دونالد ترامپ در نشست مشترک خبری با «سعد حریری» نخست‌وزیر لبنان در کاخ ‌سفید گفت: ارتش لبنان باید تنها مدافع این کشور باشد... ارتش لبنان در خط مقدم مبارزه با تروریسم داعش و جبهه‌ النصره است.واشنگتن همواره برای حمایت نظامی از ارتش لبنان در نبرد با تروریسم آماده است. حزب‌الله تهدیدی برای لبنان و تمام منطقه است... و با حمایت ایران، تراژدی انسانی در لبنان را وخامت می‌بخشد.

 رضا اشرفي/ با افزايش قدرت روسيه در سطوح مختلف و همچنين تصميم جدي آن براي بازگشت به عرصه تصميم‌گيري‌هاي كلان بين‌المللي، پیش‌بینی می‌شد كه اختلافات بين مسكو‌ ـ واشنگتن افزايش پيدا كند.

 اين اختلافات با پيچيده‌تر‌ شدن معادلات در سوريه و منطقه غرب آسيا بيشتر شد؛ به حدي كه آمريكا در دوره باراك اوباما تصميم گرفت در اوكراين جبران كرده و همچنين با فرستادن نيروهاي ناتو به نزديك‌ترين محدوده مرزي در حوزه درياي بالتيك،‌ روسيه را تحت فشار قرار دهد. 

در همين حال، روسيه نيز با اجراي تاكتيك گروگان‌گيري سرزميني و همچنين جديت بيشتر براي پياده‌كردن تصميماتش در عرصه بين‌المللي آمريكا را با مشكلات جدي‌تري مواجه كرد؛ چرا كه در سطوح مختلف، قدرت اجرايي اين كشور را به چالش مي‌كشيد. اين مسئله بيش از همه در وتو كردن طرح‌هاي آمريكايی ـ غربي در شوراي امنيت سازمان ملل نمايان بود؛ به ويژه آنكه در اين راه چين را در كنار خود دارد. 

آمريكا در ادامه اين جدال‌هاي غير مستقيم تنها راه چاره را در تحريم‌هاي روسيه ديد. سياستي كه در دوره اوباما آغاز شد و به هر شكل سعي مي‌شود در دوره دونالد ترامپ نيز ادامه پيدا كند. در اين ميان، حتي آمريكايي‌ها نيز معتقد هستند كه روس‌ها با دخالت در انتخابات آنها،‌ دونالد ترامپ را در كاسه‌شان قرار دادند تا اين كشور براي مدت‌ها وارد چالش داخلي شود. فضايي كه حتي ممكن است به استيضاح رئيس‌جمهور منجر شود. جداي از اين مسئله در صورت تأييد اين موضوع كه روسيه در انتخابات آمريكا تأثيرگذار بوده،‌ شخصيت بين‌المللي اين كشور را براي هميشه زير سؤال برده است. از سویي رئيس‌جمهور آن را زير سايه خود گرفته است؛ موضوعي كه در تاريخ اين كشور نظیر نداشته است. 

در چنين فضايي دموكرات‌ها كه خود را بزرگ‌ترين بازنده و سرخورده نفوذ روسيه در آمريكا مي‌دانند،‌ با توجه به اكثريتي كه در سنا و مجلس نمايندگان دارند، به دنبال تحريم‌هاي بيشتر عليه روسيه هستند تا با اين كار كرملين را تحت فشار قرار بدهند و به مبارزه خود عليه ترامپ ادامه داده باشند. 

بر همين اساس، كنگره آمريكا با نشانه گرفتن صنايع توليد انرژي‌هاي فسيلي، صنایع سنگین و معادن روسيه، به دنبال تحريم‌هاي جديدي عليه این کشور است. اين در حالي است كه اروپا به شدت نگران اين بخش از سياست‌هاي آمريكا است. در همين باره پایگاه اینترنتی «گلوبال ریسرچ» نوشته است، «تحریم آمریکا علیه روسیه تحریم غیرمستقیم اتحادیه اروپاست»، به ویژه آنکه «بسیاری از کشورهای اروپایی به خصوص در شرق بیشتر از 70 درصد در مصرف انرژی‌های فسیلی به کشور روسیه وابسته هستند.» در حالي كه آمريكا چنين وابستگي‌اي به روسيه ندارد و حتي به نظر مي‌آيد بيش از گذشته در حال درگير كردن روسيه و اروپا است كه فضاي امنيتي سنگيني را در منطقه مربوطه ايجاد مي‌كند. البته اروپا نيز كم‌كم در حال فاصله گرفتن از تصميمات آمريكا است تا وارد بازي تحريم‌هايي نشود كه آمريكا به شكل خطرناكي در اين منطقه وضع مي‌كند. در اين زمينه مارگراتیس شیناس، سخنگوی کمیسیون اروپا تأكيد كرده است: «اتحادیه اروپا و کشورهای عضو عادت دارند که برخی از مواقع با مانورهای کنگره و دولت آمریکا بازی نخورند و سریع لابی‌گری کنند تا تصمیم‌های بهتری در عرصه سیاست خارجی گرفته شود. از زمان الحاق شبه‌جزیره کریمه به روسیه که اروپا و آمریکا آن را به رسمیت نمی‌شناسند، تحریم‌ها علیه روسیه همواره به صورت هماهنگ بین دو متحد فراسوی اقیانوس اطلس انجام شده است. از این پس، اگر کنگره می‌خواهد نقش متفاوتی بازی کند، نوع روابط اتحادیه اروپا و آمریکا هم عوض خواهد شد.»

اروپا در كنار اين موضع‌گيري، به شكل مستقيم به سياست‌هاي جاري آمريكا به ویژه تصميمات اين كشور در حوزه‌هاي مختلف حمله مي‌كند و بر اساس اختلافات پيدا و پنهاني كه بين اين دو متحد سنتي وجود دارد، خواهان عملكرد منطقي واشنگتن در‌ زمینه مسائل مختلف، از جمله احترام گذاشتن به ارزش‌هاي غربي است. در این میان روسیه که توانسته است با توسعه توان نظامی و ایفای نقش در مبارزه با تروریسم و همراهی با جبهه مقاومت جایگاهی مناسب در عرصه جهانی کسب کند، سعی دارد از وضعیت موجود برای مقابله با آمریکا بهره گیرد و تا حدود زیادی نیز به این امر نائل آمده است. بسیاری از ناظران سیاسی بر این ادعایند که متحدان سنتی آمریکا نیز دیگر حاضر به همراهی با این کشور نیستند. چنانکه اکنون بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا در برابر آمریکا و همراهی با روسیه قرار گرفته‌اند. شاید به همین دلیل باشد که آمریکا رویکرد به اروپای جدید، یعنی کشورهای اروپای شرقی نظیر لهستان، اسلوونی و لتونی را در پیش گرفته و با وعده‌های اقتصادی و نظامی سعی در همراه‌سازی آنان علیه روسیه دارد. 

روسيه نيز اين فضا را كاملاً درك كرده و در چنين بستري افزون بر اينكه به دنبال كنترل اقدامات آمريكا در سطح رياست‌جمهوري است،‌ طرح فشار به واشنگتن از سوي اتحاديه اروپا را نيز دنبال مي‌كند و از اين طريق سعي دارد فشارهاي شكل گرفته از سوي تحریم‌ها را بر روي شانه‌هاي اروپا قرار دهد تا به اختلافات آمريكا و اروپا بيفزايد.

  قاسم غفوری/ ونزوئلا، یکی از کلیدی‌ترین کشورهای آمریکای لاتین که بیشترین منابع انرژی منطقه را در خود دارد، این روزها اوضاع نامناسبی را دارد. از یک ‌سو اعتراض‌های خیابانی به سرکردگی کاپریلس بحران امنیتی و اجتماعی را بر این کشور حاکم کرده و از سوی دیگر فشارهای خارجی به ویژه از سوی آمریکا بر ونزوئلا شدت گرفته است. آنچه در سپهر سیاسی ونزوئلا مشاهده می‌شود، دورانی سراسر آشوب و نابسامانی است؛ به‌گونه‌ای که حتی طرح‌هایی مانند بازنگری اقتصادی و نیز برگزاری انتخابات پارلمانی نیز چندان تأثیری در بهبود اوضاع این سرزمین نداشته و ندارد. نکته تأمل‌برانگیز در این عرصه دخالت‌های گسترده‌ آمریکاست که گویی ونزوئلا را برای خود یک منطقه راهبردی تعریف کرده و حاضر به پایان دادن به مداخلات خود نیست. در ادامه دخالت‌های آمریکا در امور داخلی ونزوئلا، دو مقام و منبع آمریکایی از طرح‌های واشنگتن برای اعمال تحریم‌های بیشتر ضد کاراکاس خبر دادند. 

محافل رسانه‌ای تأکید کرده‌اند آمریکا در حال بررسی تحریم‌های مالی علیه ونزوئلا است؛ تحریم‌هایی که پرداخت‌ها و تبادلات مالی به دلار را برای این کشور نفتی متوقف خواهد کرد. هر چند عواملی همچون اوضاع نامناسب اقتصادی، چالش‌های اجتماعی و نیز فقدان افرادی همچون چاوز در مقام هدایت‌گری کاریزما و ناتوانی مادورو برای تحقق طرح‌های او از عوامل مهم و تأثیرگذار در ناآرامی‌های ونزوئلا است؛ اما نباید از نظر دور داشت که بخش عمده‌ای از آن برگرفته از تحرکات خارجی به ویژه از سوی آمریکاست که به صراحت سرنگونی این نظام را دنبال می‌کند. 

روندی که مشابه آن را در دهه ۱۹۷۰ و کودتاهای طراحی شده از سوی هنری کیسینجر، مشاور عالی امنیت ملی و وزیر خارجه وقت آمریکا علیه آمریکای لاتین اجرا و فردی همچون آلنده در اعتراض‌های اجتماعی سرنگون و دیکتاتوری جنایتکار به نام پینوشه قدرت را در دست گرفت که ده‌ها هزار نفر قربانی حکومت وی شدند. 

حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا ونزوئلا کانون توجه آمریکاست؛ در حالی که در ظاهر باید کوبا هدف بود، اما آمریکا به مذاکره با کوبا رفت و برای ونزوئلا سیاست بحران را در پیش گرفت؟ نخست باید توجه داشت که کل آمریکای لاتین ملاک آمریکاست با این تفاوت که آنها با بهره‌گیری از سیاست چهره‌سازی و فضای بحران اقتصادی توانستند در آرژانتین و برزیل تا حدودی تغییر نظام‌ها را محقق کنند. 

کارنامه آمریکای لاتین نشان می‌دهد، هر چند کوبای دوران فیدل کاسترو ضد آمریکا بود؛ اما این ونزوئلا هست که در دهه اخیر محور جبهه ضد امپریالیسم محسوب می‌شود و به نوعی آمریکا این کشور را دشمن اصلی خود دانسته است. آمریکا با رویکرد سیاسی به کوبای پس از کاسترو سعی در القای چهره‌ای دموکراتیک از خود داشته که همزمان آتش بحران را در ونزوئلا تشدید کرده است. سرنگونی حکومت مادورو به عنوان وارث چاوز ضد آمریکایی به زعم آمریکا به معنای پایان مقاومت آمریکای لاتین است. 

از این‌رو واشنگتن اساس طراحی خود را بر سرنگونی ونزوئلا در قالب همان کودتاهای رنگی اوکراین و گرجستان قرار داده است. آمریکا تلاش دارد از ونزوئلا به مثابه الگویی برای دیگر کشورهای منطقه و حتی عرصه جهانی بهره گیرد تا شاید تضعیف روحیه ملت‌های مخالف نظام سلطه را رقم زند؛ چنانکه این سناریو را در ابعادی دیگر در قبال جمهوری اسلامی ایران در غرب آسیا اجرا می‌کند. ایجاد بحران اقتصادی و چالش‌های امنیتی و چندقطبی کردن جامعه، طرح آمریکا برای سرنگونی نظام ونزوئلا است؛ در حالی که در ظاهر از آزادی مدنی سخن می‌گوید. البته آمریکا هرگز نمی‌گوید که چرا این آزادی مدنی را برای مردم بحرین، عربستان و فلسطین قائل نیست و صرفاً برای مردم ونزوئلا این نسخه را تجویز می‌کند. 

 کنگره طرح جامع تحریم‌های ایران را تصویب کرد

مجلس نمایندگان آمریکا طرح جامع تحریم‌های ایران، روسیه و کره ‌شمالی را با ۴۱۹ رأی موافق و سه رأی مخالف تصویب کرد. این طرح بیش از دو سوم آرای موافق مجلس نمایندگان آمریکا را به خود اختصاص داده و سه نماینده مخالف، از حزب جمهوریخواه بوده‌اند. «سارا هاکوبی سندرز» سخنگوی کاخ سفید پیشتر با عقب‌نشینی از مخالفت «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا با این طرح گفته بود: «او قصدی برای کنار گذاشتن این تحریم‌ها ندارد؛ ولی می‌خواهد مطمئن شود که ما به بهترین توافق برای مردم آمریکا دست پیدا می‌کنیم. نمی‌توان گفت که کنگره در این مورد بهترین کارنامه را دارد.» دیوید سیسیلینی، نماینده آمریکا نیز مدعی شده بود: «این تحریم‌ها برجام را نقض نمی‌کند، بلکه آن را تقویت می‌کند؛ زیرا به متحدان‌مان نشان می‌دهد که ایالات متحده با نقض قوانین بین‌المللی برخورد می‌کند.»

 ترامپ، ایران را درباره پایبند نبودن به برجام تهدید کرد

خبرگزاری فارس: «دونالد ترامپ»‌ رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد اگر ایران به تعهداتش تحت برجام پایبند نباشد، «مشکلات بسیار بزرگی» برایش پیش خواهد آمد. ترامپ طی سخنرانی در ایالت «اوهایو» مدعی شد: «به لطف توافق هسته‌ای بد، ایران جسورتر شده است؛ (اما) این مسئله دیگر ادامه نخواهد یافت.»

وی ضمن انتقاد از «جان کری» وزیر خارجه دولت پیشین آمریکا، افزود: «شاید او بدترین مذاکره‌کننده‌ای بود که به عمرم دیده‌ام. فکر کردید آنها(به خاطر توافق) از آمریکا تشکر می‌کنند و می‌گویند ما شما را دوست داریم؟»

ترامپ در گزارش بعدی خود پایبندی ایران را تأیید نمی‌کند

خبرگزاری مهر: سفیر پیشین آمریکا در سازمان‌ ملل متحد مدعی شد، دولت ترامپ احتمالاً در گزارش سوم خود به کنگره ظرف ۹۰ روز آینده، پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تأیید نخواهد کرد. سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد مدعی شد، گزارش‌های دولت آمریکا به کنگره در زمینه پایبندی ایران به برجام، نشان‌دهنده وجود بحث و مناقشه‌ای گسترده در درون دولت آمریکا بر سر روند تأیید این پایبندی و شاید هم خودِ توافق است. جان بولتون در توضیح ادعای خود مبنی بر لزوم خروج آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران گفت: «من پیش از این بارها درباره ایران و گسترش سلاح‌های هسته‌ای با «ترامپ» گفت‌وگو کردم. ترامپ آن را تهدیدی آشکار علیه آمریکا و متحدان آن می‌داند. شاید رئیس‌جمهور آمریکا تقریباً تنها کسی باشد که در بدنه دولت این مسئله را یک موضوع ضروری می‌داند، درست همان‌گونه که درباره کره شمالی می‌اندیشد.»

 تحریم ایران یکی از جامع‌ترین بسته‌های تحریمی در تاریخ

خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان: رئیس مجلس نمایندگان آمریکا لایحه تحریم‌های ایران، روسیه و کره شمالی را یکی از جامع‌ترین بسته‌های تحریمی در تاریخ دانست. «پل رایان» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در بیانیه‌ای که بلافاصله پس از تصویب لایحه تحریمی جدید علیه ایران و روسیه در مجلس نمایندگان منتشر کرد، گفت: «این لایحه که ما با حمایت قاطع هر دو حزب به تصویب رساندیم، یکی از گسترده‌ترین بسته‌های تحریمی در طول تاریخ است.» پل رایان گفت: «تحریم ایران و روسیه یکی از جامع‌ترین بسته‌های تحریمی در تاریخ است.» وی در ادامه مدعی شد: «این بسته تحریم‌ها با هدف حفظ امنیت آمریکایی‌ها عرصه را بر خطرناک‌ترین دشمنان ما تنگ‌تر خواهد کرد.»

آمریکا باید برجام را نقض کند

خبرگزاری فارس: نشریه آمریکایی «نشنال ریویو» از مهم‌ترین نشریه‌های محافظه‌کار آمریکا در مطلبی نوشت: «توافق هسته‌ای اهرم‌های فشار بسیار کمی را به آمریکا برای تنبیه ایران بابت حمایت‌های این کشور از تروریسم می‌دهد. این توافق به ملایم کردن رفتار ایران یا قدرت‌ دادن به افراد به اصطلاح میانه‌رویی، چون «حسن روحانی» رئیس‌جمهور این کشور در عوض میل به خاتمه‌ دادن خصومت با غرب هیچ کمکی نکرده، هرچند که در واقع آنها نیز اسلام‌گرایان وفادار به حمایت از ترور، نابودی اسرائیل و اشتیاق به کسب بمب اتمی هستند.»

  عبدالله عبادی/ جمهوری ازبکستان کشوری در آسیای میانه و دارای مرز مشترک با کشورهای افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و قزاقستان است. پایتخت این کشور تاشکند و مساحت آن 447 هزار کیلومتر مربع است.

از نظر اقتصادی ازبکستان دارای چهارمین ذخایر طلای جهان است، این کشور سالیانه هشت تن طلا تولید می‌کند و هفتمین تولیدکننده بزرگ طلا در جهان است، ذخایر مس این کشور در جهان رتبه دهم و ذخایر اورانیوم آن رتبه دوازدهم را دارد. همچنین از نظر منابع گازی نیز رتبه یازدهم جهان را داراست. در سال ۲۰۱۱ ازبکستان هفتمین تولیدکننده بزرگ و پنجمین صادرکننده بزرگ پنبه و هفتمین تولیدکننده بزرگ طلا در جهان بود.

آغاز روابط

پس از فروپاشی شوروی سابق در سال 1990 آمریکا در 25 دسامبر 1991 استقلال ازبکستان را به رسمیت شناخت و در مارس 1992 سفارتخانه خود را در تاشکند افتتاح کرد. اهمیت ازبکستان در منطقه آسیای میانه سبب شد تا آمریکا اندک اندک روابط خود را با این کشور توسعه دهد؛ اما وقوع 11 سپتامبر و حمله آمریکا به افغانستان در چارچوب نبرد علیه تروریسم سبب شد تا سطح روابط دو کشور به یکباره سیر صعودی بگیرد. 

حضور چند هزار نیروی آمریکایی و ناتو در افغانستان و استفاده از چندین هزار خودروی زرهی برای مقابله با طالبان، آمریکا را با یک چالش بزرگ برای تأمین سوخت مورد نیاز تجهیزات خود روبه‌رو کرد، از این‌رو با توجه به منابع عظیم نفت و گاز ازبکستان این کشور به بزرگ‌ترین تدارکاتچی ارتش آمریکا در نزدیکی مرزهای افغانستان تبدیل شد. پیشتر به دلیل چالش‌های فراوان ناتو با پاکستان و افزایش خطرات در کریدور جنوب برای تأمین نیازمندی‌های ناتو و واشنگتن مذاکراتی با ترکمنستان و تاجیکستان در این باره انجام شد؛ اما عملاً جایگزینی بهتر از ازبکستان پیدا نشد؛ بنابراین ازبکستان نقش مهمی در ترانزیت محموله‌های نظامی آمریکا در منطقه یافت .

به دنبال حمله ناتو به افغانستان دولت آمریکا از ازبکستان درخواست کرد تا پایگاه هوایی (خان‌آباد) را در اختیار ارتش این کشور قرار دهد، این درخواست با مخالفت مسئولان ازبکستان روبه‌رو نشد و این پایگاه مهم هوایی در اختیار آمریکا و ناتو قرار گرفت، اما در سال 2005 و پس از حوادث (اندیجان) نظامیان آمریکایی به دلیل حمایت از تظاهرکنندگان به طور موقت از این پایگاه اخراج شدند .

در 13 ماه مه 2005 تعداد زیادی از مسلمانان شهر اندیجان که از سیاست‌های ظالمانه اسلام کریم‌اف رئیس‌جمهور این کشور به تنگ آمده بودند، با ریختن به خیابان‌ها علیه وی و سیاست‌هایش تظاهرات کردند، اسلام کریم‌اف که به شدت از جریان‌های اسلامی در کشورش هراس داشت، دستور داد تا با شدت تمام با تظاهرکنندگان برخورد شود، در اثر حمله پلیس به تظاهرکنندگان حدود 300 نفر از مسلمانان این کشور به شهادت رسیدند .

سازمان‌ها و نهادهای طرفدار حقوق بشر در سراسر جهان از جمله سازمان‌های آمریکایی به شدت از این عمل وحشیانه عمال کریم‌اف انتقاد کردند و خواستار تحریم ازبکستان شدند .

با بروز این اتفاق و تحت فشارهای نهاد حقوق بشری دولت آمریکا ضمن محکوم کردن این اقدام تحریم‌های زیادی، از جمله محدودیت در زمینه فروش سلاح و تجهیزات را برای دولت ازبکستان وضع کرد، با این وجود به دلیل موقعیت راهبردی ازبکستان در منطقه و منابع عظیم نفتی آن روابط دوکشور دچار چالش جدی نشد؛ زیرا هم آمریکا به ازبکستان و هم ازبکستان به آمریکا نیاز داشت. آمریکا به خوبی می‌دانست که از دست دادن ازبکستان موجب خواهد شد دو رقیب جدی آن، یعنی روسیه و ایران به سرعت جایگزین آن شده و نفوذ خود را در این کشور آغاز کنند، ازبکستان از یک سو یکی از مهم‌ترین جمهوری‌های شوروی سابق بود و مسکو بسیار تمایل داشت تا بار دیگر چتر حمایتی خود را بر سر آن بگسترد و از سوی دیگر وجود میلیون‌ها مسلمان در این کشور و فشار زیاد حکومت اسلام کریم‌اف زمینه را برای نفوذ جمهوری اسلامی ایران مهیا کرده و کوچک‌ترین کوتاهی در این زمینه می‌تواند برای همیشه ازبکستان را از صفحه شطرنج آمریکا در منطقه محو کند، از سوی دیگر ازبکستان نیز با توجه به وضعیت بغرنج اقتصادی‌اش نیاز فراوانی به کمک‌های اقتصادی و تسلیحاتی آمریکا داشت .

در سال 2012 تاشکند در حمایت از آمریکا عضویت خود در پیمان امنیت جمعی روسیه را به حالت تعلیق درآورد و بلافاصله دفتر نمایندگی ناتو را در تاشکند افتتاح کرد؛ از این‌رو کنگره آمریکا نیز در 22 سپتامبر 2012 از سرگیری فروش سلاح و تجهیزات به ازبکستان را تصویب و تحریم‌های سال 2005 را لغو کرد . به دنبال این اتفاق (ری مابوس) از مقامات عالی‌رتبه نیروی دریایی آمریکا عازم تاشکند شد و با مقامات ازبکستان در زمینه تحکیم روابط نظامی و حمایت آمریکا از ارتش این کشور دیدار و گفت‌وگو کرد .

به دنبال این دیدار آمریکا محموله‌ای شامل وسایل مین‌روبی، عکس هوایی، دوربین‌های دید درشب و تجهیزاتی مخصوص کنترل اینترنت را در اختیار ارتش این کشور قرار داد .

در حال حاضر نیروهای آمریکایی و ناتو در فرودگاه «ترمذ» که یکی از مهم‌ترین فرودگاه‌های ازبکستان است حضور یافته و آماده‌اند در صورت به خطر افتادن منافع آمریکا در منطقه به سرعت وارد عمل شوند .

در زمینه اقتصادی سفارت آمریکا در ازبکستان در سال 1392 مبلغ 320 میلیون دلار کمک به کشاورزان این کشور اختصاص داد. مقامات سفارت آمریکا عنوان کردند که کمک مالی آمریکا به کشاورزان ازبک، سبب تقویت همکاری‌های دو کشور در بخش کشاورزی شده و زارعان ازبک می‌توانند محصولات خود را به بازارهای جهانی عرضه کنند.

 انگلیس: وضعیت بحرانی کودکان پناه‌جو

وضعیت بحرانی پناه‌جویان در اروپای مدعی حقوق بشر همچنان ادامه دارد، چنانکه از سرنوشت بیش از ۱۰۰ کودک پناه‌جوی بدون همراه بعد از ورود به انگلیس، اطلاعی در دست نیست و همه آنها در معرض سو‌ء‌استفاده‌های جنسی و کاری قرار دارند. بیش از 100 کودک بدون همراه که در جنگل کاله در شمال فرانسه به سر می‌بردند و منتظر ورود به انگلیس بودند؛ ولی بعد از آنکه به وسیله قاچاقچیان انسان وارد انگلیس شدند از سرنوشت‌شان اطلاعی در دست نیست. از 167 کودکی که به منزله قربانی قاچاقچیان به سازمان‌های حقوق بشری انگلیس معرفی شده بودند، 104 نفر مفقود هستند. به نوشته ایندیپندنت، تعداد کودکان پناه‌جوی گم شده باید به مراتب بیشتر از این باشد که در انگلیس و فرانسه به سر می‌برند.  خیریه‌های انگلیس هشدار دادند که این کودکان مفقود شده در خطر سو‌ء‌استفاده‌های جنسی یا کاری قرار دارند. 

 سوئد: ممنوعیت استفاده از نمادهای مذهبی

حزب راست سوئد در نظر دارد با تصویب قانونی، کارمندان دولت را از استفاده از هرگونه نمادی که نشان‌دهنده مذهب باشد، باز دارد که محور آن را نیز مقابله با حجاب تشکیل می‌د‌هد.  در ادامه ممنوعیت استفاده از حجاب برای مسلمانان در کشورهای حوزه اسکاندیناوی، دموکرات‌های سوئد نیز خواستار ممنوعیت استفاده از هرگونه نمادهای مذهبی از برقع مسلمانان گرفته تا صلیب مسیحیان برای کارمندان دولت در محل کار شدند. پیشتر، دادگاه اروپا اعلام کرد؛ کارفرمایان در کشورهای اروپایی حق دارند کارکنان خود را از پوشیدن لباس‌های مذهبی مانند پوشش سر در محل کار باز دارند. دادگاه حقوق‌بشر اروپا هفته گذشته اعلام کرد که قانون ممنوعیت پوشاندن جزئی یا کلی صورت در اماکن عمومی را حفظ می‌کند.

 استرالیا: پناه‌جویان همچنان در بحران

در اقدامی که بسیاری از نهادهای حقوق بشر درباره پیامدهای غیر انسانی آن هشدار داده‌اند، وزیر مهاجرت استرالیا اعلام کرد؛ صدها پناه‌جو که در بازداشتگاه‌های دورافتاده «پاپوآ گینه نو» به سر می‌برند تا پایان اکتبر حتی با وجود نبود یقین درباره پیمان اسکان مجدد با آمریکا جابه‌جا می‌شوند. استرالیا پناه‌جویانی را که تلاش کردند خود را به این کشور برسانند به بازداشتگاه‌هایی در نائورو و جزیره «مانوس» پاپوآ گینه نو منتقل کرد و مانع از ورود آنها به استرالیا شد. از شرایط بازداشتگاه‌ها به وسیله حامیان پناه‌جویان و فعالان حوزه بهداشت و سلامت که معتقدند پناه‌جویان به دلیل بازداشت طولانی مدت از مشکلات سلامت روان رنج می‌برند، انتقاد شده است. در حال حاضر بیش از 800 مرد در جزیره «مانوس» و 370 مرد، زن و کودک نیز در بازداشتگاه‌های «نائورو» در وضعیتی نامطلوب و بعضاً غیر انسانی به سر می‌برند. 

 تاجیکستان: اصرار بر اسلام‌ستیزی

در ادامه اقدامات ضد اسلامی، شهردار شهر «خجند» استان «سغد» تاجیکستان از تغییر کاربری تعدادی از مساجد این شهر به کارگاه و چایخانه طی نیمه اول سال جاری میلادی به بهانه نداشتن مجوز خبر داد. «معروف محمدزاده» شهردار شهر «خجند» استان «سغد» تاجیکستان در یک نشست خبری، گفت: «طی نیمه اول سال جاری در مرکز این استان چهار مسجد تغییر کاربری داده‌اند و به کارخانه بافندگی، مهد کودک، چایخانه و داروخانه تبدیل شده‌اند.» مقامات امور دینی در تاجیکستان از سال 2011 برنامه تعطیلی و تغییر کاربری مساجد را به بهانه نداشتن مدارک حقوقی آغاز کردند. تاکنون تعداد زیادی از مساجد این کشور به کارخانه، کتابخانه، مسکن و کارگاه دوزندگی تبدیل شدند.