سامان سلیمانی‌مرند، محسن رفیعی‌فر، حمید عزیزیان، رحمت‌الله خسروی، منوچهر گودرزی، رضا ولدبیگی، مریم علیزاده، مهرانگیز مروتی و نجمه گودرزی اعضای این کمیته هستند.»

تحریم‌ها و انتخابات

سوزان مالونی، کارشناس ارشد مرکز سیاست خاورمیانه بروکینگز با بیان اینکه پیش‌بینی انتخابات ایران کار احمقانه‌ای است، گفت: «مشکل روحانی زمانی شروع شد که ایرانیان مشتاق بهبود شرایط اقتصادی از توافق هسته‌ای سال 2015 که به گفته روحانی قرار بود سبب تقویت سرمایه‌گذاری و کاهش فقر شود، به او روی ترش کردند. از آن زمان تاکنون، برخی محدودیت‌ها برداشته شده است؛ اما دیگر محدودیت‌ها، از جمله آنهایی که به ادعای غرب در راستای حمایت مالی ایران از گروه‌های تروریستی اعمال شده‌اند، حفظ شده است. در نتیجه، بیشتر مردم از وضعیت اقتصادی رضایتی ندارند و کار روحانی برای انتخابات سخت شده است.»

طرح تهدید امید

در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری و شورای شهر، طرح موسوم به «تأمین امنیت برگزاری مراسم رسمی، عرفی و معمولی» که بیشتر امضاکنندگان آن عضو فراکسیون امید مجلس متشکل از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت هستند، با قید دوفوریت چندی پیش تقدیم هیئت‌رئیسه مجلس شد. در بند یک ماده واحده آن آمده است: «هر کسی با هر اقدامی اعم از طرح سؤال و یا غیر آن در مراسم سخنرانی اعم از مراسم رسمی که عرفاً بدون مجوز تشکیل می‌شود، موجبات توقف یا جلب توجه به خود و یا تشنج شود، به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم می‌‌گردد.» به ‌نظر می‌رسد، این فراکسیون باید از «امید» به «تهدید» تغییر نام دهد؛ افزون بر این آقای مطهری که عضو هیئت‌رئیسه مجلس شورای اسلامی است و خود را همیشه مدافع آزادی می‌داند، باید در این زمینه به نخبگان و افکار عمومی پاسخگو باشد.

دغدغه‌های فراموش شده

در چند ماه اخیر جریان سیاسی اصلاح‌طلب که خود را مدعی شفاف‌سازی و اتاق شیشه‌ای اداری معرفی می‌کند، کمتر پاسخگوی مردم و ارائه شفافیت بوده است. این جریان حتی تا آن اندازه صداقت نداشته که در برابر امواج افشاگری‌ها در زمینه فسادهای اداری و دولتی،‌ گزینشی عمل نکند و با چشم‌پوشی نکردن از فسادها و تخلفات عدیده مالی دولت یازدهم،‌ حداقل عریضه را خالی نگذارد. موضوعاتی، مانند فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه که هزاران میلیارد تخلف صورت گرفته، تخلفات مربوط به برادر رئیس‌جمهور، حقوق‌های نجومی و تخلفات صورت گرفته در بانک‌های بزرگ دولتی، هیچگاه به دغدغه نمایندگان حامی دولت در مجلس تبدیل نشده

 است.

 آشتی‌جویی سیاسی به جای آشتی ملی

پس از اینکه رهبر معظم انقلاب آشتی ملی را مورد انتقاد قرار دادند، رئیس‌جمهور در یک یادداشت سیاسی عنوان درخواست خود را به «آشتی‌جویی سیاسی» تغییر داد.

روحانی طی یادداشتی در ویژه‌نامه روزنامه «جمهوری اسلامی» که به مناسبت چهلم مرحوم هاشمی و پس از بیانات رهبر معظم انقلاب نوشته، از چیزی به نام «آشتی‌جویی سیاسی» سخن به میان آورده و گفته است: «این درک از مردم و سیاست به او (مرحوم هاشمی) نشان داده بود که باید از مسیر گفت‌وگو، تعامل و آشتی‌جویی سیاسی، مشکلات پیش روی توسعه و بهروزی مردم را مورد به مورد، رفع و تعدیل کرد. آیت‌الله هاشمی به سنت گفت‌وگو باور داشت و برای گروه‌ها و جریان‌های سیاسی همچون پدری بزرگوار عمل می‌کرد. واسطه گفت‌وگوی مردم با قدرت سیاسی می‌شد و خواست قدرت را به زبان مردم بیان می‌کرد.» از کنایه‌های روحانی به «قدرت سیاسی» که بگذریم، این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که به تازگی رهبر معظم انقلاب در دیدار با مردم آذربایجان طی سخنانی درباره مسئله «آشتی ملی» که چند هفته‌ای بود در کلام اصلاح‌طلبان، دولتی‌ها و حتی شخص رئیس‌جمهور تکرار شده بود، فرمودند: «حالا یک عده‌ای یاد گرفته‌اند تعبیرات آشتی ملی، آشتی ملی [را گفتن]؛ این حرف‌ها به نظر من معنی ندارد؛ مردم مجتمعند، با هم متحدند؛ آنجایی که پای اسلام در میان است... مردم با همه‌ وجودشان ایستاده‌اند.»

  رسول سنائی‌راد/ یک چهره رسانه‌ای آشنا و منتسب به تیم رسانه‌ای دولت با فرصت تلقی کردن مواضع تهاجمی ترامپ، رئیس‌جمهور تازه‌کار آمریکا که از او چهره‌ای بی‌منطق و خطرآفرین ساخته، برای  تحریک رقبای سیاسی به واکنش‌های سیاسی  در برابر مواضع ترامپ، امکان تولید دوقطبی جنگ و صلح را مطرح کرده که می‌تواند کاربرد سیاسی ـ انتخاباتی به نفع جریان سیاسی حاکم داشته باشد.

به زعم او هرگونه پاسخگویی و واکنش جریان رقیب را باید در افکار عمومی جنگ‌طلبی و نماد حرکت به سمت جنگ و خطر برای زندگی مردم دانست و در مقابل، جریان حاکم را که سابقه مذاکره و پذیرش برجام را دارد، نماد صلح و دوری از جنگ معرفی کرد که هم دارای توان مذاکره و هم گرایش صلح‌خواهانه و دوری از جنگ است.

این در حالی است که این دوقطبی کاذب سیاسی که بر مفروضات غلط و تعمداً راست‌نمایانه پایه‌گذاری شده، می‌تواند خروجی‌های مغایر با منافع ملی داشته باشد که عبارتند از:

۱ـ ایجاد احساس ناامنی و انتقال آن به جامعه که نتیجه آن نگرانی نسبت به آینده و عدم اطمینان در بازار، رکود در سرمایه‌گذاری و ادامه وضع بد معیشتی از جمله تداوم شرایط نامناسب اشتغال است.

۲ـ کمک به اهداف صهیونیست‌ها و سعودی‌ها که تلاش می‌کنند با بهره‌گیری از روحیات جنجالی ترامپ، از آن برای پیشبرد اهداف منطقه‌ای خود و علیه جمهوری اسلامی ایران استفاده کنند. همان‌گونه که تشدید تحرکات لابی صهیونیستی و پرداخت رشوه‌های آل‌سعود برای دستیابی به چنین اهدافی در هفته‌های گذشته جزء اخبار رایج بوده است.

۳ـ تشویق اتاق‌های فکر متصل به لابی صهیونیستی و  بهره‌مند از رشوه‌های آل‌سعود در تشدید جنگ روانی و القای احساس موفقیت آمریکایی‌ها در ایجاد شکاف در ایران اسلامی با استفاده از ابزار فشار که متکی به تهدید و اتخاذ ژست تهاجمی است.

بنابراین می‌توان این سناریوی کثیف سیاسی، یعنی دوقطبی‌سازی کاذب جنگ و صلح را که با اهداف جناحی و انتخاباتی دنبال می‌شود، در خدمت صهیونیست‌ها، آل‌سعود و  تازه به دوران رسیده‌های آمریکایی برشمرد که امروز به شدت به این فضای سیاسی ـ روانی و تحریک آمریکا به اتخاذ مواضع تهاجمی علیه جمهوری اسلامی ایران نیاز دارند.

حال آنکه واقعیت‌های مربوط به آمریکا از عدم آمادگی و توانایی آمریکا برای ورود به جنگی جدید حکایت دارد؛ واقعیت‌هایی همچون:

۱ـ تحمل ناپذیر بودن  هزینه‌های سنگین جنگ‌طلبی آمریکا در منطقه غرب آسیا که به اذعان رئیس‌جمهور فعلی آمریکا شش تریلیون دلار بوده که چنانچه نصف این رقم به مسائل داخلی آمریکا اختصاص می‌یافت، بسیاری از مشکلات این کشور را مرتفع می‌کرد.

۲ـ عدم امکان اجماع‌سازی آمریکا در جهان برای جنگ جدید که نه تنها کشورهای اروپایی ، چین و روسیه از همراه شدن با آمریکا خودداری می‌ورزند، بلکه بسیاری از نخبگان داخل آمریکا نیز در مقابل چنین تصمیم پرهزینه و خطرناکی مقاومت می‌کنند.

۳ـ پیامدهای شرایط وخیم اقتصادی بر نیروهای مسلح آمریکا که اعتراف CNN مبنی بر قادر نبودن دوسوم هواپیماهای جنگی روی ناوهای آمریکایی به پرواز، تنها گوشه‌ای از این واقعیت است که تلاش اوباما برای پرهیز از ورود به جنگ جدید و سر دادن شعارهای ضد جنگ در انتخابات از سوی او و ترامپ همین واقعیت را تأیید می‌کند.

۴ـ اولویت داشتن حل مسائل داخلی آمریکا برای دولت فعلی این کشور که هم شعار انتخاباتی‌ ترامپ بوده و هم رأی‌دهندگان با تصور بازگشت او به حل مسائل داخلی به وی رأی داده‌اند.