شورای شهر پنجم تهران در راه شورای اول قدم برمی‌دارد
با گذشت حدود سه ماه از آغاز به کار شورای شهر و شهردار جدید تهران مشخص شده است که آب شهرداری تهران با شورای شهری‌ها در یک جوی نمی‌رود!
اختلاف میان شهرداری و شورای شهر از انتصاب‌های آقای شهردار آغاز شد که چرا آن‌چنان که باید و شاید به نیروهای اصلاح‌طلب بها نداده و به مسائل دیگر درون‌گروهی اصلاحطلبان کشیده شد و پاسخ نجفی به همه این داد و قال‌ها، تنها یک چیز بود؛ «مصلحت»!
اختلافات مزبور، در جریان صبحانه کاری هفته گذشته نجفی با اعضای شورای شهر به اوج خود رسید و جلسه به تنش کشیده شد. در همین باره روزنامه «قانون» روز چهارشنبه ۲۲ آذر در گزارشی با عنوان «استیضاحش کنید» به این موضوع واکنش نشان داد و نوشت: «یک پایان تلخ بهتر از تلخی بی‌‌پایان برای روابط شورا و شهرداری می‌تواند باشد.»
اختلافات میان شهرداری و شورای شهر تهران، ناخودآگاه انسان را به یاد شورای شهر اول می‌اندازد. شورایی که در نهایت عاقبت به خیر نشد و پس از سلسله مشاجرات و اختلافات لاینحل، با مُهر وزارت کشور دولت اصلاحات منحل اعلام شد. باید به انتظار نشست و دید که آیا شورای شهر پنجم به آخر و عاقبت شورای شهر اول مبتلا خواهد شد یا خیر.
کسی که یارانه می‌خواهد باید برود صف بایستد!
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس درباره سیاست‌های حمایتی دولت در سال 97 ضمن ابراز مخالفت با اینکه افراد جامعه برای دریافت یارانه به سازمان‌های حمایتی مراجعه کنند، آن را نوعی زورگویی به مردم دانست و گفت: «در لایحه بودجه آمده است اگر کسی می‌خواهد یارانه بگیرد، باید برود و در صف بایستد.» حمیدرضا حاجی‌بابایی اضافه کرد: «بر اساس لایحه بودجه پنج دهک جامعه از دریافت یارانه‌ها حذف می‌شوند و این مسئله نه تنها فقر را در کشور برنمی‌دارد؛ بلکه فقیر را نابود می‌کند.» وی ادامه داد: «دولت در لایحه بودجه یارانه‌ها را استانی کرده که به معنای در اختیار قرار دادن یارانه‌ها به دست استاندار و قلع و قمع یارانه‌بگیران است.»
نماینده همدان با طرح این پرسش که چرا مصوبه‌ای که در آن قرار شد افرادی که سالیانه بیش از 35 میلیون تومان درآمد دارند، یارانه نگیرند اجرا نشد، عنوان کرد: «محل هزینه 16 هزار میلیارد تومانی که از حذف یارانه بیش از 30 میلیون نفر از افراد جامعه به دست می‌آید، در بودجه مشخص نیست و این مبلغ نیز کنار 50 هزار میلیارد تومانی که در بودجه نمی‌آید و در خزانه نیز نمی‌رود، قرار می‌گیرد.» وی تأکید کرد: «قانون هدفمندی یارانه‌ها یک بسته است که یا باید با هم اجرا کنیم یا اجرا نکنیم.»
خطر جنگ روانی از جنگ نظامی بیشتر است
آیت‌الله مکارم‌شیرازی یکی از حربه‌های دشمن را به راه انداختن جنگ روانی دانست و افزود: «گاهی خطر جنگ روانی از جنگ نظامی بیشتر است و یک جامعه را بدبین و مأیوس می‌کند و سبب ایجاد اختلاف می‌شود.» این مرجع تقلید ابزار جنگ روانی را رسانه‌ها و به ویژه فضای مجازی معرفی کرد و اظهار داشت: «در جنگ روانی از حربه دروغ و تهمت استفاده می‌کنند و هر روز درباره اشخاص و نهادها دروغ می‌گویند، روزی نیست که انسان دروغی نشنود و با این کار می‌خواهند بین افراد بدبینی ایجاد کنند.» آیت‌الله مکارم‌شیرازی با بیان اینکه مأیوس کردن مردم با سیاه‌نمایی کاری غلط است، ابراز داشت: «کارهای زیادی شده که آنها هم باید دیده شوند، امروز در عرصه‌های گوناگون نسبت به گذشته پیشرفت کرده‌ایم که با گذشته قابل مقایسه نیست.» وی خاطرنشان کرد: «نباید فراموش کنیم کشور در وضعیتی است که قدرتمندترین دولت‌ها با انقلاب اسلامی مقابله و مبارزه می‌کنند، اما در برابر آنها ایستاده‌ایم؛ نقد کردن به صورت سیاه‌نمایی و ویرانه نشان دادن مملکت درست نیست.» این مرجع تقلید افزود: «ویرانه نشان دادن و سیاه‌نمایی، جنگ روانی دشمن است که نباید تسلیم آن شویم، دشمنان به وسیله رسانه‌های خود از لندن و آمریکا سیاه‌نمایی می‌کنند که کسی از داخل نباید به آنها کمک کند، بسیاری از این مسائل دروغ و تهمت است؛ بنابراین جنگ روانی مسئله‌ای خطرناک است و باید مراقب باشیم.»
از توهم شکاف تا تقسیم نقش اروپایی‌ـ آمریکایی
به تازگی فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفته است: «در بخش مقدمه توافق هسته‌ای ایران «نیم‌جمله‌ای» با این مضمون وجود دارد که خواستار قرار دادن برجام به عنوان زیربنایی برای گفت‌وگو درباره مسائل دیگر است.» او ادعا کرد که این جمله به درخواست ایران در بخش مقدمه برجام گنجانده شده است.
فارغ از صحت و سقم این ادعا، جمله موگرینی نشان داد که بین اروپا و آمریکا اختلافی در افزایش فشار بر ایران و امتیازگیری بیشتر وجود ندارد، در حالی که آقای روحانی و تیم مذاکره‌کننده امیدوارند که با توجه به مواضع ترامپ، با بهره‌برداری از «شکاف بین اروپا و آمریکا»؛ برجام را به پیش ببرند. عباراتی همانند مذاکره مجدد، مذاکره مکمل، رفع نواقص و موارد مشابه بازی با الفاظ است که یک نقطه مشترک دارد و آن بازگرداندن ایران به پای میز مذاکرات و اخذ امتیازات حداکثری با محوریت دو موضوع موشکی و منطقه‌ای است. فریب بزرگ برای ایران این است که به اروپا اعتماد کند و با تکیه بر این اعتماد، باور کند که در برنامه اروپایی‌ها؛ گشایش‌های مالی و بانکی و... در انتظار ایران است. ایران چه بخواهد و چه نخواهد اروپا و آمریکا، برجام را فراتر از پرونده هسته‌ای می‌بینند و فهرست بلندی از موضوعات را در چارچوب آن تعریف و آماده کرده‌اند.
