دشمن مردم

(روزنامه صبح نو ـ 1396/07/19 ـ شماره 334 ـ صفحه 1)

رخدادهای اجتماعی‌ای که در صورت ناهنجاری یا خراب‌کاری بروز می‌کنند، معمولاً سازه‌های عمومی و خدماتی مرتبط با مردم را نشانه می‌گیرند؛ مانند آنچه در جریانات 88 با عنوان آتش‌زدن سطح زباله‌ها و تخریب بانک‌ها و اتوبوس‌های شهری و تاکسی‌ها، خود را بازتاب می‌داد. عاملان این‌گونه رفتارها، اکثراً می‌خواهند این‌گونه وانمود کنند که اقدام‌شان واکنشی است به یک واقعه یا گفتار یا مفهومی که نمی‌پسندند و آن‌ها می‌خواهند از این طریق پیام اعتراض خود را به دیگران منتقل کنند؛ در حالی‌که نتیجه و پیامد کارهای اخلال‌گرایانه آن‌ها، مستقیم با منافع مردم در تضاد قرار گرفته و در نهایت خدمات‌رسانی را مختل می‌سازد. به ویژه این‌که چنین اقداماتی از ناحیه یک دلقک و با دلقک‌بازی او به سمت دشمنی با مردم هدایت شود. آنچه در این مجال قابل توجه است، بروز توجهات و هشدارهای امنیتی است. در اواخر سال87 و ماه‌ها قبل از بروز فتنه بزرگ 88، نوع دیگری از این اقدامات ضدمردمی در کشور مشاهده می‌شد که در آن دوران، فاقد معنا و محتوای روشنی بود و کمتر کسی تصور می‌کرد که چنین حرکتی، زمینه‌ساز ایجاد یک شبکه گسترده و آزمایشی برای سنجش کارایی اخلال‌گران و در برابر آن‌ها، مجریان قانون است و نهایت آن شد که نباید. اقدامات خراب‌کارانه و ایذایی محدود را که تداعی‌کننده برنامه‌ریزی‌های تکفیری‌هاست، می‌توان در چنین چارچوبی بررسی کرد و این آگاهی را مجدداً دامن زد که امنیت، بزرگ‌ترین موهبتی است که ایران در میانه کشورهای آشوب‌زده منطقه، از آن برخوردار است و چه بسیارند بدخواهانی که می‌خواهند با سوژه‌سازی اجتماعی، اهداف شوم سیاسی و ضدملی خود را عملی سازند.

http://sobhe-no.ir/newspaper/334/1/12958

ش.د9603488