محسن فخری/  «آنتالیا، فقط 850 هزار تومان»، «تایلند، لحظه آخر، ۰۰۰/۵۰۰/۱ تومان»؛ «اقامت 10 روزه در تونس با قیمت فوق‌العاده»؛ فکر نمی‌کنم مشترک تلفن همراهی باشد که پیام‌هایی از این دست دریافت نکرده باشد؛ اما تا کنون از خود پرسیده‌اید که این حجم از تبلیغات سفر به خارج از ایران؛ آن هم با پرداخت‌هایی بسیار اندک برای یک سفر برون‌مرزی به منظور چیست؟ پرسشی که تلاش می‌کنیم در متن پیش رو به پاسخ آن دست یابیم.

برای یافتن این پاسخ با یکی از مراکز گردشگری ارسال کننده این پیامک‌ها تماس می‌گیریم، انتخابم برای دریافت اطلاعات درباره سفر تایلند یا شهر ساحلی آنتالیا نیست که از پیش می‌دانم چه در انتظار مسافران آن است. در میان گزینه‌ها تونس را که یک کشور اسلامی است، انتخاب می‌کنم و درباره کیفیت و خدمات سفر توضیح می‌خواهم. خانم جوانی پشت خط درباره سفر به تونس می‌گوید؛ از اقامت در یک شهر ساحلی و سرو رایگان نوشیدنی در هتل(!) تا تخفیف ویژه برای استفاده از حمام آفتاب و بازدید از نقاط دیدنی این کشور، توضیحاتی را ارائه می‌دهد توضیحاتی که نشان می‌دهد هدف این سفر بیش از آنکه بازدید از یک کشور باشد، معطوف به در دسترس قرار گرفتن امکاناتی است که در کشور به دلیل قوانین و شئونات اسلامی و هنجارهای عمومی در دسترس نیستند! آن هم با یک قیمت باورنکردنی! پاسخ‌هایی که مسئله را کمی پیچیده‌تر می‌کند و این پرسش را به وجود می‌آورد که آیا ارسال انبوه این پیامک‌ها در سال‌های اخیر و از همان سال‌های ابتدایی آغاز به کار تلفن همراه و فعال شدن سرویس پیامک‌ها یک موضوع تصادفی و صرفاً تجاری است یا این پیامک‌ها از جایی دیگر هدایت می‌شوند و قطعه‌ای از یک جورچین بزرگ‌تر هستند؟ برای پاسخ دادن به این پرسش به سراغ دیگر ابزارهای رسانه‌ای و تبلیغی می‌رویم. ماهواره اولین رسانه‌ای بود که پای برنامه‌های ‌خارجی را به خانه‌های ایرانیان باز کرد. رفته‌رفته‌ هر روز بر تعداد آنتن‌های ماهواره بر روی پشت‌بام‌ها افزوده شد و شبکه‌های تازه‌تأسیس با زبان فارسی و برنامه‌های هدفمند فرهنگی و ذائقه‌ساز نیز بر تعدادشان افزوده شد. شاید بینندگان دائمی این شبکه‌ها در فرایند تدریجی ذائقه‌سازی و تغییر فرهنگ ایرانی و اسلامی را متوجه نشوند؛ اما اگر این روند را با کمی دقت و موشکافانه نگاه کنیم، به راحتی می‌توان تأثیر تماشای این شبکه‌ها را در خیابان‌ها مشاهده کرد، وقتی ذائقه تغییر کرد و فضای عمومی داخل کشور هم مهیای آن سبک زندگی نبود، آن وقت پیامک‌های مزاحم تبلیغ سفر به خارج از کشور محبوب می‌شوند و زنگ‌خور آژانس‌های گردشگری بیشتر و بیشتر می‌شود!

اما بی راه نیست اگر بگوییم در دوران امپراتوری شبکه‌های اجتماعی به سر می‌بریم؛ شبکه‌هایی که همه را به هم وصل کرده است بدون آنکه بتوان بر آنها نظارت داشت؛ شبکه‌هایی که در ذائقه‌سازی و ترویج سفر به آن سوی مرزها نقش به‌سزایی دارند. برای درک بهتر این مسئله کافی است به شبکه اجتماعی اینستاگرام سری بزنید، کاربرانی که با ده‌ها هزار دنبال‌کننده فقط درباره سفر می‌نویسند و خود نیز دائم در سفر هستند، دختران و پسرانی که به تنهایی سفر می‌کنند و دائم در سفر هستند! و لحظه به لحظه سفرشان را روی شبکه اجتماعی قرار می‌دهند و دیگران را نیز ترغیب می‌کنند.

بررسی خلاصه و گذرایی مباحث مذکور به وضوح نشانه می‌دهد، تبلیغ و ترغیب به سفرهای برون‌مرزی حربه و روشی است که از آن برای استحاله فرهنگی و قبح‌شکنی از هنجارهای اجتماعی ایران و عادی‌سازی بسیاری از مسائل خلاف شئون اسلامی استفاده می‌شود؛ البته شاید از متن حاضر این سوء برداشت به وجود آید که نگارنده با سفر برون‌مرزی مخالف است؛ در حالی که دین مبین اسلام به سفر توصیه می‌کند؛ چرا که نفس سفر موضوعی پسندیده است و قرآن‌کریم در کنار توصیه به سفر کردن، به پند گرفتن از عاقبت ظالمان و گذشتگان تصویه می‌کند؛ اما دغدغه این گزارش چرخه‌ای است که اکنون برای ترویج سبک زندگی غیر اسلامی و ترویج لاابالی‌گری به واسطه سفر وجود دارد و نمی‌توان تردید داشت که این موضوع یک سنارویی برای تحول جامعه اسلامی ایران است؛ افزون بر این تکرار سفر به کشورهایی، چون ترکیه در حال رشد سرطان‌وار است که مسئله را از شکل یک مسافرت عادی خارج کرده و افزون بر آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی، سبب خروج ارز از کشور می‌شود.

 برای درک بهتر این مسئله کافی است به اعلامیه وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه نگاه کنیم که در آن آمده است، 774 هزار ایرانی در پنج ماهه نخست سال 2017 به ترکیه سفر کرده‌اند. پایین‌ترین حد هزینه سفر به این کشور یک‌ونیم میلیون تومان است؛ یعنی با یک حساب سرانگشتی فقط در مدت پنج ماه ایرانیان بیش از 1160 میلیارد تومان برای ترکیه درآمدزایی داشته‌اند!

  حجت‌الاسلام محمد‌مهدی نجاتی/ اگر کمی در احوال نوجوانان و جوانان در هنگام نماز دقت کرده باشید، متوجه خواهید شد که بعضی از اعمال یا ارکان نماز را اشتباه انجام می‌دهند. اگر چه آنها این موضوع را نمی‌دانند؛ ولی ما هم جرئت اصلاح وی یا تذکر دادن را نداریم و از سوی دیگر فرد نمازگزار هم درباره انجام عمل اشتباه خود نیز در جریان نیست و باید برنامه‌ای تهیه شود که افراد برای بررسی ارکان و اعمال یا مسئله خود درباره نماز به صورت داوطلبانه و علاقه‌مند مراجعه کنند. در این حال برای حل این مشکل، یکی از دبیران پرورشی باانگیزه ابتکاری صورت داده که در این باره می‌گوید: «در حیاط مدرسه چادری با داربست بنا کردم و سه روز در هفته، روزی دو ساعت در آن مکان به دانش‌آموزان صحیح‌خوانی نماز را آموزش می‌دادم.» این مربی تربیتی در ادامه تصمیم می‌گیرد برای بچه‌هایی که نماز تقریباً کاملی به‌ جا می‌آورند، گواهینامه نماز صادر کند؛ از این رو بر سردر چادر موجود تابلویی بزرگ نصب می‌کند با این مضمون: «محل صدور گواهینامه نماز».

البته در این تجربه، مربی کسی را مردود نمی‌کند؛ بلکه به افراد فرصت تمرین بیشتر داده و زمان آزمون بعدی آنها را در فرم‌هایی شکیل و زیبا به آنها ارائه می‌دهد. همچنین، برای ترغیب دانش‌آموزان به دریافت «گواهینامه نماز» افزون بر هنجار‌سازی در مراسم صبحگاه، می‌توان امتیازاتی از قبیل شرکت در اردوهای فصلی، مسابقات ورزشی و جنگ‌های شادی و فرهنگی را فقط به افراد دارای گواهینامه اختصاص داد. این تجربه را می‌توان همچنین «دریافت گذرنامه بهشت»، «کارت ورود به آسمان»، «با قدسیان»، «معراج مؤمن» و یا طرح «اول مایحاسب به العبد» و امثال آن نامید.

هدف از اجرای تجربه

فراگیری صحیح‌خوانی نماز و هنجارسازی پیرامون ادای کامل فریضه نماز در دوران نوجوانی.

نکته مرتبط تکمیلی

نماز نوعی تمرین وظیفه‌شناسی است. کسی که به نمازهای روزانه پایبند باشد، لااقل خود را به انجام یک وظیفه مقید کرده و عادت داده و همین عادت مانعی در برابر بی بندوباری و سهل‌انگاری او نسبت به انجام وظایف دیگر و نیز عامل پیشرفت او در زندگی است. قرآن کریم می‌فرماید: «استعینوا بالصبر و الصلوة»؛ یعنی در راه زندگی از شکیبایی و نماز کمک بگیرید.

بنی‌ثقیف یکی از قبایل بزرگ اسلام در سال هشتم هجرت، اعلام آمادگی کرد که به اسلام ایمان آورد؛ ولی از خواندن نماز معاف باشد که حضرت رسول(ص) فرمودند: «وَ امّا الصَّلوة َفاِنَّه لا خَیْرَ فی دینَ لا صَلاة فیه»؛ اما در مورد نماز، مسلمان‌‌شدنی که با نماز خواندن همراه نباشد ارزشی ندارد.

چه بسا افرادی هستند که با وجود این همه اهمیت نماز و تأکید اسلام به ادای کامل این فریضه، متأسفانه تا سنین پنجاه و شصت سالگی و گاهی تا پایان عمر هم، نمازشان را اشتباه یا ناقص به جا می‌آورند و چه زیباست انجام این قبیل تجربیات که در‌ همان اوان کودکی و نوجوانی به فرزندان‌مان صحیح‌خوانی و ادای کامل این فریضه واجب را بیاموزیم؛ زیرا به تعبیر معروف «الدرس فی الصغر کاالنقش فی الحجر» است و تو گویی با انجام این تجربه این نقش را در سن کودکی بر سنگ حک می‌کنیم که ماندگار بماند و ذخیره‌ آخرت‌مان شود.

 امام خامنه‌ای(دام‌ظلّه) درباره اهمیت درست تلفظ کردن نماز می‌فرمایند: «واجب است که همه‌ ذکرهاى واجب نماز از قبیل قرائت حمد و سوره و غیره آنها به‌ طور صحیح قرائت شود و اگر نمازگزار کیفیّت صحیح تلفّظ کلمات عربى را نمى‏داند، واجب است که یاد بگیرد...» (توضیح‌المسائل مراجع، ج 1، ص 609)

 ابوذر احمدی/ در حالی که محافل خبری منطقه از سرقت اسناد و مدارک املاک و اوقاف قدس اشغالی و زمین‌های آن از داخل این مسجد به دست عمال صهیونیستی خبر می‌دهند، گروه‌های افراطی حامیان موهوم «هیکل» (همان معبد جعلی یهودیان) از شهرک‌نشینان صهیونیست خواستند تا به صورت گسترده به مسجدالاقصی یورش ببرند.

طی هفته گذشته، صدها شهرک‌نشین افراطی صهیونیست تحت حفاظت نظامیان اشغالگر، وارد صحن مسجدالاقصی شدند و به مقدسات و مظاهر اسلامی مسلمانان توهین کردند. 

این در حالی است که ورود شهرک‌نشینان به مسجدالاقصی چند روز پس از کاهش تنش در شهر قدس به دلیل بسته شدن درب‌های مسجدالاقصی، جلوگیری از اقامه نماز در آن از 14 ژوئیه، نصب گیت‌های هوشمند و دوربین‌های کنترل انجام می‌شود که فلسطینیان به شدت در مقابل آنها مقاومت کرده‌اند.

البته نباید از نظر دور داشت که پلیس خشن رژیم غاصب صهیونیستی از سال 2003 به شهرک‌نشینان صهیونیست، با وجود مخالفت اداره اوقاف اسلامی با این اقدام و درخواست مستمر برای توقف آن، اجازه ورود آنان به مسجدالاقصی را می‌دهد. شایان ذکر است، مقامات رژیم اشغالگر قدس از همه ابزارهای ممکن برای تخریب حرم قدس شریف و احداث معبد ساختگی خود استفاده می‌کنند و به منظور گسترش حاکمیت خود بر این حرم شریف و تخریب مسجدالاقصی تدابیری را نیز اندیشیده‌اند که اجرای این تدابیر از همان اولین روز استیلای ناحق صهیونیست‌ها بر بخش شرقی شهر قدس در هفتم ژوئن 1967 برابر با 1346 شمسی آغاز شده است.

اما آنچه در این میان حائز اهمیت است، اینکه همین ایده و تفکر در سال‌های اخیر میان برخی دول خودفروخته عربی منطقه چنان نهادینه شده که آنها با به فراموشی سپردن مسئله نخست جهان اسلام، هروله‌کنان به سوی دوستی با رژیمی شتافته‌اند که فراموش کرده‌اند زمانی در جنگ مستقیم با آن قرار داشتند!

در نگاه صهیونیسم بین‌الملل دولت‌های منطقه تا زمانی دشمن محسوب می‌شوند که منافع رژیم غاصب صهیونیستی را که همان «امنیت» است، تأمین نکنند. خط قرمز به معنای خاص در تعامل با هیچ دولتی در منطقه برای آنها وجود ندارد، تنها خط قرمز راهبردی آنها که همه قوا، جریان‌ها و گروه‌های افراطی و تروریست صهیونیستی به آن تمسک و پایبندی همیشگی دارند، «اصل برپایی و حفظ توانمندی‌های دولت یهودی» است. در راستای این اصل، گاهی رژیم شاه در ایران هم‌پیمان تل‌آویو است و چند دهه بعد پادشاهی ملک سلمان در عربستان سعودی. تحولات سال‌های اخیر نشان داده است، جریان صهیونیسم با بزرگنمایی خطر گفتمان انقلاب اسلامی ایران و تهدیدزایی علیه محور مقاومت تلاش کرده است با ایجاد قطب‌بندی و جبهه‌بندی جدید در منطقه غرب آسیا و آوردن دول خودفروخته عربی در ائلاف عبری‌ـ غربی، بیش از پیش امنیت «دولت جعلی و تروریستی یهودی» را تأمین و راه را برای مقاصد شوم امپریالیستی خود در این منطقه هموار کند. 

حال با تعرض شهرک‌نشینان اشغالگر و اراذل صهیونیستی به مسجدالاقصی و حمایت سنگین عوامل امنیتی رژیم غاصب صهیونیستی از آنها، این نکته مهم به ذهن انسان متبادر می‌شود که صهیونیست‌ها هرگز طی دهه‌های اخیر دست از اصل وجودی خود (تأمین امنیت دولت یهودی) بر نداشته و همواره در پی تقویت آن بوده‌اند؛ از این رو اینجاست که می‌توان پروژه عادی‌سازی روابط رژیم غاصب صهیونیستی با دول عربی و نیز سناریوی ورود گروه‌های صهیونیستی‌ـ تکفیری به منطقه را قطعه‌ای از جورچین امنیت رژیم ژله‌ای صهیونیستی خواند.

در پایان باید گفت، تحولات مسجدالاقصی بار دیگر انحراف کشورهای عربی و اسلامی از مسئله فلسطین و بی‌توجهی آنها به مسئله قدس و مسجدالاقصی را به اثبات رساند. نکته‌ای که نشان داد در تحولات اخیر حوزه فلسطین، مهم گروه و جریان خاصی در فلسطین نبود؛ بلکه موضوع تنها به اصل مسئله فلسطین و مسجدالاقصی مربوط بود.

 اکبر کریمی/ تولید محصولاتی؛ مانند خشکبار و میوه خشک یکی از توانمندی‌های بالقوه‌ای است که می‌توان با صادرات انبوه آن وابستگی کشور به ارز حاصل از نفت و فرآورده‌های آن را کاهش داد.

شهرستان شهریار در جنوب غربی پایتخت به برکت باغات و زمین‌های زراعی فراوانش از گذشته تاکنون قطب تولید میوه و تره‌بار کشور بوده است. علم و دانش روز در کنار این قابلیت بالفعل سبب شده است تا طی سال‌های اخیر علاقه‌مندان به صنایع تبدیلی سرمایه خود را به این شهرستان بیاورند و شهریار قطب صنایع تبدیلی شود.

احسان قاسمی و سعید ضمیری از آذر ماه سال 95 در روستای باغدشت شهرستان شهریار یک شرکت میوه خشک‌کنی راه‌اندازی کرده‌اند.

محرومیت‌زدایی

 و پیشرفت شهریار

احسان و سعید علت انتخاب روستای باغدشت برای فعالیت اقتصادی را ارزان بودن زمین و امکان راه‌اندازی کارگاه تولیدی بزرگ با اجاره پایین‌تر، فراوانی باغات میوه، خرید جنس بدون واسطه و باکیفیت از کشاورز و محرومیت‌زدایی و کمک به اقتصاد منطقه عنوان می‌کنند.

«بیشتر کشاورزان این منطقه به دلیل اینکه توان فروش محصول در تهران و دیگر استان‌ها را ندارند، مجبور می‌شوند محصول خود را با قیمت نازلی به دلالان بفروشند. راه‌اندازی صنایع تبدیلی در این منطقه باعث شده است که بخشی از محصول باغات منطقه با قیمت مناسب از باغدار خریداری شود.» گفتنی است، ایجاد اشتغال پایدار و بومی برای تعدادی از اهالی منطقه از مزایای دیگر فعالیت احسان و سعید به شمار می‌آید.

این دو فعال اقتصادی برای انجام بهتر فعالیت‌شان، محل اسکان و زندگی خود را نیز نزدیک محل کارشان انتخاب کرده‌اند.

این دو شریک جوان، سابقه صادرات محصولات کشاورزی در حوزه خشکبار را نیز داشته‌اند و در حال حاضر تصمیم دارند تولید خود را به اندازه‌ای گسترش دهند که بتوانند افزون بر تأمین نیاز کشور، صادرات نیز داشته باشند. اولین محموله صادراتی به وزن پنج تن چندی پیش بارگیری و به مقصد قطر صادر شد.

سرمایه مورد نیاز

سرمایه اولیه این کارگاه 600 متر مربعی، 100 میلیون تومان بوده است که نصف این سرمایه صرف خرید دستگاه‌ها و ماشین‌آلات شده است. احسان و سعید برای این مکان 600 متری ماهیانه دو میلیون و چهارصد هزار تومان اجاره می‌دهند. با راه‌اندازی این کارگاه، برای هشت نفر از زنان سرپرست خانوار منطقه اشتغال‌زایی شده است.

این شرکت از اوایل اسفند ماه 95 تولید خود را با تولید دو تن میوه خشک در ماه آغاز کرد. در مدت شش ماه از شروع این کار، احسان و دوستش توانسته‌اند نحوه خشک کردن انواع میوه‌های بهاره و تابستانه را تجربه کنند. میوه‌هایی از قبیل نارگیل، انبه، آناناس، زرد‌آلو، خربزه، ملون، طالبی، انواع پرتقال، توت‌فرنگی، کیوی، آلوی شابلون، سیب، انجیر، گلابی، گوجه‌فرنگی، زغال‌اخته و... 

خشک کردن میوه به روش ارگانیک

 و بدون افزودنی شیمیایی

بیشتر شرکت‌های میوه خشک‌کنی برای جلوگیری از اکسید شدن و تغییر رنگ میوه‌هایی، مانند سیب و موز، معمولاً از بعضی مواد شیمیایی همچون اکسید سولفور استفاده می‌کنند که این مواد برای بیماران آسمی و افراد مبتلا به مشکلات معده آسیب‌زاست. 

گفتنی است، این شرکت در مرحله خشک کردن هیچ نوع ماده شیمیایی به میوه اضافه نمی‌کند. احسان در این زمینه می‌گوید: «با توجه به تجربه‌ علمی و عملی که به دست آورده‌ایم، در مرحله خشک کردن شک دمایی به میوه می‌دهیم و اصطلاحاً عملیات خشک کردن میوه را در حالت بخار اشباع انجام می‌دهیم که در جریان آن ابتدا میوه مغزپخت می‌شود و سپس عمل خشک کردن انجام می‌گیرد. این روش سبب می‌شود محصول به دست آمده هم تردتر شود و هم طعمش حفظ شود.»

میوه خشک 

جایگزین چیپس و پفک

پدر و مادرهایی که به دنبال اصلاح سبک غذایی خود و فرزندان‌شان هستند، برای جایگزینی مواد خوراکی سالم و مقوی به جای چیپس و پفک، می‌توانند از محصولات این شرکت که با ویژگی‌های خاص و متناسب با ذائقه کودکان تولید می‌شود، استفاده کنند.

شرکت مذکور به دنبال تولید انبوه محصولات ترکیبی از پودر و برگه میوه‌ها به صورت ارگانیک است که افزون بر دارا بودن منافع ویتامینی برای کودکان و بزرگسالان، قابلیت شکنندگی شبیه چیپس و پفک را داشته و مورد پسند علاقه‌مندان به تنقلات باشد. احسان می‌گوید، محصولاتی که با این هدف تولید کرده‌اند، مورد استقبال مصرف‌کنندگان قرار گرفته است.

این دو جوان خوش‌ذوق به این سطح از فعالیت اکتفا نکرده‌اند و در آینده تلاش دارند خط تولید پودر میوه را راه‌اندازی کنند. احسان می‌گوید: «پودر میوه در کشور مصرف زیادی دارد. کارخانه‌های تولیدکننده کلوچه‌های میوه‌ای، شرکت‌های بستنی و... به شکل انبوه از این محصول استفاده می‌کنند و با وجود اینکه ایران ظرفیت تولید و تأمین مصرف داخلی و حتی صادرات انبوه پودر میوه را دارد، در حال حاضر شاهد واردات گسترده این محصول در کشور هستیم.»

خشک کردن میوه

 با ماشین‌آلات ایرانی

شرکت‌های بزرگ و فعالی در کشور وجود دارند که همه دستگاه‌های صنعتی خشک‌کن، فرآوری و بسته‌بندی میوه و سبزی را تولید می‌کنند که احسان و سعید ماشین‌آلات خود را از این شرکت‌ها خریداری کرده‌اند و از عملکرد و کیفیت آن نیز رضایت کامل دارند.

بسیج سازندگی به دنبال

 توسعه صنایع تبدیلی در شهریار

احسان یکی از مهم‌ترین موانع بر سر راه‌اندازی مشاغل تولیدی در کشور را قوانین دست‌وپا گیر اداری و طولانی بودن سیر دریافت مجوزها، تأییدیه‌ها و استعلامات می‌داند. با وجود این، بسیج سازندگی شهریار با شناسایی کارگاه‌های میوه خشک‌کنی در سطح شهرستان، اقدام به خدمات‌دهی در زمینه‌های آموزشی، معرفی شرکت‌های تولیدی ماشین‌آلات این حرفه در کشور، راه‌اندازی نمایشگاه‌های فصلی در شهرستان و پایتخت و اعطای تسهیلات به فعالان کرده است که به گفته آقای قاسمی این نوع کمک‌ها تأثیر فراوانی در گسترش و پیشرفت صنایع تبدیلی در منطقه خواهد داشت.

برای تهیه گزارش از فعالیت‌های اقتصاد مقاومتی در استان خود با شماره تلفن 09193472981 برادر اکبر کریمی تماس بگیرید.

 شهریار اقتصاد / ضابطین دادگستری: ضابطین دادگستری مأمورانی هستند که تحت نظارت و تعلیمات مقام قضایی در کشف جرم و بازجویی مقدماتی و حفظ آثار و دلایل جرم و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم و ابلاغ اوراق قضایی، مانند احضاریه و اجرای تصمیمات قضایی به موجب قانون اقدام می‌کنند که عبارتند از: نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، رؤسا و معاونین زندان نسبت به امور مربوط به زندانیان، مانند فرار زندانیان، ارتکاب جرایم زندانیان در داخل زندان و... . مأموران نیروی مقاومت بسیج که برابر قوانین خاص و در محدوده وظایف محوله اقدام می‌کنند. (توضیح اینکه؛ برابر قانون حمایت قضایی از بسیج مصوب 1371، به نیروی مقاومت بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجازه داده می‌شود تا همانند ضابطین قوه قضائیه هنگام برخورد با جرایم مشهود در صورت حضور نداشتن ضابطین دیگر یا به موقع اقدام نکردن آنها و یا اعلام نیاز آنان به منظور جلوگیری از بین رفتن آثار جرم و فرار متهم و تهیه و ارسال گزارش اقدامات قانونی لازم را به عمل آورند.)

سایر نیروهای مسلح در مواردی که شورای عالی امنیت ملی تمام یا برخی از وظایف ضابط بودن نیروی انتظامی را به آنان محول کند.  مقامات و مأمورانی که به موجب قوانین خاص در حدود وظایف محوله ضابط دادگستری محسوب می‌شوند، مانند مأموران محیط زیست در ارتباط با جرایم زیست‌محیطی، شکار و...

در هر صورت گزارش تمامی ضابطین در صورتی اعتبار و ارزش دارد که موثق و مورد اعتماد قاضی باشد.

ضابطین دادگستری مکلفند دستور مقامات قضایی را اجرا کنند و ریاست نظارت بر ضابطین از حیث وظایفی که در جایگاه ضابط دارند، با دادستان است.

انواع جرایم از نظر اقامه و تعقیب دعوا: ۱ـ جرایمی که تعقیب آنها بر عهده رئیس حوزه قضائیه است (چه شاکی خصوصی شکایت کرده باشد چه نکرده باشد) رئیس حوزه قضایی می‌تواند این وظیفه را به یکی از معاونان خود تفویض کند.  تذکر مهم: با احیای دادسرا تعقیب جرائم به دادستان عمومی و دادستان انقلاب سپرده می‌شود، مگر در حوزه قضایی بخش که این وظیفه بر عهده رئیس حوزه قضایی بخش است. ۲ـ جرایمی که با شکایت شاکی تعقیب می‌شوند و با گذشت وی تعقیب موقوف نخواهد شد. ۳ـ جرایمی که با شکایت شاکی تعقیب می‌شوند و با گذشت وی تعقیب موقوف خواهد شد. تفکیک و تعیین اینکه امر جزایی تابع کدام یک از انواع یاد شده است به موجب قانون می‌باشد.

توقف تعقیب امر جزایی و اجرای مجازات: تعقیب امر جزایی و اجرای مجازات که طبق قانون شروع شده باشد موقوف نمی‌شود مگر در موارد زیر: ۱ـ فوت متهم یا محکوم‌علیه در مجازات‌های شخصی؛ ۲ـ گذشت شاکی یا مدعی خصوصی در جرایم قابل گذشت؛ ۳ـ مشمولان عفو؛ ۴ـ نسخ مجازات قانونی؛ ۵ـ اعتبار امر مختومه؛ ۶ـ مرور زمان در مجازات‌های بازدارنده.

هرگاه مرتکب جرم پیش از صدور حکم قطعی مبتلا به جنون شود، تا زمان افاقه تعقیب متوقف خواهد شد.

مجازات‌های بازدارنده: مقصود از جرایم و مجازات‌های بازدارنده جرایمی است که از نظر شریعت اسلام گناه و معصیت تلقی نشده و برای آنها مجازاتی معین نشده است، ولیکن چون باعث فساد، هرج‌ومرج و اختلال نظم و امنیت در جامعه می‌شود، قوه مقننه به اذن حاکم و ولی امر مسلمین(نائب امام) آنها را جرم انگاشته و برای آنها مجازات تعزیری (حکومتی) وضع می‌کند.    

* منبع: جرایم قابل گذشت، رحیم اسرافیلیان، چاپ اول، تابستان 80