محمد سیروس/ خداوند متعال در آیه 76 سوره شریفه نساء، طاغوت‌ها و هموارکنندگان راه آنان را از اولیای شیطان برمی‌شمارد و در آیه 121 سوره شریفه انعام، کسانی را که در آیات و احکام الهی مجادله می‌کنند، به دوستان شیطان می‌افزاید تا نشان دهد هر کسی می‌تواند از دایره ولایت الهی خارج و به ولایت شیطان داخل شود. همچنین در آیه 120 سوره شریفه بقره به مؤمنان ابلاغ می‌کند، هرگز یهود و نصاری از شما راضی نخواهند شد تا به طور کامل، تسلیم خواسته‌های آنها شوی و از آیین (تحریف‌یافته) آنان، پیروی کنی.
طاغوت اکبر زمان ما و هموارکنندگان راه آن کیستند؟ مجادله‌کنندگان بر سر احکام الهی که به صراحت در مصحف شریف قرآن کریم بیان شده، چه کسانی هستند؟
پیروان حق و رهبر بزرگ و پیشوای حکیم آنان که در مقابل طاغوت اکبر زمان و هموارکنندگان راه آن و همچنین مجادله‌کنندگان بر سر احکام الهی ایستاده‌اند، کدامند؟
ساختار و موضوع مورد منازعه میان دو جریان چیست و موارد مواجهه و تجربیات منبعث از آن چه بوده‌اند؟
خوانندگان ارجمند در ادامه با بررسی موضوع «مذاکرات موشکی» پاسخ پرسش‌های فوق را خواهند یافت.
طرح موضوع
آغازین روزهای چهلمین بهار آزادی از سلطه طاغوت اعظم یا همان شیطان بزرگ را در حالی پشت سر می‌گذاریم که توطئه‌ها و نقشه‌های شوم «یهود و نصاری و منافقین امت» اعم از داخلی و خارجی، اَشکال پیچیده‌تری یافته و هر روز بر شدت آن افزوده می‌شود. در این سو امام خامنه‌ای در مقام پیشوای امت مسلمان ایران، در حالی که در سال 1392 جریانی بر کشور حاکم شد که معتقد بود با مذاکره می‌توان مشکلات اقتصادی کشور را برطرف کرده و این تئوری را در اذهان جامعه تئوریزه کرد، به آن تفکر مجال داد تا بخت خود را بیازماید؛ اما چند نکته را به تکرار فرمودند: 1ـ به مذاکرات خوش‌بین نیستم؛ 2ـ به دشمن و لبخندش اعتماد نکنید و مواظب مکرش باشید و در نوشتن جزئیات توافق دقت کنید؛ 3ـ مسئله دشمن با ما موضوع هسته‌ای نیست، آنها با اصل نظام ما مشکل دارند؛ 4ـ مذاکرات هسته‌ای بهانه است و آنها پس از هسته‌ای به سراغ مسائل دیگری، همچون «موشک، قدرت منطقه‌ای، حقوق بشر و ...» خواهند رفت.
حال پنج سال پس از بیانات و پیش‌بینی‌های حکیمانه امام دوراندیش امت، دشمن که حقوق مصرّح در توافق «برجام» را با زورگویی نداده و بارها نقض عهد کرده و خیالش راحت است که با سیاست معطل‌سازی، برجام و نتیجه‌دهی آن برای جمهوری اسلامی را مشروط به مذاکرات دیگر کرده و به تاریخ سپرده است، ساز «مذاکرات موشکی و قدرت منطقه‌ای» را کوک می‌کند. طرح موضوع مذاکرات موشکی و منطقه‌ای اواسط سال جاری و با پدیدار شدن زوال کامل دولت خودخوانده تروریست‌های ساخته آمریکا، رژیم صهیونیستی، اروپا و برخی کشورهای منطقه، جدی‌تر پیگیری شد. آخرین بار این موضوع در دستور کار نشست امنیتی مونیخ قرار گرفت و اتحادیه اروپا خواستار طرح جدی این موضوع با اتهام به ایران شد.
هدف جبهه دشمن
دشمن از ابتدای انقلاب اسلامی توطئه‌های زیادی را در همه ابعاد برای نابودی عزم انقلابی ملت بزرگ ایران با هزینه‌های گزاف اجرا کرد که هریک می‌توانست به اضمحلال کامل یک کشور در ابعاد کشورهای دارای حق وتوی عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد بینجامد. بدیهی است که هر توطئه‌ای برای تضعیف یکی از ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی طراحی می‌شد؛ اما تحقق مجموعه اهداف دشمن نابودی کلیت نظام بوده است.
یکی از اندیشکده‌های معروف آمریکا، در زمان ریاست‌جمهوری «باراک اوباما»-رئیس‌جمهور سابق آمریکا پروژه «نرمال‌سازی ایران» را پیشنهاد کرد. بر اساس این پروژه، آمریکا باید سلسله‌اقداماتی را درباره ایران اجرا کند.
اولین مورد آن بحث هسته‌ای و از بین بردن دستاوردها و پیشرفت هسته‌ای ما بود؛ به گونه‌آی که مقامات آمریکایی با اجرای برجام تأکید کردند واشنگتن توانست بدون شلیک حتی یک گلوله برنامه هسته‌ای ایران را از بین ببرد. محدودکردن و توقف فعالیت‌های موشکی، قطع حمایت ایران از محور مقاومت، پذیرفتن اینکه ایران نباید قدرت منطقه‌ای باشد، پذیرفتن شروط غرب در مسئله حقوق بشر و در نهایت به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی.
بر اساس این، دومین هدف تهی کردن ایران از قدرت، بحث موشکی است. آمریکا برای نیل به این هدف افزون بر حفظ مشکلات برجام و افزودن بر تحریم‌ها، به تقسیم کار روی آورد و مباحث موشکی و قدرت منطقه‌ای را به شرکای استراتژیک خود در اروپا سپرد. اکنون طرف اصلی درباره این دو موضوع اساسی سه کشور فرانسه، انگلیس و آلمان هستند که مجری اصلی پیشبرد راهبرد آمریکا و صهیونیست‌ها شده‌اند.
مواضع مسئولان، شخصیت‌ها
و جریان‌های داخلی
با اینکه امام امت کوچک‌ترین بحث و مذاکره درباره موضوع موشکی را ممنوع و حرام اعلام کرده‌اند و اکثریت ملت ایران در نظرسنجی‌های بین‌المللی، مهر تأیید بر آن زده‌اند؛ اما متأسفانه برخی از مسئولان در دولت و مجلس و بدنه فکری جریان غربگرا (اصلاح‌طلبان) با همان دلایلی که مردم را به سمت برجام سوق دادند، در مصاحبه‌ها و اظهارنظرها و مطالب رسانه‌های همسو با غرب به دنبال تئوریزه کردن مذاکرات موشکی هستند. آنها با وقاحت تمام بار دیگر موضوع احتمال وقوع جنگ را مطرح می‌کنند و نتیجه می‌گیرند که باید با مذاکره برد‌ـ برد با اروپا بحث موشکی را هم همچون هسته‌ای واگذار کنیم تا جنگی رخ ندهد!
اگرچه ماجرا از سخنرانی و توئیت کذایی یکی از مسئولان ارشد کشور مبنی بر «پایان یافتن عصر موشک و آغاز گفتمان» و همچنین برخی از مسئولان دولتی آغاز شد؛ اما در این زمینه و در آخرین اظهار نظر طیف غربگرای داخلی، «سیدعلی خرم» فعال اصلاح‌طلب در روزنامه «شرق»، ضمن نافهم و نامعقول خواندن دونالد ترامپ، نتیجه می‌گیرد که او همه چیز را برای روشن‌کردن «آتش جنگ» با ایران فراهم کرده است! خرم با اینکه ترامپ را در همه موضوعات و سیاست‌هایش از جمله موضوع «کره شمالی» ناکام و شکست خورده معرفی می‌کند، با کمال تعجب ایران را در مقایسه با کره‌شمالی، از نظر حمایت بین‌المللی حلقه‌ای ضعیف‌تر می‌داند و تنها بازیگری را که ایران می‌تواند برای مهار ترامپ روی آن حساب کند، اتحادیه اروپا معرفی می‌کند! این دیپلمات سابق در انتها ـ با تخفیف ـ ساده‌انگارانه پیشنهاد می‌دهد که ایران به سمت اعتمادسازی موشکی با اروپا برود و ضمن پذیرش محدودیت‌هایی در بخش موشکی، در یک معامله برد‌ـ برد، نیروی هوایی خود را به منزله قدرت جایگزین برای قدرت موشکی کشور از اروپا دریافت کند.
چندی پیش هم احمد نقیب‌زاده، فعال اصلاح‌طلب طی مقاله‌ای در روزنامه «آرمان امروز» که با عنوان «اروپایی‌ها خواهان مذاکرات موشکی» منتشر شد، نوشت: «مواضع اروپایی‌ها تا حدی خردمندانه به‌نظر می‌رسد! هم می‌خواهند که هیاهوی آمریکایی‌ها را ساکت کنند و هم نمی‌خواهند موضوع موشکی ایران به یک بحران غیر قابل بازگشت تبدیل شود. البته ایران هم در موقعیت خوبی قرار دارد و به اهداف خودش رسیده و قادر است که این برنامه‌ها را در همین نقطه کنونی متوقف کند. برد بیش از دو هزار کیلومتر در برنامه‌های ایران نیست. بهتر است که ما هم با آغاز مذاکره «خطر جنگ و تحریم» را از سر بگذرانیم. اگر مذاکره نکنیم، ممکن است اروپایی‌ها مواضع تند و تیز آمریکایی‌ها را در این مورد همراهی کنند.» او همچنین در ادامه مطلب خود تأکید می‌کند: «عربستان هم از مذاکرات احتمالی در این زمینه خشنود خواهد شد»!
تحلیل
واقعیت تلخ برخلاف مدعیات غرب‌گراهای وطنی این است که خطر «جنگ و تحریم» در مذاکرات هسته‌ای اعتبار یافت و دشمن را شرطی کرد که ایران در صورت وقوع یک تهدید معتبر عقب خواهد نشست؛ این یکی از نتایج فضاحت‌بار و پنهان برجام است. حلقوم‌هایی که پنج سال پیش با همین ادبیات در صف مدافعان برجام مشاهده شدند، این روزها نیز تأکید دارند که دستاوردهای برجام تنها در صورت ادامه مذاکرات و برای نمونه مذاکره در مسئله موشکی هویدا خواهد شد! و برای جلوگیری از جنگ و تحریم باید وارد مذاکره و معامله مثلاً برد‌ـ برد با غرب شویم. گزاره‌ای غلط که هدفی جز درانداختن ایران اسلامی به ورطه هولناک خلع سلاح و البته بی‌دستاوردی نخواهد داشت.
با مطالعه آیات الهی که در ابتدای گزارش آمد، پاسخ سه پرسش در مقدمه گزارش به خوبی روشن خواهد شد.
از خصایص یهود در قرآن کریم
الف‌ـ عقاید و باورهای یهود: 1ـ دشمنی با مؤمنان (مائده/82)، 2ـ اذیت و آزار مؤمنان (آل عمران/186)، ۳ـ عقیده یهود و نصاری درباره خودشان که خود را فرزندان خدا و دوستان (خاص) او می‌دانند (مائده/18)، 4ـ عقیده یهود درباره خداوند که معتقدند دست خدا (با زنجیر) بسته است (مائده/64)، 5ـ طغیان و سرکشی (اسراء4 و5)، 6ـ قساوت و سنگدلی (بقره/74)، 7ـ ایمان نداشتن به نبوت (بقره/55)، 8ـ کفران نعمت (بقره/61)، 9ـ کشتار انبیاء (بقره/61)، 10ـ انداختن نارسایی‌ها و مشکلات به گردن رهبری (اعراف/131)، 11ـ فراموش کردن خدمات دیگران (ابراهیم/6)، 12ـ اذیت و آزار پیشوا و رهبری (صف/5)، 13ـ عهدشکنی (مائده/13) و 14ـ تحریف کلام خداوند (مائده/13).
ب‌ـ کارشکنی‌ها و فعالیت‌های تخریبی علیه مسلمانان: 1ـ تفرقه‌افکنی بین مؤمنان (توبه/107)، 2ـ پناه دادن به عناصر ضد الهی (توبه/107)، 3ـ آواره کردن شهروندان (منافقون/8)، 4ـ سیاست محاصرة اقتصادی (منافقون/7)، 5ـ ناخرسندی از مسلمانان مگر با پیروی از یهود و نصاری (بقره/120).
نتیجه‌گیری
مردم غیور و مسلمان ایران با تبعیت از امام و پیشوای خود هر ساله با حضور معجزه‌وار در همه‌پرسی‌های جاری در طول انقلاب اسلامی، با حضور پرشکوه در راه‌پیمایی‌ها و انتخابات گوناگون پیام خود را به مسئولان داخلی و همچنین همه جهانیان اعلام می‌دارند. امام امت نیز بارها از مدیران کشور خواسته‌اند به جای معطل نگه‌داشتن کشور و امید داشتن به دست بیگانگان، به ظرفیت‌ها و نیروهای داخلی تکیه کنند؛ اما برخی از مسئولان هر بار که سخن می‌گویند با فرافکنی و ایجاد فضاهای کاذب و مشغول‌سازی اذهان عمومی و رسانه‌ها به موضوعات حاشیه‌ای و بی‌ربط، زمان را به گونه‌ای مدیریت می‌کنند که فرصت چانه‌زنی بیابند. این مسئولان باید بدانند عمر خدمت کوتاه است و اشتباهات‌شان هزینه‌های جبران‌ناپذیر به ملت و کشور تحمیل خواهد کرد و نحوه عمل‌شان در تاریخ خواهد ماند و با قضاوت آیندگان مواجه خواهند شد.
