قاسم غفوری/ فلسطین با وجود آنکه مسئله اول جهان اسلام است؛ اما بحران‌های منطقه از جمله تروریسم اجاره‌ای و طراحی دشمنان برای سلطه بر منطقه عملاً مسئله فلسطین را به امر حاشیه‌ای مبدل کرده است. این روند چنان است که امروز در حالی محاصره غزه با بحران‌های شدید انسانی ادامه دارد و مسئله اسرای فلسطینی در اعتصاب غذا در زندان‌های رژیم صهیونیستی شدت گرفته که کمتر در محافل رسانه‌ای و سیاسی جهان سخنی از این وضعیت نابسامان به میان می‌آید. با همه این تفاسیر بررسی تحولات فلسطین نشان می‌دهد، زنجیره‌ای از تحرکات سیاسی و نظامی در جریان است؛ چرا که حماس اساسنامه جدید خود را منتشر کرده و تغییراتی در ساختار سیاسی آن صورت گرفته است؛ چنانکه اسماعیل هنیه به جای خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس شد. اساسنامه‌ای که با واکنش‌های مثبت و منفی بسیاری در عرصه فلسطین و جهان روبه‌رو شد. این تغییرات در حالی صورت گرفته است که همزمان تشکیلات خودگردان با محوریت ابومازن در کنار برخی اقدامات در داخل برای برهم زدن روند انتخابات پارلمان فلسطین، به رایزنی‌های جهانی نیز روی آورده است که سفر دوره‌ای ابومازن به روسیه و آمریکا و تحرکاتش در اروپا برای کسب حامیان احیای روند سازش نمودی از این رفتارها است.
در حوزه فلسطین نکته مهم اوج‌گیری اعتصاب غذای بیش از دو هزار اسیر فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی است. اقدامی که بسیاری آن را انتفاضه‌ای می‌دانند که بازتاب‌ها و دستاوردهای جهانی بسیاری داشته است؛ چنانکه در بسیاری از کشورها مردم و حتی مقامات در حمایت از اعتصاب‌کنندگان فلسطینی در برگزاری اعتصاب کالاهای صهیونیستی را تحریم کرده‌اند. این اعتصاب غذا ۲۸ فروردین آغاز شد که هدف از آن وادار کردن مقامات زندان‌های رژیم صهیونیستی به تأمین شرایط بهتر برای زندانیان است.
در حال حاضر، حدود ۶۵۰۰ فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی زندانی شده‌اند که ۶۲ نفر از آنان زنان فلسطینی و ۳۰۰ نفر آنان زیر سن قانونی هستند. حدود ۵۰۰ زندانی فلسطینی نیز تحت «بازداشت اداری» قرار دارند که نوعی حبس بدون تفهیم اتهام محسوب می‌شود. این وضعیت در حالی بر زندان‌های رژیم صهیونیستی حاکم است که درباره قیام اسرای فلسطینی چند نکته قابل توجه است. نخست آنکه با وجود همه سرکوبگری‌ها و مشکلات گسترده، فلسطینی‌ها همچنان به مقاومت ادامه می‌دهند و این امر نشان‌دهنده رویکرد سراسری ملت فلسطین به تنها راهکار آزادی سرزمین‌شان، یعنی مقاومت است. نکته دیگر نوع عملکردهای رژیم صهیونیستی و مواضع کشورهای غربی و نهادهای بین‌المللی درباره اسرای فلسطینی است. آنچه صهیونیست‌ها مطرح می‌کنند، استفاده از واژه زندانیان در زندان‌های رژیم صهیونیستی است. آنها با این اقدام واژه اسرای فلسطینی را حذف می‌کنند تا از اجرایی شدن قوانین چهارگانه ژنو در قبال آنها شانه خالی کنند. کشورهای غربی نیز که حمایت از این رژیم را از تکالیف خود می‌دانند، با رویکرد به همین دیدگاه از موضع‌گیری در قبال وضعیت بحرانی اسرای فلسطینی خودداری می‌کنند و حتی کشوری مانند آمریکا با اعزام وزیر دفاعش به سرزمین‌های اشغالی از این رژیم حمایت می‌کند.
نوع واکنش کشورهای عربی نیز امری قابل توجه است؛ این کشورها بدون در نظر گرفتن وضعیت بحرانی فلسطینی‌ها یا به روند سازش تأکید دارند یا با بحران‌سازی علیه سوریه و جبهه مقاومت غفلت از فلسطین را توجیه می‌کنند. مجموع این مواضع در قبال اسرای فلسطینی یک اصل را برای ملت فلسطین روشن می‌کند و آن، اینکه آنان برای احقاق حقوق خود یک گزینه بیشتر ندارند و آن، ادامه راه مقاومت است بر اساس این، اسرای فلسطینی انتفاضه اعتصاب و اعتراض سراسری را به پا کرده‌اند تا نشان دهند آزادگی را در پشت میله‌های زندان نیز می‌توان حفظ کرد و تسلیم دشمن و حامیان آنان نشد. این حرکت بزرگ اسرای فلسطینی پیامدهای بسیاری داشته که از آن جمله اقدام گسترده فلسطینی‌ها و حتی مردم بسیاری از کشورها در برگزاری مراسم اشغال فلسطین (روز نکبت) است که 25 اردیبهشت برگزار شد.
در عرصه بیرونی نیز تحرکات قابل توجهی در جریان است. از یک سو کشورهای عربی با محوریت سعودی عملاً مسئله فلسطین را به امری فلسطینی مبدل کرده‌اند؛ چنانکه درباره هیچ‌یک از مسائل آن حتی اسرا مواضعی نداشته و راه سکوت در پیش گرفته‌اند؛ در حالی که کشورهایی مانند عربستان، بحرین و امارات به صورت پنهان و آشکار در مسیر سازش با صهیونیست‌ها قرار دارند. از سوی دیگر در عرصه قدرت‌های جهانی نیز شاهد تحرکاتی هستیم که اقدامات اخیر روسیه در دیدار پوتین با سران رژیم صهیونیستی و فلسطین، تحرکات آمریکا در افزایش حمایت‌های اقتصادی و نظامی از صهیونیست‌ها و نیز مواضع اتحادیه اروپا درباره احیای روند سازش را می‌توان در این چارچوب دانست. برخی معتقدند این کشورها برآنند تا با حضور در عرصه فلسطین موقعیت خود را در منطقه تقویت کنند.
به هر تقدیر می‌توان گفت، فلسطین این روزها دورانی حساس را سپری می‌کند؛ چرا که از یک سو در عرصه داخلی با تحولات سیاسی و امنیتی همراه شده و در عرصه جهانی تحرکاتی در قبال فلسطین صورت می‌گیرد؛ در حالی که هیچ‌یک از آنها گامی برای احقاق حقوق ملت فلسطین نبوده و بیشتر برای انحراف فلسطین از مسیر انتفاضه به روند سازشکاری است؛ در حالی که ملت فلسطین تأکید دارند تنها راه آزادی سرزمین‌شان انتفاضه است و هیچ راه سازشی را نمی‌پذیرند. روند تحولات حاکی است چنانکه در نشست انتفاضه سوم در اسفندماه از سوی فلسطینی‌ها و محور مقاومت و بسیاری از آزادی‌خواهان جهان اعلام شد انتفاضه تنها راه باقی‌مانده برای فلسطینی‌ها است، هر چند تحرکات بسیاری برای مقابله با آن در حال شکل‌گیری است که توطئه‌های صورت گرفته علیه حزب‌الله، سوریه و جمهوری اسلامی نمودی از این تحرکات است که به دلیل ایستادگی و وحدت مقاومت تاکنون با شکست همراه شده است.

همزمان با تشدید تحرکات آمریکا و شرکای منطقه‌ای آن علیه مقاومت، روزنامه «السیاسه» کویت در مطلبی نوشت: نشستی محرمانه و پشت درهای بسته با حضور 20 کشور از اروپا و آمریکای جنوبی و نیز برخی کشورهای عرب حوزه خلیج فارس در واشنگتن برای مقابله با حزب‌الله لبنان برگزار شد که مهم‌ترین تصمیم اتخاذ شده در آن، اعمال تحریم‌های اقتصادی جدید علیه اعضای این جنبش و تحت کنترل درآوردن حامیان و نزدیکان آن در سراسر جهان بود.
  رضا اشرفي/ این روزها منطقه عواميه عربستان و محله مسوره كه يكي از مناطق تاريخي و شيعه‌نشين اين كشور است، با يورش سعودي‌ها متشنج شده است. اين منطقه كه در شهر راهبردی قطيف قرار دارد، چندي است كه سعودي را به شدت عصباني و نگران كرده است، به همين دليل از همه امكانات نظامي‌ براي مهار و كشتار مردم اين حوزه استفاده مي‌كنند.
قطيف از جمله شهرهاي استان شرقي عربستان و نزديك به خليج‌فارس است كه از نظر ژئواكونوميك و ژئوكالچر بسيار مورد توجه است. خط لوله نفت تاب‌لاین که از ظهران می‌آید از این شهر عبور می‌کند، سپس به اردن، سوریه و لبنان می‌رسد. شهر قطیف در شمال بندر دمام و در جنوب باختری بندر مهم نفتی رأس تنوره قرار دارد. به هر حال اين منطقه بخش مهمی از اقتصاد نفتي عربستان را تأمین مي‌كند كه همه آن به جيب آل‌سعود مي‌رود و مردم همواره از آن محروم هستند. از سویی نزديكي عواميه به خليج‌فارس و شيعيان بحرين، اين ترس را در آل‌سعود ايجاد كرده است كه به پيوندي سياسي عليه رياض تبدیل شود. 
سعودي‌ها به همين مناسبت طي سال‌هاي اخير كه بيداري اسلامي ‌در منطقه شكل گرفته،‌ همواره و به هر بهانه‌اي اين منطقه را مورد حمله قرار داده‌اند، نيروهاي نظامي ‌و امنيتي عربستان با يورش به عواميه عده‌ای را به شهادت رسانده‌اند كه در ميان آنها يك كودك ۵/۲ ساله نيز ديده مي‌شود. «این کودک به همراه والدین خود از منطقه احسا برای شرکت در جشن میلاد امام مهدی(علیه‌السلام) آمده بودند.» دلخراش اینکه، نظاميان با شليك مستقيم گلوله براي به شهادت رساندن اين كودك و حتي رد شدن با بلدوزر از روي مردم از هیچ اقدام وحشیانه‌ای دریغ نکرده‌اند.
گزارش‌‌ها نشان می‌دهد كه از هر گونه تسليحات غير مجاز براي كشتار مردم استفاده مي‌شود كه بمب‌هاي سوزاننده «ناپالم» از جمله آنها است. در حالی که نهادهاي بين‌المللي استفاده از اين نوع بمب را ممنوع اعلام کرده‌اند، اما همواره در عربستان به کار گرفته می‌شود. سعودي‌ها در يورش‌هاي خود از يك سو اعضاي خانواده‌هاي شيعي را دستگير کرده و به مراكز نامعلوم انتقال مي‌دهند و از سوي ديگر مراكز ديني و مذهبي آنها را از جمله مساجد (مسجد الزهراء، مسجد سیدمحمد، مسجد فتیه در محله دیره و...) تخريب مي‌كنند. در اين يورش‌ها مراكز درماني، بهداشتي و آموزشي و شبکه‌های آب و برق منازل و مساجد با مشكلات جدي و همچنين تعطيلي كامل مواجه شده‌اند. سعودي‌ها با محاصره كامل اين منطقه و تحت فشار قرار دادن مردم آرزوي تغيير تركيب جمعیتی و حذف شيعيان آن را در سر مي‌پرورانند، به طوری که تنها در منطقه مسوره 30 هزار نفر را مجبور به كوچ اجباري كرده‌اند. به هر حال عواميه نماد مبارزه شيخ‌نمر با آل‌سعود است. به همين دليل آل‌سعود با محاصره اين منطقه از ورود آب و نان به اين منطقه جلوگيري مي‌كند.
اين مسائل در حالي انجام مي‌شود كه در رسانه‌هاي غربي نمي‌توان خبري از اين يورش چند روزه پيدا كرد و كاملاً سكوت كرده‌اند. حتي زماني كه نيروهاي سعودي از سلاح‌هاي ممنوعي كه غربي‌ها در اختيار آنها قرار داده‌اند، استفاده مي‌كنند، كمتر صدايي از كشور يا نهادي بين‌المللي در این باره شنيده مي‌شود. 
مسئله اساسي اين است كه سعودي‌ها در‌ آستانه سفر دونالد ترامپ به عربستان دست به چنين اقدامی زده‌اند و از اين موضوع هيچ نگران نيستند كه مورد بازخواست قرار بگيرند؛ زيرا رئيس‌جمهور آمريكا به دو علت راهي عربستان مي‌شود: اول اینکه تجارت و فروش تسليحات 100 ميليارد دلاري كه در سال‌هاي آينده ميزان بي‌سابقه 300 ميليارد دلار براي آن تعيين شده است. دوم اینکه دليل سفر ترامپ به عربستان نيز نزديك كردن رياض به تل‌آويو است تا مقدمات شناسايي رژيم صهيونيستي از سوي اين كشور و حتي برخي ديگر از كشورهايي كه مسلمانان در آن زندگي مي‌كنند، فراهم شود.

رفع تحریم‌های غیر هسته‌ای پیچیده است
خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان: «وندی شرمن» مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی‌ها در مذاکرات گروه 1+5 گفت: «تحقق وعده اخیر حسن روحانی برای رفع تحریم‌های غیر هسته‌ای ایران منوط به «تغییر رفتار» تهران خواهد بود.» وندی شرمن افزود: «باید این مسئله را در قالبی وسیع‌تر از انتخابات ایران و از منظر دیدارهای آتی «دونالد ترامپ» با سران شش کشور صنعتی جهان و نشست وی با رهبران کشورهای عربی در ریاض دید.» شرمن سپس به افزایش زمان گریز برای ایران پس از اجرایی شدن برجام و پر شدن قلب رآکتور اراک از سیمان اشاره کرد و گفت: «زمان گریز یعنی زمان لازم برای ساخت یک بمب هسته‌ای که حالا برای ایران به 10 سال افزایش یافته است.»
ادعای هسته‌ای جان کری
خبرگزاری ایرنا: تازه‌ترین خبرها درباره توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 حاکی از تشکیل سازمانی به نام «دیپلماسی کارساز است» است که وزیر خارجه سابق آمریکا به همراه برخی دیگر از کارشناسان ارشد امنیت ملی در دولت گذشته، آن را برای حمایت از توافق هسته‌ای ایران تأسیس کردند. در پایگاه اینترنتی این سازمان آمده است: «در (سازمان) دیپلماسی کارساز است، ما معتقدیم بهترین راه برای تقویت امنیت آمریکا، حفاظت از منافع‌مان و گسترش رفاه و رونق، رویکرد «اول دیپلماسی» به بزرگ‌ترین چالش‌های جهانی است.» این سازمان تازه‌تأسیس در ادامه آورده است: «دیپلماسی کارساز است، اطلاعات و تحلیل‌هایی را فراهم می‌کند که سیاست‌گذاران و ذی‌نفعان را قادر می‌کند برجام را به منزله مدل مؤثر و کارساز برای سیاست خارجی و دیپلماسی را به مثابه اولین ابزار نگه دارند؛ سیاستی که آمریکا را امن و در آن واحد، قوی نگه می‌دارد.»
آماده همکاری با ایران در موضوع سوریه هستیم!
خبرگزاری مهر: سخنگوی کاخ سفید گفت: «کشورش آماده همکاری با ایران و روسیه برای پایان دادن به بحران سوریه است؛ وی برای این درخواست همکاری که مشخصاً ایران آن را رد می‌کند، شرط و شروط گذاشت.» «شان اسپایسر» در حالی از آمادگی برای همکاری با ایران در بازگرداندن ثبات به سوریه خبر داد که مقامات ایرانی بارها اعلام کرده‌اند تنها برای حل پرونده هسته‌ای، مجوز گفت‌وگو با آمریکایی‌ها را داشته‌اند و طبیعتاً پاسخ این درخواست همکاری منفی است. با این حال، اسپایسر برای چنین همکاری غیر محتملی، باز هم شرط و شروط گذاشت. سخنگوی کاخ سفید گفت: «آمریکا کماکان آماده همکاری با ایران و روسیه برای یافتن راه‌حلی به سمت سوریه باثبات و یکپارچه است؛ ولی اولین گام برای پایان دادن به خشونت‌ها در سوریه این است که ایران و روسیه، بر وحشی‌گری‌ها صحه بگذارند و از نفوذشان برای متوقف کردن آن استفاده کنند.»
سپاه پاسداران نقش مهمی در جنگ با داعش دارد
خبرگزاری فارس: ژنرال بازنشسته آمریکایی در یادداشتی با تأکید بر نقش مهم سپاه در جنگ با داعش خواستار همکاری با این سازمان شد. یک ژنرال بازنشسته آمریکایی طرح قانونگذاران آمریکایی اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان «سازمان تروریستی» را اقدامی «بی‌پروا» خواند و درباره پیامدهای آن هشدار داد. «گارد» در معرفی سپاه نوشته است، این سازمان پس از وقوع انقلاب اسلامی برای محافظت از «شخصیت اسلامی» نظام این کشور تشکیل شده است. وی همچنین نوشته است، با وجود آنکه سپاه و در سطح وسیع‌تر، ایران اقداماتی در منطقه انجام می‌دهند که با منافع ملی آمریکا سازگار نیست، «این موضوع همکاری با آنها در موضوعات مهمی را که برای دو طرف سودمند است، منتفی نمی‌کند.»
هشدار معمار تحریم‌های ایران
خبرگزاری فارس: «آدام زوبین» معاون جوان وزارت خزانه‌داری آمریکا در دولت اوباما که به معمار تحریم‌های ایران مشهور بود، طی ارسال نامه‌ای به کنگره، درباره احتمال نقض تعهدات برجامی واشنگتن و ضربه به حیثیت آمریکا در میان شرکایش هشدار داده است. زوبین در نامه هشدارآمیز خود نوشته است: «این تحریم‌ها می‌تواند واکنشی وحشتناک را از جانب ایرانیان و متحدان‌مان به دنبال داشته باشد؛ زیرا با بنیادی‌ترین تعاریف از روح برنامه جامع اقدام مشترک در تضاد خواهد بود.»    

هژمونی آمریکا بر جهان اسلام ـ 17
  عبدالله عبادی/ موریتانی یا جمهوری اسلامی موریتانی، کشوری در شمال غربی آفریقا به پایتختی نواکشوت است و بندر نواذیبو نیز دومین شهر مهم این کشور می‌باشد.
موریتانی به‌همراه ایران و پاکستان تنها کشورهای جهان هستند که نظام حکومتی آنها «جمهوری اسلامی» است.
 موریتانی همچنین پیش از این در کنار مصر و اردن، تنها سه کشور عربی بودند که رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته و با این رژیم روابط دیپلماتیک داشت، اما از سال 2008 این کشور، روابط با رژیم صهیونیستی را قطع کرد.
موریتانی از زمان استقلال در سال 1960 تاکنون شاهد 4 کودتای موفقیت‌آمیز و یک کودتای نافرجام بود که آخرین کودتای موفق در سال 2008 روی داد.
 «محمدولد عبدالعزیز» رئیس‌جمهور فعلی، در سال 2008 مسئولیت فرماندهی گارد ریاست‌جمهوری را برعهده داشت که با کودتای نظامی، قدرت را در دست گرفت. وی در انتخابات ریاست‌جمهوری 2009، به عنوان رئیس‌جمهور این کشور برگزیده شد.
مساحت موریتانی حدود یک میلیون کیلومتر مربع است که 90 درصد آن را صحرا پوشانده‌ و جمعیت این کشور سه میلیون نفر است. زبان مردم این کشور عربی و فرانسوی است و تا سال 1960 مستعمره فرانسه بود. موریتانی از سوی غرب به اقیانوس اطلس و از شمال با صحرای غربی و در شمال شرقی با الجزایر، از سمت شرق با مالی و در جنوب هم با سنگال هم‌مرز است.
آغاز روابط
ایالات متحده آمریکا، اولین کشوری بود که استقلال موریتانی از فرانسه را در سال 1960 به رسمیت شناخت. از اواخر دهه 1960 تا سال 2001 روابط دو کشور بسته به فضای سیاسی موریتانی دارای فرازونشیب بود. با وقوع حادثه 11 سپتامبر در سال 2001 و فرار تروریست‌های القاعده از عراق و افغانستان به شمال آفریقا، کشورهای این منطقه از جمله موریتانی در نقطه تمرکز آمریکا قرار گرفت.
همسایگی این کشور با الجزایر و ناتوانی ارتش در کنترل مرزها و وجود صحرای وسیع در این کشور سبب شد تا موریتانی به یکی از مخفیگاه‌های مهم القاعده و گروه‌های تروریستی شمال آفریقا تبدیل شود.
در عملیات‌های ارتش آمریکا بر ضد القاعده در سال‌های 2004 و 2005 در صحرای آفریقا و کشورهای این منطقه، ارتش موریتانی همکاری‌های جدی و فشرده‌ای با ارتش آمریکا داشت از این رو ارتش آمریکا ضمن حفظ روابط خود، سعی کرد با یک برنامه‌ریزی درازمدت نظامیان این کشور را بر اساس استراتژی خود تربیت کند. برگزاری دوره‌های زبان انگلیسی، کمک‌های اولیه، ارتقای سطح دانش نظامی در زمینه‌های تاکتیکی و تکنیکی، از جمله برنامه‌هایی بود که از سال 2005 تا به امروز هر ساله برای نظامیان این کشور برگزار می‌شود.
با وجود تمامی اقدامات ضد تروریستی که ارتش آمریکا در منطقه شمال آفریقا انجام داد، باز این منطقه جزو آلوده‌ترین مناطق دنیا به ویروس القاعده بود. از این‌رو در سال 2008 مقامات پنتاگون تصمیم گرفتند تا با ایجاد یک پایگاه نظامی بزرگ در کشورهای این منطقه به نوعی هژمونی خود را در آنجا بگسترانند از این رو‌ مذاکراتی با مسئولان الجزایر، تونس و مراکش به‌عمل آوردند اما سران این کشورها که از واکنش مردم به شدت هراس داشتند از پذیرفتن این پیشنهاد سرباز زدند. در اواسط سال 2008 منابع نظامی بلندپایه در نواکشوت، پایتخت موریتانی اعلام کردند که آمریکا از مقامات موریتانی خواسته تا به کاخ سفید اجازه احداث پایگاه نظامی دائمی در موریتانی را بدهد.
این منابع گفتند: مقامات موریتانیایی به پذیرش این خواسته آمریکا تمایلی نداشتند اما اصرار آمریکایی‌ها برای احداث پایگاه نظامی در صحرای «لمریه» در شمال موریتانی در نهایت بعد از سکوت یکساله نواکشوت پذیرفته شد.
هر چند مقامات موریتانیایی موافقت خود را برای ایجاد یک پایگاه اعلام کردند؛ اما موقعیت جغرافیایی موریتانی در شمال غرب آفریقا باعث شده تا آمریکا از ایجاد یک پایگاه مرکزی منصرف شود و فقط یک پایگاه نظامی ـ امنیتی جهت رصد فعالیت‌های گروه‌های تروریستی در منطقه ایجاد کند. در حال حاضر پنتاگون با ایجاد یک پایگاه مخفی در نزدیکی نواکشوت ضمن کنترل سیستم‌های مخابراتی کشورهای منطقه به نوعی از وقوع هرگونه کودتا در این کشور نظیر کودتای سال 2008 جلوگیری می‌کند. در قبال این خوش خدمتی موریتانی، آمریکا ارتش این کشور را به انواع تجهیزات مدرن مجهز کرده و با برگزاری مانورهای سالانه سعی در ارتقای دانش نظامیان این کشور دارد. 
اقدامات آمریکا فقط به بخش نظامی محدود نیست؛ بلکه سعی دارد با گسترش اقدامات عام‌المنفعه در این کشور به نوعی وجهه زشت خود را در بین مردم فقیر این کشور بهبود بخشد، از جمله این اقدامات کمک به گسترش برق‌رسانی به شهرها و روستاهای دورافتاده می‌باشد. سازمان (یو‌اس‌ای)‌ با ایجاد ژنراتورهای تولید برق یا توربین‌های بادی سعی کرده تا به نوعی بخشی از نیازهای این کشور به برق را تأمین کند.
ساخت مدرسه و فضاهای آموزشی از دیگر اقداماتی است که توسط این سازمان آمریکایی در این کشور انجام می‌شود. از آنجایی که این کشور جزو فقیرترین کشورهای شمال آفریقا می‌باشد توانایی ساخت و بروزرسانی فضاهای آموزشی خود را ندارد، از این رو آمریکا ضمن حمایت از دولت این کشور سعی در گسترش نفوذ فرهنگی خود دارد.
موریتانی از جمله عقب‌مانده‌ترین کشورهای آفریقا و جهان می‌باشد و در بسیاری از مناطق شهری و روستایی آن، چیزی به عنوان حقوق بشر شناخته شده نیست. یکی از زشت‌ترین رسوم رایج در این کشور برده‌داری می‌باشد، با وجود اینکه قریب به 99 درصد مردم این کشور مسلمان می‌باشند و با وجود زشت شمرده شدن برده‌داری در دین مبین اسلام این رسم کماکان در این کشور وجود دارد و زنان و دختران زیادی در این کشور هستند که هنوز به‌عنوان برده مورد سودجویی قرار می‌گیرند. از جمله اقدامات آمریکا در این کشور فشار به دولت مرکزی جهت از بین بردن این رسم دوران جاهلیت می‌باشد، هرچند مسئولان این کشور قول‌های فراوانی جهت ریشه‌کن کردن این رسم به آمریکایی‌ها داده‌اند؛ اما کماکان برده‌داری خصوصاً درباره زنان و دختران در موریتانی وجود دارد.

اتریش: افزایش چشمگیر اخراج پناهندگان
اروپا همچنان در مسیر نقض حقوق بشر از جمله حقوق پناه‌جویان حرکت می‌کند. در حالی که بر اساس قوانین 1951 سازمان ملل در امور پناه‌جویان، اروپا موظف به حمایت از پناه‌جویان است، اما هر روز وضعیت آنها بحرانی‌تر می‌شود؛ چنانکه وزارت کشور اتریش از افزایش ۷۷ درصدی اخراج پناهندگان از این کشور تا پایان آوریل سال جاری نسبت به همین دوره زمانی در سال گذشته خبر داد. بر این اساس حدود 291/2 پناهنده در سال جاری میلادی و تا پایان آوریل اخراج شده‌اند، در حالی که سال گذشته در همین دوره زمانی 295/1 مورد اخراج پناهندگان از اتریش گزارش شده بود. علاوه بر این حدود 1459 پناهنده نیز به‌صورت داوطلبانه اتریش را ترک کرده‌اند. بنابراین در مجموع در سال 2017 تاکنون 3750 پناهنده اتریش را ترک کرده‌اند.
انگلیس: 4 میلیون کودک در فقر 
وضعیت بحرانی کودکان در کشور مدعی اول حقوق بشر یعنی انگلیس هر روز ابعاد گسترده‌تری می‌گیرد، چنانکه گزارش‌های جدید نشان می‌دهد چهار میلیون کودک در بریتانیا در فقر زندگی می‌کنند و این رقم در 10 سال آینده افزایش خواهد داشت. این اسناد به نقل از پزشکان هشدار می‌دهد خانواده‌های فقیر مجبور هستند شیر را رقیق، از مواد غذایی مضایقه و کودکان را در خانه‌های نمناک و مرطوب، بزرگ کنند. براساس گزارش‌های منتشره، بین 4 تا 13 میلیون نفر در بریتانیا زیر خط فقر زندگی می‌کنند. درحالی که بخشی از جمعیت بریتانیا با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند، دولت این کشور قصد دارد مزایای رفاهی را کاهش و مالیات‌ها را افزایش دهد که این موضوع کودکان بیشتری را در پنج سال آینده در آستانۀ «فقر مطلق» قرار می‌دهد. موسسۀ مطالعات مالی در گزارشی در ماه مارس اعلام کرد: «میزان فقر در میان کودکان بریتانیایی در سال 2022 با سه درصد افزایش نسبت به سال 2015 به حدود 30 درصد خواهد رسید.»
انگلیس: احیای گوانتانامو 
با وجود آنکه نهادهای حقوق بشر بارها درباره وضعیت بحرانی زندان گوانتانامو آمریکا هشدار داده‌اند؛ اما انگلیسی‌ها نیز همچنان راه آمریکایی‌ها را ادامه می‌دهند. چنانکه پارلمان انگلیس در حال حاضر اصلاح قانونی را بررسی می‌کند که اجازه ایجاد زندان‌هایی با حراست شدید را برای بازداشت تندروها و خطرناک‌ترین تروریست‌ها می‌نامد، می‌دهد. حال آنکه نهادهای حقوق بشر هشدار داده‌اند که هرگز اتهامات وارد شده به افراد، اثبات نشده است و بسیاری از افراد بدون آنکه اتهامات‌شان اثبات شود سال‌ها در زندان به سر می‌برند. قرار است فعالیت زندان جدید که نام «گوانتانامو انگلیس» بر آن گذاشته شده است، در منطقه «اچ‌ام‌بی فرانکلین» در شهر دوره‌ام آغاز شود. در مقابل، انجمن افسران زندان‌های انگلیسی نسبت به سرانجام تکرار تجربه زندان گوانتانامو آمریکا در انگلیس هشدار داد.
افغانستان: افزایش تلفات کودکان 
پیامدهای اشغال 16 ساله افغانستان توسط آمریکا و ناتو همچنان ادامه دارد و از محورهای اصلی آن وضعیت بحرانی کودکان است. چنانکه دفتر یوناما در کابل در این گزارش آورده است؛ تنها در چهار ماه نخست سال ۲۰۱۷ میلادی، ۲۸۳ کودک کشته و ۷۰۴ کودک نیز زخمی شده‌‎اند که این رقم نسبت به سال قبل ۲۱ درصد افزایش را نشان می‌دهد. پیش از این یوناما در گزارش سه‌ماهه تلفات غیرنظامیان در افغانستان، از کاهش چهار درصدی تلفات غیرنظامیان خبر داده بود. لازم به ذکر است؛ اسناد و گزارش‌های منتشره نشان می‌دهد افغانستان از سال 2001 که به بهانه مبارزه با القاعده از سوی آمریکا و متحدانش اشغال شده هر روز با بحران‌های جدیدی در حوزه کودکان مواجه شده است، چنانکه آمارهای وحشتناکی از قتل کودکان در حملات اشغالگران و نیز سوء استفاده آنها از کودکان منتشر شده است.