برای دیدن زیبایی، نیازی به بینایی نیست،
خیلی چیزها را می‌شود با چشم دل دید
چشم دل است که زیبایی درونی را می‌بیند
آدم‌هایی را می‌شناسم که چشمانی تیزبین دارند،
اما زیبایی‌ها را نمی‌بینند!
و روشن‌دلی را می‌شناسم
که تمام زیبایی‌های اطرافش را با چشم دلش می‌بیند،
این‌گونه یک روشن‌‌دل که هیچ سرمایه‌ای ندارد،
احساس می‌کند همه دنیا برای اوست...


حضرت امام صادق(ع) به یکی از یاران خود که خداوند فرزندی به او داده بود، فرمود: چه نامى براى او انتخاب‏كرده‏اى؟ پاسخ داد: او را محمد ناميده‏ام. امام صادق(ع) تا نام محمد را شنيد (به احترام آن حضرت) صورت ‏مباركش را به طرف زمين خم كرد، نزديك بود گونه‏هاى مباركش به ‏زمين بخورد. آن حضرت زير لب گفت: محمد، محمد، محمد. سپس فرمود: جان خودم، فرزندانم، پدرم و جميع اهل زمين فداى رسول خدا(ص)باد!  بدان! در روى زمين‏ خانه‏اى نيست كه در آن نام محمد وجود داشته باشد، مگر اينكه آن‏ خانه در تمام ايام مبارك خواهد بود.
بحار‌الانوار، ج‏17، ص 30

نگاهی به آثار برگزاری جشنواره فیلم مقاومت

 مهدی امیدی/  پانزدهمین دوره جشنواره فیلم مقاومت در حالی کار خود را آغاز می‌کند که نسبت به دوره‌های پیش، محدودتر شده است. به گونه‌ای که ابتدا حتی بنا بود به بهانه کمبود بودجه در یک شب و فقط در قالب مراسم معرفی و تقدیر از برگزیدگان برگزار شود. این در حالی است که در طول سال، ده‌ها جشنواره سینمایی ریز و درشت در کشور برگزار می‌شود که بسیاری از آنها ضرورت چندانی ندارند. اینکه در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از جشنواره‌های انقلابی و استراتژیک تا مرحله تعطیلی هم پیش می‌رود، خود نشانه رسوخ اخلال و کژتابی در مدیریت فرهنگی کشور است. این در حالی است که اهمیت این جشنواره سبب شده است حتی دولت آمریکا مانع از حضور یک فیلم از آن کشور در جشنواره مقاومت شود. 
به هر حال، برگزاری پانزدهمین دوره جشنواره مقاومت از پنجم آذر در تهران آغاز می‌شود. از جمله اتفاقات مهم این جشنواره می‌توان به نمایش فیلمی با موضوع پشت پرده جنایات دولت آل‌سعود با نام «فقط خاشقجی تنها نیست»، شرکت فیلمی با 100 بازیگر سوری، نمایش فیلم هندی سلمان خان با موضوع داعش، حضور فیلمی از باسل خطیب، کارگردان مطرح جهان عرب و... اشاره کرد. در ادامه، دیدگاه‌های دو کارشناس سینما را درباره اهمیت و کارکرد برگزاری جشنواره فیلم مقاومت می‌خوانید:

تنها جشنواره ملی 
با محور هویت و آرمان‌های ملی
سعید مستغاثی، رئیس پیشین انجمن منتقدان در گفت‌وگو با صبح صادق اظهار داشت: «جشنواره فیلم مقاومت در غیاب یک جشنواره ملی و شایسته غنیمت است. اگر جشنواره فجر مطابق با عنوانش به موضوعات ملی و انقلابی اختصاص پیدا می‌کرد، شاید برگزاری جشنواره مقاومت هم ضرورت نمی‌یافت. همچنین جشنواره فیلم مقاومت از معدود جشنواره‌هایی است که به منافع و آرمان‌های ملی و همچنین باورها، ریشه‌ها و هویت کشورمان توجه می‌کند؛ چرا که از نظر اعتقادی، یکی از مبانی هویتی ما ایستادگی در برابر طاغوت است. همچنان که در آیت‌الکرسی آمده است: «فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤمِن بِاللهِ...»؛ مقاومت، یکی از وجوه بارز اعتقاد و هویت ماست.»
کارگردان مجموعه «راز آرماگدون» درباره راه‌های ارتقای تأثیرگذاری جشنواره فیلم مقاومت اظهار داشت: «جشنواره فیلم مقاومت، صد درصد می‌تواند مؤثرتر باشد؛ اما باید برای آن هزینه شود. در میان خیل عظیم جشنواره‌هایی که با بودجه‌های هنگفت برگزار می‌شوند، باید به این جشنواره نیز بیشتر توجه شود. لازم است جشنواره مقاومت در همه شهرها و همه کشورهای اسلامی دفتر داشته باشد؛ چون این جشنواره باید پناهگاه و ملجأ هنرمندان مستقل و آزاده جهان باشد و بتواند آن دسته از فیلمسازهایی را که از نظام سلطه فراری هستند، جذب کند. در شرایطی که برای این جشنواره هزینه نمی‌شود و حتی متولیانش نیز به فکر تأمین آن نیستند و شبیه به یک جشنواره عاریتی برگزار می‌شود، همین وضعیت هم در جشنواره مقاومت یک شاهکار است. دبیر و برگزارکنندگان این جشنواره با اعتقاد و دستان خالی کار می‌کنند. اگر جشنواره‌هایی مانند کن و برلین دارای این جایگاه هستند، چون بودجه و حامی مالی دارند، حتی جشنواره‌های سطحی و کوچک در جهان نیز از بودجه برخوردار هستند.»
مستغاثی تأکید کرد: «نقطه قوت جشنواره مقاومت این خواهد بود که با فیلم‌سازهای مستقل جهان ارتباط برقرار کند؛ البته این تلاش صورت گرفته است؛ اما چون پخش فیلم در سطح جهان در انحصار نظام سلطه است. جذب فیلم برای این جشنواره هم خودش حکایتی است. بنابراین، برگزارکنندگان جشنواره باید چراغ دست بگیرند و با جست‌وجو در کشورهای گوناگون، آنهایی را که راهی به نظام حاکم بر سینمای جهان ندارند، پیدا کنند و حتی هزینه فیلمسازی آن را، مانند برخی از جشنواره‌های غربی بپردازند. 
این کارشناس سینما در پایان تصریح کرد: «نکته مهم این است که جشنواره مقاومت زمین بازی خودمان است. برخلاف بسیاری از جشنواره‌های دیگر که در زمین بازی دیگران قرار دارند، این جشنواره از معدود رویدادهایی است که می‌تواند کاملاً اسلامی و ایرانی باشد و باب جدیدی را در سینمای جهان باز کند. بنابراین، آنهایی که ادعای دغدغه‌مندی سینمای انقلاب را دارند، به ویژه ارگان‌های عریض و طویل فرهنگی باید توجه بیشتری به جشنواره مقاومت کنند؛ چون این سینما و این جشنواره است که می‌تواند پرچمدار سینمای ما در جهان باشد.»

جشنواره مقاومت؛
 منجی سینمای انقلاب 
جبار آذین، منتقد و مدرس سینما نیز در گفت‌وگو با صبح صادق بیان کرد: «جشنواره فیلم مقاومت با همه کاستی‌ها و ضعف‌هایش، منجی و پرچمدار سینمای انقلاب و دفاع مقدس است. برگزاری این جشنواره، اقدامی ناگزیر و ضروری برای نجات و تداوم حیات آثار انقلابی و دفاع مقدسی و تولیدکنندگان این نوع آثار و اتخاذ سیاستی درست و حرکتی مناسب است.»
وی افزود: «بزرگ‌ترین دلیل تولد سینما و جشنواره مقاومت، بی‌اعتنایی، بی‌حمایتی و ظلم برخی نامدیران و هنرمندنماها به سازندگان و فیلم‌های دفاع مقدسی بوده است. عواملی چون جایگزینی سیاست به جای فرهنگ در سینما، گزینش سیاسی مسئولان و مدیران سینما که برخی از آنها حتی الفبای فرهنگ و سینما را نمی‌دانستند و نمی‌دانند، فاصله گرفتن سینما از ارزش‌ها و آرمان‌های جامعه، بی‌میلی نامدیران سینما در تولید آثار انقلابی و دفاع مقدسی، سنگ‌اندازی بر سر راه تولیدکنندگان آثار مقاومتی و منزوی و خانه‌نشین کردن آنها، رونق تولید فیلم‌های بازاری و نازل و مبتذل، کجروی و انحراف جشنواره فیلم فجر که باید ویترین و آیینه تمامیت سینما باشد و حضور آثار ارزشی در آن در هر دوره کم و کمرنگ‌تر می‌شود؛ فضا و زمینه‌سازی پیدایش و قدرت‌گیری مافیا، پول‌شویان، سوداگران، گذشته‌گراها، غرب‌پرستان و علف‌های هرز در سینما، تداوم ظلم به سینماگران ارزشی و آثار انقلابی و دفاع مقدسی و... سبب شد تا گروهی از هنرمندان با یاری برخی نهادهای ارزشی برای نجات حیات و احیای سینمای ارزشی، جشنواره فیلم مقاومت را راه‌بیندازند. چنانچه سینمای مقاومت در جایگاه شایسته خود می‌ایستاد، شاید به ایجاد و برگزاری جشنواره‌ای دیگر نیازی نبود؛ اما واقعیت‌های سینمای کشور این گونه نیست و سینما و جشنواره مقاومت، به ناگزیر راهی دیگر را که از میان فرهنگ و هنر جامعه می‌گذرد، پذیرا شده و در این مسیر گام برمی‌دارند. 

رستاخیز اربعین‌ـ 3

 قاسم حبیب‌زاده/ 
ظرفیت اقتصادی اربعین / امسال با توجه به افزایش نرخ ارز فرصت‌های کم‌نظیری برای صادرات و فعالیت در بازارهای عراق به وجود آمده که مسئولان مربوطه در این آشفته‌بازار می‌توانند فعالیت مؤثری انجام دهند. آنچه در بازار دست‌فروشان و مغازه‌داران کربلا و نجف مشاهده می‌شد، قبضه بازار آنجا با کالاهای چینی بود و اثری از کالاهای ایرانی دیده نمی‌شد. این در حالی است که با توجه به مزیت‌های ما در همجواری با عراق و قرابت فرهنگی و افزایش چند برابری نرخ ارز، مسئولان مربوطه خیلی بیشتر از این می‌توانند از این بازار بهره برده و برای جبران کاستی‌های مدیریتی خود تلاش کنند.
نیازهای زیرساختی اربعین/ تقویت زیرساخت‌های شهرهای نجف و کربلا یکی از الزامات بسترسازی برای حضور بیشتر در حماسه اربعین است؛ از جمله زیر‌ساخت‌های مورد نیاز وجود پایانه‌های مسافربری منظم و قوی در شهرهای نجف، کربلا و دیگر شهرهای زیارتی عراق است تا مسافران هنگام عزیمت به این شهرها از مرز ایران و بازگشت به آنها دچار مشکل نشوند.
کودکان بزرگ‌منش/ یکی از صحنه‌های جالب در راه‌پیمایی اربعین حضور کودکانی است که به زائران خدمت‌رسانی می‌کنند. آنها از همین کودکی خدمت و سخاوت را در مکتب امام حسین(ع) می‌آموزند و با این اعتقاد بزرگ می‌شوند. به یقین لشکریان آینده اباعبدالله(ع) انبوه‌تر، مستحکم‌تر و بصیرتر خواهند بود؛ چرا که والدین کودکان امروز عراقی اراده کرده‌اند فرزندان ‌خود را سرباز امام حسین(ع) تربیت کنند و همچنین والدین ایرانی که کودکان خود را در این راه سراسر سعادت و کمال به همراه می‌آورند، اراده‌ای جز تربیت حسینی فرزندان خود ندارند.



وقتی گفته می‌شود آمریکا رو به زوال است، بعضی‌ها باور نمی‌کنند؛ اما نمی‌شود بر آنها خرده گرفت، چرا که باور نزدیکی مرگ عزیزان سخت است. ما نیز با آرزوی صبر برای تمامی آمریکادوستان، به برخی دلایل پوکیدن آمریکا که همانا مقدمه زوال زودرس آن است، اشاره می‌کنیم:
۱‌ـ آلزایمر و زوال عقل: در فهرست جدید تحریم‌های آمریکا، کشتی غرق شده «سانچی» و بانک منحل شده «تات» به چشم می‌خورد و بعید نیست، اگر نزدیکانش، حواس‌شان به آلزایمر این بی‏‌وجود پرحاشیه نباشد، وضع بیماری او وخیم‌تر شود و میرزا کوچک‌خان‌ جنگلی، ستارخان و باقرخان را در فهرست تحریم‌های بعدی قرار دهد.
۲‌ـ افزایش توهم در عین کاهش قدرت: زمانی آمریکا یک نفر را می‌فرستاد به کشوری و یک روزه کودتا می‌کرد؛ اما اکنون پول خرج می‌کند، داعش می‌سازد و ارتش به سوریه می‌فرستد تا منطقه غرب آسیا را ناامن کند، آخر سر باید بنشیند یک گوشه، التماس کند آن یه ذره که دست‌شان مانده را نزنند.
۳‌ـ کاهش ارتفاع محاسبه کلام از روی چشم به پایین‌تر: قبلاً آمریکا حرف می‌زد، همه کشورها همین‌جوری قبول می‌کردند؛ اما حالا احترام موی زردش را هم نگه نمی‌دارند و هند و چین و کشورهای اروپایی و غیر اروپایی همین‌طوری پررو پررو مخالفت می‌کنند.                                                 محمدرسول نوروزی


 بی‌توجهی جشنواره فیلم کوتاه تهران به انقلاب!
سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، با حداقل توجه ممکن به انقلاب و دفاع مقدس برگزار شد!  درباره سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران، صرف‌نظر از اینکه چقدر به داوری‌ها و تخصیص جوایز انتقاد وارد است، باید نکته مهم‌تری را در سیاست‌گذاری جشنواره فیلم کوتاه بررسی کرد و آن، حضور کمرنگ و حداقلی آثار دفاع مقدسی و انقلاب اسلامی در این دوره از جشنواره است. در این جشنواره 257 فیلم به نمایش درآمد که از این تعداد تنها 13 فیلم در قالب داستان، مستند و پویانمایی به دفاع مقدس اختصاص داشت؛ یعنی از آثار راه یافته به سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران پنج درصد سهم سینمای دفاع مقدس است که این تعداد در چهلمین سال انقلاب هشداری جدی به مدیران جشنواره و فیلم‌سازان فیلم کوتاه است.  جشنواره فیلم کوتاه در بخش‌هایی، همچون نشست‌ها و بزرگداشت‌ها قدمی برای گرامی‌داشت 40 سالگی انقلاب برنداشت که این یک کوتاهی بزرگ و غیرقابل چشم‌پوشی است و سیاست‌گذاران جشنواره باید پاسخگوی آن باشند. همچنین، این جشنواره در سیاهه میهمانان خارجی خود، یک نام آشنا از هنرمندان جهانی جبهه مقاومت قرار نداد. 
می‌خواهند به سرنوشت خاشقجی دچار شوم
خواننده سرود «آمریکا، ننگ به نیرنگ تو» گفت: «آمریکا و رژیم صهیونیستی می‌خواهند سرنوشتی شبیه به خاشقجی را برایش رقم بزنند.»
چند روزی است که در فضای مجازی، خبری مبنی بر سکونت اسفندیار قره‌باغی، خواننده‌ سرود‌های انقلابی در آمریکا دست به دست می‌شود. این خبر پس از صحبت‌های معصومه ابتکار، مشاور رئیس‌جمهور در امور بانوان، منتشر شد که در واکنش به انتقادها درباره تحصیل فرزندش در آمریکا گفته بود خواننده «آمریکا، ننگ به نیرنگ تو» هم در آمریکا سکونت دارد.
قره‌باغی نیز در واکنش گفت: «این شایعات از ابتکارات خانم ابتکار است. وی برای اینکه خودش را از انتقادی مبنی بر تحصیل فرزندش در آمریکا تبرئه کند، پای من را وسط کشید و مرا متهم کرد.»
او تصریح کرد: «در تبریز ساکن هستم و تا به حال اصلاً به آمریکا نرفته‌ام.»
وی همچنین اظهار داشت: «رژیم صهیونیستی و آمریکا دنبالم هستند تا بلایی شبیه به آنچه بر سرِ خاشقجی آوردند، بر سرِ من هم پیاده کنند. خلاصه بگویم می‌خواهند حسابم را برسند.»

اعتراض تماشاگران
 به یک فیلم
ضعف مفرط یکی از فیلم‌های روی پرده، اعتراض تماشاگران این فیلم را برانگیخت! فیلم «خانم یایا» به کارگردانی رضا کاهانی، یکی از ضعیف‌ترین آثار به نمایش درآمده در سال‌های اخیر است؛ به گونه‌ای که تعداد قابل توجهی از مخاطبان این فیلم به صفحات شخصی عوامل آن در فضای مجازی مراجعه و انتقادهای خود را مطرح کردند. دو فیلم قبلی همین کارگردان نیز به دلیل ضعف مفرط ساختاری و محتوایی، امکان نمایش نیافتند و این فیلم‌ساز در مصاحبه‌هایی، مدعی توقیف و سانسور فیلم‌های خود شد! روزنامه «شرق» با متهم کردن این فیلمساز به «تظاهر به اپوزیسیون بودن» نوشت: «او به عمد کار‌هایی انجام می‌دهد که فیلم‌هایش با مشکل مواجه شوند.»

روایت زندگی جوان‌ترین شهید مدافع حرم
طی مراسمی از کتاب «بیست سال و سه روز» با موضوع شهید مدافع حرم مصطفی موسوی رونمایی شد.
کتاب «بیست سال و سه روز» از سری مجموعه کتاب‌های مدافعان حرم انتشارات روایت فتح است که به قلم سمانه خاکبازان، داستان زندگی شهید مصطفی موسوی را روایت می‌کند. این شهید که وی را جوان‌ترین شهید ایرانی مدافع حرم می‌شناسند، بیست‌ویکم آبان سال ۱۳۹۴ در 20 سالگی در شهر العیس حلب به شهادت رسید.
مراسم رونمایی از این کتاب با حضور دوستان، هم‌رزمان، خانواده شهید موسوی و جمعی از مدیران فرهنگی، در تالار امام رضا(ع) اداره آموزش و پرورش منطقه 18 تهران برگزار شد.

فیلم جدید ملاقلی‌پور 
رونمایی می‌شود
مستند «راه طی شده» به کارگردانی علی ملاقلی‌پور، با موضوع مهندس بازرگان سه‌شنبه ۲۹ آبان در تالار سوره حوزه هنری رونمایی 
خواهد شد.
نام این مستند که با عنوان «راه طی شده» تولید شده است، برگرفته از یکی از مهم‌ترین کتاب‌های مهندس بازرگان به همین نام است؛ این مراسم با حضور شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی برگزار خواهد شد.
آخرین اثرِ مستند علی ملاقلی‌پور از تولیدات مرکز مستند سوره و مرکز آفرینش‌های فرهنگی و هنری بسیج است و افکار و زندگی سیاسی نخست‌وزیر دولت موقت را به تصویر 
می‌کشد.
سریال «سردار سنجرخان»
 در آستانه تولید
سریال «سردار سنجرخان» که پس از درگذشت سیدضیاءالدین دری قرار شد به کارگردانی محمدحسین لطیفی ساخته شود، به تازگی به برآوردهای مالی رسیده است.
ساخت این سریال که در حوزه تاریخ معاصر است، به دکورهای سنگینی نیاز دارد و قرار است لوکیشن‌های گوناگونی از جمله یک قلعه برای آن ساخته
 شود.
متن فیلم‌نامه سریال که ضیاءالدین دری به نگارش درآورده، کامل است؛ ولی ممکن است حین تصویربرداری تغییرات اندکی در آن لحاظ 
شود.
گفتنی است، این سریال اوایل سال آینده جلوی دوربین خواهد رفت

چندی است که ملت همه در فکر دُلارند
یک عده که انگار نه انگار... خیارند
گویید به آنان که به اُمّید نشستند
جز حرف، عمل کرده و تدبیر بیارند
در کارِ کلیدند و همین کم الکی نیست
دَر را بده تا قفل دگر روش بذارند
یا سکه ندارند و رسیدند به قحطی
یا اینکه اگر هست به دنبال عیارند
یک عده بکارند و دگرها بخورَندَش
یک عده بِبَلعند ولی دانه نکارند
بی کار نشستند و شکم‌ها زده بالا
گویند به آنان که همی باز بکارند
گویا که در آرامش محضند هماره
در کف دف و در شور و طرب، مست و خمارند
القصه بخوردند و برفتند و بِبُردند
الان لب آبند و به دنبال سه‌تارند
صد وای به آنان که به صد فتنه فتادند
آنان که همی بر شتر فتنه سوارند
این نکته نابی است که آنان که چنینند
یا بی‌همه چیزند وَ یا بی‌کس و کارند
ای کاش که آنان که چنینند نمانند
در هیچ زمان، هیچ کجا رأی نیارند
امیرحسین کمال‌زارع


زمين گهواره كابوس‌های تلخ انسان بود
زمان چون كودكی در كوچه‌های خواب حيران بود
خدا در ازدحام ناخدایان جهالت گم
جهان در اضطراب و ترس در آغوش هذیان بود
صدا در كوچه‌های گیج می‌پیچید بی‌حاصل
سكوتی هرزه سرگردان صحرا و بیابان بود
نمی‌رویید در چشمی به جز تردید و وهم و شک
يقین تنها سرابی در شكارستان شیطان بود
شبي رؤیای دور آسمان در هیئت مردی
به رغم فتنه‌های پيش رو در خاک مهمان بود
جهان با نامش از رنگ و صدا سیراب شد آخر
«محمد» واپسین پیغمبر خورشید و باران بود


بهار انتظارم، سلام! 
قریب چند سال است که 
جمعه‌ها برایت نامه می‌نویسم 
و واژه‌ها در هیاهویی از انتظار، 
یکی یکی از هم سبقت می‌گیرند 
تا خود را به نامی نام تو 
بر صفحه کاغذ مزین کنند. 
می‌دانم که می‌دانی ‌
از خستگی دست‌ها و چشم‌ها! 
از فرسودگی اشک‌ها و نذرها! 
اما تهِ دل‌مان چیزی هست 
که هنوز بهانه‌ات را می‌گیریم 
و روزها و هفته‌ها با یک دنیا آرزو، 
زیر جمعه‌های قرمز تقویم خط می‌کشیم.
آقا! این دنیای بی تو، کی تمام می‌شود؟! 
اصلاً جاده‌ها تو را به کجا برده‌اند 
که پس از قرن‌ها به ما نرسیدی؟! 
دعای‌مان کن تا آن روز، 
در باغ زندگی با هر تند بادی نشکنیم 
و پرپر نشویم. 
ما هم دعای فرج می‌خوانیم 
و فانوس‌های انتظار را 
سر راهت روشن نگه می‌داریم 
و تا فجر فرج، منتظرت می‌مانیم.



 حسین کارگر/ یکی از محورهای آثار سینمایی و سریال‌های تلویزیونی در سراسر جهان، پرداختن به حوادث تاریخی یا مسائل روز سیاسی و اجتماعی است. رسانه‌ها با به تصویر کشیدن این گونه موضوعات، آنها را به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند و مانع از فراموشی آنها می‌شوند. تولید ده‌ها فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی در هالیوود درباره مسائل روز داخلی و خارجی مرتبط با آمریکا در طول هر سال، مصداق بارز اهمیت و کارکرد این نوع آثار است؛ اما متأسفانه در ایران، کمتر فیلم و سریالی با توجه به حوادث و مسائل روز جامعه ساخته می‌شود که این کمبود به دلیل تثبیت نوعی محافظه‌کاری و بی‌تفاوتی در این بخش از فرهنگ و هنر کشورمان است.
«حوالی پاییز» از معدود سریال‌هایی است که ضمن نمایش یک داستان عاشقانه و سرگرم‌کننده، یکی از حوادث تلخ سال‌های اخیر در ایران و جهان اسلام را روایت می‌کند. مراسم حج سه سال پیش، توأم با اتفاقات ناگواری بود، از جمله سقوط یک بالابر و همچنین فاجعه بزرگ منا و به شهادت رسیدن هزاران مسلمان که جمع زیادی از آنها ایرانی بودند. اتفاقاتی که متأسفانه به جز دو سه فیلم مستند، هیچ گاه در سینما یا سریال‌های ایرانی بازتابی نیافت. البته بخشی از این مسئله به دلیل حساسیت و پیچیدگی موضوع است؛ اما در سریال شبکه سه سیما سعی شده است در قالب یک ملودرام خانوادگی، به مسائل دیپلماتیک و کشمکش‌های بین‌المللی نیز پرداخته شود. داستان این سریال، با رابطه عاشقانه یک جوان ایرانی و دختر عربستانی آغاز می‌شود؛ اما از همان ابتدا، پای مسائل سیاسی نیز به میان می‌آید. عوامل سعودی در ایران، در پی جمع‌آوری اسنادی هستند و از «ساره» دختر عرب که در پی کسب تابعیت ایرانی است، استفاده می‌کنند؛ اما عوامل اطلاعاتی ایران، این توطئه را نقش بر آب می‌کنند. بخش دیگری از داستان نیز به سفر حج چند نفر از شخصیت‌های اصلی سریال اختصاص دارد. سفری که با حوادث واقعی در سال 1394 در مکه تلفیق می‌شود. دغدغه اصلی در این بخش، بازنمایی دل‌نگرانی‌ها و رنج‌های خانواده‌هایی است که درگیر فاجعه منا شدند. سریال «حوالی پاییز» به خوبی از پس بازنمایی این فضا و جنبه‌های عاطفی و احساسی آن برآمده است. 
نمایش سبک زندگی و فضای خانواده و زندگی سنتی ایرانی نیز از دیگر ابعاد جذاب و مثبت این سریال است. هر چند از نظر ساختاری ضعف‌هایی نیز در این کار موجود است؛ اما در مجموع، به دلیل ثبت یک حادثه مهم و تلخ تاریخی قابل توجه است و جسورانه محسوب می‌شود.