اساس وحدت ادیان دغدغه عارفان بزرگ می باشد که اختلافات را در ظاهر و الفاظ دانسته وبه این اعتقاد رسیدند که گوهر و جوهره ادیان همگی خداوند یکتاست و واحد است . وحدت ادیان توسط ابن عربی مبسوط شد و به عنوان یک نظریه در علوم نظری به تقریر در آمد اما این موضوع در زمان بزرگانی چون ابومنصور حلاج و نیز مولانا جلال الدین بلخی (مولانا) نیز بیان شده که نمونه های بارز آن در آثارشان هویداست.
کد خبر: ۲۹۳۸۳۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۵/۰۴
