ناتوی فرهنگی و تدارک جنگ بزرگ

حرف امروز: ناتوی فرهنگی جدای از ناتو با رویکرد نظامی نیست بلکه ناتوی فرهنگی با اهداف جدید و با ساختار متناسب با مسائل جنگ نرم به دنبال برخورد با تمدن و فرهنگ بزرگ اسلامی که رویکرد اسلام سیاسی را داراست، می‌باشد و این سازمان غیررسمی در حوزه فرهنگی به تعبیر مقام معظم رهبری «ناتوی فرهنگی» نام گرفته است.
در این سازمان؛ ‌رسانه‌ها به عنوان تاثیرگذارترین ابزار مورد استفاده قرار می‌گیرند و در نبود امپریالیسم علیه نیروی مقاوم و در برابر سلطه استعمار جهانی مهمترین نقش را در حوزه فرهنگ ایفا می‌کنند.
ناتوی فرهنگی در انسان‌مداری غرب ریشه‌ دارد که در تقابل با ارزش‌ها و آموزه‌های اسلامی است.
نظام سلطه برای تضمین آینده‌ای برای خود با اقداماتی ضدفرهنگی به تخریب پایه‌ها و بنیان‌های فرهنگی و ایدئولوژی کشورهای مقاوم در برابر سلطه استعمار پرداخته است و در این بخش به کمک ابزارهای متعدد به تخریب روند بیداری جهان اسلام؛ ترویج فساد و ابتذال اخلاقی، تبلیغ و ترویج عرفان‌های انحرافی و مسلک‌های منحط استعمار ساخته و خرافه‌گرایی و تخریب باورهای دینی مشغول است.
192 سال قبل «گلادستون» سفیر انگلستان در مجلس عوام قرآن را بلند کرده و اعلام نمود تا زمانی که این کتاب و دستوراتش وجود دارد استعمار این کشورها امکان نخواهد داشت. بنابراین برای رسیدن به اهداف استعماری خود راهی جز از بین بردن قرآن پیدا نکرده پس تصمیم گرفتند پوسته ظاهری قرآن را حفظ نموده با حمله به محتوای آن اسلام را تضعیف کنند. یکی از راهبردهای ناشی از این جلسه ایجاد نظریه «مذهب علیه مذهب» بود که با تهاجم به مذهب و مغشوش کردن آن با خرافات و خرافه‌پرستی همراه بوده است. دیگر مسئله مورد توجه؛ تبیین، تبلیغ و اعمال مدیریت در جهان اسلام مبنی بر جدایی دین از سیاست بود همچنین معرفی اسلام با چهره‌ای خشن و القای آن به اذهان عمومی نیز از دیگر تبعات این جلسه بود. پایه این برنامه بر این اصل بود که شکل دین باقی مانده و بازدارنده‌ای در برابر گسترش کمونیسم باشد و هم با تغییر در محتوا خطر بیداری ملت‌ها و ایجاد حرکت‌هایی نظیر انقلاب اسلامی که تهدیدی برای اردوگاه غرب کاپتیالیسم بود منتفی گردد.
البته باید دقت داشت که انسان‌ها در اعتقاد به خرافه سابقه طولانی دارند و تعریف مشخصی از این واژه نمی‌توان به دست آورد پس از جنگ جهانی دوم نیز با انفجار فرقه‌ها روبرویم بودیم که بر این امر دامن می‌زد. استعمار غرب با ایجاد فرقه‌‌هایی که از سوی رهبران کاریزماتیک که هرم قدرت و منابع مادی را کنترل می‌کنند به مکتب‌سازی و یا انحراف در ادیان همت گمارده تا با ایجاد «اختلاف و تفرقه» به اهداف استعماری خود دست یابد.