در دهه‌های اخیر، کریدورها اهمیت دوچندانی یافته‌اند، به گونه‌ای که به جرئت می‌توان گفت، بیشتر کشورها به دنبال ایجاد ریل اتصالی در راستای منافع اقتصادی‌ـ امنیتی خود هستند. بر این اساس، کشورهای غرب آسیا در کانون توجه کشورهای بزرگ، به ویژه چین، هند، روسیه و... قرار گرفته‌اند. جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی که دارد، از لحاظ کریدور، شاه کلید وصل غرب به شرق به شمار می‌آید. در این بین، برخی کشورها تلاش می‌کنند موقعیت کریدوری خود را تقویت کنند و از این رو بخشی از اختلافات و برخی منازعات در صحنه بین الملل در این راستا قابل تجزیه و تحلیل است. در این شرایط، جمهوری اسلامی ایران باید در مرحله اول از موقعیت خود و شرایط پیش آمده به بهترین نحو ممکن استفاده کند و در مرحله دوم مبدع موقعیت‌های جدید از طریق دیپلماسی فعال برای فعال‌سازی و تنوع‌بخشی به کریدورهای کشورمان با همسایگان باشد. تعریف منافع مشترک با تک‌تک همسایگان می‌تواند گرایش کشورها به تهران را بیشتر کند و از نقش مخرب دیگر کشورها بکاهد. یکی از کشورهایی که می‌تواند شرق به غرب را از طریق ایران متصل کند، کشور افغانستان است. هرات به عنوان قطب اقتصادی افغانستان و یکی از شهرهای عمده تجاری این کشور، به دلیل داشتن امنیت قوی، بستری بکر برای سرمایه‌گذاری به شمار می‌آید. احداث کریدور ریلی چین‌ـ افغانستان - ایران و ورود نخستین قطار به ایستگاه روزنک در ولایت هرات می‌تواند نخستین گام برای اتصال ریلی شرق و غرب آسیا باشد.
بر همین اساس، نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی گفت: «بر اساس توافق همکاری مشترک اداره خط‌آهن و کنسرسیوم توسعه ریلی افغانستان و ایران، دو طرف بر اهمیت احداث کریدور ریلی چین‌ـ افغانستان‌ـ ایران توافق دارند و پیگیری‌های لازم از سوی دو کشور برای جذب سرمایه‌گذاری و مشارکت چین انجام می‌شود. به گفته میرشفیع، این خط ریلی برای تجارت ایران و افغانستان راهبردی است و سالانه ظرفیت جابه‌جایی ۵ میلیون تن کالا و یک میلیون مسافر را میان دو کشور ایجاد می‌کند.
راه‌آهن خواف - هرات به‌طول 222 کیلومتر شامل چهار قطعه است که بخش واقع در ایران (قطعه یک و دو) جمعاً به طول 67 کیلومتر از خواف تا مرز شمتیغ در استان خراسان رضوی واقع شده است. در ادامه قطعات سوم و چهارم در کشور افغانستان واقع است که قطعه سوم آن به‌طول 72 کیلومتر از مرز شمتیغ تا ایستگاه روزنک ادامه می‌یابد و قطعه 4 آن نیز از ایستگاه روزنک تا شهر هرات به‌طول 76 کیلومتر است. کریدور ریلی چین‌ـ افغانستان‌ـ ایران می‌تواند بخشی از ارزش انحصاری کریدور ترانس خزر را از ترکیه بگیرد و عملا در کریدورهای میانی شرق‌ـ غرب رقیب جدی برای مسیر انحصاری ترکیه خواهد بود. انتظار می‌رود در وضعیت کنونی دولت فرصت پیش آمده را بتواند به بهترین نحوه ممکن برنامه‌ریزی کند.
