روايت سعيد قاسمي از تجاوز نظامي رژيم صهيونيستي به لبنان و واکنش جمهوري اسلامي
مهدی حسن‌زاده/ در روز پنجم ژوئن 1983 برابر با پانزدهم خرداد ماه 1361 و درست 12 روز پس از فتح عظيم خرمشهر در عمليات «الي بيت‌المقدس» که از نظر استراتژيست‌هاي جهاني به مثابه شکسته شدن ستون فقرات ارتش بعث صدام حسين تکريتي تلقي شد، رژيم صهيونيستي طي عملياتي با عنوان «صلح براي الجليل» خاک لبنان بي‌دفاع را از زمين، هوا و دريا مورد هجومي سراسري و همه‌جانبه قرار داد. حمله‌اي تهاجمي که بر اساس دکترين نظامي ارتش فاشيستي نازي‌ها در جنگ بين‌الملل دوم تحت عنوان «حمله برق‌آسا» طراحي شده بود. راهبرد نظامي که اساس آن بر دو ستون «آتشباري پر حجم و سنگين» و «حملات گسترده و برق‌آساي زميني» استوار بود.
جالب آنکه رژیم صهیونیستی از نظر زماني، هنگامي حمله را آغاز کرد که جهانيان سر تا پا سرگرم خيمه شب‌بازي‌های جام جهاني فوتبال در اسپانيا بودند و از این رو این رژیم از اين غفلت جهانيان به خوبي سود جست.
لبيک ايرانِ خميني
«الياس سرکيس» رئيس‌جمهور لبنان در پيامي به همه دولت‌ها و مجامع جهاني درخواست امداد نظامي، غذايي، دارويي و دیگر اقلام حياتي کرد و هيچ‌کس جز ايرانِ خميني به اين فرياد امدادخواهي لبيک نگفت. جمعي از بلندپايه‌ترين مسئولان سياسي‌ـ نظامي جمهوري اسلامي ايران براي بررسي اوضاع مظلومان منطقه در حالي وارد کشور سوريه شدند که پايتخت لبنان به طور مستقيم زير بارش گلوله‌هاي توپخانه صهيونيست‌ها قرار داشت و وضعيت فوق‌العاده، تمام شهر را در برگرفته بود.
اعضاي اين هيئت عبارت بودند از: دکتر «علي‌اکبر ولايتي» وزير خارجه، سرهنگ «سليمي» وزير دفاع، «محسن رضايي» فرمانده سپاه پاسداران، «محسن رفيق‌دوست» مسئول تدارکات سپاه پاسداران، سرهنگ «علي صيادشيرازي» فرمانده نيروي زميني ارتش و «احمد متوسليان» فرمانده تيپ 27 حضرت رسول(ص) که در معيت حجت‌الاسلام «علي‌اکبر محتشمي‌پور» سفير ايران در سوريه قرار داشتند. هيئتي که بر حسب دستور امام(ره) و ابلاغيه «شوراي عالي دفاع» جمهوري اسلامي ايران به رياست رئيس‌جمهور وقت حضرت آيت‌الله خامنه‌اي به سوريه اعزام شده بود.
هيئت جمهوري اسلامي ايران که در روز يک‌شنبه 16 خرداد 61 (يک روز پس از تهاجم) به سوريه اعزام شده بود، پس از بررسي اوضاع سوريه و لبنان در جلسه مربوطه شوراي عالي دفاع که در دفاتر امام(ره) در پنج‌شنبه 20 خرداد 61 تشکيل شد، گزارش نهايي خود را ارائه داد و اعلام کرد: «اسرائيل بر اکثر نقاط جنوب لبنان مسلط شده است و سوريه نمي‌تواند وارد جنگ شود.»
پس از اين گزارش، شوراي عالي دفاع تصميم گرفت در قالب اعزام نيرو به جبهه لبنان و سوريه کمک کند؛ به اين ترتيب، با تأييد امام نيروي نظامي به جبهه سوريه و لبنان اعزام شد. گفتنی است، اولين گروه در 21 خرداد 61 اعزام شدند و اولين هواپيماي ایران عازم سوريه شد که در بین آنها حاج‌احمد متوسلیان و نیروهای وی قرار داشتند که در فرودگاه دمشق مورد استقبال هیئتی از مقامات بلندپایه سوریه قرار گرفتند.
راه قدس از کربلا مي‌گذرد
اميد مبارزه با رژیم صهیونیستی اما خيلي زود رنگ باخت؛ زیرا نيروهاي ايراني و مقامات سياسي تهران دريافتند که سوري‌ها قصد جنگ نداشته و با آوردن بهانه‌هاي گوناگون وقت‌کشي مي‌کنند.
در اين زمان بود که وضعيت جبهه سوريه‌‌ـ لبنان چند شاخصه کلي را به نمايش مي‌گذارد:
1ـ پي بردن رهبري نظام جمهوري اسلامي ايران به نيت رژیم صهیونیستی از حمله به لبنان. در واقع، هدف اصلي از اين اقدام دور کردن ذهن تهران از جبهه‌هاي جنگ و مشغول داشتن آن به جبهه لبنان بوده است.
2ـ گرفتن زمان و فرصت مناسب براي بازسازي ارتش بعث عراق که در فتح خرمشهر به کلي نابود شده بود.
3ـ نبود اراده به جنگ در دولت سوريه.
4ـ بسته شدن دالان هوايي ترکيه بر روي پروازهاي نظامي تهران و از بين رفتن امکان ارسال نيرو و تجهيزات.
اين همه موجب شد تا حضرت امام(ره) در جلسه‌ای با حضور رئيس‌جمهور (آيت‌الله خامنه‌اي) و رئيس مجلس (هاشمي‌رفسنجاني) اعلام کند که «با حضور ما در آن جبهه با شرايط موجود مخالفت دارند و معتقدند که عرب‌ها جنگ جدي نخواهند کرد و درگيري بيشتر ما باعث مي‌شود که در جبهه جنگ با عراق دچار وقفه شويم و در آنجا هم به جايي نرسيم.» در نهايت ايشان با اين امر موافقت کردند که «اگر به طور جدي از طرف سوريه جنگ شد، شرکت کنيم.»
حضرت امام(ره) در بياناتي راهبردي در روز 30 خرداد 1361 در جمع بسیاری از علما و ائمه جمعه از طرح شيطاني دشمن پرده برداشته و چنين فرمودند:
«... آمريکا مي‌دانست که ما و ملت ما نسبت به لبنان حساسيت داريم و نسبت به اسرائيل هم از آن طرف حساسيت داريم. اين دام را آمريکا درست کرد... اين نقشه اين است که «بگين» را وادار کند به اينکه تو حمله کن به لبنان، لبنان که تو حمله کردي، ايران حساسيت نسبت به او دارد و همه قوايش را متمرکز مي‌کند در اينکه تو را از بين ببرد و اگر ايران از جنگ عراق غافل بماند، عراق کار خودش را انجام مي‌دهد و ايران در اينجا هم نمي‌تواند کاري بکند. نقشه اين است!»
حضرت امام(ره) با فراست و زيرکي خويش با طرح راهبرد «راه قدس از کربلا مي‌گذرد» با تأکيد بر اولويت جبهه جنگ با عراق و مقدم داشتن آن و درک اين مهم که ايران توان جنگ هم‌زمان در دو جبهه را ندارد، دستور بازگشت نيروهاي بلاتکليف از سوريه را صادر فرمودند.
