عبدالله عبادی/ اردن همواره سیاست خارجی هواداری از غرب را اتخاذ کرده و از دیرباز روابط نزدیکی با آمریکا و انگلیس داشته است، این روابط نزدیک در خلال جنگ اول خلیج‌فارس به سبب بی‌طرفی اردن و حفظ روابط با عراق به‌هم خورد. اردن به دلیل اتخاذ سیاست خارجی پراگماتیستی و مبنی بر اجتناب از درگیری و برخورد، شهرت یافته و در نتیجه روابط خارجی خوبی با غرب و کشورهای همسایه خود دارد.
اردن در 25 ژوئیه سال 1994 موافقت‌نامه تجاوز نکردن با رژیم صهیونیستی را در واشنگتن دی‌سی(بیانیه واشنگتن) را امضا کرد، ملک حسین، پادشاه وقت اردن و اسحاق رابین درباره این پیمان مذاکره مفصلی را انجام دادند. اردن و رژیم صهیونیستی در 26 اکتبر سال 1994 پیمان صلحی به نام پیمان صلح اردن و صهیونیست را با حضور «بیل کلینتون» رئیس‌جمهور و «وارن کریستوفر» وزیر امور خارجه آمریکا منعقد کردند. آمریکا در گفت‌وگوهای سه‌گانه توسعه و آبادانی سه‌جانبه آمریکا، اردن و رژيم صهیونیستی که اهم موضوعات آن استفاده مشترک از آب و امنیت، مشارکت در بهبود وضعیت اقتصادی اردن و پروژه‌های زیرساختی بازرگانی، امور مالی و موضوعات مرتبط بانکداری بود،
مشارکت کرد.
اردن هرگز مؤلفه‌های یک دولت قدرتمند را نداشته و ندارد، داشتن ارتش قدرتمند، اقتصاد قوی و نظامی مبتنی بر حمایت‌های مردمی از جمله نشانه‌های یک کشور قدرتمند در عرصه جهانی است که دولت اردن هیچ کدام را دارا نیست، از این‌رو ملک عبدالله مانند پدرش شاه حسین، تنها راه ماندگاری خود و حکومتش را در پیروی از خواسته‌های غرب در منطقه دیده است.
در ژوئن سال 2010 با وجود آنکه ملت‌های عرب بر اتحاد برای حمایت از فلسطین تأکید داشتند در اقدامی مغایر با خواست ملت‌ها، پادشاه اردن با این ادعا که دست نیافتن به توافق صلح خاورمیانه به درگیری‌های جدید منجر خواهد شد، خواستار اجرای طرح آمریکایی برای سازش 57 کشور اسلامی با رژیم صهیونیستی
شد.
ملک عبدالله که در آن زمان با میزبانی از پاپ «بندیکت شانزدهم» خشم مسلمانان جهان را برانگیخته بود در گفت‌وگو با روزنامه انگلیسی «تایمز» گفته بود: «وی در حال کمک به راه‌حل کشور مسلمان برای برقراری صلح در خاورمیانه است، از این‌رو جهت اجرای تصمیمات خود، بازیگری گسترده‌ای را در منطقه آغاز و تلاش کرد تا تمام کشورهای عربی را به سازش با رژیم صهیونیستی متقاعد کند؛ از این‌رو برای اجرای طرح صلح خود، راهی سوریه شد تا با «بشار اسد» رئیس‌جمهور این کشور درباره فرایند صلح خاورمیانه بحث و تبادل‌نظر کند که با واکنش منفی بشار مواجه شد.»
با آغاز بحران سوریه، اردن که همواره نقش سرباز شطرنج آمریکا در منطقه را ایفا می‌کرد به صف متحدان غرب و عربستان پیوست و سیاست خارجی خود را بر اساس کشوری متحد آمریکا و در همسایگی با چند بازیگر عمده منطقه‌ای چون عربستان و رژیم صهیونیستی تعریف کرد. به همین دلیل به سرعت به ابزاری برای کشورهای عربی و غربی برای دست‌اندازی در سوریه بدل شد. ریاض کمک‌هایی اقتصادی را به اردن آغاز کرد تا از این طریق بتواند اردن را به پایگاه تروریست‌ها در مرزهای جنوبی سوریه بدل کند. همچنین ارتش آمریکا نیز یک یگان ویژه در مرزهای اردن ـ سوریه مستقر کرده و همچنین اقدام به ایجاد یک صندوق مشترک به ارزش پنج میلیارد دلار برای مبارزه با تروریسم با این کشور کرده است. سازمان اطلاعات عمومی ارتش این کشور، بازوی اصلی آمریکا در منطقه و قوی‌ترین سازمان اطلاعاتی جهان عرب است که نقش مهمی در جمع‌آوری اطلاعات محرمانه و نظارت بر شبکه‌های جاسوسی تأمین‌کننده آماد معارضان عراق و سوریه داشته است. همچنین طبق گزارش اخیر اداره مبارزه با تروریسم در سازمان امنیت روسیه؛ «دولت اردن مسئولیت آموزش نیروهای مسلح داعش و النصره و همچنین نیروهای امنیتی آن را برعهده دارد.»
در حال حاضر اردن بعد از عربستان شاید مهم‌ترین شریک راهبردی آمریکا در منطقه باشد، در دیدار ملک عبدالله با اوباما در 22 مارس سال 2013، اوباما خطاب به ملک حسین گفت: «اردن یکی از متحدان ما به شمار می‌آید، ملک عبدالله، نخستین مقام عربی بود که در دوره اول ریاست‌جمهوری من از کاخ سفید دیدار کرد.» اوباما در ادامه گفت: «پادشاه اردن باید بداند که حمایت آمریکا را جلب کرده است.»
در سال 1391 و به دنبال وضعیت بد اقتصادی و بیکاری در اردن، اعتراضات بسیاری در گوشه و کنار این کشور انجام گرفت و نوید انجام یک بیداری اسلامی را در این کشور می‌داد، آمریکا که موقعیت دولت سرسپرده اردن را در خطر می‌دید، اعلام کرد؛ 360 میلیون دلار برای بهبود وضعیت اقتصادی اردن در اختیار دولت این کشور قرار خواهد داد. بر اساس توافق‌نامه‌ای که میان دو کشور به امضا رسیده بود، آمریکا در سال‌های 2012 تا 2014 سالیانه 360 میلیون دلار به اردن کمک مالی کرد که به طور کامل در اختیار بخش اقتصادی قرار داشت. همچنین مبلغ 300 میلیون دلار کمک نظامی نیز به ارتش این کشور تعلق گرفت.
در کنار روابط سیاسی و اقتصادی، روابط نظامی نیز از اهمیت ویژه‌ای بین دو کشور برخوردار است. روزنامه فرامنطقه‌ای «رأی الیوم» به تازگی از تصمیم آمریکا برای ایجاد یک پایگاه نظامی در خاک اردن پرده برداشت. رأی‌الیوم نوشت: «طرح ساخت پایگاه جدید که کاربرد لجستیکی دارد، توانایی‌ها برای مبارزه با تروریسم و برقراری ثبات در منطقه را تقویت خواهد کرد.»
