سعید مهدوی/ اين روزها اخبار و مباحث اقتصادي به صورت گسترده در بين كارشناسان و مردم در حال تبادل است. خبر تحريم‌هاي جديد و مغرضانه آمریکا‏، مباحث اقتصادي و نقض‌هاي مكرر برجام، انتخاب تيم اقتصادي كابينه دوازدهم و در اين بين خبري با عنوان تبديل واحد پول رسمي كشور از ريال به تومان، در رسانه‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي مطرح شد. حال به دليل اينكه واحد پول از پايه‌هاي اقتصاد هر كشور است و بار مالي و رواني سنگيني در جامعه دارد، باید با حساسيت و توجه بيشتري به آن بپردازيم؛ از این رو در ادامه مزايا‏ و معايب اين طرح و همچنين هزینه‌ها و پیامدهای آن را شرح داده و نظر برخي از كارشناسان و مسئولان را در اين باره بررسي مي‌كنيم.
ابتدا اينكه در جلسه یک‌شنبه، اول مرداد ماه هیئت وزیران كه لایحه اصلاح قانون پولی و بانکی بررسی و تصویب شد، موارد بسيار مهمي مطرح شد كه تغییر واحد پول رسمی کشور از ريال به تومان (معادل ده ریال) يكي از آن موارد است. دولت مدعي است، در اين لایحه اصلاحی نقایص قانون از جمله احکام مربوط به نظارت، توقف، بازسازی، ورشکستگی، انحلال، تصفیه، مدیریت بانک‌ها و مؤسسات اعتباری، صندوق ضمانت سپرده و مقررات انتظامی تدوین و برطرف شده است. اهداف این اصلاحات تأمین ثبات، سلامت و پایداری نظام پولی و بانکی بر مبنای موازین شرعی و صیانت از منافع سپرده‌گذاران است که مشتمل بر اقدامات مناسب به‌ منظور برون‌رفت مؤسسات اعتباری از شرایط نامطلوب، نحوه رسیدگی به تخلفات مؤسسات اعتباری و اقدامات مقتضی در زمان ورشکستگی این مؤسسات است.
تاريخچه ريال و حذف صفرهای آن
در ایران از سال 1308، واحد پول به طور رسمی «ریال» اعلام شده و این واحد پولی تاکنون دستخوش تحولات پولی عمده‌ای شده که عامل اصلی آن تورم است. با توجه به وجود تورم شدید در چندین سال گذشته، ارزش ریال در مقابل پول دیگر کشورها به شدت کاهش یافته و عملاً قدرت خرید «یک ریال» به صفر رسیده است. راه حل همه کشورهایی که با چنین مسئله‌‌ای روبه‌رو می‌شوند، حذف تعدادی از صفرها با توجه به میزان کاهش قدرت خرید پول است. حذف صفر از پول ملی یکی از انواع رفرم یا اصلاح پولی است که دولت‌ها آن را برای رفع اثرات منفی تورم بر ارزش پول ملی، که به صورت کاهش قدرت خرید نمود پیدا می‌کند، به کار می‌بندند. البته ناگفته نماند که در دولت قبل هم حذف چهار صفر از پول ملی با توجه به کاهش شدید ارزش ریال در مقابل ارزهای دیگر پس از بررسی‌های کارشناسی صندوق بین‌المللی پول و مشورت با برخی از کشورها، مانند ترکیه که تجربه حذف شش صفر را داشتند، به تصویب هیئت وزیران رسید؛ اما به دلایلی هیچ‌گاه این لایحه برای اعلام نظر مجلس از پاستور به بهارستان نرفت. پیش از این در آذر ماه 95 در جریان بررسی لایحه قانون بانک مرکزی، هیئت دولت، واحد پول ملی را از «ریال» به «تومان» تغییر داد. واحد پول ملی در متن پیشنهادی از سوی بانک مرکزی «ریال» معرفی شده بود؛ اما هیئت دولت در اولین گام این واحد را به «تومان» تغییر داد و ارزش هر «تومان» را 10 «ریال» تعیین کرد.

هزينه تغییر واحد پولي
 و نحوه اجراي آن
برخي از كارشناسان هزینه فیزیکی این طرح را حدود سه هزار میلیارد تومان برآورد مي‌كنند و معتقدند، به طور حتم هزینه‌های غیر فیزیکی آن ـ از تغییرات نرم‌افزاری تا تورم انتظاری ناشی از رند کردن اعداد و دغدغه‌های مبادلاتی و... ـ به مراتب بیشتر است.
در مقابل برخي ديگر معتقدند، تغییر واحد پول به این صورت نیازمند جمع‌آوری اسکناس‌های قدیمی و چاپ اسکناس جدید و صرف چند هزار میلیارد تومان هزینه هم نیست. عزیزی‌نژاد،‌ کارشناس ارشد پولی و بانکی دفتر اقتصادی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی گفته است، به طور معمول هر پنج سال یک بار اسکناس‌های موجود با اتمام عمری که دارند، از چرخه خارج شده و براساس رقم امحا، ذخیره‌گیری و نیاز جدید، اسکناس‌های جدید زیر نظر هیئت نظارت بر اندوخته اسکناس چاپ می‌شود. این در حالی است که سالیانه حدود ۶۰۰ میلیون برگ اسکناس امحا می‌شود که عمدتاً جزء اسکناس‌های ریز هستند و در مقابل سالیانه حدود ۹۰۰ میلیون برگ اسکناس جدید چاپ و به مرور وارد چرخه پولی می‌شود. در این شرایط برای چرخش اسکناس‌ها حدود پنج سال وقت لازم است که به تدریج سالیانه اسکناس‌های قبلی خارج و امحا شده و اسکناس‌های جدید که با حذف یک صفر چاپ می‌شوند، به چرخه پولی وارد خواهد شد. در نتیجه، هزینه جدیدی برای چاپ اسکناس به دولت تحمیل نمی‌شود... . [از سوي ديگر] با توجه به رواج پول نظام قدیم و جدید در میان فقرا و افراد ضعیف جامعه می‌تواند موجب تورم شود،‌ به این معنی که در برخی مناطق دورافتاده یا در میان افراد ضعیف جامعه که دسترسی به بانک‌ها برای‌شان محدود و دشوار باشد، تا مدتی از همان نظام پولی قدیم استفاده می‌کنند که خود این امر موجب فراهم شدن تورم بیشتر در جامعه می‌شود.   

نظر نمايندگان مجلس و دولت چیست؟
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران اظهار داشته است: «در اصلاحیه این قانون بیش از 80 ماده وجود دارد که یکی از آنها، تبدیل پول ملی از ریال به تومان است، بنابراین نادیده گرفتن بقیه موارد و تأکید روی این موضوع غیر منطقی است. تمام مردم در دادوستدهای روزمره با تومان کار می‌کنند، دولت هم می‌خواهد همین روند جاری و غیر رسمی را به صورت رسمی اعلام کند. در واقع ریال حذف نشده و همچنان معادل یک‌دهم تومان باقی خواهد ماند.» به گفته نوبخت، قرار نیست به سرعت اسکناس‌ها و سکه‌های جدید عرضه شوند، بلکه در روند نوسازی اسکناس‌ها که هر ساله انجام می‌گیرد، به تدریج می‌توان موارد جدید را جایگزین کرد. طبق اظهارات سخنگوی دولت، تبدیل واحد پولی هیچ ارتباطی به حذف صفر ندارد و صرفاً با هدف تسهیل محاسبات جاری انجام گرفته است.
علی طیب‌نیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی پيش از اين درباره حذف صفر از واحد پول ملي گفته بود: «اگرچه حذف صفرهای زائد از پول ملی ضروری به نظر می‌رسد، ولی برای انجام آن نیاز داریم در اقتصاد ایران ثبات بیشتری برقرار شود، ثباتی که هنوز و به ‌طور کامل محقق نشده است.»
غلامرضا تاج‌گردون، نماينده مجلس شوراي اسلامي در زمینه این موضوع گفته است: «بهتر بود دولت همزمان با این طرح، طرح حذف صفر را نیز در دستور کار قرار می‌داد. با توجه به کارهای کارشناسی که در این خصوص شده بود، اگر دولت یک بار برای همیشه این کار را انجام می‌داد، به صلاحش بود. اگر این لایحه به مجلس فرستاده شود، به احتمال زیاد نمایندگان، بحث‌هایی را در این باره خواهند داشت و احتمال می‌رود، آنان پیشنهادهایی برای حذف یک یا دو صفر دیگر در واحد جدید پولی کشور داشته باشند.» وی همچنین یادآور شد: «اظهارنظر در این باره سخت است؛ ولی فکر می‌کنم یکی از پیشنهادهایی که می‌توان به دولت داد، این باشد که برای یک موضوع دو بار هزینه نشود و اگر دولت و بانک مرکزی قبول کنند که حذف صفر اتفاق بیفتد، بهتر است همزمان با تغییر واحد پول، این اتفاق رخ دهد.
با این وضعیت پيشنهاد مي‌شود دولت ابتدا بررسي‌هاي بيشتري در اين زمینه انجام دهد؛ زيرا همان‌طور كه گفته شد، واحد پول كشور از پايه‌هاي مهم اقتصاد به شمار مي‌آيد و هرگونه تغيیري در آن به طور مستقيم با ثبات اقتصاد كشور مرتبط و آميخته است؛ از این رو مي‌طلبد اگر قرار است تغييري در اين زمینه انجام گيرد، با موضوع حذف صفر از پول ملي تجميع شود تا پرونده تغيير واحد پول ملي و حذف چند صفر آن براي هميشه بسته شود و هزينه‌هاي مالي، اجتماعي و بين‌المللي آن تنها يك بار پرداخت شود.

حمیدرضا فولادگر، نماینده مجلس شورای اسلامی درباره مهم‌ترین اولویت وزارت اقتصاد در دولت دوازدهم گفت: «شرایط کنونی کشور ایجاب می‌کند که وزیر اقتصاد دولت دوازدهم بحث سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و سیاست‌های اصل 44 و حمایت از کار و تولید ملی را در اولویت کار خود قرار دهد و قوانینی را که در این زمینه تصویب شده، اجرا کند.» وی افزود: «اکنون مهم‌ترین چالش کشور بحث بیکاری است که دولت دوازدهم باید برای آن برنامه‌ریزی اساسی کند.»
 محمد نوری/ صندوق بین‌المللی پول (IMF) در جولای 2017 در جدیدترین گزارش خود با عنوان چشم‌انداز اقتصاد جهانی اعلام کرد، اقتصاد جهان در سال 2016 رشد 2/3 درصدی داشته است که این رقم اندکی بالاتر از رقم پیش‌بینی شده در گزارش پیشین این بانک بوده است. در ادامه این گزارش صندوق بین‌المللی پول علت این رشد و افزایش رقم را ناشی از رشد بسیار بالاتر از حد انتظار اقتصاد ایران و تقویت فعالیت‌های اقتصادی هند عنوان کرده است.
با بررسی عوامل رشد اقتصادی جهان در سال 2016 می‌توان به علل و عوامل متعددی، از جمله تأثیر کشورهای واردکننده کالاهای اساسی بر اقتصاد جهان، اصلاح حساب‌های مالی کشورها و... اشاره کرد. نکته مهم اینکه گره زدن رشد اقتصاد جهان به رشد اقتصادی دو کشور که یکی دارای اقتصادی رشدیافته و فعال (هند) و دیگری دارای اقتصادی ضعیف و وابسته (ایران) است، جای بسی تعجب و تأمل دارد.
با تأمل در محتوای این گزارش می‌توان به نیات پشت پرده تهیه‌کنندگان آن پی برد؛ چرا که وضعیت نامناسب اقتصاد ایران بر کسی پوشیده نیست و رکود حاکم بر آن، دلیل اصلی این وخامت اوضاع اقتصاد ایران است و به تبع کشوری که اقتصاد آن دوران رکود و ایستایی را طی می‌کند، نمی‌تواند رشد اقتصاد جهانی را رقم بزند.
با توجه به توصیه‌های این نهاد بین‌المللی به سیاستگذاران کشورها، علت درج نام ایران در بین کشورهایی که عامل رشد اقتصاد جهانی شده‌اند، بیشتر روشن می‌شود. صندوق بین‌المللی پول برای کشورهایی که در حال حاضر با وضعیت دوره‌ای مختلفی مواجه هستند، اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی متفاوت را پیشنهاد می‌کند. برای کشورهای توسعه‌یافته‌ای که همچنان تقاضا در آنها کم و تورم موجود در اقتصادشان پایین است، حمایت‌های پولی و در صورت امکان حمایت‌های مالی را ارائه می‌کند و به دیگر کشورها چنین دیکته می‌کند که سیاست‌های پولی باید به تدریج همگام با توسعه‌های اقتصادی نرمالیزه شود و سیاست‌های مالی باید بر حمایت از اصلاحات با هدف گسترش ظرفیت عرضه اقتصادی تمرکز یابد. کشورهایی نیز که به تثبیت مالی نیاز دارند باید اقدامات متناسب با رشد اقتصادی انجام دهند. اقتصادهای نوظهور نیز باید اجازه دهند در هر زمانی که ممکن بود، نرخ‌های بهره اثرات شوک‌ها را از بین ببرد.
توصیه‌های سیاستی صندوق بین‌المللی پول در باب «حفظ روند رشد»، «حفظ رشد بالا و فراگیر در بلندمدت» و «رشد متوازن و انعطاف‌پذیر» را می‌توان در راستای سیاست‌های نرمالیزاسیون قدرت‌های سیاسی در نظام بین‌الملل تفسیر کرد. در این توصیه‌ها برای حفظ رشد بالا و فراگیر در بلندمدت پیشنهاد می‌شود که اصلاحات ساختاری قابل توجه و دقیق برای افزایش بهره‌وری و سرمایه‌گذاری، کاهش شکاف جنسیتی نیروی کار و حمایت فعال برای افرادی که از تغییر در فناوری و تجارت ضربه خورده‌اند، صورت گیرد.
کارشناسان صندوق بین‌المللی پول با ارائه گزارش‌های غیر واقعی و تحریک‌کننده درباره کشورها و با توصیه و درخواست از کشورهایی همچون ایران، سیاست‌های نظارتی خود را به آنها دیکته می‌کنند و بیش از پیش این سیاست را درباره آنها اعمال می‌کنند. در بین کشورها ایران که بیش از دیگر کشورها منافع آنها را به چالش کشیده است، بیش از دیگران هدف این سیاست‌ها است و این گزارش بیش از آنکه یک گزارش اقتصادی واقعی باشد، یک گزارش اقدامی سیاسی است.

رشد فزاینده بدهی دولت در دوره چهار ساله
گزارش جدید بانک مرکزی از عملکرد بخش پولی و بانکی کشور در فروردین ماه سال جاری حکایت از رشد ۱۳۴ درصدی بدهی بخش‌های دولتی به بانک‌ها در دولت یازدهم دارد. بر اساس این گزارش، بدهی بخش دولتی به بانک‌ها در فروردین ماه ۱۳۹۶ نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد بیش از ۲۱ درصدی را نشان می‌دهد. گفتنی است، در فروردین سال گذشته میزان بدهی دولت به بانک‌ها بیش از ۱۸۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان بود که این رقم در سال جاری بیش از ۲۲۵ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان رشد داشته است.

احیای دوباره وزارت بازرگانی به صرفه نیست
علی ابراهیمی، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تجمیع وزارتخانه‌های «صنعت و معدن» و «بازرگانی» تحت عنوان وزارت «صنعت، معدن و تجارت» یک اقدام کارشناسی در جهت منافع ملی کشور بوده است، گفت: «احیای دوباره وزارت بازرگانی به صرفه و صلاح مملکت نیست.» وی افزود: «ادغام این دو وزارتخانه موجب ایجاد حلقه‌ها و زنجیره‌های نسبی بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان در کشور شد که خروجی این اقدام چیزی جز حمایت از تولید ملی نبود.»

مهلت 60 روزه برای تحریم‌کنندگان قطر
علی ‌الولید آل‌ثانی، مدیر دفتر سازمان تجارت جهانی قطر گفت: «این کشور یک شکایت حقوقی گسترده علیه کشورهای عربستان، بحرین و امارات در زمینه تحریم تجاری این کشور نزد سازمان تجارت جهانی مطرح کرده است.» قطر با «درخواست رسمی مشورت» با این سه کشور، اولین گام برای مطرح کردن این اختلاف تجاری نزد سازمان تجارت جهانی را برداشته و مهلتی 60 روزه تعیین کرده است تا این کشورها اختلافات خود را با دوحه حل‌وفصل کنند؛ وگرنه با پیگیری حقوقی در سازمان تجارت جهانی و تحریم‌های تجاری تلافی‌جویانه احتمالی مواجه خواهند شد.

 سید فخرالدین موسوی/  فاصله گرفتن حسن روحانی از اصلاح‌طلبان موضوعی بود که طی هفته‌های گذشته در رسانه‌ها منتشر شد و هر روز که از انتخابات 29 اردیبهشت فاصله می‌گرفتیم، جنجال‌ها گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌شد، تا برخی رسانه‌ها از اظهارات رئیس دولت دهم در یک جمع خصوصی پرده برداشتند و گلایه‌های شدیداللحن وی از رئیس‌جمهور را رسانه‌ای کردند، اما در روزهای حساس انتخاب کابینه دولت دوازدهم و سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان، سیدمحمد خاتمی چاره کار را تکذیب خبر دید و رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز برای جلوگیری از دورتر شدن روحانی از اصلاح‌طلبان خبر تکذیب اختلافات میان دولت و این طیف را با تیترهایی چون؛ «پروژه دیگر مخالفان شکست خورد» که بر صفحه اول «آرمان امروز» نشست، پوشش دادند. 
«وقایع اتفاقیه» هم با انتخاب تیتر «ترفند شکاف»، نوشت: «جريان غير ‌اصلاح‌طلب حامي رئيس‌جمهوري که در ائتلافي موفق توانستند از پس کانديداي جريان اصولگرا برآيند، بعد از انتخابات رويه منتقدانه‌اي نسبت به رويکردهاي  اصلاح‌طلبانه رئیس جمهور را در رسانه‌هاي خود آغاز کردند. در این راستا اتهام سهم‌خواهي اصلاح‌طلبان از دولت، مسئله مهمي بود که می‌توانست به ايجاد شکافي هر چند سطحي ميان دولت و بدنه سياسي و اجتماعي جريان اصلاح‌طلب کمک کند. قصه از کجا آغاز شد؟ بعد از اينکه مشاوران و نزديکان حسن روحاني، در اقدامي سازمان‌يافته، اصلاح‌طلبان را به سهم‌خواهي از روحاني متهم کردند، جريان شکل ديگري به خود گرفت. حسام‌الدين آشنا و به تعبير برخي از نمايندگان فراکسيون اميد، محمود واعظي و چند نفر ديگر از نزديکان روحاني در ايجاد فاصله ميان اصلاح‌طلبان نقش داشته و به تنور فاصله سياسي دميده‌اند. حالا مديرعامل بنياد باران، مؤسسه نزديک به سيد‌محمد خاتمي، رئيس‌جمهوري پيشين، خبرپردازي‌ درباره انتقاد خاتمي از روحاني را کذب دانسته و هشدار داده که برخي درصدد ايجاد شکاف ميان دولت و جريان اصلاحات هستند.» اما در حالی که رسانه‌های اصلاح‌طلب سخت به دنبال تکذیب اختلافات بودند، این روزنامه «بهار»، بود که با تیتر جالب «این «جدایی» اسکار ندارد»؛ به واقعی بودند اختلافات اعتراف کرد و نوشت؛ به نظر می‌آید که باید این نگرانی را احساس کرد و توجه داشت که حاصل ائتلاف میانه‌روها هر چقدر هم ناقص و ضعیف باشد (که البته در واقع این قدرها هم که در این روزها تبلیغ می‌شود، ضعیف نیست و نقاط قوت غیرقابل انکاری دارد) حداقل فایده‌اش عدم حضور مجدد تندروها در صحنه تصمیم‌گیری در قوه مجریه است. فقط کافی است در کنار این دعواهای بی‌حاصل درباره کابینه دوازدهم یک لحظه به این فکر کنیم که چند روز دیگر به جای روحانی زمان تنفیذ رقیب حسن روحانی بود؟ اگر امروز روحانی برای شروع به کار دولت دوازدهم آماده می‌شود، حاصل اتحاد و پذیرش حداقلی از توافق بین اصلاح‌طلبان، اعتدالیون و جمعی از اصولگرایان معتدل بوده است و اگر واقعاً به دنبال آن هستیم که شاهد بازگشت تندروها نباشیم، می‌بایست همین حداقلی از توافق ادامه یابد. برخورد از موضع بالا از سوی هر کدام از دو طرف، چه رئیس‌جمهور و چه جریان‌های سیاسی که مدعی حمایت از او در انتخابات96 هستند به هیچ وجه نمی‌تواند به این ائتلاف کمک کند و تنها سبب آن خواهد شد که یک جدایی نامبارک که حاصل آن حضور مجدد تندروها در قوه مجریه است، رخ دهد. افراطی‌گری در همین نزدیکی است و با رصد کوچک‌ترین اختلافی درصدد آن است که با چند برابر کردن آن جامعه را نسبت به میانه‌روها دلسرد کند. اما در طیف مقابل که متهم به اختلاف‌افکنی و اختلاف‌نمایی میان اصلاح‌طلبان و دولت شده بود این سایت جهان‌نیوز بود که در مطلبی با عنوان «خاتمی چه چیزی را تکذیب می‌کند» نوشت: «سؤال اینجاست که خاتمی در حقیقت چه چیز را تکذیب می‌کند؟ عدم اختلاف و انتقاد به شخص روحانی، یا عدم سهم‌خواهی وی از کابینه دولت دوازدهم را؟ در حالی که نزدیک‌ترین افراد به وی این روزها برای گرفتن سهم از جریان اعتدال، انتقادات از روحانی را در رسانه‌های اصلاح‌طلب داد می‌زنند! واقعاً جناب خاتمی کدام اظهارات و انتقادات‌شان به روحانی را تکذیب می‌کند؟ رئیس دولت اصلاحات البته مانند برخی از چهره‌های سیاست‌زده این روزهای کشور مواضع دوگانه در برابر ملت دارند، در خفا به گونه‌ای و در آشکار جور دیگر... صحبت‌های و انتقادات اخیر خاتمی از روحانی ـ هرچند نزدیکانش به طرز صریح‌تری این روزها با مجوز او بیان می‌کنند ـ به زودی یک بار دیگر ثابت می‌شود، ولی فقط یک نکته در اینجا می‌ماند و آن اینکه تا کی قرار است دورویی و دو رنگی در برابر مردم و افکار عمومی ادامه پیدا کند؟»


شبکه‌های اجتماعی و کودکان
 مهدی فرهادی/ آزارهای جسمی، روانی و جنسی کودکان که به واسطه استفاده از شبکه‌های اجتماعی دامنه زیادی یافته است، به طور حتم در آینده آثار زیانباری بر افراد جامعه خواهد داشت و جامعه را به قعر دره بیماری و درماندگی خواهد برد. هنگامی که نرم‌افزارهای شبکه‌های اجتماعی بدون نظارت والدین استفاده می‌شود، آزاردهندگان جنسی از کودکان به آسانی و به یک روش بسیار نامناسب سوء‌استفاده می‌کنند.
به همین منظور کشور استرالیا برای مقابله با این پدیده وحشتناک وارد عمل شده است. خبرگزاری «ای‌بی‌سی» نوشت: «مرد 47 ساله استرالیایی متهم است با استفاده از شبکه‌های اجتماعی و ارائه پول، 28 کودک را اغفال کرده است. هم اکنون 145 اتهام در خصوص سوءاستفاده از افراد زیر 16 سال در پرونده این استرالیایی مطرح است. وی همچنین به گرفتن عکس از کودکان و توزیع آنها بین سال‌های 2002 تا 2015 متهم است. پلیس استرالیا اعلام کرد این فرد با استفاده از شبکه‌های اجتماعی کودکان را هدف قرار داده و با استفاده از نام‌های کاربری مختلف از این کودکان سوءاستفاده کرده است.» پلیس تاکنون 28 کودک را شناسایی کرده که از «کوئینزلند»، «نیو ساوت ولز» و «ویکتوریا» بوده‌اند. همچنین «مکس دیویس»، بلندپایه‌ترین کشیش و نخستین اسقف کاتولیک استرالیا نیز تیر ماه سال گذشته به سوءاستفاده جنسی از کودکان متهم شد و از سمت خود استعفا داد. براساس آمار دولت استرالیا، 65 هزار قربانی آزار جنسی کودکان در استرالیا طی 10 سال گذشته چهار میلیارد و 300 میلیون دلار هزینه به همراه داشته است.