سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهور گفت: روزی که بحث شرکت‌های دانش‌بنیان را شروع کردیم، برای اینکه مشکلی در فضای کسب‌وکار به وجود نیاید، عملاً یک فضای دو در دو در فضای کسب‌وکار جدا کردیم و اسم آن را دانش‌بنیان گذاشتیم؛ الآن این فضا به حدود سه هزار و 200 شرکت تبدیل شده و حدود 40 هزار میلیارد تومان هم فروش این شرکت‌ها است و تقریباً سال به سال فروش این شرکت‌ها دو برابر می‌شود. وی افزود: خروجی دانشگاه‌هایی که از نظر اقتصادی به دولت وابسته هستند، به درد بازار کار نمی‌خورد و خروجی آنها فقط برای دولت مناسب است.
 محمد نوری/ افرادی که در دهه هفتاد تحصیلات دوره متوسطه را گذرانده‌اند، به خوبی «طرح کاد» را به یاد دارند. طرحی که هدفش تلفیق کار و دانش بود و در آن محصلان مقطع متوسطه یک روز در هفته را به جای حضور در دبیرستان در یک کارخانه، شرکت، واحد تولیدی یا فنی حاضر می‌شدند و کارآموزی می‌کردند. با گذشت بیش از دو دهه از اجرای «طرح کاد»، افرادی را سراغ دارم که با همان یک روز کارآموزی در هفته، حرفه و فنی را آموخته و  در حال حاضر به همان حرفه اشتغال دارند و برخی از آنها‌ رشد چشمگیری در حوزه تخصصی خود پیدا کرده‌اند و درآمد مناسبی دارند.
طرح کاد تجربه موفقی برای آموزش فنون و مهارت‌های فنی و کاربردی به جوانان این کشور بود تا در آینده نزدیک دست به اشتغال و کارآفرینی بزنند. با گذشت زمان، طرح‌های دیگری در این زمینه تهیه و اجرا شد که یکی از مهم‌ترین آنها راه‌اندازی دانشگاه علمی کاربردی بود. محور تدریس و تحصیل در این دانشگاه، رشته‌های فنی بود که در ابتدا در مقطع کاردانی تمرکز داشت و با آموزش مناسب برای کسب مهارت فنی به متقاضیان در رشته‌های فنی، در اندک زمانی آنها را وارد بازار کار کرده یا آنها را کار‌آفرین می‌کرد؛ ولی در ادامه از آن رسالت و فلسفه اولیه فاصله گرفت و به سمت ارتقای تحصیلی در مقاطع بالاتر رفت.
در حال حاضر، یکی از مشکلات موجود در کشور نبود اشتغال پایدار و ماندگار است که در صورت تحقق این امر، گرهی از گره‌های مهم اقتصادی کشور گشوده می‌شود.
 اشتغال ماندگار زمانی تحقق پیدا می‌کند که سیاست‌های دولت‌ها در بها دادن به کارآفرینی و کمک به تولید داخلی ترسیم شود و تولید داخلی و حمایت از آن در اولویت برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری دولت‌ها قرار داشته باشد، نه اینکه منافع شخصی، جریانی یا مقطعی دولت‌ها مسیر تحقق اشتغال پایدار و ماندگار را منحرف کرده و آن را بی‌اثر کند.
بی‌شک، برنامه‌ریزی میان‌مدت و بلند‌مدت برای تحقق اشتغال ماندگار نیاز کنونی کشور است. «طرح کاد»، «دانشگاه علمی کاربردی»، «طرح کارورزی» و...، از جمله برنامه‌های میان‌مدت و بلندمدتی است که در صورت تداوم و حرکت منطقی در مسیر ترسیم شده، می‌تواند در راستای اشتغال ماندگار، معضل بیکاری را که یکی از مهم‌ترین معضلات اقتصادی کشور است، رفع کند. در صورت تحقق موارد پیش‌گفته، دولت می‌تواند با تقویت نهادهای ناظر بر تولید و با ارائه الگوهای مناسب تولید کالای باکیفیت، و با قراردادن تسهیلات تشویقی به کارآفرینان و کارفرمایان به منظور رسیدن به این الگوها، نقش مؤثری در ایجاد اشتغال ماندگار و تولید کالای باکیفیت داشته باشد. تمامی عوامل فوق سبب رونق تولید و در نتیجه افزایش اشتغال ماندگار در کشور می‌شود که همین افزایش اشتغال نرخ بیکاری را 
کاهش خواهد داد.
در راستای تقویت اقتصاد داخلی با توجه به ظرفیت‌های موجود،‌ دست‌اندرکاران و برنامه‌ریزان اقتصادی در دولت می‌توانند بر اساس مزیت‌ها، قابلیت‌ها و ظرفیت‌های موجود در هر منطقه،‌ استان، شهرستان و حتی روستاها اقدام به ایجاد اشتغال ماندگار کرده و افزون بر کاهش نرخ بیکاری، از مهاجرت روستاییان به شهرها و از شهرها به دیگر مناطق کشور، از جمله پایتخت جلوگیری کنند.

 محمدابراهيم ميانجي/ طرح توزیع سهام عدالت پیش از دولت نهم و در سال آخر دولت هشتم کلید زده شد که آیین‌نامه‌ای تحت عنوان افزایش ثروت خانوارهای ایرانی در پنجم آبان‌ماه 1384 در هیئت دولت وقت تصویب شد؛ ولی اجرایی نشد. سپس با روی کار آمدن دولت نهم این آیین‌نامه به نام سهام عدالت اصلاح شد كه در ابتدا این آیین‌نامه دو دهک درآمدی (مشمولان بهزیستی، کمیته امداد امام خمینی(ره) و...) را هدف‌گذاری کرده بود؛ ولي در ادامه به شش دهك افزايش پيدا كرد. دولت نهم اين طرح را نشانه‏اي از اقدام خود براي تحقق «شعار عدالت اجتماعي» كه در ايام انتخابات داده بود، قلمداد کرد. پس از گذشت 10 سال از توزيع سهام عدالت و فراز و فرودهاي توزيع سود اين سهام و تحويل برگه‌هاي مالكيت آن براي ورود به بورس، اين موضوع یکی از چالش‌های اصلی اقتصاد کشور و برای دولت‌ها به مثابه گره کور خصوصی‌سازی به شمار مي‌رود.

آزادسازي معاملات
 سهام عدالت 
در اواخر دولت دهم موضوع آزادسازي سهام عدالت براي ورود به تالار بورس و امكان خريد و فروش آن مطرح شد. براي آزادسازي خريد و فروش سهام عدالت بايد موضوع تسويه بهاي سهام عدالت از محل سود آن و همچنين کمک بلاعوض دولت در اين زمينه مشخص مي‌شد؛ چرا كه براي انجام معاملات اين سهام در بورس باید مالکيت قانوني سهام عدالت مشخص مي‌شد؛ با روي كار آمدن دولت يازدهم موضوع آزادسازي معاملات سهام عدالت با جديت بيشتري مطرح و قرار شد دولت در اين زمينه پيشنهاد خود را به مجلس ارائه کند كه اين موضوع با اتمام دوره چهار ساله دولت يازدهم محقق نشد و موضوع آزادسازي سهام عدالت اتفاقي بود که رفته‌‌رفته به وعده و وعيد منجر شد.
سهام عدالت
دارايي ناشناخته
فارغ از هر اقدام و سیاستی که از سوی چهار دولت، پس از گذشت 10 سال از آغاز توزیع سهام عدالت در سال 1385 تاکنون صورت گرفته است، سهام عدالت برای بیش از 49 میلیون مشمول دریافت آن، همچنان به مثابه دارایی ناشناخته به شمار می‌رود. از یک‌طرف با توجه به پایان مهلت 10 ساله برای تسویه اقساط ناشی از تخصیص سهام عدالت به مشمولان از محل سود شرکت‌های سرمایه‌پذیر، سازمان خصوصی‌سازی تسویه الباقی اقساط 470 هزار تومانی را از مردم طلب می‌کند و از سوی دیگر مشمولان دريافت اين سود از مسئولان امر می‌پرسند، به طور دقیق برای دریافت چه مبلغي باید این پول را به دولت بدهند؟

پرداخت سود سهام
 شايد وقتي ديگر
بنابر اظهارات مسئولان دولت يازدهم پیش از برگزاري انتخابات دوازدهم رياست‌جمهوري، قرار بر اين بود كه سود سهام عدالت تا پایان شهریور ماه امسال به حساب سهامداران واریز شود؛ اما این روزها سازمان خصوصی‌سازی این آمادگی را به اذهان عمومی می‌دهد که امکان برگشت سود آنها تا پایان امسال نیز به طول می‌انجامد؛ چرا كه سازمان خصوصي‌سازي به شرکت‌های سرمایه‌پذیر سهام عدالت پنج ماه دیگر فرصت قانونی داده تا سود سهام را در اختیار سازمان خصوصی‌سازی قرار دهند. آنها از اول مرداد تا پایان اسفندماه موظف به پرداخت سودهای مربوط به سهام عدالت به سازمان خصوصی‌سازی بوده و سازمان خصوصی‌سازی موظف به پرداخت آن به سهامداران می‌باشد كه تاکنون فقط ۵۰۰ میلیارد تومان به حساب سازمان خصوصی‌سازی برای پرداخت سهام عدالت واریز شده است.  

زمان نامعلوم
 پرداخت سود سهام 
 قرار بود که جلسه‌ای از سوی شورای‌عالی سیاست‌های اصل ۴۴  تشکیل شده و دهک‌ها و میزان پرداختی سود سهام عدالت به مشمولان مشخص شود؛ اما پس از تشكيل جلسه در هفته اول مهر ماه، اعضای این شورا به تمدید مهلت تسویه باقی‌مانده بدهی سهام عدالت از سوی مشمولان به مدت یک ماه موافقت کردند و به پرداخت سود این سهام رأی منفی دادند؛ بنابراین هنوز زمان پرداخت سود این سهام نامعلوم است. به گفته شهرياري، یکی از اعضای شورای‌عالی اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، هنوز حسابرسی تمام ۶۱ شرکت دولتی که سهام آنها به مردم فروخته شده، انجام نشده است. حسابرسی‌ها ادامه دارد تا میزان سود سبد سهام عدالت نهایی شود؛ اما احتمالاً اولین واریزی سود سهام عدالت علی‌الحساب خواهد بود تا زمانی که محاسبه سود به پایان برسد و رقم سود نهایی مشخص شود.

ساز ناكوك 
سازمان خصوصي‌سازي
به تازگی سازمان خصوصی‌سازی از موضوع تازه‌ای درباره سهام عدالت پرده برداشته است. در این باره پوری‌حسینی، رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفته است: «اگر مشمولان دريافت سود سهام عدالت مابقی سهام خود تا یک میلیون تومان را نپردازند، فقط به اندازه همان میزان کنونی سهام خود، سود دریافت می‌کنند و باقی سهام پس از اتمام مهلت مقرر (پایان مهرماه) به مالکیت دولت خواهد رسید.»

وعده دولت
 در عمل به تعهد
در جلسه شورای‌عالی اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور سهام عدالت را طرحی پراهمیت ارزیابی کرد و گفت: «براساس طرح سهام عدالت، تعدادی از بهترین و سودآورترین شرکت‌ها و کارخانه‌های کشور به این طرح اختصاص داده شده‌اند و عملاً مشمولان سهام عدالت به نسبت مبلغ واریزی و به نسبت سهامی که دارند از سود این طرح برخوردار خواهند شد.» او همچنین به مردم دلگرمی داد و گفت: «دولت متعهد به پرداخت سود سهام عدالت به مردم است و قطعاً به این تعهد خود عمل خواهد کرد. در حال حاضر به گفته دولتمردان موانع و مسائلي پیش روی ساماندهی طرح سهام عدالت وجود دارد که با دستور معاون اول رئیس‌جمهور دستگاه‌های ذی‌ربط یک ماه فرصت دارند تا راهکارهای حل این موانع را تدوین و در جلسه آینده شورای‌عالی ارائه کنند.»  

دريافت سود
 بهانه افزايش موجودي
با این وجود، به نظر می‌رسد که سهام عدالت به این زودی به دست سهامداران نمی‌رسد؛ چرا كه از يك‌سو به شرکت‌ها پنج ماه فرصت داده شده تا سود سهام را در اختیار سازمان خصوصی‌سازی قرار دهند و از سوي ديگر به همان دليلي كه شركت‌ها تاكنون نتوانسته‌اند سود را به سازمان ارائه کنند، از اين به بعد هم توان اين كار را نخواهند داشت و اين مهلت باز هم تمديد خواهد شد. از طرف ديگر سازمان خصوصي‌سازي در تلاش است تا با اطلاع‌رسانی وسیع به مشمولان سهام عدالت، آنها را مجاب کند تا صورت حساب خود را افزایش دهند و با پرداخت مبلغي بالغ بر پنج ميليون ريال، سود كامل وعده داده شده را دريافت کنند كه اين امر نشان از آن دارد كه دولت مي‌خواهد از اين طريق آورده خود در اين حوزه را افزايش دهد و كسري موجود را جبران کند. 

 گرایش نیروی کار به سمت خدمات
سیدابوالحسن فیروزآبادی، قائم‌مقام وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی گفت: «تا 15 سال پیش 21 تا 24 درصد نیروی کار جهان در بخش تولید بودند؛ اما اکنون این میزان به ١١ درصد کاهش یافته است؛ چرا که به سمت خدمات گرایش یافته‌اند. در نظام آموزشی سنتی فقط با انتقال علم مواجه هستیم؛ اما این کافی نیست و دانش‌آموز باید در کنار آموزش‌های نظری، مهارتی را کسب کند.» وی افزود: «در حال حاضر بخش عظیمی از بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است؛ یعنی 20 درصد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی، بیکار هستند.»
۴ میلیون و ۷۰۰ هزار خانه بلااستفاده در کشور
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی اظهار کرد: «در حال حاضر ۵/۲ میلیون خانه خالی و ۲/۲ میلیون خانه دوم داریم؛ یعنی چهار میلیون و ۷۰۰ هزار خانه بلااستفاده در کشور قرار دارد، آیا این آمار افتخار است؟ تنها راه ما در حوزه مسکن، بازگشت به بازآفرینی شهری است.» وی خاطرنشان کرد: «در منطقه یک ٣٥ هزار مسکن نوساز بدون مشتری است و بیشترین ساخت‌وساز در منطقه ٢٢ است و نرخ معاملات در آن به نسبت بسیار پایین‌تر است.»
کاهش کارایی تولید
 و بهره‌وری در منطقه
بانک جهانی در گزارش سال 2017 خود، نرخ رشد سرانه تولید ناخالص داخلی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (منطقه منا) را با 374 میلیون نفر جمعیت منفی ۴/۰ درصد اعلام کرد. نرخ رشد سرانه تولید ناخالص داخلی منطقه یاد شده با یک روند کاهشی از ۶/۳ درصد در سال 2010 به منفی ۴/۰ درصد در سال 2016 رسیده است و به این معناست که کارایی تولید و بهره‌وری در این منطقه در حال کاهش است.
چالش اصلی اقتصاد ایجاد زنجیره بین بخش‌ها
کاوه زرگران، دبیرکل کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران با تأکید بر لزوم تعدیل در ساختارهای دولتی و اصلاح روند واگذاری‌ها به بخش خصوصی، گفت: «اصولاً ما در کشور مشکل تأمین منابع انسانی و منابع مالی را نداریم و چالش اصلی ما ایجاد زنجیره بین بخش‌ها است. مشکل اصلی در کشور پیوندها است؛ پیوند بین دولت و بخش خصوصی، بین دانش و صنعت و بین صنعت و بازار.»

 سید فخرالدین موسوی/  صبح شنبه (22 مهر ماه 1396) وقتی جلوی پیشخوان روزنامه‌فروشی‌ها می‌ایستادی، فارغ از اینکه اسم روزنامه یا گرایش روزنامه‌ها چیست، تیترهایی علیه اظهارات دونالد ترامپ درباره توافق هسته‌ای قابل رؤیت بود؛ از تیتر درشت «ایران ایستاده است» روزنامه شرق، «فقط نق زد» آفتاب یزد، «انزوای آقای‌گاف» آرمان امروز در روزنامه‌های اصلاح‌طلب تا تیتر «دیکتاتور بی‌سواد» روزنامه صبح و «برجام را پاره کرد» وطن امروز در روزنامه‌های اصولگرا. چنانکه روزنامه قانون تحت عنوان تیتر «محور حقارت» این‌گونه نوشت: «دیروز، غیر تعطیل‌ترین جمعه ایرانی بود؛ روز خنده ما و روز گریه دشمن. روزی که کاسبکار آمریکایی، بیش از پیش، ملت ایران را متحد کرد و همه 80 میلیون شهروند ایرانی در داخل مرزهای ایران و هزاران ایرانی در سراسر دنیا را بیشتر از هر گذشته در کنار هم قرار داد. دیروز، روز بین‌المللی خلیج‌فارس بود؛ روزی که نقشه‌های چند هزار ساله خلیج‌فارس در سراسر دنیا و در شبکه‌های اجتماعی، دست به دست شد و همه دنیا فهمید که چگونه یک رئیس‌جمهور خودفروخته آمریکایی، به‌ خاطر «یک مشت دلار»، حاضر می‌شود تاریخ و جغرافیا را کودکانه و احمقانه تغییر دهد! دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور «بی‌ادب»، «دلال»، «بی‌اخلاق»، «تازه‌کار»، «سیاست‌مدارنما» و «بی‌دانش» آمریکا، یک تنه همه مرزهای حقوق و روابط بین‌الملل را در نوردید و با دروغ‌ها و اتهام‌های خنده‌دارش، اعتبار و آبروی دویست ساله کشور آمریکا را در یک شب، به هوا فرستاد!» از سوی دیگر، روزنامه جوان با تیتر «ترامپ اعتماد به آمریکا را پاره کرد» نوشت: «رئیس‌جمهور آمریکا دیشب اعلام كرد كه نمی‌تواند برای بار سوم پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تأیید كند و به این ترتیب تعیین تكلیف آن را به كنگره آمریکا سپرد. دونالد ترامپ همان‌طور كه پیش‌بینی‌ می‌شد، خروج از برجام را اعلام نكرد؛ ولی گفت كه مقام‌های دولت آمریکا را مأمور خواهد كرد در همكاری نزدیك با كنگره، حفره‌های برجام را برطرف كنند. او شمشیر داموكلس را روی برجام نگه داشت و گفت كه اگر مقام‌های دولت او با كنگره و متحدان آمریکا درباره برجام به توافق نرسند، برجام را پایان یافته تلقی می‌کند و هر لحظه ممكن است به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا خروج از آن را اعلام كند. حسن روحانی دقایقی بعد از سخنرانی ترامپ گفت كه سخنرانی ترامپ جز «مشتی اتهام واهی» علیه ایران نبود و از او خواست كه یك بار دیگر تاریخ و جغرافیا بخواند. به اين ترتيب، ترامپ اگرچه به ظاهر برجام را پاره نکرد؛ اما «سند اعتماد به آمریکا» را که اساس برجام است، پاره کرد.»
اما با وجود این وحدت در صفحه اول روزنامه‌ها که بازتابی از وحدت مسئولان در هفته گذشته در موضوع حمایت از سپاه و ایستادگی در مقابل آمریکا بود؛ روزنامه اصلاح‌طلب بهار در گزارشی عجیب با عنوان «همدلی کافی نیست؛ لزوم فرماندهی واحد در سیاست خارجی و پرهیز از اقدامات ناهماهنگ» چنین نوشت: «در دولت یازدهم، بزرگان نظام در موضوع پرونده هسته‌ای اختیارات تامی را به وزارت امور خارجه دادند و پرونده هسته‌ای را در اختیار دستگاه دیپلماسی گذاشتند. تمرکز امور در این وزارتخانه یکی از مهم‌ترین موضوعاتی بود که به بسته شدن این پرونده پیچیده و طولانی کمک شایانی کرد. اما به عنوان مثال در سایر پرونده‌های اختلافی بین ایران و غرب شاهد آن هستیم که برخلاف پرونده هسته‌ای، آن هماهنگی لازم وجود نداشته و به خواسته رهبر انقلاب مبنی بر «تمرکز امور در وزارت خارجه» توجه کافی نشان داده نمی‌شود. پرونده مسائل منطقه‌ای و پرونده حقوق بشر از جمله این تنش‌های فی مابین ایران و غرب است. در هر دوی این پرونده‌ها شاهد نوعی ناهماهنگی بین دستگاه دیپلماسی کشور و سایر نهادها هستیم. یکی از مهم‌ترین دلایل نگرانی‌های مطرح شده از سوی محمدجواد ظریف در نشست رأی اعتماد مجلس را می‌توان همین‌گونه ناهماهنگی‌ها دانست.» این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشت: «آنچه فرمانده محترم سپاه در خصوص همدلی بین مسئولان نظامی و دیپلماسی می‌گویند حتماً امر خوشایندی است؛ اما حقیقت آن است که‌ ترامپ و دیگر مقامات آمریکایی و سایر کشورهای خارجی بیشتر از آنکه به دل مقامات ایرانی توجهی داشته باشند، به آنچه گفته می‌شود توجه خواهند داشت. از همین رو شاید لازم باشد که در ادبیاتی که برخی مقامات برای اظهارنظر در حوزه سیاست خارجی به کار می‌برند، تجدید نظری به عمل آورند»!

 مهدی فرهادی/ فاصله و فضا بر انتقال مطلب نیز تأثیرگذار است و به همین دلیل در عصر جدید رسانه با توجه به اهمیت فاصله و فضا بر جهت‌دهی و تأثیرگذاری، شاهد کاهش فاصله‌ها و از بین رفتن فاصله و فضا هستیم؛ به همین منظور در صدد هستیم که در قسمت‌های آینده به نقش و کارکرد فاصله بپردازیم تا بیشتر به نقش رسانه‌های جدید در از بین بردن فاصله آگاهی یابیم:
به مطالعات مربوط به فضا و فاصله، اصطلاح همجواری داده‌اند که بر اساس روابط انسان‌ها براساس فاصله به چهار دسته تقسیم مي‌شود؛
1ـ صمیمانه يا دوستانه/ فاصله صمیمانه چیزي کمتر از ٥٠ سانتي‌متر است. اين فاصله در مرحله دور آن بین ١٥ تا ٥٠ سانتي‌متر و معمولاً درباره مسائل خصوصي شکل مي‌گیرد و ارتباط با جدايي که بیشتر به نجوا شباهت دارد، ادامه مي‌يابد.
٢ـ فاصله شخصي/ مرحله بسیار نزديک آن بین ٤٥ سانتي‌متر تا ٧٥ سانتي‌متر و مرحله بسیار دور آن بین ٧٥ تا ١٢٠ سانتي‌متر است. هر انسان يا موجود زنده‌اي براي خود قلمرويي قائل است که به آن فاصله شخصي مي‌گويند. او به سختي اجازه عبور ديگران از اين فاصله را مي‌دهد. موضوعاتي که در اين ارتباط مطرح مي‌شود، کاملاً شخصي است.
٣ـ فاصله اجتماعي/ فاصله اجتماعي بین ١٢٠ تا ٣٦٠ سانتي‌متر است که آن را فاصله روانشناختي مطرح کرده‌اند. فاصله نزديک آن ١٢٠ تا ٢١٠ سانتي‌متر (مناسب براي گفت‌وگوهای مربوط به کسب‌وکار در نشست‌های اجتماعي) و فاصله دور بین ٢١٠ تا ٣٦٠ سانتي‌متر مناسب براي نشست‌های بازرگاني و کسب‌وکار در دفاتر اداري است.
٤ـ فاصله عمومي/ فاصله سه متر بیشترين فاصله‌اي است که انسان‌ها در روابط بین خود از آن استفاده مي‌کنند و مقدار استفاده آن از شش متر بیشتر است. اين فاصله کاملاً به فرهنگ و عوامل حاکم بر آن بستگي دارد و از فرهنگی به فرهنگ ديگر تغییر می‌کند. در فرهنگ‌های غربي اين فاصله بیشتر از مشرق زمین و به ویژه در خاورمیانه است.