هم با حکومت، هم با مردم ایران دشمن هستیم
نفر دوم لانه جاسوسی آمریکا در ایران اظهار داشت: «ترامپ گفت افزون بر حکومت، با مردم ایران هم دشمنی داریم.»
جان لیمبرت، رفتار دروغین اوباما را تأیید کرد و افزود: «تا زمان اوباما همیشه حساب مردم ایران و حکومت جدا بوده است؛ برای نمونه پیام نوروزی اوباما این بود که من می‌خواهم با ملت ایران صحبت کنم، ولی ترامپ این سیاست را وارونه کرده است. همیشه گفته می‌شد با ملت ایران کاری نداریم، با آنها دوست هستیم و با حکومت ایران
مشکل داریم!»
این دیپلمات کهنه‌کار تأکید کرد: «برای اظهارنظر در حوزه سیاست خارجی باید سواد شما از چهارم اکابر بیشتر باشد.» وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر کودتای آمریکایی‌ها در اوایل انقلاب می‌گوید: «شاید آمریکایی‌ها خواب دیده بودند که می‌خواهند چنین کاری بکنند و تصور می‌کردند ایران سال ۵۷ همان ایران سال ۳۲ است که اگر چنین تصوری داشتند، اشتباه
می‌کردند.»
گفتنی است، جان لیمبرت به دلیل حضور نزدیک به دو دهه‌ای در ایران، مؤثرترین فرد لانه جاسوسی آمریکا در ایران در سال 1357 بوده است؛ حتی مؤثرتر از سالیوان سفیر وقت آمریکا.
راهبرد کم‌هزینه ایران برای افزایش نفوذ در منطقه
هفته‌نامه آمریکایی «نیو ریپابلیک» نوشت، عربستان سعودی برای سال‌های متمادی عملکردی پایین‌تر از حد انتظار در منطقه داشت و با تمام ثروت هنگفتش مشغول تقلا برای شکل دادن به رویدادهای سیاسی در فراسوی کشورهای همجوار در منطقه خلیج [فارس] بود. در مقابل ایران با بهره‌گیری از شکاف‌هایی در نظم به سرکردگی آمریکا در خاورمیانه، راهبردی کم‌هزینه و پرحاصل را برای بالا بردن نفوذ خود پیش برد، اما اکنون که محمد‌بن‌سلمان با دستگیری‌های گسترده درصدد تحکیم قدرت در داخل کشورش است، عربستان سعودی در اقدامی که می‌تواند با پیامدهایی در سراسر خاورمیانه و فراسوی آن همراه باشد، مواضع برون‌مرزی خود را هم تغییر داده است. آمریکا هم گویا در حال اعطای چک سفید امضا به عربستان است. حمایت ترامپ از اقدامات عربستان که اندکی پس از سفر کوشنر، داماد ترامپ به این کشور پادشاهی در سال جاری صورت گرفت، حاصل الگوهای دردسرآفرینی است که در هر دو کشور به وجود آمده‌اند. درباره ترامپ، این اقدام نمونه دیگری از ضمانت‌هایی است که او بدون مطالبه مسئولیت‌های بیشتر و با نادیده گرفتن هزینه‌های استراتژیک سرکوبگری‌های مستبدانه و حتی تجلیل مستقیم از آنها به متحدان آمریکا اعطا می‌کند. از سویی به نظر می‌رسد دولت عربستان احتمالاً بار دیگر بدون دوراندیشی، قصد اقدام دارد. سیاست خارجی زورمحور آن می‌تواند ریاض و شریکانش را وارد درگیری‌هایی با نتایج نامعلوم در سراسر خاورمیانه کند.
پیاده‌روی اربعین شبیه یک حادثه آخرالزمانی است
پروفسور الکساندر دوگین، نظریه‌پرداز و استراتژیست برجسته روس اظهار داشت: «از نظر من حادثه پیاده‌روی اربعین که هر روز ابعاد بین‌المللی گسترده‌تری پیدا می‌کند و از همه ملیت‌ها و ادیان از جمله مسیحیان در آن شرکت می‌کنند، مقدمه یک تحول اساسی در مقیاس جهانی است.»
وی با بیان اینکه دنیای مدرن با ایدئولوژی لیبرال و سرمایه سالارانه‌اش به پایان رسیده و جز بحران‌آفرینی دستاورد دیگری برای بشریت ندارد، افزود: «امروز [دنیا] محتاج یک رستاخیز معنوی و الهی است که مایه‌های آن قویاً در انقلاب اسلامی و نهضت امام خمینی(ره) وجود دارد.»
این نویسنده گفت: «من در جایگاه یک مسیحی ارتدوکس با رویکرد آخرالزمانی انقلاب اسلامی که خود را حرکتی آماده‌گر برای ظهور مسیح و مهدی می‌داند، موافقم و امیدوارم با آن حادثه عظیم که پیروان همه ادیان منتظر آن هستند، فاصله زیادی نداشته باشیم.»
دوگین همچنین با اشاره به پیروزی ایران و روسیه بر داعش و هژمونی آمریکا در سوریه، آن را یک پیروزی بزرگ خواند و تصریح کرد: «ایران و روسیه باید طرح خاورمیانه جدید را پیشنهاد بدهند. پروژه آمریکایی خاورمیانه بزرگ شکست خورد و تمام شد. هیچ عقل سلیمی دیگر از آن حمایت نمی‌کند.»
رشد اقتصادی 7 درصد شبیه شوخی است
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا(س) گفت: «نحوه محاسبه رشد اقتصادی اشکالات جدی دارد.
در واقع رشد بخش‌های مختلف عمدتاً 2، 3 درصد است و تنها بخش مالی است که رشد حدود 33 درصدی را نشان می‌دهد که مبنای آن نیز فروش اوراق مشارکت از سوی خود دولت است.»
حسین راغفر افزود: «مأموریت اصلی دولت دوازدهم کاهش سهم دولت در بخش‌های عمومی و خصوصی‌سازی است که پیامدهای آن هم رشد نابرابری و فقر خواهد بود.» وی هشدار داد: «تداوم اصرار بر روند خصوصی‌سازی‌ها فقط می‌تواند به ناامنی‌های اجتماعی و سیاسی
منجر شود.»
این استاد اقتصاد طرفدار دولت با اعتراض به نحوه ارائه آمار، گفت: «آمار می‌دهند ۵/۱ میلیون شغل در شش ماه نخست امسال ایجاد شده است. وقتی آماری می‌دهیم که مردم در زندگی نمی‌توانند آن را لمس کنند و از سوی دیگر شواهدی هم از جمله تعطیلی واحدهای تولیدی این آمار را نقض می‌کند، اعتبار نهادهای عمومی ارائه‌دهنده آمار در نزد مردم
از بین برود.»
