داریوش اسماعیلی، عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی گفت: اگر برای مدتی ثبت سفارش یک سری از خودرو‌ها بسته شود و برخی واردکنندگانی که خودروهای خود را وارد کرده‌اند بخواهند با قیمت‌های بسیار بالا محصول خود را بفروشند و مجدداً ثبت سفارش را آزاد کنند، این طور تصور خواهد شد که دست‌هایی پشت پرده است و نمی‌توان تلقی دیگری جز بده‌بستان‌ بین مسئولان داشت. 

 محمد نوری/ عوامل متعددي بر عملکرد بنگاه‌هاي اقتصادي تأثيرگذار است. در این زمینه برخی از اين عوامل خارج از تسلط و کنترل فعالان اقتصادي بوده که در ادبيات اين حوزه با عنوان فضاي کسب‌وکار شناخته مي‌شود. اگر چه مفهوم فضاي کسب‌وکار از ديرباز در نظريات و انديشه‌هاي اقتصادي با تعاريف و عناوين ديگر بررسي شده‌اند، اما از دهه 1990 تاکنون اين مفهوم مورد توجه بیشتر کشورها و نهادهاي بين‌المللي قرار گرفته است؛ به گونه‌ای که بخش قابل توجهی از اهداف و سياست‌گذاري‌هاي کلان کشورهای خود را در راستای بهبود فضاي کسب‌وکار تدوین و عملیاتی می‌کنند.
در ایران نیز از چند سال پیش و با ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی،‌ بهبود فضای کسب‌وکار مورد توجه مسئولان امر قرار گرفت و حتی در دولت یازدهم لایحه‌ای برای بهبود فضای کسب‌وکار به مجلس برده شد و به تصویب رسید؛ هرچند پس از تصویب و تبدیل به قانون شدن، این لایحه روی کاغذ باقی ماند و اجرایی نشد. دلیل این ادعا رتبه‌ای است که بانک جهانی از وضعیت ایران در زمینه سهولت فضای کسب‌‌وکار در حوزه صادرات ارائه داده است. بر اساس آخرین رتبه‌بندی بانک جهانی، ایران رتبه 166 جهان از نظر سهولت فضای کسب‌‌وکار در حوزه صادرات را دارد که این آمار اصلاً مناسب وضعیت اقتصادی کشور نیست؛ چرا که این رتبه به خوبی نشان‌دهنده وضعیت نامناسب صادرات در کشور است. 
در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی رشد فضای کسب‌وکار مورد مطالبه رهبر معظم انقلاب بوده و در ابلاغ این سیاست‌ها بر تمرکز فعالیت‌ها در این حوزه تأکید فراوان شده است. در بند 10 این سیاست‌ها آمده است: «حمایت همه‌جانبه‌ و هدفمند از صادرات کالاها و خدمات به تناسب ارزش‌افزوده و با خالص ارزآوری مثبت از طریق 1‌ـ تسهیل مقررات و گسترش مشوق‌های لازم؛ 2‌ـ گسترش خدمات تجارت خارجی و ترانزیت و زیرساخت‌های مورد نیاز؛ 3‌ـ تشویق سرمایه‌گذاری خارجی برای صادرات؛ 4‌ـ برنامه‌ریزی تولید ملی متناسب با نیازهای صادراتی، شکل‌دهی بازارهای جدید و تنوع‌بخشی پیوند‌های اقتصادی با کشورها، به ویژه با کشورهای منطقه؛ 5‌ـ استفاده از سازوکار مبادلات تهاتری برای تسهیل مبادلات در صورت نیاز؛ 6‌ـ ایجاد ثبات رویه و مقررات درباره صادرات با هدف گسترش پایدار سهم ایران در بازارهای هدف.
اگر تأکید سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در زمینه بهبود فضای کسب‌وکار را هم نداشته باشیم که داریم و مورد مطالبه هم هست، قرار بر این بود که پس از توافق با کشورهای گروه 1+5 وضعیت اقتصادی کشور از جمله در حوزه واردات و صادرات رونق پیدا کند و موانع موجود در این زمینه بر طرف شود. این در حالی است که با گذشت سه سال از توافق برجام کشورمان رتبه 166 را در بین کشورها کسب کرده که مناسب کشور و اقتصاد ملی ایران نیست.
درباره دلایل افت رتبه ایران در فضای کسب‌‌وکار بر اساس آخرین رتبه‌بندی بانک جهانی، مهم‌ترین عامل را می‌توان در اولویت نبودن این موضوع در بین مسئولان و دست‌اندرکاران دانست؛ زیرا افزون بر ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی،‌ در سنوات گذشته قانون بهبود فضای کسب‌وکار به تصویب مجلس رسیده و مسیر دستیابی به آن مشخص شده است. حال این دولت و مسئولان امر هستند که با عزم و اراده قوی باید در جهت تحقق و اجرایی شدن آن گام بردارند. وقتی اقدام قابل توجهی در این زمینه مشاهده نمی‌شود، باید مهم‌ترین عامل را در این موضوع جست‌وجو کرد که مسئولان این مسئله را باور ندارند. تأکید سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی بر این موضوع سبب شده است دولتمردان بیش از گذشته در تحقق آن تعلل کنند و مانند دیگر بندهای این سیاست‌ها که همچنان بر روی زمین مانده،‌ در زمینه بهبود فضای کسب‌وکار نیز شاهد پسرفت و عقب‌گرد باشیم.

 محمدابراهيم ميانجي/ در هفته‌های اخیر، سازمان برنامه و بودجه تلاش دارد مقرراتی را به تصویب هیئت دولت برساند که به موجب آن، دستگاه‌های اجرایی اجازه خواهند یافت برای تأمین کالاها و خدمات مورد نیاز خود با شرکت‌های تعاونی کارکنان و صندوق‌های بازنشستگی خود وارد معامله شوند. در صورتي كه این پیشنهاد به تصویب برسد، نه تنها زمینه برای فساد فراگیر در وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌های دولتی پیش خواهد آمد؛ بلکه شرکت‌های خصوصی و محروم از ارتباط (خارج از ضابطه) با دولت، عملاً از امکان عقد قرارداد با سازمان‌های دولتی محدود و محروم خواهند شد و قراردادهاي سازمان‌ها و نهاد‌هاي دولتي با زيرمجموعه خود بسته‌ خواهد شد.
سهم معاملات عمومي در اقتصاد
معاملات بخش عمومي سهم درخور‌‌ توجهي در اقتصاد هر كشور دارد. معاملات يا تداركات بخش عمومي در جهان، سالیانه بالغ بر ٢٠ درصد توليد ناخالص جهاني را شامل مي‌شود. سهم بالغ بر ٥٠‌ درصدي مخارج مربوط به خريدهاي دولتي از بودجه عمومي دولت در كشورهاي در حال توسعه نشان‌دهنده اهميت بالاي اين معاملات است. اين رقم عظيم بسیاری از اشخاص را در سراسر جهان وسوسه مي‌كند؛ به‌ همين ‌دليل براي كنترل نظارت و بهبود اين مبلغ عظيم مطالعات و ملاحظات گسترده‌اي در جهان و همچنين در ايران در جريان است.
معاملات بخش عمومي در ايران دربرگيرنده انواع خريد كالا و خدمت در «قواي سه‌گانه اعم از وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و مؤسسات و شركت‌هاي دولتي، مؤسسات انتفاعي وابسته به دولت، بانك‌ها و مؤسسات اعتباري دولتي، شركت‌هاي بيمه دولتي، مؤسسات و نهادهاي عمومي غير دولتي، مؤسسات عمومي، بنيادها و نهادهاي انقلاب اسلامي، شوراي نگهبان و همچنين ‌دستگاه‌ها و واحدهايي كه شمول قانون بر آنها مستلزم ذكر يا تصريح نام است، اعم از اینکه قانون خاص خود را داشته يا از قوانين و مقررات عام تبعيت کنند، نظير سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران، سازمان بنادر و كشتيراني، سازمان توسعه و نوسازي معادن و صنايع معدني ايران، سازمان صداوسيما و شركت‌هاي تابعه آنها متجاوز از صدها هزار ميليارد تومان در سال است. 
قوانين مربوط به معاملات عمومي
با توجه به اهميت اين معاملات و گردش مالي قابل توجه آن و براي جلوگيری از گسترش فساد و انحراف در اين معاملات، قوانين و مقررات متعددي وضع شده‌ است. مهم‌ترين قانون در زمينه جلوگیری از اين انحرافات «قانون برگزاري مناقصات» است كه در آغاز دهه ٨٠ در مجلس طراحي و تصويب شد. در بند (ت) ماده ۳ آیین‌نامه اجرایی بند (الف) ماده ۲۶ قانون برگزاری مناقصات موضوع مصوبه شماره ۸۴۲۱۷/ت۳۳۷۷۲ مورخ ۱۶/۷/۸۵  تبصره‌های ماده ۳ آیین‌نامه اجرایی بند الف ماده ۲۶ قانون برگزاری مناقصات که در جلسه مورخ ۵/۷/۱۳۸۵ هیئت وزیران بنا به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه به تصویب رسیده است، آمده است:
تبصره۱ـ مناقصاتی که با حضور شرکت‌های وابسته، تعاونی‌های کارکنان، صندوق‌های بازنشستگی و نظایر آن انجام می‌شود، باید به صورت عمومی برگزار شود. تبصره۲ـ تعاونی‌های کارکنان و صندوق‌های بازنشستگی نمی‌توانند با دستگاه‌های ذی‌ربط خود قرارداد منعقد کنند.
در بهمن ماه سال ۱۳۹۵ سازمان برنامه‌ و بودجه تلاش کرد، تبصره 2 ماده 26 حذف شود؛ ولی در مهر امسال با تصمیم دولت از دستور كار هیئت دولت خارج شد. متأسفانه، سازمان برنامه و بودجه پیشنهاد حذف آن تبصره را دوباره به هیئت دولت تقدیم کرد تا دستگاه‌های دولتی بتوانند قراردادهای مناقصه خود را با شرکت تعاونی کارکنان یا صندوق‌های بازنشستگی مربوط به خودشان منعقد کنند.
اعتراض تشکل‌های بخش خصوصی
در پي اقدام سازمان مديريت و برنامه‌ريزي و با وجود مخالفت بسیار شدید و یک‌صدای تشکل‌های بخش خصوصی اعم از تولیدی، مهندسی، پیمانکاری با این پیشنهاد، معاون رئیس‌جمهور بر تصویب این پیشنهاد و زمینه‌سازی برای فساد در دستگاه‌های اجرایی به طور عجیبی پافشاری می‌کند و گویا گوش شنوایی برای این درخواست‌های بحق و منطقی در دولت وجود ندارد.
هشدار جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی به دولت 
کمیته اقتصادی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی، ضمن هشدار به دولت به ‌منظور خارج کردن این پیشنهاد از دستور، از رئیس‌جمهور خواست به طور جدی و بدون ملاحظات سیاسی و عاطفی، دستور دهد درباره انگیزه‌های رئیس محترم سازمان برنامه و بودجه برای اصرار بر فسادزایی تحقیق شود و عوامل پشت پرده چنین انحرافاتی با صراحت به ملت معرفی شوند.
نامه دیده‌بان شفافیت و عدالت به رئیس‌جمهور
احمد توکلی، رئیس دیده‌بان شفافیت و عدالت هم در نامه‌ای به رئیس‌جمهور تأکید کرده است، مناقصات نباید با حضور تعاونی کارکنان و صندوق‌های بازنشستگی دستگاه‌ها برگزار شود و این تبصره باید حذف شود. وي در پايان نامه متذكر شده است، دیده‌بان شفافیت و عدالت به جد از جناب‌عالی می‌خواهد که اولاً این پیشنهاد را مانند بار نخست از دستور کار دولت خارج بفرمایید و ثانیاً به وزارت اطلاعات مأموریت دهید عوامل آشکار و پنهان اصرار بر این فسادانگیزی را شناسایی کنند و اقدام قانونی درباره آنان معمول شود.
برخي مغايرت‌هاي اين پيشنهاد با راهبردهای ضد فساد
۱ـ در اين پیشنهاد سازمان برنامه می‌خواهد با تصويب حذف تبصره 2 ماده 26 قانون منع مداخله کارکنان دولت در معاملات دولتی به این عامل فسادگستر لباس قانون بپوشاند؛ یعنی اگر در تعارض منافع «امکان» ترجیح منافع شخصی بر مصالح و منافع عمومی هست، با تصویب دولت این امکان به جواز یا تکلیف قانونی مبدل شود.
۲ـ شرکت در مناقصه پوششي براي توجيه تصويب اين پيشنهاد است؛ زیرا کسانی که پاکت‌های پیشنهاد قیمت را باز می‌کنند، از اعضای همان دستگاه بوده و در برنده شدن تعاونی و صندوق ذی‌نفع هستند. مناقصات چگونه رقابتي بوده و عدالت در آنها برقرار می‌شود؟
۳ـ در طول اجرای قرارداد ده‌ها بار الحاقیه مطرح می‌شود که شکل قرارداد و مبلغ آن را تغییر می‌دهد. پیشنهاددهنده تغییر و تصمیم‌گیرندگان نفع مشترک دارند. این موجب بروز فساد نمی‌شود؟
۴ـ فرض کنید برنده مناقصه تعاونی یا صندوق بازنشستگی ذی‌ربط باشد. ناظر بر اجرای قرارداد هم کارمندان همان دستگاه هستند. چه نظارتی می‌شود؟!
۵ـ حجم اعتبارات مربوط به تدارکات در بخش عمومی در سال ۱۳۹۶ حدود ۴۷۰ هزار میلیارد تومان بوده است. عقل سلیم می‌پذیرد که این مبلغ عظیم را که هم‌اکنون حیف‌ و میل می‌شود، یکجا در معرض فساد قانونی شده قرار دهیم؟
پيشنهاد مغاير با شعار حمايت از بخش خصوصي
در حالی که بیشتر کشورها از اروپا تا شرق آسيا و حتی کشورهای همسایه، در حال شفافیت و بستن رخنه‌های تعارض منافع و رانت و فساد هستند، جای تأسف است که دولت ما در زمینه‌سازی برای فساد این همه همت به خرج می‌دهد! جالب اینجاست که دولت تدبير و اميد که از ابتدا با شعار حمایت از بخش خصوصی و بهبود محیط کسب‌وکار به ميدان آمده، این‌طور علنی و فاحش، درحال تنگ کردن محیط کسب‌وکار است و شرکت‌های واقعاً خصوصی، ولی مستقل و بدون ارتباط با دولت را از کار سالم و شفاف محروم‌ می‌کند.

بودجه (Budget) واژه‌اي فرانسوي است كه به صورت عمومي به فهرستی از تمامي درآمدها و هزينه‌ها گفته مي‌شود. هدف بودجه به طور ویژه شامل دو بخش مي‌گردد؛ 1‌ـ پيش‌بيني درآمدها و مخارج 2‌ـ مقايسه عملكرد واقعي و پيش‌بيني شده در بودجه در آينده.
انواع بودجه  
بودجه كل كشور: برنامه مالي دولت است كه براي يك‌سال مالي تهيه شده و حاوي پيش‌بيني درآمدها و دیگر منابع تأمين اعتبار و برآورد هزينه‌ها براي انجام عملياتي است كه به نيل سياست‌ها و هدف‌هاي قانونی منجر مي‌شود و از سه قسمت به شرح زير تشكيل شده است:
1‌ـ بودجه عمومي دولت شامل؛
الف) پیش‌بینی دریافت‌ها و منابع تأمین اعتبار که مستقیم و غیرمستقیم در سال مالی قانون بودجه به وسیله دستگاه‌ها از طریق حساب‌های خزانه‌داری کل گرفته می‌شود.
ب) پیش‌بینی پرداخت‌هایی که از محل درآمد عمومی یا اختصاصی برای اعتبارات جاری و عمرانی و اختصاصی دستگاه‌های اجرایی، می‌تواند در سال مربوط انجام دهد.
2ـ بودجه شركت‌هاي دولتي و بانك‌ها؛
3‌ـ بودجه مؤسسات انتفاعي وابسته به دولت.
در انواع بودجه عمومي به دو نوع بودجه اشاره مي‌شود: 
بودجه جاري (current budget): بخشي از بودجه مصوب دولت براي مدت يك‌سال است كه مربوط به وظايف و مخارج جاري دولت مي‌شود. به طور عمده اين مخارج شامل هزينه‌هاي مصرفي چون پرداخت حقوق يا دستمزد، اجاره، كالاهاي مصرفي و... مي‌شود. بودجه جاري بيشتر تورم‌زايي در اقتصاد دارد و به هر حال بايد نسبت مناسبي بين مخارج جاري و هزينه‌هاي سرمايه‌اي دولت برقرار باشد.
بودجه عمرانی: منظور اعتباراتی است که در برنامه عمرانی پنج‌ساله به صورت کلی و در بودجه عمومی دولت به تفکیک برای اجرای طرح‌های عمرانی (اعتبارات عمرانی ثابت) و همچنین توسعه هزینه‌های جاری مربوط به برنامه‌های اقتصادی و اجتماعی دولت (اعتبارات عمرانی غیرثابت) پیش‌بینی می‌شود.

سید فخرالدین موسوی/ این روزها در فضای رسانه‌ای هر جریانی‌ ساز خودش را می‌زند؛ درست در روزهایی که نماینده آمریکا در سازمان ملل نمایش مسخره‌ای با ایستادن کنار پوکه یک موشک که مدعی است بجا مانده از حمله موشکی یمن به عربستان است و البته ساخت ایران اجرا کرد، رسانه‌هایی چون «وطن امروز» با تیتر یک « نمایش لاشه‌ای» در این باره می‌نویسند؛ «نمایش عجیب سفیر آمریکا در سازمان ملل آن‌قدر بدون سند و مدرک بود که حتی برخی مقامات کاخ سفید که ترجیح داده‌‌اند نام آنها افشا نشود، به رسانه‌‌های آمریکایی گفته‌‌اند؛ ادعاهای «نیکی هیلی» درباره ایرانی بودن موشک‌‌های شلیک شده از یمن به سمت ریاض را قبول ندارند. روزنامه «نیویورک‌تایمز» در گزارشی به نقل از مقامات وزارت دفاع آمریکا ادعاهای نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد علیه ایران را رد کرد» و کیهان نیز با نشاندن تیتر «خوش رقصی نیکی هیلی برای شیوخ جنایتکار عربستان و امارات» بر صفحه اول خود، می‌نویسد؛ «اظهارات مضحک نیکی هیلی یادآور اجرای کمدی نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل بود که نشان می‌دهد دشمنان ما جز اجرای نمایش‌های پر از تناقض و دروغ‌سازی، دیگر راهی برای‌شان باقی نمانده است.» 
اما روزنامه‌های پر تعداد اصلاح‌طلب به سادگی از کنار این نمایش خنده‌دار عبور می‌کنند! همان‌گونه که از اظهارات اخیر فدریکا موگرینی؛ مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که گفته بود؛ «امروز رازی را درباره درخواست ایران در برجام افشا می‌کنم. در بخش مقدمه (PREAMBLE) توافق هسته‌ای ایران «نیم‌جمله‌ای» با این مضمون وجود دارد که خواستار قرار دادن برجام به عنوان زیربنایی برای گفت‌وگو درباره مسائل دیگر است. این جمله به درخواست ایران در بخش مقدمه برجام گنجانده شده است، دولت ایران برجام را برای مناقشات داخلی می‌خواست.» بدون کمترین واکنش یا توضیحی عبور کردند.
 روزنامه‌های این جریان مانند بهار، آرمان ملی، اعتماد، آفتاب یزد و... در اختلاف اصلاح‌طلبان و روحانی که گویا هر روز در حال عمیق‌تر شدن و موجی از ابراز پشیمانی از سوی چهره‌های هنری و ورزشی نزدیک به این جریان از رأی به حسن روحانی در انتخابات اخیر نیز به راه افتاده است، تلاش کردند بر این فاصله و جراحت با تیترهایی چون؛ «پشیمانی نه؛ نقد آری» یا «با توجه به انتقادات از دولت، روحانی باید چه کند؟ کمک کنید تا کمک‌تان کنیم»، «عبور از روحانی خطاست» و «نقد روحانی علامت روشنفکری نشود» مرهمی بگذارند؛ تا آنجا که صادق زیبا کلام که پیشتر به شدت از روحانی انتقاد کرده بود و در حالی روزنامه «آرمان» در مطلبی به اسحاق جهانگیری توصیه کرده است پیشتر از آنکه در گرداب مشکلات این دولت غرق شود، باید از دولت جدا شود، در سرمقاله اعتماد می‌نویسد: «من برخلاف عده‌اي از اصلاح‌طلبان معتقدم ما بايد به حمايت از او ادامه دهيم. همچنين آقاي جهانگيري بايد در دولت بماند. اگرچه جدا شدن آقاي جهانگيري از دولت به نفع او خواهد بود و شانسش در انتخابات ١٤٠٠ از بين نخواهد رفت؛ اما شكست آقاي روحاني ميخي بر تابوت دولت خواهد كوبيد. اگر آقاي جهانگيري جدا شود، احتمال عدم موفقيت دولت تبديل به يقين خواهد شد و حركت دولت به سمت دره قطعي خواهد بود. نبايد بر اساس خدشه‌دار شدن اعتبار اصلاح‌طلبان سياستي را انتخاب كرد. شكست آقاي روحاني فقط شكست او نخواهد بود، بلكه اين مسئله به زيان منافع ملي كشور خواهد بود و كشور در نتيجه شكست آقاي روحاني متضرر مي‌شود.» 
عده‌ای دیگر از رسانه‌های اصلاح‌طلب؛ رسانه‌هایی که پیشتر مذاکره با آمریکا و غرب بر سر مسئله موشکی و... را تجویز می‌کردند و بر این باور هستند که می‌توان برجام را در موارد دیگر تکرار کرد و نیز ترجیح‌شان این بود که به مسئله حاشیه بی‌اهمیت جنجال‌های محمود احمدی‌نژاد بپردازند؛ چنانچه شرق؛ تیتر «احمدی‌نژاد به شمخانی چه گفت» را بر صفحه اول خود قرار داد یا روزنامه «آرمان امروز» عنوان «احمدي‌نژاد همچنان بدون محاكمه» را برای صفحه اول خود انتخاب کرد و نوشت: «این روزها محمود احمدی‌نژاد سوژه بحث محافل مسئولان، سیاسی و غیر سیاسیون است. این روزها پرونده‌های بسیاری درباره عملکرد او و یارانش به روی میز می‌آید که شاید خودش هم تصور آن را نداشت. احمدی‌نژاد شاید هرگز فکر نمی‌کرد معاون اول، مشاور و برخی یاران او در زندان باشند و بیشتر از آن هم احتمال نمی‌داد برای خودش، یار شفیقش، یعنی حمیدرضا بقایی و علی‌اکبر جوانفکر و... هم پرونده‌های قضایی به روی میز بیاید.»


 مهدی فرهادی/ در این نوع از امپریالیسم همه آنچه در نظام‌های امپریالیستی سابق رخ داده است، با هزینه کمتر، دامنه بیشتر و اثرگذارتر قابل لمس است. این امپریالیسم چون در فضای مجازی یا سایبری و حتی در شبکه‌های اجتماعی قابل وقوع است، به نام استعمار مجازی، امپریالیسم مجازی یا سایبر تعریف می‌شود.
در امپراتوری سایبر، آمریکا نقش خود در این عرصه را یک حق جهانی در دریای امپراتوری می‌داند و به هر گونه‌ای که می‌خواهد قواعد و قوانین اینترنت و فضای مجازی را با منافع خود هماهنگ می‌کند. این امپراتوری مرز مشخصی ندارد و مشروطیت‌خواهی آمریکا نقش مسلط در آن را دارد و هر لحظه در حال نوشدگی و فراگیری آن در میان انسان‌ها و جوامع است. این بخش از امپراتوری زمان و مکان نمی‌شناسد و مرکزیت ندارد، خصوصیتی دارد که همه دولت‌ها برای او کار می‌کنند، ادمین(Admin) اصلی اوست؛ هرچند سایرین برای خود ساب‌دامین‌های (Sub-domains)را تعریف کرده‌اند؛ اما شاهرگ و مرکزیت نامعلوم در دست آمریکاست که اگر روزی بخواهد اینترنت را خاموش کند، توانایی آن را دارد.
اگرچه در امپریالیسم سابق همه کشورهای مستعمره به دنبال پایان دادن به آن بودند؛ اما در این نوع از امپریالیسم کسی به فکر پایان دادن به آن نیست؛ چون همه احساس منفعت، احساس قدرت و احساس مالکیت دارند. در این نوع از امپریالیسم شاهد منطقه‌زدایی، محلی‌زدایی و حتی شخصیت‌زدایی در افراد و کشورها هستیم؛ اما آنچه اهمیت دارد، این است که همه در ذیل بازار مشترک امپریالیسم عنکبوتی آمریکا نیمه‌جان شده‌اند.