نگاهی به پروژه یهودی سازی قدس: مصطفی نظری

*مقدمه
مسئله قدس همواره اساسی ترین محور مناقشه میان اسلام و صهیونیسم و مانع اصلی بر سر راه حل و فصل مناقشه فلسطین ورژیم صهیونیستی بوده و هست و بر همین اساس از روز نخست اشغال فلسطین، توطئه های رژیم غاصب صهیونیستی برای الحاق قدس به مناطق تحت حاکمیت خود و یهودی سازی این شهر از طریق مصادره اراضی، احداث شهرک های یهودی نشین و طرح های توسعه طلبانه به عنوان شالوده ایدئولوژی اشغالگری صهیونیستی ادامه داشته و دارد.از آنجا که صهیونیسم برای مهاجرت و اسکان یهودیان در "ارض موعود " یعنی فلسطین از هویت های دینی جعلی و دروغینی چون وجود "هیکل سلیمان "و "دیوارندبه " سود جسته است لذا این مسئله از اهمیت راهبردی برای استمرار حیات رژیم صهیونیستی برخوردار بوده است.
صهیونیسم برای اثبات ادعای تاریخی و ایدئولوژیکی خود مبنی بر وجود "معبد موهوم سلیمان " در بیت المقدس ،ازهمان ابتدای اشغال فلسطین به سبب اهمیت دینی قدس برای قوم یهود ، بیت المقدس را برای تغییر هویت دینی و فرهنگی اسلامی آن در راس امور اشغالگری خود قرار داد.
طرح ها و برنامه های یهودی سازی که صهیونیسم درصدد تحقق اهداف ایدئولوژی صهیونیسم در شهر قدس اشغالی است شامل چهار محور می باشد:
1 ـ جداسازی شهر قدس از محیط پیرامون، ایجاد فاصله میان فلسطینیان ساکن قدس با نهادها و ارگان های غیر نظامی، ملی، اداری مربوطه و ممانعت از انجام هرگونه فعالیتی که باعث مصون ماندن موجودیتشان می شود.
2-نابودی و تخریب آثار اسلامی و عربی قدس به منظور تحمیل هویت دینی و فرهنگی جدید مطابق با مفاهیم دینی جعلی یهود
3 ـ تدوین قوانین و اجرایی ساختن آنها به منظور بیرون راندن ساکنان اصلی قدس
4 ـ پیگیری وضعیت شهرک نشینان یهود و جایگزین نمودن شهرک نشینان یهودی به جای مسلمانان و مسیحیان عرب.
با نگاهی به اهداف سیاستمداران صهیونیستی در قدس اشغالی این مسئله دریافت می شود که دولت صهیونیستی در راستای تحمیل سیاست "واقعیت موجود " در تمامی جوانب و سطوح پیش می رود و با قدرت نمایی در صحنه های بین المللی و منطقه سعی در همگام ساختن کشورهای منطقه و جهان برای پذیرش واقعیت های جدید در شهر قدس دارد، بی شک موافقت جامعه بین الملل با آنچه که صهیونیسم با محقق ساختن اهداف خود در قدس اشغالی دنبال می کند یک امتیاز و دستاورد برای صهیونیسم به شمار می رود.
دولت تل آویو در چارچوب اهداف صهیونیسم برای یهودی سازی قدس و حاکمیت مطلق صهیونیسم بر شهر قدس دست به اقدامات گسترده ای زده است تا از این رهگذر شهر قدس را به لحاظ اقتصادی، سیاسی، جغرافیایی، اجتماعی و بافت جمعیتی از شهرهای اطرافش جدا سازد و برای شکل دهی به این خواسته شومش تمامی نهادها و سازمان های رسمی و غیر رسمی و تجهیزات و امکانات داخلی و خارجی خود را بسیج کرده است و با ساخت دیوار حایل در اطراف شهر قدس، ایجاد کمربندی از شهرک ها، احداث شهرک های یهودی در مرکز محله های عربی این خواسته اش را به پیش می برد. در این مقاله سعی شده با تبیین وضعیت جغرافیایی و جمعیتی بیت المقدس ، برنامه ها و اقدامات صهیونیسم در جهت یهودی سازی "بیت المقدس " که با هدف از بین بردن آثاراسلامی و عربی شهر تاریخی " بیت المقدس " صورت می گیرد را مورد بررسی قرار دهد.
**الف) جغرافیای قدس
شهر قدس روی نصف‌‌النهار 35 درجه و 13 دقیقه شرقی و مدار 31 درجه و 52 دقیقه شمالی قرار گرفته است. این شهر بر روی سلسله تپه‌هایی که از غرب به شرق امتداد یافته و بین 720 الی 830 متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته‌اند، واقع شده‌ است.
شهر قدس 54 کیلومتر با دریای مدیترانه و 250 کیلومتر با دریای سرخ فاصله دارد.
چندین جاده بسیار مهم قدس را به شهرهای بزرگ فلسطین و برخی از پایتخت‌های کشورهای عربی متصل می‌کند. این شهر 150 کیلومتر با عکا، 65 کیلومتر با نابلس، 36 کیلومتر با الخلیل، 62 کیلومتر با یافا و 94 کیلومتر با غزه فاصله دارد. همچنین جاده‌ای به طول 88 کیلومتر این شهر را به عمان،‌290 کیلومتر به دمشق، 528 کیلومتر به قاهره و 865 کیلومتری به بغداد متصل می‌سازد.
هسته‌ی اولیه شهر قدس آنگونه که حفاری‌ها نشان می‌دهند بر دامنه تپه مشرف بر روستای "سلوان " واقع در جنوب شرقی حرم قدس شریف که به مساحتی حدود 55 هزار متر مربع ساخته شده و با آب چشمه‌ی ام‌الدرج نیز آبیاری می‌شد، کشیده شده است.
به مرور زمان شهر قدس روند توسعه‌‌ی خود را پیش گرفت و از شرق، شمال شرق و جنوب غربی گسترش یافت. هسته‌ی مرکزی شهر نیز در بر گیرنده‌ی مراکز مقدس سه دین آسمانی (اسلام، مسیحیت و یهود) است.
قدس قدیمی یا قدس عتیق به مناطقی اطلاق می‌شود که در داخل دیوار "سلیمان قانونی " قرار دارد. مساحت این منطقه 71/8 دونم (دونم معادل 1000 متر مربع است) است که در داخل دیواری به طول 20/4 کیلومتر واقع شده است. منطقه‌ی مذکور بر فراز چهار کوه "موریا "، "صهیون "، "اکرا " و "بزیتا " واقع شده و حرم "مسجد‌الاقصی " نیز در جنوب شرقی بخش قدیمی شهر مقدس قدس بر فراز کوه موریا قرار گرفته است. بخش شرقی قدس همان بخش قدیمی شهر، شامل محله‌هایی است که مسلمانان آن را بیرون از این دیواره ساخته‌‌اند. این محله‌ها شامل محله "شیخ جراح "، "باب الساهره "، "وادی الجوز " و محله‌ی "ظهر " می‌باشد.
واژه‌ی بخش شرقی پیش از سال 1948 زمانی که صهیونیست‌ها به حمایت انگلیس‌ها در بخش غربی قدس مستقر شدند،‌رایج شد.
واژه قدس غربی در واقع به مناطقی از بیت‌‌المقدس اطلاق می‌گردد که در سایه اشغال فلسطین توسط نیروهای انگلیسی گسترش یافته و مهاجران یهودی نیز با پشتیبانی انگلیس در آن سکونت کردند. این منطقه وسعت بسیاری یافته و انگلیسی‌ها این منطقه را در سال 1946 به حوزه استحفاظی بیت‌ المقدس ملحق کرده و با الحاق بخش غربی قدس مساحت این شهر را به 19 کیلومتر مربع رساندند.
بدین معنا که این بخش به 20 برابر بخش قدیمی و کهنه شهر گسترش یافته است.
*قدس یکپارچه
صهیونیست‌ها از این واژه برای توصیف بخش‌های شرقی و غربی قدس استفاده می‌کنند. زیرا این شهر پس از جنگ 1948 به دو قسمت تقسیم شده و صهیونیست‌ها بخش غربی را به اشغال خود درآوردند در حالی که بخش شرقی آن در اختیار ارتش اردن باقی ماند. اما پس از جنگ 1967 که صهیونیست‌ها بخش شرقی شهر را هم به اشغال خود درآوردند بر اندیشه قدس یکپارچه به عنوان پایتخت ابدی رژیم صهیونیستی پافشاری کردند.
قدس بزرگ: این واژه در راستای تلاش‌های صهیونیستی برای محو هویت اسلامی این شهر بکار می‌رود. صهیونیست‌ها با الحاق شهرک‌های صهیونیست‌نشین که در اطراف شهر قدس احداث کرده‌اند، به بیت‌المقدس، سعی دارند بخش‌‌های مسلمان نشین این شهر مقدس را نسبت به بخش‌های یهودی نشین کوچک نشاندهند.
از دیگر اهداف طرح "قدس بزرگ " به محاصره درآوردن محله‌های مسلمان نشین شهر که در بخش قدیمی شهر قرار گرفته‌اند را می‌توان نام برد. صهیونیست‌ها در این راستا تلاش می‌کنند تا محله‌های مسلمان نشین بخش قدیمی را از دیگر محله‌های مسلمان‌نشین که بیرون از دیواره قرار گرفته جدا کرده و با دشوار کردن نقل و انتقال و تردد مسلمانان در بخش قدیمی آنان را وادار کنند تا به خارج از شهر قدس نقل مکان کنند. چون بخش قدیمی شهر گنجایش جمعیت و ساختمان‌های مسکونی را دیگر نداشت،‌کار ساخت و ساز به خارج از دیواره‌ای که سلطان سلیمان قانونی در سال 1542 میلادی اطراف شهر ساخته بود، منتقل شد و محله‌هایی در خارج از این شهر ساخته شد که بعدها به آن قدس جدید اطلاع گردید.
همچنین مناطق حومه‌ی شهر و روستاهای اطراف آن نیز به این شهر متصل شدند. و بعد از آن که سالها به عنوان روستاهای اطراف شهر شناخته می‌شدند، به دلیل گسترش شهر به مناطقی در درون آن مبدل شدند که روستاهای "شعفاط "، "بیت‌حنینا "، "سلوان " و "عین کارم " از جمله آنها است.
*1)مهم ترین آثار اسلامی در بیت المقدس
1- حرم شریف که شامل مسجدالاقصی, مسجد صخره باگنبد طلایی آن وصحن ها ساختمان های پیرامون است که جمعا به مساحت14هکتار بر فراز کوه موریا قرار دارد و14دروازه - از جمله درهای اسباط, حطه, شرف الانبیا, ناظر, نو, قطانین, مطهره, سلسله, مغربیان ودروازه طلایی, اتاق های متعد د 80 چاه در صحن صخره و17چاه درحیاط مسجدالاقصی وجمعا4گلدسته دارد.
2- مسجد صخره به دلیل نقشی که در واقعه اسرا و معراج پیامبر "ص "ونزول ایشان دراین مسجد دارد، مسلمانان توجه ویژه ای به این محل مقدس دارند. زیر گنبد طلایی این مسجد که نماد قدس نیز می باشد صخره ای موجود است که دلیل نام گذاری مسجد هم به همین خاطر است. گفته می شود,محراب موجود در صحن مسجد محل برگزاری نماز جماعت پیامبر اکرم "ص " با پیامبران وفرشتگان در شب معراج بوده است. در این مسجد صخره ای در زیر گنبد قرار دارد که در سمت جنوب آن ,آثار قدم مبارک پیامبر اکرم "ص " دیده می شود که از همان جا سوار بر مرکب خود به آسمان عروج کردند. در کنار آن نیزجایگاه حضرت خضر "ع " قرار دارد. این صخره قبلا در میان زمین و آسمان معلق بوده که نشانگر یک معجزه الهی است و از بیم سقوط آن دیواری در پائین آن احداث شده است. طول این صخره از شمال به جنوب 5/17 و عرض آن از شرق به غرب 5/13 و ارتفاع آن 1 تا 2 متر است.
صلیبیان در سال 1099 این مسجد را به کلیسا تبدیل کرده و مسلخی در آن احداث نمودند. اما صلاح الدین ایوبی کلیسا و مسلخ را ویران کرد. زیبایی معماری اسلامی در مسجد صخره کاملا نمایان است و همه مورخان اتفاق نظر دارند که این مسجد ,از زیبا ترین بناها و آثار تاریخی است.
3- مسجد الاقصی که در ضلع جنوبی حرم شریف قرار دارد و طول آن 88 و عرض آن 35 متر و دارای 53 ستون مرمرین است. صلیبیان پس از اشغال قدس در 1099 بخشی از آن را به کلیسا تبدیل کردند اما پس از آزادی قدس، مسجد الاقصی تعمیر، محراب آن نوسازی و گنبد آن با مرمر پوشانده شد و یک منبر چوبین در آن قرار داده شد.
4- دیوار براق (ندبه): دیواری بزرگ به طول حدود 56 و ارتفاع 65 فوت که از سنگهای بزرگ ساخته شده، به دلیل ارتباط آن با واقعة معراج پیامبر اکرم(ص) از مکه به بیت المقدس مورد تقدس مسلمانان است روایت شده است که پیامبر اسب خود را در این محل بستند امروزه این دیوار محل اجرای مراسم مذهبی صهیونیست هاست و نزد آنان به دیوار ندبه معروف است.
5- دیوارهای قدس: دیوارهای متعددی دور شهر بیت المقدس احداث شده است که قدمت آن به 2000 سال قبل از میلاد بر می گردد. محیط دیوارهای کنونی 5 مایل و ارتفاع آن تقریباً 20 فوت و دارای 34 برج است.
6- علاوه بر اینها از اماکن دیگری مانند کوه طور و مسجد عمر می توان نام برد.
7- آثار مسیحیان در قدس: در قدس کلیسای "مهد " یا "قیامت " وجود دارد که با جادة رنج های مقدس مورد اعقاد مسیحیان که برگرفته از تفکر به صلیب کشیدن حضرت مسیح "ع " توسط رومیان است، ارتباط دارد. علاوه بر این، دیرها و کلیساهای تاریخی فراوان دیگری نیز در این شهر وجود دارد.
*2)افسانه موهوم "معبد سلیمان "
"هیکل سلیمان " که یکی از نام های عبرانیش "بیست یهود " یا خانه خدایان است، بر خلاف اصطلاحی که گاهی به کار می رود، معبد و بارگاه یا جایگاه عبادت نیست. به ادعای صهیونیست ها، حضرت سلیمان(ع) هیکل را بر فراز کوه موریا (کوه بیت المقدس) یا تپه های حرم- که مسجد الاقصی و گنبد صخره روی آن قرار دارد- بنا نهاد.
صهیونیست ها با اعتقاد که این بنا در زیر مسجد الاقصی و گنبد صخره مدفون شده است، تا کنون بیش از 120 سازمان صهیونیست را ایجاد کرده اند که به حفاری در این مکانها پرداختند. صهیونیست ها معتقدند که بازسازی هیکل، پس از بازگشت ملت یهود به صهیون (نام یهودی فلسطین) صورت می گیرد. البته مسیحیان بنیاد گرا شرط اساسی بازگشت حضرت مسیح(ع) را بازسازی هیکل می دانند.
منابع تاریخی تاکید دارد که مسجد الاقصی همچون کعبه از آغاز خلقت مکان مقدسی بوده، به تدبیر و الهام الهی احداث شده است و حضرت داوود(ع) و پس از وی فرزندش حضرت سلیمان(ع) به تجدید بنا و نه تأسیس آن همت گماشتند، همچنان که حضرت ابراهیم(ع) خانة کعبه را بنا نهاده است.
دلایل فراوان بر قداست این مکان، تاریخی وجود دارد. از جمله ملک صادق پادشاه قدس از پادشاهان عرب یبوسی (حدود 2000 سال قبل از میلاد) که خود و قومش از موحدین بوده اند، این مکان را معبدی برای خود و صخرة شریف را موضعی برای تقدیم قربانیان قرار داده بود.
نتیجه می گیریم که مسجد الاقصی به عنوان یک مکان مقدس الهی، قدیمی تر از هیکل مورد ادعا بوده است و این حقیقت، ادعای صهیونیست را در مورد افسانة هیکل و مالکیت آنان بر قدس باطل می کند.
این ادعا ها و افسانه بافی ها بازگو کنندة یک طرح دینی نابخردانه و افراطی است و بهانه ای به دست بسیاری از سازمان های صهیونیستی افراطی داده است تا به اجرای طرح ها و تلاش برای ویرانی مسجد الاقصی و مسجد صخره از طریق حفاری ها و ایجاد تونل های زیر آن بپردازند که خود تلاشی است برای از بین بردن هویت اسلامی قدس و یهودی سازی کامل آن.
**ب)مناطق فلسطینی نشین قدس اشغالی
1ـ منطقه جدا افتاده (گیتو) شمال شرقی قدس که شامل اردوگاه شعفاط، حومه روستاهای السلام، عناتا و نوار می باشد و نزدیک به 40 هزار نفر جمعیت دارد.
2ـ منطقه جدا افتاده شمال قدس که شامل حومه روستاهای البرید و شهرک الرام می باشد و حدود 60 هزار نفر جمعیت دارد.
3 ـ منطقه شمال غرب قدس که شامل 14 روستا با جمعیتی بالغ بر60 هزار نفر می باشد.
4 ـ منطقه جنوب شرقی قدس اشغالی که شامل شهرک های السواحر، ابودیس و العزیز می باشد که 60 هزار نفر جمعیت دارد.
**ج) محله ها یا مناطق یهودی نشین داخل مرزهای گسترده شهر قدس
1ـ محله یهودی نشین داخل دیوارهای بخش قدیمی قدس: در سال 1968 میلادی بر ویرانه های محله الشرف احداث شد که به همین منظور 116 دونم از اراضی فلسطینیان مصادره شد و اکنون 2800 یهودی در آن سکونت دارد.
2 ـ محله نوی یعقوب: در شمال شهر قدس واقع شده است و 19300 نفر در آن اقامت دارد.
3 ـ محله راموت: در سال 1972 ساخته شد و 37200 نفر جمعیت دارد.
4 ـ شهرک جیلو: بزرگ ترین شهرک واقع در جنوب غربی شهر قدس می باشد که در سال 1972 با مساحتی در حدود 2700 دونم احداث شد.
5 ـ تلبیوت شرقی : در سال 1974 در مساحتی بالغ بر 2240 دونم احداث شد که 1500 نفر جمعیت دارد.
6 ـ معلوت دفنا: در سال 1973 با مساحتی بالغ بر 1389 دونم ساخته شد که بیش از 4700 نفر در آن سکونت دارند.
7 ـ دانشگاه عبری: بر روی اراضی مصادره شده روستای فلسطینی العیسویه ساخته شد و بعدها توسعه یافت تا این که مساحت زیربنای آن به 740 دونم رسید که هم اکنون جمعیت آن به 2500 نفر می رسد.
8 ـ ریخس شعفاط "رامات شلومر ": مساحت زیر بنای آن به 1198 دونم می رسد که کار ساخت آن از سال 1990 آغاز شد.
9 ـ رامات اشکول و جبعات همفتار: بیش از 397 دونم مساحت و 6600 نفر جمعیت دارد.
10ـ شهرک های بسگات زئیو و بسگات اومر: این دو شهرک در مساحتی بالغ بر 3800 دونم از اراضی روستاهای بیت حنینا، حزما، عناتا بنا شد که تا سال 1998 جمعیت آن به 35 هزار نفر می رسید.
11 ـ عطروت "منطقه صنعتی ": مساحت آن به 1200 دونم می رسد که اراضی آن در سال 1970 مصادره شد.
12ـ جبعات هماتوس: مساحت آن به 170 دونم می رسد که بر روی زمین های مصادره شده روستای بیت صفاقا احداث شد.
13 ـ شهرک جبل ابوغنیم : مساحت این شهرک به 2058 دونم می رسد که پس از مصادره اراضی روستاهای عرب نشین صور باهر، ام طوبا و بیت ساحور احداث شد.
14 ـ تپه فرانسوی : بر روی زمین های مصادره شده روستاهای "لفتا و شعفاط " احداث شد و افزون بر 822 دونم مساحت و 12000 نفر جمعیت دارد.
15 ـ پروژه حامیلا (روستای داوود): بر زمینی با مساحت 130 دونم بنا شد.
**د) مجتمع های شهرک نشینی صهیونیستی حومه قدس اشعالی
1ـ مجتمع گوش عتصیون: این مجتمع از شهرک های الون شیگوت، کفار عتصیون، مجدال عوزا، ناوی دانیال، جبعوت، بات عایس، روش تسودیم و بیتار عیلیت تشکیل شده است.
2ـ مجتمع معالیه ادومیم: شهرک های معالیه ادومیم، علمون، جفعات بنیامین، میشور ادومیم، الون نفی برات را در بر می گیرد . 3 ـ مجتمع مودیعن
4ـ مجتمع های شهرک نشینی شمال غرب قدس: شامل شهرک های جفعات زیف، جفعوت حدشاه، هارادام و هارشموئیل می باشد.
به خاطر وجود این مجتمع ها و دیگر اقدامات "اسرائیل " مجتمع های مسکونی فلسطین در قدس به مناطق جدا افتاده مبدل گردید.
**ه) روند تاریخی یهودی سازی "قدس " پس از اشغال فلسطین
درپانزدهم می1948همزمان با شکل گیری دولت اسراییل مساحت شهر "قدس " 1/21کیلومترمربع بود که 20 کیلومترمربع آن مساحت "قدس " جدید بود. شهر قدس پس از امضای قرار داد آتش بس در سال 1949به مناطق زیر تقسیم شد:
1-منطقه عربی با 4/2کیلومترمربع که این مقدار 48/11درصد مساحت قدس را در بر می گرفت.
2-منطقه ای که به اشغال رژیم صهیونیستی درآمد و مساحت آن به 7/17کیلومتر مربع میرسید که این رقم 3/84درصد مساحت قدس را شامل می شد.
3-منطقه تحت حاکمیت سازمان ملل متحد که به یک کیلومتر مربع می رسید و این رقم 39/4درصد مساحت شهر قدس را شامل می شد.
مقامات رژیم صهیونیستی پس از سال 1948نتنها به تلاش خود در جهت قرار دادن شهر "قدس "به عنوان پایتخت خود بسنده نکردند،بلکه اعلام داشتند که " قدس شرقی "به قدس جدید الحاق شده است و این اقدام اندکی پس از اشغال کرانه باختری و نوار غزه در سال 1967صورت گرفت.. شهر قدیمی قدس تا سال 1967 میلادی در دست عرب تبارهای فلسطین باقی ماند.
یهودیان درباره این شهر‌ می‌گویند : بر دروازه هایت ایستاده ایم ای قدس ، متحد باقی بمان ای قدس.
این سخن نشان‌ می‌دهد که یهودیان پیش از جنگ سال 1967 میلادی راهبرد خود را به سبب اهمیت دینی شهر قدس برای قوم یهود مبتنی بر وحدت این شهر و‌سیطره بر آن قرار داده اند و نیروهای صهیونیست به حملات خود به منظور ضمیمه کردن شهر ادامه داده و‌ چهار تیپ تشکیل دادند تا شهر را به کنترل خود در آورند. شهر قدس به سبب وجود به اصطلاح هیکل و‌دیوار گریه از اهمیت دینی خاصی در اندیشه و‌ایدئولوژی یهود برخوردار بوده و‌به سبب موقعیت راهبردی آن کلید دفاع از کرانه باختری قلمداد‌ می‌شود. بنا بر این ، پیروزی در نبرد قدس به معنای به دست آوردن همه آن است از سوی دیگر اسکان در اندیشه صهیونیسم ، محور تشکیل اسراییل محسوب شده و‌بدون آن ، اسراییل دیگر معنا و‌مفهومی نخواهد داشت. مانند "دیوید بن گوریون " ، آنجا که گفت : اسراییل بدون قدس و‌قدس بدون هیکل بی معناست (.
نیروهای رژیم صهیونیستی در پنجم ژوئن سال 1967 میلادی ، شهر قدس را مورد حمله قرار داده و‌یک طرح سری نظامی به نام "تازیانه " را به مرحله اجرا درآوردند. هدف از این طرح حمله به شمال شهر از طریق سیطره بر ارتفاعاتی بود که زمینه را برای محاصره شهر و‌مناطق پیرامون و‌همچنین راههای مواصلاتی به اردن فراهم‌ می‌ساخت.
پیشروی نیروهای صهیونیست تا آنجا ادامه یافت که پس از مدتی به دیوارهای شهر مقدس رسیده و‌سپس "باب الاسباط " در شرق را مورد حمله قرار دادند. این نیروها به سه بخش تقسیم شدند : بخشی به سوی باب العمود رفتند ، گروهی عازم مسجد الاقصی و‌ گروه سوم رهسپار "حاره النصاری " (محله مسیحیان) شدند. همچنین سایر نیروها از "باب الساهره " در شمال ، وارد بیت المقدس شدند.
این درگیری ها تا بعد از ظهر روز هفتم ژوئن 1967 ادامه یافت. در این روز نیروهای اسراییلی توانستند شهر را به کنترل خود درآورند. موشه دایان وزیر دفاع رژیم اشغالگر قدس در آن زمان پس از ورود به شهر گفت : برای وحدت شهر مقدس بازگشتیم. به مقدس ترین نقطه برگشتیم. باز گشتیم و‌هرگز از آن نخواهیم رفت.
نیروهای اشغالگر در ادامه اقدامات خود تدابیر گسترده ای از جمله مصادره زمین ها و‌املاک درون دیوار متشکل از 595 باب منزل مسکونی ، 437 باب مغازه ، 5 باب مسجد و‌چهار باب مدرسه را به منظور تقویت سیطره خود بر شهر به مرحله اجرا گذاشتند.
صهیونیست ها از ابتدای اشغال شهر ، به طور حساب شده و‌برنامه ریزی شده سیاست یهودی سازی شهر را از طریق انضمام ، اسکان و‌کوچاندن اجباری ساکنان اصلی قدس به مرحله اجرا درآورده و‌همزمان ، دست به تلاش برای محو هویت فرهنگی عربی شهر و‌تغییر آثار آن و‌به عبارت بهتر یهودی سازی شهر زدند که این طرح از طریق شیوه هایی مانند مصادره زمین یا خرید آن با تقلب و‌کلاهبرداری ، دستکاری آمارها و‌پژوهش‌های جمعیتی و‌کوچ اجباری فلسطینی ها اجرا شد).
از دیگر شیوه‌های صهیونیست ها بدین منظور به کار گرفتن تغییر اسامی و‌نشانه‌های تاریخی بود. در این راستا اسامی خیابان ها و‌میدان‌های درون شهر قدیمی و‌اماکن مختلف شهر به منظور تحمیل هویت دینی و‌فرهنگی جدید مطابق با مفاهیم دینی یهود تغییر یافت که از مهمترین آن‌ می‌توان به تغییر نام "حرم شریف " به "جبل هیکل " و‌یا تغییر نام "دیوار براق " به دیوار گریه (ندبه) اشاره نمود.
اشغالگران همچنین 116 دنم از زمین‌های بخش جنوبی محلات شهر قدیمی را به بهانه ایجاد یک محله جدید یهودی مصادره و‌700 باب ساختمان سنگی را ویران کردند. از این میان 595 ساختمان متعلق به ساکنان عرب بود و‌فقط 105 ساختمان آنهم پیش از سال 1948 میلادی به یهودیان تعلق داشت.
صهیونیست ها همچنین شرکتی به نام "شرکت یهودی برای توسعه شهر قدیمی " را به منظور ساخت مسکن برای یهودیان در شهر قدیمی تاسیس کردند.
بدین ترتیب اولین فرایند اسکان صهیونیست ها در شهر قدس شکل گرفت که هدف از آن تغییر ماهیت عربی شهر و‌حومه آن بود. رژیم صهیونیستی از قوانین زمین مصوب در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین در خلال سالهای 1922 تا 1948 میلادی به عنوان بهانه ای برای مصادره مقدار بیشتری از زمین‌های عربی استفاده کرد.
این رژیم برای یهودی سازی شهر قدس و‌منزوی کردن آن از سایر نقاط کرانه باختری سه کمربند از شهرک‌های یهودی نشین را در اطراف آن ایجاد کرد که عبارتند از :
1 - کمربند اطراف شهر قدیمی و‌حومه آن که این شهر را به غرب مرتبط‌ می‌سازد.
2 - کمربند اطراف محلات عربی خارج از دیوار در مناطق واقع در مرزهای شهرداری اردنی قدس .
3 - کمربند اطراف شهر قدس بزرگ مطابق با طرح‌های پیشنهادی اسراییل که هدف نهایی از آن یهودی سازی کامل این شهر است
رژیم صهیونیستی در تاریخ30/7/1980از الحاق "قدس " به اسراییل خبر داد.از آن تاریخ به بعد رژیم منحوس صهیونیستی طرح احداث شهرک های یهودی نشین را برای یهودی سازی قدس شرقی که متعلق به ساکنان فلسطینی بود را آغاز کرد و از رهگذر اقدامات سرکوبگرانه و مصادره املاک فلسطینیان ساکن این منطقه شمار زیادی از فلسطینیان را از قدس شرقی اخراج و 20 محله یهودی نشین در بخش شرقی قدس ایجاد کرد که کل شهر قدس را در بر می گرفت.رژیم صهیونیستی با این اقدام اشغالگرانه خود ارتباط جمعیتی فلسطینیان ساکن قدس را با سایر هموطنان خود در دیگر شهرهای کرانه باختری را قطع کرد. رژیم صهیونیستی ذر تلاش است که "قدس " را پایتخت همیشگی اسراییل قلمدادکند .ذر حال حاضر بیش از 700هزار نفر در شهر "قدس " ساکن می باشند که بیش از 73 درصد آنان را یهودیان تشکیل می دهند و "تا اویو " قصد دارد تا سال 2010 میلادی 153هزار واحد مسکونی در این شهر احداث کند،به گونه ای که مجموع ساکنان این شهر در سال مذکور به 817هزار نفر میرسد که یهودیان اکثریت قاطعی خواهند داشت.با این حال به رغم سیاست های اسراییل در زمینه افزایش جمعیت یهودیان در این مناطق اما همچنان 320هزار فلسطینی تا آغاز سال 2006در این مناطق حضور داشتند و بیش از 50نهاد فلسطینی در شهر "قدس " فعالیت می کنند.
**و)برنامه ها و اقدامات صهیونیسم در جهت یهودی سازی قدس
1-مصادره و تخریب اموال فلسطینیان:
اشغالگران صهیونیست به منظور توسعه شهرک های یهودی نشین اراضی فلسطینیان را مصادره می کنند و با این اقدام موجودیت آنان را به خطر می اندازند.
اشغالگران صهیونیست طی دهه های گذشته هزاران دونم از اراضی قدس اشغالی و حومه آن را تصرف و مصادره کرده اند و همچنان این سیاست را دنبال می کنند.
رژیم صهیونیستی در سال 2004 میلادی به منظور ساخت 5000 واحد جدید مسکونی 2000 دونم از اراضی روستای الواجه واقع در جنوب بیت المقدس را مصادره کرد و طرح شهرک سازی خطرناکی را به اجرا درآورد که به تصرف کامل زمین های بیت اکسا واقع در شمال غرب قدس انجامید.
در همین راستا، اشغالگران صهیونیست به منظور سیطره بر بیشترین مساحت ممکن اراضی قدس به یک سری اقدامات دست زدند؛ به گونه ای که "رحبعام زئیفی " فرمانده وقت منطقه مرکزی با هماهنگی "موشه دایان " وزیر جنگ وقت "اسرائیل " از سال 1967م اراضی 28 روستا و شهر عرب نشین را مصادره و تمامی عرب های ساکن این روستاها و شهرها را از مرزهای این شهرها بیرون کردند.
از سال 1993 مرحله دیگری از یهودی سازی شهر قدس آغاز شد که عبارت است از ترسیم مرزهای جدیدی برای ایجاد شهر قدس بزرگ یا "مترو بولیتان " با مساحتی بالغ بر 600 کلیومتر مربع و معادل 10 درصد مساحت کرانه باختری که هدف از این اقدام ایجاد ارتباط منطقه ای و جغرافیایی میان این شهرک ها جهت سلطه کامل بر شهر قدس بود.
گزارش های سازمان های حقوقی حاکی از این است که رژیم غاصب صهیونیستی طی شش سال گذشته بیش از 2000 باب خانه را به بهانه نداشتن مجوز ساخت تخریب کرده است. مسئولان این رژیم همچنین از طریق دریافت جریمه های نقدی که گاهی ده ها هزار شیکل می رسد اقدام به تشدید مجازات علیه این افراد کرده اند و گذشته از آن این مقامات آئین نامه ای را صادر می کنند که بر اساس آنها باید فلسطینیان ساکن بیت المقدس باید برای ساخت خانه سند مالکیت ارائه دهند و موافقت همسایگانشان را به دست آورند از جمله ریش سفید روستا یا محله.
طبق گزارش مذکور، این اقدامات در چارچوب توطئه صهیونیستی برای اخراج 180 هزار فلسطینی ساکن بیت المقدس جهت تضمین اکثریت یهودیان در مقایسه با تعداد فلسطینیان ساکن بیت المقدس صورت می گیرد به گونه ای که تعدادشان تا سال 2020 از 30 نفر بیشتر نباشد.
بر پایه داده های رسمی شهرداری قدس، 88 درصد اخطاریه هایی را مسئولان ذیربط رژیم صهیونیستی در سال 1999 در زمینه تخریب صادر کرده اند به فلسطینیان ساکن بیت المقدس مربوط می شود. حال آنکه اخطاریه هایی را که این مسئولان علیه صهیوینست ها صادر می کند فقط به ایوان ها یا تراکم خانه های ساخته شده مربوط می شود.
آمارگیری های دیگر نشان دهنده این است که مقامات رژیم صهیونیستی طی سال 1967 تا 2007 بیش از سه هزار واحد مسکونی فلسطینی را به دلایل و بهانه های واهی و پوشالی ویران کرده اند که پاره ای از این دلایل به شرح زیر است:
نداشتن مجوز ساخت، به پایان رسیدن مدت مجوز، قرار گرفتن ساخت در منطقه مورد استفاده عموم، قرار گرفتن در خارج از طرح احداث معبد سلیمان، قرار گرفتن در نزدیکی خیابان ها و غیره. علاوه بر آن دشمن صهیونیستی چندین خانه فلسطینی را به خاطر فعالیت سیاسی و مسائل امنیتی صاحب خانه ویران کرده اند.
*2-توسعه و گسترش شهرک سازی در قدس اشغالی :
در سال 1993 مرحله ای از مراحل یهودی سازی قدس و مرزبندی آن موسوم به ترسیم مرزهای قدس بزرگ (المرتوبولتیان) آغاز شد که بر اساس این مرزبندی مساحت اراضی قدس بزرگ به 840 کلیومتر یعنی 15 درصد مساحت کرانه اختری می رسد و مرحله جدیدی احداث شهرک های یهودی نشین در خارج از محدوده شهرداری آغاز می شود، اما هدف آن ایجاد ارتباط جغرافیایی میان شهرک های کرانه باختری و شهرک های خارج محدوده شهرداری و همچنین ایجاد شبکه ارتباطی میان شهرک ها بود. با توجه به این مسئله نقشه شهرک سازی رژیم صهیونیستی در منطقه قدس اشغالی شامل شهرک های گوش عتیصون، افرات، معالیه ادومیم و جبعات زئیف می باشد و ساخت و ساز در آنها با سرعت فزاینده ای ادامه دارد.
رژیم اشغالگر قدس با اجرای این اقدامات در پی تحقق اهداف ذیل است: حفاظت از جاده آزاد تجاری، تقویت جایگاه قدس به عنوان پایتخت دولت عبری، ایجاد ارتباط میان ساکنان یهودی اش، ممانعت از شکل گیری مناطق فلسطینی نشین مرتبط به هم و به هم پیوسته، قطع ارتباط میان صهیونیست ها و فلسطینیان، ایجاد حلقه ارتباطی میان شهرک های یهودی معالیم ادومیم، جبعات زئیف، گوش عتصیون و بیتار و شهر قدس اشغالی.
خطرناک ترین کمربندهای شهرک سازی همان کمربندی است که در داخل محدوده وسیع شهرداری قدس یا آنچه که محله یهودی خوانده می شود، قرار دارد. ایجاد این کمربند از سال 1967 با تخریب محله الشرف قدس آغاز شد و در سال 1968 یک محله جدید یهودی نشین ایجاد شد. وزارت دارایی رژیم صهیونیستی طی مصوبه ضمیمه نقشه شماره 5 ب ـ/أ/108/322 و منتشره در روزنامه رسمی شماره 1443، دستور مصادره 116 دونم از زمین های فلسطینیان ساکن این منطقه را صادر کرد که در این مساحت مصادره شده 595 ساختمان وجود داشت که شامل 1058 باب مغازه، 5 دانشگاه، 4 مدرسه، یک بازار تاریخی "باشوره " و خیابان تجاری بود که بخشی از خیابان باب السلسلة به حساب می آید و در امتداد این خیابان چندین بنای تاریخی وجود دارد که قدمت آنها به عصر مملوکی باز می گردد.
گفتنی است که در این منطقه 6000 فلسطینی در سه محله سکونت داشتند که یکی از این محله ها المغاربه است که پس از جنگ به طور کلی با خاک یکسان شد و دیگری محله السریان و محله الشرف است.
این محله حدود 20 درصد مساحت بخش قدیمی شهر قدس یعنی 868 دونم مساحت بخش قدیمی را شامل می شود. مسئولان رژیم صهیونیستی علاوه بر تلاش های گسترده، سرمایه گذاری فراوانی را به منظور بازسازی این محله انجام دادند تا از جدیدترین شیوه های معماری برای ساخت خانه های و ساختمان های این بخش استفاده کنند و از این طریق این محله را به یک منطقه گردشگری شهر قدس مبدل سازند و علاوه بر آن شرایط ساخت و ساز و توسعه شهرک های یهودی نشین را تسهیل کنند؛ به گونه ای در پی این اقدامات تعداد ساکنان این محله در سال 1998 به 2600 نفر رسید.
مسئولان رژیم صهیونیستی پروژه 2185 در زمینه ایجاد شهرک صهیونیستی را تدوین کردند. این پروژه در مساحت 105 دونم به اجرا درآمد و در چارچوب آن 650 واحد مسکونی با 2100 اتاق در مساحتی بالغ بر 80 دونم احداث شد، اما تعداد واحدهای طراحی شده 2122 باب بود. در این محله مراکز، نهادهای آموزشی، باشگاه، بیمارستان و مهد کودک نیز احداث شد.
محله "نفی یعقوب " یکی دیگر از محله های یهودی نشین است که در داخل محدوده شهرداری قدس قرار دارد که رژیم اشغالگر قدس به منظور ساخت آن 1835 دونم از اراضی فلسطینیان این منطقه را مصادره کرد و به موجب طرح احداث معبد سلیمان شماره 1542 این محله 3800 واحد مسکونی و 19300 نفر جمعیت دارد که در مساحتی بالغ بر 862 دونم زندگی می کنند. گذشته از آن، 4 دونم اراضی در مناطق سبز وجود دارد که اراضی احتیاطی برای توسعه شهرک های یهودی نشین در آینده به شمار می رود.
این رژیم همچنین به منظور احداث محله یهودی نشین "راموت " 4840 دونم از اراضی فلسطینیان ساکن شهر قدس اشغالی را مصادره و 8000 واحد مسکونی در آن احداث کرد. این محله 37200 نفر جمعیت دارد.
گفتنی است که مسئولان رژیم صهیونیستی با توسعه محدوده این شهرک محله یهودی جدیدی با 200 واحد مسکونی به نام "راموت 6 " احداث کردند.
جیلو یکی از شهرک های بزرگ یهودی نشین است که پس از مصادره 2700 دونم از اراضی فلسطینیان احداث شد. این شهرک 7484 واحد مسکونی و 30200 نفر جمعیت دارد.
خاطر نشان می شود که این شهرک، بزرگ ترین شهرک یهودی نشین واقع در جنوب غربی شهر قدس محسوب می شود؛ به طوری که اراضی و ارتفاعات مشرف بر بیت جالا، بیت لحم و شهر قدس در بر می گیرد.
از سوی دیگر رژیم اشغالگر قدس جاده عریضی که مرکز قدس را به شهرک "بات ـ جیلو " متصل می کند، احداث و بیت صفافا را به دو بخش مجزا تقسیم کرد.
شهرک صهیونیستی "تلبیوت شرقی " با 2240 دونم مساحت و 4400 واحد مسکونی و 15000 نفر جمعیت یکی دیگر از شهرک های بزرگ قدس اشغالی قلمداد می شود. شهرک مذکور و شهرک جیلو واقع در جنوب شرقی قدس یکی از کمربند های مهم شهرک سازی اطراف قدس را تشکیل می دهند. شایان ذکر است که بخش عمده ای از این شهرک در اراضی الحرام واقع در مرزهای میان اردن و "اسرائیل " قرار دارد.
رژیم غاصب صهیونیستی با صدور مصوبه شماره (هـ/فـ/111/322) زمین های چندین خانواده فلسطینی ساکن قدس را مصادره و محله یهودی نشین "معلوت دفنا " را در آن احداث کرد. بر اساس طرح احداث معبد سلیمان شماره 1439 مساحت این شهرک به 389 دونم می رسد که 1184 واحد مسکونی بر روی آن احداث شده است. احداث این واحدها در سال 1973 در مناطق الحرام واقع در مرزهای میان بخش شرقی و بخش غربی قدس اشغالی آغاز شد.
گفتنی است که جاده شماره (1) در نزدیکی این شهرک ایجاد شد. این شهرک از شهرک های مرکزی یهودی نشین در داخل محله های عربی به شمار می رود. رژیم غاصب صهیونیستی به منظور جدا سازی محله های عربی یک پایگاه بزرگی را برای مقر مرزبانی احداث کرد.
از سوی دیگر "اسرائیل " نیز بر اساس طرح شارون ( ایجاد 26 دروازه در اطراف قدس) برای توسعه واحدهای مسکونی در اماکن خالی اطراف برنامه ریزی می کند.
-دانشگاه عبری: رژیم صهیونیستی در سال 1924 ساختمان دانشگاه عبری و یک بیمارستان در زمین های روستای عیسویه احداث شد. این دانشگاه در منطقه غیر نظامی تحت حاکمیت سازمان ملل باقی ماند. این رژیم پس از سال 1967 مساحت زیادی از زمین های روستای عیسویه و لفتا را مصادره کرد و مرزهای آن را تا مناطق الحرام و مناطق عربی گسترش داد، به طوری که این شهرک از طریق شهرک های یهودی احداث شده در نزدیک آن (التلة الفرنسیة- جبعات همفتار- رامات اشکول) به قدس غربی متصل شد. بر اساس طرح احداث معبد سلیمان شماره 3203 مساحت آن به 740 دونم می رسد. دانشگاه عبری به لحاظ سیاسی و امنیتی از موقعیت استراتژیک و حساسی برخوردار است، زیرا بر شمال قدس و چندین روستای اطراف این شهر و دشت اردن، کوهستان های غربی و السلط مشرف است.
مساحت شهرک "ریخس شعفاط " (جبعات هاشعفا) بر اساس نقشه طرح احداث معبد سلیمان شماره به 1198 دونم می رسد این منطقه پس از سال ها کشت و زرع به یک زیستگاه مبدل گشت. در سال 1990 ساخت شهرک های یهودی اعلام شد که متجاوزان صهیونیست قبل از ساخت این شهرک درختان این منطقه را ریشه کن و 2165 واحد مسکونی برای یهودیان مذهبی کانادایی تبار در آن احداث کردند. در حال حاضر این شهرک به شهرک های واقع در شمال شرقی از جمله نفی یعقوب، بسجات زئیف و بسحات عومر واقع در جاده شماره 1 متصل شده است.
شهرک های رامات اشکول و جبعات همفتار که در اطراف قدس احداث شده است حلقه ارتباط میان محله های قدس غربی و قدس شرقی به شمار می رود. رژیم غاصب صهیونیستی به منظور ساخت این شهرک ها 3345 دونم از اراضی این شهر را مصادره و 2200 واحد مسکونی احداث کرد که 6600 نفر در آن سکونت دارند. این شهرک و شهرک جبعات همفتار بخش غربی محله های شهرک نشینی به شمار می روند که به منظور کنترل جاده ارتباطی میان قدس و رام الله و کنترل شهر قدس احداث شد.
شهرک های بسجات زئیف و بسجات عومر در زمین های روستاهای بیت حنینا، شعفاط، حزما و عناتا احداث شده است. "اسرائیل " به منظور ساخت این دو شهرک 3800 دونم از اراضی فلسطینیان را مصادره و 12000 واحد مسکونی در آنها احداث کرد. این شهرک ها 100000 نفر جمعیت دارد. بر اساس نقشه های اعلام شده این شهرک به یکی از بزرگ ترین شهرک بخش شمال شرقی قدس و دومین کمربند شهرک سازی پس از کمر بند شهرک سازی نخست واقع در اطراف این شهر مبدل خواهد شد. بر پایه آمارهای ارائه شده در سال 1988 میلادی 3500 نفر در این شهرک زندگی می کردند.
خاطر نشان می شود که با تکمیل احداث این دو شهرک و شهرک (نفی یعقوب) ساخت دیوار شمال شرقی شهرک واقع در مرزهای گسترده شهرداری قدس پایان می یابد. در یک منطقه خالی مانده نیز ساخت و سازهایی صورت گرفت و تمامی شهرک های کمربند دوم با کمربند نخست به هم مرتبط شد و به همین منظور 728 دونم از اراضی فلسطینیان در چارچوب طرحی موسوم به ورودی شرقی مصادره شد و بخش شمال شرقی با دیوار دوم و محاصره محله های عربی بسته شد. مصادره هر چه بیشتر اراضی اشغالی و اخراج فلسطینیان به صورت غیر مستقیم جهت جلوگیری از ساخت و ساز در زمین های فلسطینی می باشد.
عطورت یک منطقه صنعتی به شمار می آید که در 1200 دونم احداث شده است و در آنجا کارخانه های تولید لوازم خانگی و صنایع فلزی ساخته شده است. بیشتر کارخانه های از قدس غربی به این منطقه انتقال داده است. به منظور نزدیک بودن این منطقه به فرودگاه پروژه جدیدی با هدف گسترش مساحت باند فرودگاه و تأسیسات آن جهت استفاده از آن در انتقال کالاها به خارج از اراضی اشغالی در صورت اجازه پرواز به هواپیماها از آن تدوین شد.
جبعات هماتوس در زمین های روستای بیت صفافا و شهر بیت جالا ایجاد شد که مساحت آن به 170 دونم می رسد. ساخت این شهرک در سال 1991 و از طریق نصب خانه های پیش ساخته آغاز شد. به موجب نقشه مذکور مجموع مساحت آن به 980 دونم می رسد ساختمان های موقت نیز در آینده به ساختمان های دائمی مبدل می شوند و 4600 واحد مسکونی در آن احداث خواهد شد. شهرک مذکور با شهرک جیلو کمربندی بخش جنوب غربی اطراف قدس را تشکیل می دهند تا ضمن جلوگیری از گسترش منطقه جغرافیایی عربی و محاصره روستاهای داخل شهرداری قدس آنها را از شهرهای کرانه باختری جدا سازد.
شهرک جبل ابوغینم در سال 1990 ساخته شد و رژیم صهیونیستی به منظور ساخت آن 1850 دونم از مساحت روستاهای صور باهر، ام طوبا و بیت سلحور را مصادره کرد و هم اکنون نیز به عنوان یک زیستگاه به شمار می آید.
بر اساس طرح احداث معبد شماره 5053 مساحت این شهرک به 2085 دونم می رسد که 6500 واحد مسکونی در آن ساخته شده است. پس از اینکه این شهرک به شهرک های جنوب غربی متصل شد جنوب قدس بسته شد رژیم صهیونیستی کنترل جاده ارتباطی میان شهر قدس اشغالی و بیت لحم را به دست گرفت. آری! رژیم صهیونیستی هر وقت که دوست دارد آن را می بندد. گفتنی است فار اول این پروژه در سال 1999 به اجرا درآمد.
شهرک "التلة الفرنسیة " از نخستین شهرک های یهودی نشین به شمار می رود که با هدف تکمیل کمربند شهرک سازی در اطراف شهر قدس اشغالی احداث شدند این شهرک ها در اراضی روستاهای لفتا و شعفاط احداث شده است از بزرگ ترین محله های مسکونی در کمربند شهرک نشینی قلمداد می شود. بر اساس نقشه آ شماره 1541 مساحت این شهرک به 822 دونم می رسد که 5000 واحد مسکونی در آن احداث شده است و تعداد ساکنان آن به 12000 نفر می رسد.
پروژه مامیلا در روستای داوود واقع در بخش غربی باب الخلیل در محله شماعه که 130 دونم از اراضی فلسطینی را به خود اختصاص داده، قرار دارد. این منطقه بخشی از طرح مربوط به ادغام قدس شرقی به قدس غربی قدس و تغییر مجدد بافت جغرافیایی این دو منطقه به شمار می رود. اجزاء مصادره شده بخشی از املاک عربی به شمار می رود. ساخت و ساز در روستای جدید به سبک معماری خاصی و با هدف تجاری و گردشگری احداث می شود.
کمربند شهرک نشینی در قدس نشانگر این است که مقامات رژیم غاصب صهیونیستی یک واقعیت سیاسی و بافت جمعیتی جدیدی را در شهر بیت المقدس ایجاد کرده اند. تغییر بافت جمعیتی صهیونیستی با توجه به مصادره اراضی فلسطینی و احداث شهرک های یهودی نشین و اعلام مناطق سبز و تخریب اراضی و خانه ها به ضرر بافت جغرافیایی فلسطین تمام شد و این تجاوزات رژیم اشغالگر قدس منجر به شکل گیری یک خلل و آسیب بافت جمعیتی شد. این رژیم درصدد بر آمد تا از این موضوع به عنوان اهرم فشار در مذاکراتش با طرف فلسطینی (مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین) برای دست یابی به توافقاتی که تأمین کننده منافع این رژیم باشد استفاده کنند.
بر پایه تحقیقات انجمن پژوهش های عربی، سیاست مذکور باعث افزایش شمار شهرک نشینان و کاهش جمعیت فلسطینیان که یک سوم جمعیت قدس یعنی 220 هزار نفر را تشکیل می دهند، می شود.
افزودنی است که شمار یهودیان ساکن در شهرک های بخش شرقی قدس با شهرک نشینان واقع در کرانه باختری برابری می کند.
طبق آمارگیری های صورت گرفته از سوی مرکز زمین شناسی، 29 شهرک در قدس وجود دارد که 14 شهرک در بخش الحاقی به قدس یعنی در مرزهای قدس شرقی قرار دارد و این شهرک ها اراضی مسکونی عربی را در بر می گیرد به گونه ای که این شهرک ها در منطقه قدس به صورت مجتمع های مسکونی گسترده دایره ای شکل در اطراف شهر قدس و حومه آن منتشر شده است.
الحاق شهرک "معالیه آدومیم " از شرق به شهر قدس اشغالی صورت گرفت. لازم به ذکر است که این شهرک 20 هزار نفر جمعیت دارد و به عنوان شهرک اصلی شهر قدس قلمداد می شود. رژیم صهیونیستی به همین منظور شهرک های نظامی کوچک مانند عنتوت، میشور، ادومیم، کدار و کفعات و بینامین را از سمت شرق و محله های یهودی نشین مانند یعقوب، کفعات زئییف، کفعات حدشا و کفعات هار دار را از شمال به قدس اشغالی الحاق کرد.
این سیاست تل آویو به افزایش تعداد شهرک نشینان صهیونیست و کاهش میزان فلسطینیان ساکن این شهر که یک و سوم جمعیت کل قدس را تشکیل می دهند، انجامید. یعنی جمعیت آنان به 220 هزار نفر می رسد، البته تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن قدس شرقی با تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کرانه باختری وغزه برابری می کند.
الحاق معادلیه ادومیم به مرزهای بخش قدیمی شهر قدس موجب افزایش 20 هزار شهرک نشین به تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کمربند شهرک سازی (کانون شهرک نشینی) در اطراف شهر قدس شد و به این ترتیب بیش از 200 هزار شهرک نشین صهیونیست در داخل مرزهای بخش قدیمی شهر قدس سکونت دارند. بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی منابع دولتی صهیونیستی، شمار شهرک نشینان ساکن کرانه باختری در سال 2006، تا میزان 6 درصد افزایش یافته است.
به گفته وزارت کشور رژیم اشغالگر قدس شمار صهیونیست های ساکن کرانه باختری در سال 2006 به 268379 نفر رسید که این میزان نسبت به جمعیت 253748 نفری صهیونیست ها در سال 2005، در حدود 5.8 درصد رشد داشته است. شایان ذکر است که میزان رشد تعداد کل شهرک نشینان در سال 2005، تنها 1.4 درصد بوده است.
وزارت مسکن رژیم اشغالگر قدس در سال 2007 از طرح خود برای احداث هزار واحد مسکونی جدید در شهرک صهیونیست نشین "هارحوما " در جنوب شرق قدس خبر داد.
وزارت مسکن دولت جعلی عبری همچنین تاکید کرد که طرح احداث هزار واحد مسکونی در شهرک هارحوما از سوی خود وزارتخانه پیشنهاد شده است.
تلاش های رژیم صهیونیستی در سال 2008 طرحی را برای ساخت 200 واحد مسکونی جدید برای شهرک نشینان صهیونیست در محله "شیخ جراح " در قدس اشغالی آغاز کرده است.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی فلسطین در تاریخ (29/1/2008) روزنامه عبری زبان "هاآرتص "، این جمعیت در راستای این طرح خود قصد دارد منازل دهها خانواده فلسطینی ساکن در این منطقه را تخریب کند.
"بینی آلون " از نمابندگان افراطی حزب اتحاد ملی در کنست رژیم صهیونیستی، هدف از احداث این واحدها را تضمین ارتباط شهرک های صهیونیست نشین اطراف بخش قدیمی قدس اشغالی دانست.
رژیم صهیونیستی درسه ماهه نخست سال 2008در راستای ادامه روند شهرک سازی خود در سرزمین های فلسطینی، سعی نمودتا با ساخت یک ابر شهرک صهیونیستی با 813 واحد مسکونی در محله بیت صفافا در شهر اشغالی قدس احداث کند.
این طرح که در راستای طرح کمیته ساخت و ساز صهیونیستی در شهر اشغالی قدس برای ساخت 2337 واحد مسکونی در شهرک صهیونیستی "جفعات همتوس " صورت می گیرد، به منظور احداث شهرک صهیونیستی جدیدی در جنوب شهر اشغالی قدس اجرا می شود و رژیم صهیونیستی بدین وسیله سعی دارد با تکمیل ساخت منطقه صهیونیست نشین در جنوب شهر قدس که شهرک های "هار حوما " و "گیلو " و در آینده شهرک "جفعات همتوس " را در برخواهد گرفت، ارتباط جمعیتی شعر قدس با جنوب کرانه باختری را قطع کند.
لازم به ذکر است که در صورت اجرای این طرح صهیونیستی در شهر اشغالی قدس، 3699 واحد مسکونی جدید برای صهیونیست های این شهر و نیز هتل ها و رستوران های تفریحی با 1100 اتاق در این شهر احداث خواهد شد. همچنین رژیم صهیونیستی احداث 750واحد مسکونی را در محله "آگان ایالوت " واقع در شمال غربی شهر "قدس " را آغاز نمود.

*3-تغیر بافت جمعیتی به نفع یهودیان:

تغییر بافت جمعیتی قدس که از زمان برپایی کنفرانس " بال " در سال 1897 (1376 ) در شهر سویس شکل رسمی به خود گرفت بخشی از چالش جمعیتی میان عرب ها و یهودیان در فلسطین به شمار می رود. نکته حائز اهمیت اینکه قدس جایگاه مهمی در طرح های یهودی سازی و شهرک نشینی صهیونیستی برای تحمیل برتری جمعیتی یهودیان بر عرب ها دارد. می توان تاکید کرد که انتقال یهودیان به قدس و دیگر شهرهای فلسطین مصادره اراضی فلسطینیان ایجاد شهرک های یهودی نشین و غصب املاک فلسطینیان به شیوه های مختلف پایه های سیاست " اسرائیل " برای یهودی سازی هر چه بیشتر اراضی فلسطین به شمار می رود. هدف سران تل آویو از مطرح کردن اصطلاح یهودیت دولت عبری محاصره عرب های ساکن قدس اشغالی و دیگر بخش های اراضی اشغالی به منظور بیرون راندن آنان از سرزمینشان است. مسئولان رژیم صهیونیستی همچنین در تلاشند تا واقعیت شهرک سازی را در قدس اشغالی قبل از انجام هرگونه مذاکره درباره آن با مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین تحمیل کنند.
متولیان و پیگیران مسئله قدس آشکارا به اهمیت شهرک سازی برای تمامی دولت های پیاپی صهیونیستی و بیرون راندن عرب های ساکن قدس اشغالی به بهانه های واهی پی برده اند.
گفتنی است که اقدام گروهک های صهیونیستی نظیر اشترن و هاگانا و ایتسل در بیرون راندن حدود 100 هزار عرب از بخش غربی شهر قدس در سال 1948 تاثیر عظیمی در افزایش میزان یهودیان در این بخش تا سال 1967 داشت؛ همان سالی که بخش شرقی شهر قدس به اشغال صهیونیست ها درآمد و متجاوزان صهیونیست 15 هزار عرب ساکن این بخش را از آن بیرون راندند، اما بعدها به خاطر افزایش طبیعی جمعیت عرب ها جمعیت یهودیان این منطقه کاهش یافت.
از سوی دیگر، مسئولان تل آویو می خواهند از طریق مصادره اراضی روستاهای عربی و فلسطینی نشین شهر قدس مرزهای این شهر را توسعه دهند.
متعاقب مشوق ها و پیشنهادات مالی که یهودیان را به مهاجرت به شهر قدس وا داشت؛ این شهر به مرکز جذب یهودیان مبدل گشت و این امر موجب شد؛ سران تل آویو بخش عظیمی از بودجه این رژیم را به توسعه شهرک های یهودی نشین اختصاص دهند. در پی توسعه شهرک های صهیونیستی شهر قدس اشغالی، جمعیت یهودیان ساکن شهرک ها در بخش شرقی این شهر به 246843 نفر و جمعیت عرب ها و فلسطینیان در شهر مذکور به 310 هزار تن رسید و صهیونیست ها در 26 شهرک متمرکز شدند.
احتمال می رود که مجموع ساکنان این شهر به 817 هزار نفر در سال 2010 برسد و 76 درصد آن را شهرک نشینان یهود تشکیل دهد. در این همین راستا، سران رژیم صهیونیستی و سیاستگذاران آن در راستای حفظ برتری جمعیتی یهودیان در اسراییل تلاش می کنند.
گفتنی است که آریل شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی بارها اعلام کرده است که باید قدس پایتخت همیشگی ما باشد و یهودیان ساکنان این شهر اکثریت جمعیت این شهر را تشکیل دهند.
از سوی دیگر، اولمرت طرحی را ارائه کرد که به موجب آن ساکنان یهودیان باید از مرز 88 درصد بگذرد و جمعیت فلسطینیان ساکن اسرائیل طی چند سال آتی به 12 درصد کاهش پیدا کند.

*4-تخریب آثار اسلامی و عربی شهر قدس:

رژیم صهیونیستی، در راستای تغییر آثار باستانی و نمادهای تاریخی اسلامی قدس اشغالی، فعالیت های شهرک سازی و حفاری های خود را در بخش قدیمی این شهر و اطراف مسجد مبارک الاقصی ادامه می دهد. رژیم صهیونیستی با حفاری ها در محوطه باب المغاربه در نزدیکی مسجد مبارک الاقصی نیز اعلام کرد که این حفاری ها بخشی اساسی از سیاست های آشکار این رژیم است که از سال 1967 تاکنون همچنان ادامه دارد. مقامات صهیونیستی از تمامی ابزارهای ممکن برای تخریب آثاراسلامی و عربی حرم قدس شریف واحداث معبد ساختگی خود استفاده می‌کنند که در زیر به اختصار به این اقدامات متجاوزانه و شوم صهیونیسم در جهت یهودی سازی قدس اشاره می کنیم :

*به راه انداختن آتش سوزی

جنایت به آتش کشیدن مسجدالاقصی اولین تلاش آشکار صهیونیست‌ها برای تخریب این مکان مقدس بود. در تاریخ 21 آگوست 1969 یک یهودی استرالیایی تبار به نام مایکل روهان، با روشن کردن آتش در مسجدالاقصی باعث شد که منبر صلاح الدین به طور کامل طعمه حریق شود و صحن‌های شرقی و جنوبی نیز در آتش بسوزد تا جایی که مساحت بخش آتش گرفته مسجد به 1500 متر مربع رسید، یعنی یک سوم از مساحت 4400 متری این مسجد مبارک را در برگرفت.
شایان ذکر است که در روز آتش‌سوزی، شهرداری صهیونیست‌ قدس اشغالی آب مسجد الاقصی را قطع کرد تا آب لازم برای خاموش کردن آتش فراهم نباشد ضمنا خودروهای آتش‌نشانی رژیم صهیونیستی نیز بعد از آنکه آتش خاموش شد واردعمل شدند.

* تلاش‌ها برای منفجر کردن مسجدالاقصی

تلاش‌های صهیونیست‌ها برای منفجر کرددن مسجدالاقصی وحرم مقدس شریف دامنه ای ممتد داشت که از برجسته‌ترین آنها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:

- در تاریخ مه 1980 نیروهای امنیتی صهیونیستی انباری از مواد منفجره را در نزدیکی مسجدالاقصی یافتند که مائیرکاهانا وگروهک تروریستی وابسته‌اش آن را برای تخریب مسجد مبارک مسلمانان آماده کرده بودند.

- در 11 مارس 1983 خادمان عرب مسجدالاقصی 46 شهرک‌نشین یهودی که در نزدیکی دیوار جنوبی مسجدالاقصی ایستاده بودند و با خود مواد منفجره همراه داشتند را محاصره کردند و پلیس صهیونیستی شهر قدس را از مساله باخبر کرده که نیروهای پلیس افراد مذکور را بازداشت کردند ولی بعد از گذشت مدتی کوتاه آنها را آزاد کردند.

- در تاریخ 30ژانویه 1984 سه بمب دستی از همان نوعی که ارتش صهیونیستی مورد استفاده قرار می‌داد در نزدیکی باب الاسود کشف شد این بمب‌ها در یک کدوتنبل جاسازی شده بود.

خادمان عرب مسجدالاقصی یک کامیون حامل مواد منفجره را در نزدیکی مسجد یافتند که به منظور ترور هلموت کهل ، صدر اعظام اسبق آلمان در زمان بازدید وی از اوضاع مسجدالاقصی در سال 1985تهیه شده بود.

*حفاری در زیر مسجد الاقصی

حفاری های صورت گرفته در بخش قدیمی شهر قدس اشغالی نشان میدهدکه این اقدامات بخشی از سیاست های این رژیم در راستای تخریب آثار اسلامی و عربی ـ که یادگار و بازمانده دوره های قبل از دوران حکومت امویان تا دوره عثمانی است ـ و بنای میراث جدید "اسراییلی " به جای آن هاست بطوریکه این رژیم تحقیقات زیادی را در این زمینه انجام می دهد و مهم ترین بخش قدس برای این رژیم محوطه مسجد الاقصی است.
رژیم صهیونیستی قبل از آغاز حفاری ها در نزدیکی باب المغاربه اعلام کرد که در سال 1983 یک معبد یهودی در اطراف مسجد مبارک الاقصی و در نزدیکی دیوار البراق، در تونلی به عمق 30 و ارتفاع 6 متر ساخته شده بود و اکنون این رژیم در همین راستا، در صدد ساخت معبد دیگری در این منطقه است. بطوریکه رژیم صهیونیستی در اواخر سال2008 از افتتاح رسمی یک معبد یهودی در نزدیکی مسجد مبارک الاقصی خبر داد .این معبد که "إوهل یتسحاق " نام دارد در اراضی موقوفه اسلامی "حمام العین " واقع در نزدیکی دیوار غربی مسجد بنا شده است و تونل ها و حفاری های صورت گرفته در زیر آن، آنرا به مکان های دیگر مرتبط می کند.
رژیم صهیونیستی تلاش دارد که مظاهر اسلامی شهر قدس اشغالی را تغییر دهد و معبد موهوم سلیمان را بر روی خرابه های مسجد مبارک الاقصی احداث کند؛ چرا که این رژیم بدون داشتن این معبد هیچ اعتباری ندارد.
رژیم صهیونیستی از آغاز سال 2007 تاکنون دست به حفاری های عدیده ای در زیر مسجد الاقصی زده است که این اقدام پایه های این مسجد را در معرض خطر جدی قرار داده است . این طرح ها تازگی ندارد زیرا به نظر می رسد که " اسرائیل " این حفاری ها را از سال 1996 (1375 ) شروع کرده است و در همان زمان نیز مردم فلسطین واکنش های شدیدی به این اقدامات ویرانگرانه نشان دادند . جدای از این مسئله در مذاکرات " کمپ دیویدـ 2 " که در آمریکا انجام گرفت " ایهود بارک " نخست وزیر وقت اسرائیل از رهگذر پافشاری بر مذاکره بر سر مسئله قدس ایده گفت و گو بر سر محوطه مسجد الاقصی را به بهانه اینکه حق دینی یهودیان به شمار می رود پیش کشید. اینان معتقدند که باید قسمت زیرین این مسجد تحت حاکمیت " ر
زیم صهیونیستی " باشد حال آنکه یهودیان دست به اقداماتی در فضای بیرونی این مسجد می زنند و این امر مبین این واقعیت است که " اسرائیل " مطامع و طرح های توسعه طلبانه خود نسبت به مسجد الاقصی را مخفی نگه داشته است و این امر اهمیت سیاسی تاریخی و دینی این مسئله را نشان می دهد.
در حال حاضر اسرائیل می کوشد جاده " باب المغاربه " و دو اتاق مجاور مسجد الاقصی را ویران کند و زمینه تخریب پل واقع در جنوب دیوار مسجد الاقصی را ویران کنند که این اقدام مستقیما به مسجد الاقصی لطمه می زند. انجمن یهودی دیگر به نام " عطیرات کوهنیم " اخیرا اقدام به شروع حفاری جهت ساخت معبدی در اراضی موقوفه در بخش قدیمی قدس در 50 کیلومتری دیوار حایل و در چند متری دیوار غربی این مسجد کرده است.

*5-اجرای پروژه "کلان شهر جدید قدس " :

صهیونیسم طی دهه های گذشته به منظور تکمیل پروژه یهودی سازی قدس با توسعه شهرک سازی که با هدف سیطره کامل بر شهر قدس صورت می گیرد، اقداماتی را انجام داده است که از جمله مهم ترین آن می توان به "پروژه کلان شهر جدید قدس "اشاره کرد که با هدف توسعه مرزهای شرق و شمال قدس صورت می گیرد. در نقشه شهر جدید قدس، این شهر به سه منطقه اصلی: شهرک صهیونیستی معالی ادومیم در شرق، شهرک "جفعات زئیف " در شمال غربی و شهرک "گوش عتصیون " در جنوب غربی تقسیم شده است و هدف از این تقسیم بندی این است که در "کلان شهر جدید قدس " یهودیان در اکثریت و عرب ها در اقلیت باشند. این اقدام رژیم صهیونیستی از طریق الحاق شهرک "معالیه آدومیم " از شرق به شهر قدس اشغالی صورت گرفت. لازم به ذکر است که این شهرک 20 هزار نفر جمعیت دارد و به عنوان شهرک اصلی شهر قدس قلمداد می شود. رژیم صهیونیستی به همین منظور شهرک های نظامی کوچک مانند عنتوت، میشور، ادومیم، کدار و کفعات و بینامین را از سمت شرق و محله های یهودی نشین مانند یعقوب، کفعات زئییف، کفعات حدشا و کفعات هار دار را از شمال به قدس اشغالی الحاق کرد.
این سیاست تل آویو به افزایش تعداد شهرک نشینان صهیونیست و کاهش میزان فلسطینیان ساکن این شهر که یک و سوم جمعیت کل قدس را تشکیل می دهند، انجامید. یعنی جمعیت آنان به 220 هزار نفر می رسد، البته تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن قدس شرقی با تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کرانه باختری وغزه برابری می کند.
الحاق معادلیه ادومیم به مرزهای بخش قدیمی شهر قدس موجب افزایش 20 هزار شهرک نشین به تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کمربند شهرک سازی (کانون شهرک نشینی) در اطراف شهر قدس شد و به این ترتیب بیش از 200 هزار شهرک نشین صهیونیست در داخل مرزهای بخش قدیمی شهر قدس سکونت دارند.
شایان ذکر است که بر اساس آمار مرکز مطالعات زمین، تعداد شهرک های یهودی قدس اشغالی به 29 تا می رسد که 14 تا از آنها در بخش ضمیمه شده به مرزهای قدس شرقی قرار دارد و این شهرک ها در بخش های قدس به شکل مجتمع های انبوه پراکنده شده است که شکل دایره ای در اطراف این شهر تشکیل داده است و به عنوان مراکز بزرگ یهودی نشین در این منطقه به شمار می رود.
شایان ذکر است که مرزهای بخش قدیمی شهر قدس رسما توسعه یافت، مسئولان رژیم صهیونیستی طی مصوباتی و از طریق محدود سازی توسعه عمرانی در قدس عملا 72 کیلومتر مربع از اراضی این بخش را به تصرف خود درآوردند و این مناطق را به شهرک های صهیونیستی مبدل کردند

*6-اجرای قانون برنامه ریزی و نقشه کشی :

از شیوه های ابتکاری رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی شهر قدس اشغالی وضع و اجرای " قانون برنامه ریزی و نقشه کشی " در زمینه سازمان دهی و برنامه ریزی کلان شهر جدید قدس است که خود همین قانون به تدوین مجموعه مقررات و دستوالعمل و بخش نامه های اداری پیچیده در زمینه ساخت و ساز و صدور مجوز ساخت منتج شد؛ به گونه ای که این امر موجب شد تا بیش از 40 درصد مساحت قدس به مناطق سبز مبدل و مانع از ساخت و ساز فلسطینیان در آنها شود و به عنوان مناطق ذخیره برای ساخت و توسعه شهرک های یهودی نشین مورد استفاده قرار گیرد. همان اتفاقی که در کوه ابوغنیم رخ داد. این اقدامات موجب مهاجرت فلسطینیان ساکن قدس اشغالی به محله های اطراف این شهر شد، زیرا ساخت و ساز در این محله بسیار کم هزینه و آسان بود.
افزون بر آن اجرای این سیاست باعث مهاجرت بسیاری از فلسطینیان ساکن قدس به محله های اطراف این شهر شد و این به دلیل سهولت و آسانی ساخت و ساز و پایین بودن هزینه های آن در این محله ها بود. از سوی دیگر با اجرای این سیاست سرمایه گذاری فلسطینیان در بخش زیر ساخت ها کاهش یافت. به رغم این که مبلغ مالیاتی پرداختی فلسطینیان ساکن قدس شرقی با مبلغ مالیاتی پرداختی صهیونیست ها یکی بود، ولی 50 درصد این مالیات ها از آن ساکنان بخش قدس شرقی است که یک منطقه فلسطینی نشین است که این امر موجب تاسیسات و زیرساخت های شهر را با مشکل مواجه می کند ؛ به نحوی که شهر قدس شرقی به یک شهر ضعیف از نظر زیر ساخت مبدل شود، چرا که شهرداری تمامی فعالیت های خود را محدود به خدمات رسانی روزانه کرده است.

*7- مهاجرت اجباری فلسطینیان و لغو تابعیت اسرائیلی آنان:

سیاست کوچاندن اجباری فلسطینیان از شهر قدس اشغالی یکی از شیوه های معمول رژیم صهیونیستی برای ایجاد یک واقعیت جدید برای بالا بردن جمعیت یهودیان در قدس اشغالی است، به گونه ای که دولت های "اسرائیلی " که بر سر کار آمده است به منظور اجرای طرح ها و توطئه های شوم خود این سیاست را در پیش گرفته است که از لا به لای اظهارات مقامات و عملکرد سران تل آویو به این امر پی می بریم:
اظهارات شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی به بهانه سی و هشتمین سالروز اشغال قدس شرقی که در آن روز قدس را ملک شخصی "اسرائیل " اعلام کرد.
تاکید شیمون پرز رئیس فعلی رژیم صهیونیستی بر لزوم کوچاندن دسته جمعی فلسطینیان از شهر قدس.
همچنین در راستای سیاست کوچاندن اجباری رژیم صهیونیستی می توان به طرح کابینه رژیم صهیونیستی موسوم به "طرح توسعه قدس "اشاره کرد که به موجب این طرح می بایست 68 خانه فلسطینی ویران می شد و 200 خانواده فلسطینی ساکن محله البستان در شهرک سلوان بی خانمان می شد.
دولت های صهیونیستی تلاش کردند تا مصوبات کمیسیون وزارتی امور قدس در سال 1973 به ریاست "گولدا مائیر " را اجرایی کنند. به موجب این مصوبات نباید جمعیت فلسطینیان ساکن قدس از مرز 22 درصد تجاوز کند. به همین منظور مسئولان رژیم صهیونیستی برای تحقق این خواسته شوم به شیوه های مختلفی متوسل شدند که از جمله آنها می توان به لغو تابعیت بیش از 5 هزار خانوار فلسطینی ساکن بیت المقدس اشاره کرد.

*8-تضعیف اقتصادی بخش فلسطینی نشین قدس:

پس از اینکه رژیم اشغالگر قدس با احداث شهرک ها و واحدهای مسکونی بخش غربی قدس را از همه جهات به محاصره خود درآورد مرحله جدیدی از مراحل طرح یهودی سازی و فلج کردن اقتصاد را در پیش گرفت و این اقدام از رهگذر اعلام طرح های جدید با هدف محدود ساختن فعالیت های تجاری فلسطینیان جهت نابودی تجارت و صنعت شهر قدس صورت گرفت؛ به طوری که مسئولان رژیم صهیونیستی درصدد ایجاد تغییرات بنیادین در این منطقه تجاری و تبدیل مرکز شهر به یک منطقه ارواح هستند.
بطوریکه رژیم صهیونیستی در سال 2008 با حمایت مالی و قانونی از سازمان آثار باستانی و انجمن شهرک سازی صهیونیستی "العاد " در یک اقدام غیر قانونی و به بهانه کشف آثار باستانی شروع به ساخت یک مرکز تجاری و سالن اجتماعات در 30 متری مسجد مبارک الاقصی در قدس اشغالی کردند.

9-دیوار حائل و طرح جداسازی قدس:

این طرح ساخت دیواری به طول 11 کیلومتر در طول خط آتش بس مربوط به سال 1949م را که مناطق مسکونی عربی را از بخش یهودی در قدس جدا می سازد، شامل می شود. خندقها و سنسورهای حرارتی و سیستمهای دید در شب مکملهای این طرح محسوب می شوند. دیوار مورد نظر مناطق ابودیس، العیزریه و شهرک صهیونیست نشین "غوش اتصیون " (جنوب قدس) را در برمی گیرد و عملیات ساخت آن از فوریه 2002م آغاز شد و اینک در آستانه پایان یافتن است. نقشه ساخت دیوار حایل در اطراف قدس بیشتر از آنکه حاصل ملاحظات امنیتی باشد، به مسئله شهرک سازی توجه داشته است، لذا دولت اشغالگر کوشید در برنامه ساخت این دیوار تا آنجا که ممکن است شهرکهای بیشتری را در برگیرد و به همین دلیل مسیر آن به گونه ای انتخاب شد تا تعداد هر چه بیشتری از شهرکهای یهودی نشین را در خود جای دهد و در عین حال زمینه برای مصادره هرچه بیشتر مناطق محصور میان این دیوار میسر گردد.

**ز)پیامدهای شهرک سازی در شهر بیت المقدس و حومه آن:

بی تردید یهودی سازی قدس و توسعه شهرک سازی در قدس اشغالی و حومه های آن پیامدهای منفی زیادی برای فلسطینیان به دنبال داشت که در اینجا شمه ای از این پیامدها را بیان می کنیم:

1ـ مصادره هزاران دونم از اراضی روستاهایی که در آنها شهرک های یهودی نشین احداث شده است.

2ـ محاصره مجتمع ها و مناطق فلسطینی نشین و جلوگیری از رشد افقی و عمودی آنها جهت جلوگیری از گسترش طبیعی جمعیت فلسطینیان.

3 ـ تهدید برخی مجتمع های مسکونی فلسطین نشین به تخریب؛ به ویژه آن مجتمع هایی که مانع از اجرای طرح "اسرائیل " برای ادغام تعدادی از شهرک های یهودی نشین اطراف قدس می شد.

4 ـ نگه داشتن ساکنان قدس و اطراف آن در یک حالت نگرانی دایمی از طریق حملات پی در پی شهرک نشینان صهیونیست و تا بن دندان مسلح.

5 ـ جداسازی شهر قدس اشغالی و حومه آن از فلسطین اشغالی

6 ـ جدا سازی شمال کرانه باختری از جنوب آن و کنترل رفت و آمد فلسطینیان بین شمال کرانه باختری و جنوب آن

7 ـ قطع ارتباط جغرافیایی میان بخش های کرانه باختری و چند پاره کردن آن و جلوگیری از بر پایی دولت مستقل فلسطین.

8 ـ تغییر سبک زیبای معماری شهر قدس باستانی و روستاهای اطراف فلسطین که ریشه در اعماق تاریخ دارد از طریق پیاده کردن سبک جدید معماری

**نتیجه گیری :

به طور کلی،یهودی سازی قدس و شهرک سازی و اسکان یهودیان در فلسطین بازتاب تفکر راهبردی صهیونیسم است که با بیرون کردن فلسطینیان به بهانه های گوناگون و ادعاهای دروغین دینی و تاریخی، ترویج شعار "سرزمین بدون ملت برای ملت بدون سرزمین " و جمع کردن شمار زیادی از یهودیان پراکنده در سراسر جهان و جایگزین کردن آنها به جای عرب ها صورت می پذیرد ؛ البته بیت المقدس اهمیت دینی خاصی در اندیشه و‌ایدئولوژی یهود برخوردار بوده و‌به سبب موقعیت راهبردی آن کلید دفاع از کرانه باختری قلمداد‌ می‌شود. بنا بر این ، پیروزی در نبرد قدس به معنای به دست آوردن همه آن است.
تجاوزات صهیونیست‌ها به حرم قدس شریف قدمتی به درازای جنبش صهیونیسم دارد تا جایی که تئودور هرتزل بنیانگذار جنبش صهیونیسم در نخستین نشست این جنبش که در شهر بال سوئیس برگزار شد تاکید کرد: اگر یک لحظه موفق به تصرف شهر قدس شویم و بنده در آن لحظه زنده و توانایی انجام کاری را داشته باشم حتی برای لحظه‌ای در نابودی هر آنچه که در طول سالیان در قدس شکل گرفته است و برای یهودیان مقدس نیست تردید نخواهم کرد.
دکتر اسرائیل الداد مورخ بزرگ یهودی نیز در گفتگویی با مجله آمریکایی تایم بر تصمیم صهیونیست‌ها برای نابودی مسجدالاقصی تاکیدکرد وگفت: اسرائیل باید معبد هیکل را در محل اصلی خود بسازد.
ضمنا وقتی که خبرنگار مجله مذکور از اسرائیل الداد پرسید که چگونه انجام چنین چیزی ممکن است پاسخ داد کسی چه می‌داند شاید زلزله یاهر چیز دیگری رخ داده و به دنبال وقوع آن همه چیز تغییر کند.
مقامات رژیم اشغالگر قدس از تمامی ابزارهای ممکن برای تخریب حرم قدس شریف واحداث معبد ساختگی خود استفاده می‌کنند و به منظور گسترش حاکمیت خود بر این حرم شریف و تخریب مسجدالاقصی تدابیری رانیز اندیشیده‌اند که اجرای این تدابیر از همان اولین روز استیلای صهیونیست‌ها بر بخش شرقی شهر قدس در هفتم ژوئن 1967 آغاز شده است.