ماه بهمن، ماه زیبای خداست
حاصل ایثار، لطف کبریاست
رهبری آراسته، بیرق به دست
چون خمینی، مرد میدان، کیمیاست
سال‌ها خون داد، مرد و زن کنون
از شه و شه‌زاده فاسد، رهاست
لحظه‌ای اندیشه کن در کارحق
مظهر طاغوت، اکنون در کجاست
شاه با دربار شد کن فیکون
فصل آزادی قشنگ و دلرباست
رب‌الارباب است، ارباب همه
کشور ما کشور آل‌عباست(ع)
رهبری جانباز، با تدبیر و مرد
با خدا و عشق و ایمان، پارساست
مستقل هستیم، از بیگانگان
پیر استعمار، در هول و ولاست
صهیونیزم، از ما به دل دارد هراس
یانکی از ما، ناامید و در عزاست
تاکنون، هر طرح نو انداختند
با عنایات خدا، باد و هواست
فتنه‌ها کردند، آنها رنگ‌رنگ
عاقلان دیدند، خام و نابجاست
فتنه‌ها کردند، رنگ سبز داشت
عامل آن فتنه، در خوف و رجاست
دست پنهان خدا، خواهی ببین
شد هویدا، دشمن دون بینواست
بیست دو بهمن، همان یوم‌الله است
در تمام مملکت، شوری به پاست
دشمنان، عاجز ز درک و فهم آن
اتحاد ما، ز الطاف خداست
یاری مولای ما، صاحب زمان
چشم اگر باشد، عیان و برملاست
شکر نعمت، ای «فرائی» واجب است
بنده شاکر، به تکلیف آشناست
عبدالمجید فرائی
